Και τα εφτά είναι υπέροχα
Κάποια από τα καλύτερα βιβλία του 2017
Το καλό στη λογοτεχνία είναι δυσεύρετο, αλλά υπάρχει. Απλώς θέλει προσπάθεια για να το βρεις και να το διαβάσεις. Κάθε χρονιά, λοιπόν, έχει πάντα, μα πάντα, κάτι καλό να μας δώσει. Είτε εντάσσεται στην εγχώρια βιβλιοπαραγωγή είτε στην αλλοδαπή. Ο αναγνώστης που δεν θα αρκεστεί σε αυτό που του δίνουν τα ΜΜΕ και πάει στα βιβλιοπωλεία, ψάξει, αγγίξει τα βιβλία στον πάγκο, στο ράφι, θα αναγνωρίσει το καλό από το πρόχειρο, το ενδιαφέρον από το αδιάφορο. Τα βιβλία σε βρίσκουν και όταν τους κάνεις τη χάρη να τα διαβάσεις από την αρχή ως το τέλος, θα έρθεις αντιμέτωπος με την ομορφιά και την απόλαυση που μπορούν να σου προσφέρουν. Για το 2017, τη χρονιά που μας άφησε, υπήρξαν τίτλοι που έκαναν τη διαφορά. Η λίστα που ακολουθεί περιλαμβάνει μυθιστορήματα και ποιητικές συλλογές. Εφτά διαμάντια για μένα. Υπάρχουν κι άλλα φυσικά, βρείτε τα και μόνο χαρά θα πάρετε. Καλή λογοτεχνική χρονιά να ’χουμε!
Λήθη και Λίνκολν, του Τζορτζ Σόντερς, μετάφραση Γιώργος Ικαρος Μπαμπασάκης, Εκδ. Ικαρος
Το βιβλίο που κέρδισε το “Man Booker Prize” για το 2017. Πρωτότυπο στη σύλληψη και την εκτέλεση μας έδειξε τον τρόπο για την απόλυτη επικοινωνία, αυτήν με τον εαυτό μας και με όσα κομμάτια αυτού χάσαμε. Η μνήμη μπορεί να γίνει διαλογικό πεδίο και να “συνομιλήσει” με την Ιστορία και τις αθέατες στιγμές της. Ο Σόντερς συνδυάζει την ιστορική-δημοσιογραφική έρευνα με τη μυθοπλασία και φτιάχνει μυθιστόρημα που διαβάζεται ενώνοντας φευγαλέες στιγμές. Υπέροχο. [Διαβάστε την παρουσίαση]
Ετεροτοπίες, της Ματίνας Τσιμοπούλου, Εκδ. Φαρφουλάς
Η πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά της Ματίνας Τσιμοπούλου. Το προσωπικό στοιχείο έντονο. Το ίδιο και ο ενθουσιασμός και η δροσιά του νέου που ετοιμάζεται να ανακαλύψει τον κόσμο της ποίησης και να του δώσει το δικό του χρώμα. Ο λόγος της αποπνέει φρεσκάδα, είναι αιχμηρός με κατεύθυνση δεδομένη. Το συνηθισμένο, καθημερινό, ενσωματώνεται στο διαφορετικό και η ετεροτοπία καταλήγει σε ευτοπία. Το χάος του λόγου δεν την τρομάζει και έτσι συνεχίζει η Τσιμοπούλου. [Διαβάστε την παρουσίαση]
Εξυπερύ σημαίνει χάνομαι, του Γιάννη Στίγκα, Εκδ. Μικρή Αρκτος
Η ποιητική συλλογή που καρφώθηκε στο ψηλότερο σημείο της συνείδησης μας. Ο Στίγκας ένωσε γη και ουρανό και μας ανύψωσε τόσο ψηλά που το χέρι ενός σύννεφου μας κράτησε για πάντα κάτω από τον ήλιο. Από κει ψηλά είδαμε το ουράνιο τόξο να γίνεται κομμάτια, να παίρνει φωτιά και σχίζοντας τον ουρανό απελευθέρωσε όλα τα χρώματα που χάνονται πίσω από το απέραντο γαλάζιο. Η ποίηση του Στίγκα είναι υψηλού επιπέδου γιατί τίποτε δεν περισσεύει και όλα υπάρχουν για να δικαιώνουν τη χάρη και το μεγαλείο της απλότητας. [Διαβάστε την παρουσίαση]
Αλκυονίδες μέρες, της Ευτυχίας Γιαννάκη, Εκδ. Ικαρος
Το δεύτερο μέρος της Τριλογίας της Αθήνας με πρωταγωνιστή τον Χάρη Κόκκινο. Η Γιαννάκη καθιερώνεται και η ελληνική αστυνομική λογοτεχνία διαθέτει, πια, μια πολύ καλή εκπρόσωπο. Η πόλη, Αθήνα, “περπατά” και διαμορφώνει με τον αστυνόμο Χ. Κόκκινο την ιστορία. Το μυστήριο πάνω απ’ όλα και το έγκλημα το καταλυτικό στοιχείο για να μπούμε στη ψυχοσύνθεση των ηρώων της Γιαννάκη. Πειθαρχία, οικονομία και απόλυτος έλεγχος του υλικού. Η Γιαννάκη δεν θέλει να μας δείξει πώς λύνεται ένα έγκλημα, αλλά πώς κινδυνεύουν και σώζονται (;) οι άνθρωποι. Με προσμονή για την κορύφωση της τριλογίας. [Διαβάστε την παρουσίαση]
Και τώρα, ανθρωπάκο; του Χανς Φάλαντα, μετάφραση Ιωάννα Αβραμίδου, Εκδ. Gutenberg
Ο Χανς Φάλαντα ήταν ο κρυμμένος θησαυρός της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Από τη στιγμή που τον γνωρίσαμε με τον “Πότη” ένα πράγμα ήταν σίγουρο, το όνομα του θα το θυμόμαστε για πάντα. Το “Και τώρα, ανθρωπάκο;” είναι στο ίδιο μοτίβο με τον “Πότη” και το “Μόνος στο Βερολίνο”. Με επίκεντρο τον άνθρωπο, τον απλό, ανώνυμο άνθρωπο που προσπαθεί να επιβιώσει σε πολύ δύσκολες συνθήκες, ξετυλίγεται μια ιστορία από έξω προς τα μέσα. Εδώ, ο ήρωας παλεύει να σώσει την αξιοπρέπειά του μέσα σε συνθήκες βίας, ήτοι φτώχειας, ανασφάλειας, ανεργίας. Συνταρακτικό, αξέχαστο. [Διαβάστε την παρουσίαση]
Δίψα, του Τζο Νέσμπο, μετάφραση Κρυστάλλη Γλυνιαδάκη, Εκδ. Μεταίχμιο
Η 11η περιπέτεια του Τζο Νέσμπο και μία από τις καλύτερες στην πλούσια βιβλιογραφία του Νορβηγού. Δεν έχει σημασία αν πλέον ανήκει στους ροκ σταρ της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Κάθε νέος τίτλος φέρνει την προσμονή του πρώτου, την αγωνία για τη συνέχεια και την ανακάλυψη του Χάρι Χόλε! Ναι, ακόμη κι αν έχεις διαβάσει τα άπαντα του Νέσμπο, ο Χόλε θα είναι πάντα ένα άλυτο μυστήριο για τον αναγνώστη. Εκεί, βασίζεται η επιτυχία του συγγραφέα. Μετά αναλαμβάνουν ο καταιγιστικός ρυθμός και η αδρεναλίνη που μας “κλέβει” σε κάθε σελίδα. [Διαβάστε την παρουσίαση]
2666, του Ρομπέρτο Μπολάνιο, μετάφραση Κρίτων Ηλιόπουλος, Εκδ. Αγρα
Η επανέκδοσή του και μόνο αρκούσε για να μπει στη λίστα μας. Όλα τα εγκωμιαστικά επίθετα δεν αρκούν για να χωρέσουν το μεγαλείο του “2666”. Αυτό που πλησιάζει είναι το “Ολοκληρωτικό”. Οι ιστορίες που το απαρτίζουν, συνδέονται και την ίδια στιγμή αυτονομούνται. Η απροσδιόριστη και απλησίαστη φιγούρα του Μπένο Φον Αρτσιμπόλντι, διατρέχει τον 20ο αιώνα και στο γεμάτο κρατήρες σεληνιακό τοπίο, αφήνει ανεξίτηλα αποτυπώματα. Πολυβραβευμένο και δικαίως ένα από τα καλύτερα βιβλία του προηγούμενου αιώνα. Τυχεροί που το διαβάσαμε. [Διαβάστε την παρουσίαση]
