Ισραηλινοί «κατέβασαν» από αεροπλάνο της Aegean Παλαιστινίους

Το συγκεκριμένο περιστατικό θα ήταν για γέλια ή για κλάματα, αν δεν είχε τη συγκεκριμένη κατάληξη. Μια κατάληξη όχι μόνο στενάχωρη αλλά και ανησυχητική. Και υπό συγκεκριμένη οπτική, πολύ βαρύνουσα σε διπλωματικό επίπεδο.

Την Κυριακή, 3 Ιανουαρίου, η προγραμματισμένη πτήση Α3 928 της Aegean από Αθήνα για Τελ Αβίβ καθυστέρησε περίπου μιάμιση ώρα. Και όταν απογειώθηκε ήταν μείον δύο επιβάτες. Γιατί;

Γιατί οι Ισραηλινοί που επέβαιναν σε αυτήν, ή τουλάχιστον ορισμένοι εξ αυτών, ΕΠΕΒΑΛΑΝ ουσιαστικά να αποβιβαστούν δύο επιβαίνοντες οι οποίοι είχαν ισραηλινά διαβατήρια, δηλαδή ήταν Ισραηλινοί υπήκοοι, αλλά Παλαιστινιακής καταγωγής. Οι Ισραηλινοί αρνήθηκαν να προσδεθούν στις θέσεις τους αν οι δύο Παλαιστίνιοι δεν κατέβαιναν από το αεροπλάνο επικαλούμενοι λόγους ασφαλείας.

Η επιμονή τους συνεχίστηκε παρά το ότι το πλήρωμα τους θύμισε ότι έχουν όλοι οι επιβαίνοντες περάσει από τους αναγκαίους ελέγχους στο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» για να φτάσουν στα αεροσκάφη. Επέμεναν και όταν, όπως αναφέρει το δημοσιογραφικό ρεπορτάζ, κλήθηκε επί τόπου η αστυνομία, η οποία προέβη σε νέους ελέγχους που απέδειξαν ότι οι δύο Παλαιστίνιοι (Ισραηλινοί Άραβες) δεν αποτελούν κίνδυνο. Επέμεναν και όταν, πάντα κατά το ρεπορτάζ, το πλήρωμα τους απείλησε ότι θα αποβιβαστούν τελικά όσοι διαμαρτύρονται και θα χάσουν το δικαίωμα της αποζημίωσης.

Τελικά, την λύση την έδωσαν οι δύο Παλαιστίνιοι, που έγιναν «μήλον της έριδος». Δέχτηκαν να κατέβουν και να «πετάξουν» την επόμενη μέρα εφόσον και η εταιρεία τους αποζημίωσε πλήρως και «κάλυψε» την παραμονή τους σε ξενοδοχείο. Το περιστατικό επιβεβαίωσε δύο μέρες αργότερα η Aegean, η οποία στην ανακοίνωσή της εμμέσως επιρρίπτει ευθύνες στους Ισραηλινούς επιβαίνοντες που διαμαρτυρήθηκαν και αναγνωρίζει ότι την λύση την έδωσαν οι δύο άνθρωποι που δεν έφταιξαν σε τίποτε, χωρίς φυσικά να εξηγεί γιατί έκανε δεκτή μια τέτοια παράλογη απαίτηση και δεν ακολούθησε απλώς τα όσα προβλέπονται από τους διεθνείς κανονισμούς [i]. Βέβαια,.. «τα λεφτά είναι πολλά»…

Παρόλα αυτά,  το ζήτημα δεν μπορεί να θεωρηθεί απλώς λήξαν. Από πότε τους κανόνες ασφαλείας μιας πτήσης καθορίζουν ορισμένοι από τους επιβαίνοντες σε βάρος άλλων επιβαινόντων; Και με ποια κριτήρια; Ποιος, τελικά, παρακώλυσε την συγκεκριμένη πτήση; Και πώς ακριβώς παίρνει το μήνυμα ότι δεν είναι η πτήση, η όποια πτήση και κατ’ επέκταση η χώρα, τσιφλίκι του και τέτοια νταϊλίκια «δεν περνούν»;

Αντί για αποσιώπηση του γεγονότος (έγινε γνωστό δύο μέρες μετά και δια του ξένου Τύπου καταρχήν), όπως έγινε από τις επίσημες αρχές, δεν θα έπρεπε να έχει αναδειχθεί το ζήτημα και με τον δέοντα σοβαρό και επικριτικό τρόπο; Ανέλαβαν κάποια πρωτοβουλία οι ελληνικές αρχές για το θέμα; Ή, στο εξής, όπου υπάρχουν Ισραηλινοί επιβαίνοντες τέτοιας νοοτροπίας θα πρέπει όλοι οι άραβες συνεπιβάτες τους, ασχέτως υπηκοότητας, να αλλάζουν πτήση, γιατί αυτοί κάνουν κουμάντο; Τον τελευταίο λόγο δεν έχουν οι αρχές ασφαλείας της ίδιας της χώρας; Ενημέρωσαν έστω και εκ των υστέρων, οι ελληνικές αρχές την ισραηλινή πρεσβεία διαμαρτυρόμενες για τη συγκεκριμένη συμπεριφορά;

Αλήθεια, οι ελληνικές αρχές παρεμβαίνουν «στο έργο» των ισραηλινών συναδέλφων τους όταν υποβάλλουν τους εισερχόμενους στο Ισραήλ, ιδιαίτερα όσους γνωρίζουν εκ των προτέρων ότι είναι φίλα προσκείμενοι στον παλαιστινιακό λαό, σε εξονυχιστικό, αν όχι σε εξευτελιστικό έλεγχο; Παρεμβαίνουν οι ελληνικές αρχές και πώς, όταν οι ισραηλινές «κάνουν πακέτο» είτε αρνούμενες την είσοδο είτε δια της απέλασης, Έλληνες υπηκόους φιλειρηνιστές που δημοσίως επιχειρηματολογούν υπέρ του δικαιώματος ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους και καταδικάζουν την ισραηλινή κατοχή, χαρακτηρίζοντάς τους πρακτικά «απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ»;

Οι ελληνικές αρχές επέλεξαν την αποσιώπηση… Εύγε, από δω και στο εξής, όποιος θέλει μπορεί να κατεβάζει από την πτήση του όποιον δεν του αρέσει ή θεωρεί ύποπτο τρομοκρατικής επίθεσης. Εύγε(!) στις ελληνικές αρχές που προασπίζουν τα στοιχειώδη δικαιώματά μας. Μη ξεχάσετε στην επόμενη συνάντηση με τον Νετανιάχου να του αναφέρετε ότι υπακούσατε στις επιθυμίες κάποιων φασιστοειδών της χώρας του… Θα πάρουμε μπόνους.