Μερικά καίρια ερωτήματα για τον νέο υπουργό Οικονομικών

Η κυβέρνηση και η Eurobank οφείλουν κάποιες απαντήσεις...

| 12/06/2014

#Στις 9 Ιούνη 2014, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ανακοίνωσε το διορισμό του Γκίκα Χαρδούβελη, μέλους της εκτελεστικής επιτροπής και διευθυντή των οικονομικών μελετών στη Eurobank με συμμετοχή «στην κατάρτιση της στρατηγικής του Ομίλου», ως υπουργού οικονομικών.

Την επομένη – και μία ημέρα πριν την ορκωμοσία των νέων υπουργών – η Eurobank ανακοίνωσε λακωνικά ότι ο κ. Χαρδούβελης «αποχωρεί». Δε δήλωσε ρητά αν και πότε ακριβώς ο κ. Χαρδούβελης παραιτήθηκε από τις τρεις θέσεις του στην τράπεζα (διευθύνων οικονομικός σύμβουλος, μέλος εκτελεστικής επιτροπής και διευθυντής οικονομικών μελετών). Δε διευκρίνισε επίσης αν ο κ. Χαρδούβελης διαθέτει μετοχές της τράπεζας και τι ακριβώς έγινε με αυτές.

Το άρθρο 18 του Ν. 1558/1985 περί κυβέρνησης και κυβερνητικών οργάνων αναφέρει :

«Τα μέλη της Κυβέρνησης και οι υφυπουργοί δεν επιτρέπεται να συνάπτουν οποιασδήποτε μορφής σύμβαση με το Δημόσιο ή άλλα νομικά πρόσωπα του δημόσιου τομέα, από την οποία γεννάται οποιοδήποτε όφελος υπέρ αυτών ή τρίτων» κι ότι «η απαγόρευση ισχύει και για οποιασδήποτε μορφής εταιρεία ή επιχείρηση, στην οποία συμμετέχει μέλος της Κυβέρνησης ή υφυπουργός ως κύριος μέτοχος ή ως ομόρρυθμος, ετερόρρυθμος ή περιορισμένης ευθύνης εταίρος ή διατηρεί την ιδιότητα ανώτατου διοικητικού στελέχους.» (δείτε εδώ)

Η Eurobank έχει πλήθος συμβάσεων με το ελληνικό δημόσιο – στις οποίες περιλαμβάνονται και ομολογιακές συμβάσεις – και είναι βέβαιο ότι θα συνάψει κι άλλες στο κοντινό μέλλον. (Δες εδώ: «η έκθεσή μας σε ελληνικούς κρατικούς τίτλους μειώθηκε ως  συνέπεια της αντικατάστασής τους με ομόλογα χαμηλότερων αποτιμήσεων ,μακρύτερης διάρκειας.»)

Επιπλέον, το 35% του μετοχικού της κεφαλαίου ανήκει στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ) που μπορεί να διατείνεται ότι είναι «νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου», αλλά η διοίκησή του ορίζεται από το υπουργείο οικονομικών και την Τράπεζα της Ελλάδας (δες κι εδώ). Σύμφωνα, λοιπόν, με την ευρωπαϊκή οδηγία σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες (2004/18/ΕΚ) ως «οργανισμοί δημοσίου δικαίου» νοούνται οι οργανισμοί που έχουν όλα τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: α) έχουν συσταθεί για τον συγκεκριμένο σκοπό της κάλυψης αναγκών γενικού συμφέροντος («Σκοπός του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας είναι η συνεισφορά στη διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, προς χάριν του δημοσίου συμφέροντος», β) έχουν νομική προσωπικότητα και γ) (…) έχουν διοικητικό, διευθυντικό ή εποπτικό συμβούλιο, του οποίου περισσότερο από το ήμισυ των μελών διορίζεται από τις κρατικές (…) αρχές». (Εδώ η αναθεωρημένη έκδοση. Οι εν λόγω διατάξεις όμως ισχύουν και σε αυτή του 2004)

Το ΤΧΣ επίσης εγγυάται «εκ μέρους του ελληνικού δημοσίου» και τα χρήματα που διαθέτει για την ανακεφαλαιοποίση των τραπεζών προέρχονται από το EFSF – δηλαδή τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης – και είναι κομμάτι του χρέους που πρέπει να αποπληρώσουν συλλογικά οι φορολογούμενοι στην Ελλάδα. Οι ιδιώτες μέτοχοι έχουν άμεσο ενδιαφέρον στον τρόπο που το ΤΧΣ – σε συνεργασία με το υπουργείο οικονομικών – διαχειρίζεται τις μετοχές του.

Δεν έχει αποσαφηνιστεί τι αξίας μετοχές έχει ο κ. Χαρδούβελης στη Eurobank ή αν διατηρεί κάποια στελεχική ιδιότητα. Προς το παρόν, λοιπόν, δε διασφαλίζεται ότι στη διαχείριση οποιασδήποτε σύμβασης μεταξύ Eurobank και δημοσίου, και – μέσω του ΤΧΣ – της διαδικασίας διαχείρισης και πώλησης των μετοχών της Eurobank, o κ. Χαρδούβελης δεν έχει κάποιο οικονομικό ή εταιρικό συμφέρον να εξυπηρετήσει που ίσως να μη συμπίπτει με αυτό του ελληνικού δημοσίου.

Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να έχουν πρόσβαση στα επίσημα έγγραφα που βεβαιώνουν τη λύση κάθε είδους συμβολαίου του κ. Χαρδούβελη με τη Eurobank και αναλυτική περιγραφή της κατάστασης των μετοχών του σε αυτή. Οι μέτοχοι που διαθέτουν το 34% της Eurobank δεν είναι γνωστοί, αλλά οι πολίτες πρέπει να ξέρουν αν ανάμεσά τους είναι ο κ. Χαρδούβελης ή εταιρείες στις οποίες εμπλέκεται αυτός. Σε αντίθετη περίπτωση οι αμφιβολίες σε σχέση με το αν ο κ. Χαρδούβελης είναι σε θέση να εξυπηρετήσει το δημόσιο συμφέρον θα παραμένουν .

Για να γίνω ακόμη πιο συγκεκριμένος, η αναθεωρημένη οδηγία για τις δημόσιες προμήθειες που η ελληνική κυβέρνηση θα οφείλει να εφαρμόσει από το 2016 αναφέρει ότι «τα κράτη μέλη διασφαλίζουν (…) τον εντοπισμό και την επανόρθωση συγκρούσεων συμφερόντων». «Η έννοια της σύγκρουσης συμφερόντων καλύπτει τουλάχιστον οποιαδήποτε κατάσταση κατά την οποία μέλη του προσωπικού της αναθέτουσας αρχής (…) τα οποία συμμετέχουν στη διεξαγωγή της διαδικασίας προμήθειας ή μπορούν να επηρεάσουν την έκβασή της έχουν, άμεσα ή έμμεσα, χρηματοοικονομικό, οικονομικό ή άλλο προσωπικό συμφέρον που θα μπορούσε να εκληφθεί ως στοιχείο που θίγει την αμεροληψία και την ανεξαρτησία τους στο πλαίσιο της διαδικασίας προμήθειας.» (Άρθρο 24). Η Eurobank παρέχει υπηρεσίες ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και άλλες υπηρεσίες ηλεκτρονικής υποδομής στο ελληνικό δημόσιο. 

Ο Κώδικας Ηθικής και Δεοντολογίας του Υπουργείου Οικονομικών αναφέρει ότι «σύγκρουση συμφερόντων ανακύπτει, όταν οι ενέργειες» ενός αξιωματούχου «επηρεάζονται ή ενδέχεται να φανεί σε άλλους ότι επηρεάζονται από ιδιωτικά συμφέροντα (συνήθως οικονομικής φύσεως) του ιδίου ή συγγενικού ή κοντινού του προσώπου.» Στην αναφορά περιπτώσεων που γίνεται παρακάτω βρίσκουμε την εμπλοκή του αξιωματούχου «σε ένα συγκεκριμένο θέμα- εργασία ή υπόθεση» στο οποίο εμπλέκεται και «και μια επιχείρηση ή οργανισμός στον οποίο εργαζόταν κατά το παρελθόν». (δες εδώ) Αν υπάρχει κίνδυνος σύγκρουσης συμφερόντων ο συγκεκριμένος αξιωματούχος πρέπει να αποκλείεται από εμπλοκή σε συγκεκριμένες υποθέσεις.

Σύμφωνα με το Άρθρο 56 του Συντάγματος, κάποιος που είναι σύμβουλος επιχείρησης της οποίας τη διοίκηση ορίζει έμμεσα, μέσω των μετοχών που κατέχει, το δημόσιο – όπως γίνεται με τη Eurobank μέσω του ΤΧΣ –, δεν έχει δικαίωμα να είναι υποψήφιος στις εκλογές.

Το παράδοξο της ελληνικής νομοθεσίας είναι ότι ο παραπάνω κώδικας αφορά τους υπαλλήλους του υπουργείου οικονομικών και όχι τον ίδιο τον υπουργό κι ότι οι όροι για να είναι κανείς υποψήφιος βουλευτής είναι πιο αυστηροί από το για να γίνει κανείς υπουργός. Αν ήθελε να βάλει υποψηφιότητα για βουλευτής ο κ. Χαρδούβελης θα έπρεπε να παραιτηθεί από τη Eurobank πριν καν ανακοινωθεί η υποψηφιότητά του. Τώρα, πρώτα ανακοινώθηκε η υπουργοποίησή του και μετά έβγαλε ανακοίνωση η Eurobank. To 2011, ο κ. Χαρδούβελης είχε πάρει απλά άδεια άνευ αποδοχών από τη Eurobank, για να γίνει διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού και να διαπραγματευτεί το PSI… και με τη Eurobank.

Η Ελλάδα έχει όμως επικυρώσει τη Σύμβαση κατά της Διαφθοράς των Ηνωμένων Εθνών. Σύμφωνα με αυτή «δημόσιος αξιωματούχος» ή «υπάλληλος» θεωρείται οποιοσδήποτε έχει νομοθετική, εκτελεστική, διοικητική ή δικαστική αρμοδιότητα είτε έχει εκλεγεί, είτε έχει διοριστεί (Άρθρο 2). [Σύμφωνα με αυτή τη σύμβαση λοιπόν, ο παραπάνω κώδικας δεοντολογίας θα πρέπει να θεωρηθεί ότι ισχύει και για τον υπουργό οικονομικών και ως εκ τούτου ο κ. Χαρδούβελης θα πρέπει να απομακρυνθεί άμεσα από τη θέση του υπουργού, καθότι αναμένεται να εμπλακεί σε πολλαπλές συναλλαγές με τον μέχρι χθες εργοδότη του, στις οποίες η δυνατότητά του να υπερασπίσει το δημόσιο συμφέρον θα μετριάζεται λόγω της πολύ κοντινής σχέσης μαζί του.]

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση οφείλει, αν θέλει να διαλυθεί κάθε υπόνοια για το πρόσωπο το κ. Χαρδούβελη, να φροντίσει να έρθουν στη δημοσιότητα:

–           Τα έγγραφα που αποδεικνύουν λύση συμβολαίου με τη Eurobank και για τις τρεις θέσεις που κατείχε σε αυτή ο κ. Χαρδούβελης

–           Ενημέρωση για το αν στα περιουσιακά στοιχεία του κ. Χαρδούβελη περιλαμβάνονται μετοχές της Eurobank και ποια είναι η αξία τους.

–           Ενημέρωση για τυχόν οικονομικές εκκρεμότητες μεταξύ του κ. Χαρδούβελη ή/και του οικογενειακού του περιβάλλοντος και της Eurobank.

xardou2

Σε διαφορετική περίπτωση ο κ. Χαρδούβελης θα πρέπει να παραιτηθεί