Με ψυχή επαναστατική να αναμετρηθούμε με την Ιστορία [Ένα γράμμα για τις μέρες που ζούμε v.8]

Αυτές τις μέρες, νιώθουμε ότι θέλουμε να πούμε και να διαβάσουμε κάτι, πέρα από «σφιχτές αναλύσεις» ειδικών για την κατάσταση. Θέλουμε να φωνάξουμε, να μας ακούσουν πώς νιώθουμε. Θέλουμε να μπορέσουμε να σπάσουμε την απόσταση που πολλές φορές διαστρεβλώνει την ίδια την ουσία. Να μπορέσουμε να εξηγήσουμε, να μεταδώσουμε την κατάσταση εδώ στην Ελλάδα, σε δικούς μας ανθρώπους ακόμη (και ειδικά) αν μένουν πολύ μακριά…

Γι” αυτό, συντάκτες «του Περιοδικού» γράφουν ένα γράμμα σε ένα φίλο ή μία φίλη τους, με σκοπό να μιλήσουν για τις παράξενες μέρες που ζούμε αυτή την εβδομάδα. Γι” αυτό, σας καλούμε να γράψετε κι εσείς, οι αναγνώστες, ένα γράμμα σε αγαπημένο σας πρόσωπο, με αφορμή τούτες τις μέρες, και να το δημοσιεύσουμε στο Περιοδικό. Όποιος-όποια θέλει, στέλνει στο inbox της σελίδας μας στο fb.

Το όγδοο γράμμα στέλνει ο Αλέξανδρος Στεργιόπουλος, συντάκτης του ToPeriodiko.gr

Αγαπητέ Θανάση

Σου γράφω γιατί θέλω να μοιραστώ το βάρος της Ιστορίας, της Κοινωνίας, της ζωής μας. Βάρος που έφυγε από τις πλάτες όλων μας και μοιράστηκε στον καθένα. Για άλλη μια φορά κανείς δεν με ρώτησε, κανείς δεν με άκουσε. Υποσχέσεις, ψέματα, απειλές, τελεσίγραφα, χειραγώγηση.

Ξέρω ότι έχεις αντιρρήσεις και απορείς: Μα πώς δεν σε ρώτησαν; Αφού 25 Ιανουαρίου εκλέχθηκε νέα κυβέρνηση. Γιατί δεν σε ακούνε, αφού ο πρωθυπουργός σε καλεί να αποφασίσεις την Κυριακή για το μέλλον σου; Και όσον αφορά τις υποσχέσεις, τα ψέματα, τις απειλές, τι περίμενες από εκπροσώπους του πιο απάνθρωπου συστήματος εξουσίας;

Αυτόν τον διάλογο ψάχνω απεγνωσμένα. Με κάποιον που ξέρει να ακούει. Ξέρει να συνθέτει, ξέρει να πηγαίνει τη σκέψη μου ένα βήμα παραπέρα. Έναν σύντροφο που θα με στηρίξει, αλλά και θα με βοηθήσει να απαλλαγώ από τους φόβους, τις αμφιβολίες, τα μικροαστικά μου κατάλοιπα. Ψάχνω τον σύντροφο που θα συνδράμει στην προσπάθεια μου να καθαρίσει το τοπίο και η ενημέρωση να αποκτήσει την αξία που πρέπει.

Για μένα το δίλημμα δοκιμάζει την αξιοπρέπεια, τις αντοχές και την κοσμοθεωρία μου. Δεν θέλω να πω “ναι”. Δεν μπορώ όμως να πω “όχι” για να κάνω μία ακόμη εξαπάτηση. Αυτή τη φορά από τον Τσίπρα. Από το αστικό πολιτικό σύστημα και τις εκλογές του. Τι να κάνω λοιπόν; Θέλω να σε ξαναδώ σύντροφε Θανάση για να βρω τον άλλο, πραγματικό μου εαυτό. Αυτόν που θα με βοηθήσει να σκάψω με τα χέρια μου για να σηκωθώ λίγο ψηλότερα και να απαλλαγώ από βάρος που δεν μας ανήκει.

Βαρέθηκα την ατολμία, τον συμβιβασμό, την ανάθεση. Γι’ αυτό, για μία φορά ας πούμε ΟΧΙ σε κάθε μνημόνιο. Ε.Ε, ΔΝΤ, Ε.Κ.Τ, κυβέρνησης. Ας ξαναπάρουμε τις ζωές μας από κει που τις αφήσαμε και με ψυχή επαναστατική να αναμετρηθούμε με την Ιστορία.

Με πολλή αγάπη

Αλέξανδρος