ΝΑΤΟ: Ρωσία και Κίνα οι βασικές απειλές

Η αυξανόμενη στρατιωτική δύναμη της Κίνας και η ολοένα πιο ισχυρή Ρωσία αποτελούν τις μείζονες απειλές απέναντι στο ΝΑΤΟ.  Στη διαπίστωση αυτή κατέληξε έκθεση που συντάσσεται, κάθε τέσσερα χρόνια, για να αναδεικνύει τις κύριες 20 τάσεις σε παγκόσμιο επίπεδο που θα επηρεάσουν το Βορειοατλαντικό Σύμφωνο τα επόμενα χρόνια, στην προκειμένη περίπτωση μέχρι το 2035.

Η είδηση δεν είναι καινούργια αλλά του τέλους του 2017. Ωστόσο, οι εξελίξεις σε Μ. Ανατολή, Συρία, Βαλκάνια κλπ, έρχονται απλώς να επιβεβαιώσουν ότι έχοντας πλέον τελειώσει το «παραμύθι» των ασύμμετρων απειλών της τρομοκρατίας (ιδιαίτερα της ισλαμιστικής) μετά από όσα έγιναν και αποκαλύφθηκαν για τις μυστικές διαδρομές μεταξύ ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων τύπου ISIS και των όψιμων «διωκτών» τους, το ΝΑΤΟ επανήλθε στην ψυχροπολεμική του λογική και στα βασικά κίνητρα δημιουργίας του: να λειτουργεί ως εργαλείο επιβολής και «ανοίγματος δρόμων» για τα συμφέροντα του δυτικού ιμπεριαλισμού. 

Μάλιστα, σχολιάζοντας την έκθεση ο στρατηγός Ντένις Μερσιέ, επικεφαλής της διοίκησης που εκπόνησε την έκθεση, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιθώριο της Συνόδου Ασφαλείας του Βερολίνου, όπου και πρωτοπαρουσιάστηκε, μίλησε για «αυξανόμενο κίνδυνο μέγιστης διακρατικής σύγκρουσης».

Μέσα στην άνοιξη, θα έχει εκπονηθεί συμπληρωματική έκθεση όπου θα τίθενται επί τάπητος τα βήματα που θα πρέπει να κάνει το ΝΑΤΟ για να «υπερασπιστεί εαυτόν» απέναντι στις υπάρχουσες απειλές. Μέσα σε αυτά αναμένεται να είναι εκ νέου αύξηση των στρατιωτικών δαπανών της Συμμαχίας (και των χωρών μελών της εννοείται) ενώ δεν αποκλείεται μια νέα παγκόσμια κούρσα εξοπλισμών.

Το νέο, ουσιαστικά, δόγμα του ΝΑΤΟ και οι σχεδιασμοί που απορρέουν από αυτό αποτελούν εξαιρετικά χρήσιμο και αποκαλυπτικό πρίσμα για ν’ αντιληφθεί κανείς τα κίνητρα πίσω από μια ιδιαίτερη βιασύνη για επίλυση ζητημάτων, όπως πχ το ζήτημα μεταξύ Ελλάδας – πΓΔΜ, καθώς και  για την υιοθέτηση αμφίσημων θέσεων αμφίβολης ισορροπίας που οι ΗΠΑ επιδιώκουν να τηρήσουν σε μείζονος σημασίας θέματα όπως είναι η εισβολή τουρκικών στρατευμάτων στον κουρδικό θύλακα της Ροτζάβα, στο Αφρίν, στη Β. Συρία, όπου το διακύβευμα, λόγω της ενεργούς εμπλοκής και της Ρωσίας στον πόλεμο στη Συρία, υπερβαίνει τα δίκαια του κουρδικού πληθυσμού για αυτοδιάθεση.