Κόμης Vlad- Ένα βαμπιρικό ταξίδι στο Μεξικό
Μπορεί να συνεχιστεί ο Δράκουλας του Μπραμ Στόκερ; Και δη...στο Μεξικό;
Ο Δράκουλας του Bram Stoker είναι κατά γενική ομολογία ένα από τα κειμήλια της σύγχρονης λογοτεχνίας, ειδικότερα δε της γοτθικής λογοτεχνίας. Θα μπορούσε λοιπόν ένα τέτοιο έργο να έχει συγγραφικό sequel; Ο Carlos Fuentes το πίστευε αυτό και το έκανε πράξη με τη νουβέλα του, Κόμης Vlad (Εκδόσεις Κλειδάριθμος, 2018), αν και η λέξη sequel δεν είναι ακριβώς σαφής για το έργο αυτό.
Πριν αναφερθούν τα της νουβέλας, πρέπει να ειπωθούν δυο λόγια για τον Carlos Fuentes. Ο Carlos Fuentes (1928-2012) λοιπόν αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους και πιο πολυβραβευμένους συγγραφείς του ισπανόφωνου κόσμου, εκδίδοντας τόσο μυθιστορήματα όσο και δοκίμια. Μερικά από τα πιο γνωστά του έργα αποτελούν τα Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρουζ, Ο Γερο-Κρίνγκο και η Αύρα.
Στην εν λόγω νουβέλα, ο Carlos Fuentes ουσιαστικά αποτίει φόρο τιμής στον πασίγνωστο χαρακτήρα του Bram Stoker και τον κάνει δικό του, αφήνοντας στην άκρη κινηματογραφικά στερεότυπα.
Η ιστορία τοποθετείται στην σύγχρονη Πόλη του Μεξικού, μια πόλη που κατοικείται από δέκα εκατομμύρια λουκάνικα αίματος. Αφηγητής και πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο Ιβ Ναβάρο, δεύτερος τη τάξη στο δικηγορικό γραφείο του Ελόι Σουρινάγα, ενός ισχυρού και γνωστού ατόμου στην τοπική κοινωνία, που σιγά σιγά αποχωρεί από τα κοινά. Ο Ναβάρο είναι παντρεμένος, έχοντας μια μικρή κόρη και ζώντας μια ήρεμη αστική ζωή, βολεμένος στη συνήθεια και στη ρουτίνα αυτής. Η γυναίκα του, η Ασουνσιόν είναι κτηματομεσίτης, και σε συνδυασμό με την ειδικότητα του Ναβάρο, αποτελούν τον ιδανικό συνδυασμό για τον Βλαντ, έναν μυστηριώδη πελάτη και γνωστό του Ελόι Σουρινάγα από την Τρανσυλβανία. Ο Βλαντ έχοντας επιλέξει την Πόλη του Μεξικού για να εγκατασταθεί ζητάει ένα σπίτι με κάποιες ιδιαιτερότητες και μέσω του Ναβάρο και της Ασουνσιόν το βρίσκει. Με την εγκατάστασή του σε αυτό, η φρίκη ξεκινάει και έρχονται τα πάνω κάτω στους δεσμούς της οικογένειας του Ιβ Ναβάρο.
Ο Carlos Fuentes φροντίζει με την γραφή του να δημιουργεί σκηνές ανατριχιαστικές. Η φρικιαστική όψη του Κόμη, οι περιγραφές του σπιτιού, καθώς και κάποιες ιδιαιτέρως περίεργες σεξουαλικές σκηνές, αποτελούν μερικές από αυτές.
Πέρα όμως από την δημιουργία τρόμου και φρίκης, ο Κόμης Vlad περιλαμβάνει κάποια ενδιαφέρονται μηνύματα, τα οποία ίσως είναι περισσότερο εμφανή με μία δεύτερη ανάγνωση. Ο Ιβ Ναβάρο για παράδειγμα, φαίνεται να αντιπροσωπεύει μια αυτάρεσκη, αστική τάξη, επαναπαυμένη στη βολή της χωρίς να μπορεί και να θέλει να δει τι συμβαίνει τριγύρω, μέχρις ότου κάτι πάει πολύ στραβά και διαταράξει την καλοκουρδισμένη ρουτίνα της. Σε αυτό το σημείο έρχεται ο αναγνώστης να αναρωτηθεί, μήπως τελικά δεν είναι ο Βλαντ το βαμπίρ αλλά ο βολεμένος αστός
Εν κατακλείδι, αυτό που καταφέρνει μέσα σε μόλις 123 σελίδες ο Carlos Fuentes με τον Κόμη Vlad είναι να αποτίσει φόρο τιμής σε ένα από τα μεγαλύτερα έργα της σύγχρονης λογοτεχνίας, βάζοντας την σφραγίδα του σε αυτό. Ταυτόχρονα όμως κρίνει και σχολιάζει την αστική βολή, κάτι που ίσως αποτελέσει τον μεγαλύτερο τρόμο για τον μέσο αναγνώστη.