«ΚΠIΣΝ»: «Χαράτσι» στην στάθμευση και για τους εργαζόμενους στην ΕΛΣ και την Εθνική Βιβλιοθήκη

Η «ευεργεσία» της «ελίτ» σε νέες περιπέτειες...

| 03/09/2017

Για το πόσο «δημόσιο» είναι το «Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος» και πόσο «δωρεά» αποτελεί, το Περιοδικό έχει αναφερθεί εκτενώς.

Μία, ακόμη, απόδειξη για τον αγοραίο χαρακτήρα αυτού του «μαγαζιού», αποτελεί η ψήφιση, στα τέλη του περασμένου Ιουλίου, μιας τροπολογίας σε νόμο του υπουργείου Οικονομικών (σσ. «Προσαρμογή της Ελληνικής Νομοθεσίας στις διατάξεις της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/881 και άλλες διατάξεις»).

Στο Άρθρο 62 του παραπάνω νόμου υπάρχει και η τροπολογία για την «Στάθμευση οχημάτων σε χώρους του πολιτιστικού πάρκου “Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος”». Σε αυτήν «προβλέπεται ότι το ίδρυμα δύναται κατά την περίοδο Διαχείρισης του Κέντρου Πολιτισμού να εκμεταλλεύεται και να αποκτά έσοδα από τους χώρους στάθμευσης, με καταβολή αντιτίμου που καθορίζεται με απόφαση του Δ.Σ. του ιδρύματος. Αντίτιμο για τη στάθμευση των οχημάτων θα πληρώνει και το προσωπικό της Εθνικής Βιβλιοθήκης και της Εθνικής Λυρικής Σκηνής με το ύψος του να μην υπερβαίνει το ποσό που απαιτείται για την προμήθεια μηνιαίας κάρτας απεριόριστων διαδρομών για τα μέσα μαζικής μεταφοράς.».

Να υποθέσουμε ότι η «ευαισθησία» και η «φιλανθρωπία» του «ευεργέτη» αφορά στην «παραχώρηση» προς τους εργαζόμενους στην Λυρική και την Βιβλιοθήκη να πληρώνουν για στάθμευση όσο κοστίζει μια κάρτα απεριορίστων διαδρομών;

Μπορεί.

Απλά, σε αυτήν την περίπτωση, η κυβέρνηση αποδεικνύει, για πολλοστή φορά, πως ο πολιτικός κυνισμός αποτελεί το απαραίτητο συμπλήρωμα κάθε άθλιας πολιτικής.

Γεννήθηκε – και αυτή είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες που έχει – το 1970. Πουλούσε την εργατική του δύναμη επί χρόνια στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Μέχρι που του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι ήταν το μόνο πράγμα που φοβόταν. Τώρα «αναρρώνει» στο Περιοδικό. Ελπίζει, για πάντα.