Κωνσταντία Γουρζή- Συνθέσεις πυκνού χρόνου που διερευνούν νέες τεχνικές δυνατότητες σε αισθητικές συνυπάρξεις.
Η συνθέτρια, καθηγήτρια μουσικής και διευθύντρια ορχήστρας Κωνσταντία Γουρζή αποτελεί μια απ’ τις σημαντικές παρουσίες στην ευρωπαϊκή σκηνή. Για πολλές δεκαετίες στην Γερμανία με σπουδές στο Ωδείο Αθηνών αλλά και στην Hochschule der Künste του Βερολίνου είχε την τύχη θα θητεύσει δίπλα σε μορφές όπως ο Karlheinz Stockhausen, ο Claudio Abbado και ο György Kurtág. Κέρδισε πληθώρα διακρίσεων ως μαέστρος και συνθέτρια για τις καινοτόμες ιδέες στις ερμηνείες της που χαρακτηρίζουν το πληθωρικό έργο της. Σαν μαέστρος δεν αρκείται στο κλασικό ρεπερτόριο αλλά αναζητεί και παρουσιάζει νέους συνθέτες όντας, βεβαίως, συνθέτρια η ίδια.
Ο λόγος για την δεύτερη δουλειά – (με πρώτη τη «Music for piano and string quartet» το ’14) – της Ελληνίδας μουσικού στην New Series της ECM με τίτλο, «Anájikon»· παρουσιάζονται, εδώ, τρεις συνθέσεις: «Hommage à Mozart –Τhree dialogues for viola and piano» με τους Nils Mönkemeyer στην βιόλα και τον William Youn στο πιάνο. Επίσης, «Ny-él, TwoAngels in the White Garden» με την Lucerne Academy Orchestra υπό την διεύθυνση της Γουρζή και «Anájikon, The Angel in the Blue Garden– String Quartet Νo. 3» με το Τσέχικο Minguet Quartett. Όπως τονίζει και ίδια, «θεωρώ την σύνθεση και την διεύθυνση άρρηκτα συνδεδεμένες». Το ίδιο και τις σχέσεις ανάμεσα σε διάφορα είδη τέχνης. Περισσότερο, δε, την ηχητική γλώσσα ως δημιουργικού συνδυασμού στοιχείων από διαφορετικές μουσικές παραδόσεις, σε διάλογο μεταξύ Ανατολής και Δύσης. Οι δυο δουλειές εδώ έχουν αναφορές σε αγγέλους : το κουαρτέτο εγχόρδων «Anájikon» αλλά και το ορχηστρικό «Ny-él» εμπνέονται από αντίστοιχα γλυπτά του Βερολινέζου καλλιτέχνη Alexander Polzin. Σαφώς η Γουρζή δεν τα ερμηνεύει μουσικά· τα προσεγγίζει ηχητικά για να μεταδώσει την ενέργεια στα κομμάτια της.
Η αφιερωματική της προσφορά στον Μότσαρτ είναι κομμένη ραμμένη για την δυναμική βιόλα του Nils Mönkemeyer καθώς εκτελεί σόλο το απλό μοτίβο του θέματος που αναπτύσσεται σε παραλλαγές. Οι τρεις στοχαστικοί διάλογοι ιχνηλατούν την επαφή τους με τον Αυστριακό μουσουργό χωρίς άμεσους υπαινιγμούς στην μουσική του. Σημειώνει, η καλλιτέχνης πως νιώθει «τον Μότσαρτ και την μουσική του σαν ενέργεια» που την καθοδηγεί. Από την άλλη, στο «Anájikon», η εισαγωγή με τα έντονα κρουστά φέρνει, τρόπο τινά, σε σύγκρουση τον αρχαίο ρυθμό με θρηνώδη άσματα εγχόρδων και πνευστών. Όσον αφορά το «Ny-él, two Angels in the White Garden” -με την Ορχήστρα της Ακαδημίας, –ήταν παραγγελία του Φεστιβάλ της Λουκέρνης, πριν από πέντε χρόνια και αφιερώνεται στους δασκάλους της, Boulez και Abbado. Τέσσερα μέρη εμπνευσμένα, όπως είπαμε πιο πάνω, απ’ το, «Διπλό Άγγελο», (2014) του Polzin, δημιουργούν μια αφηγηματική ενότητα καθώς διακατέχονται με έντονη θρησκευτικότητα, -με αποκορύφωμα το φινάλε με τίτλο «White Garden» και τις εξαιρετικές ύστατες συγχορδίες του. Χαρακτηριστικά ονόματα έχουν και τα υπόλοιπα θέματα: «Eviction», «Exodus» και Longing. Κάθε μέρος εμπνευσμένο από έναν άγγελο προσδιορίζεται χρωματικά. Συνθέσεις πυκνού χρόνου που διερευνούν νέες τεχνικές δυνατότητες των οργάνων μέσα από καινούριους ηχητικούς συνδυασμούς και αισθητικές συνυπάρξεις.
Κατά την διάρκεια της δημιουργίας η Κωνστάντια Γουρζή αναζητεί συχνά τον Keith Jarrett και τον Μότσαρτ.