«Ξαπλώστρες»... παντού!

Την παράταση για ακόμη έναν χρόνο της επικίνδυνης, για το περιβάλλον και τον δημόσιο χαρακτήρα της διαχείρισής του, Κοινής Υπουργικής Απόφασης περί «Απευθείας παραχώρησης, με αντάλλαγμα, του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) Α’ Βαθμού» προβλέπει ο νόμος 4384/2016 που δημοσιεύθηκε πρόσφατα (ΦΕΚ 78 Α΄/26-4-2016), προκαλώντας την αντίδραση των περιβαλλοντικών οργανώσεων.

Με την εν λόγω ΚΥΑ του περσινού Απρίλη «παραχωρείται απευθείας και με το αντάλλαγμα που ορίζεται στο άρθρο 6 της παρούσας στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (Ο.Τ.Α.) Α’ Βαθμού της χώρας, το δικαίωμα της απλής χρήσης των κοινοχρήστων χώρων αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, που βρίσκονται στα όρια της διοικητικής τους περιφέρειας».

Μάλιστα, «το δικαίωμα αυτό μπορεί να μεταβιβαστεί ολικά ή μερικά από κάθε Ο.Τ.Α. Α’ Βαθμού σε υφιστάμενη δημοτική ανώνυμη εταιρία», αλλά εγκρίνεται και «η περαιτέρω μεταβίβαση του δικαιώματος απλής χρήσης από τους ΟΤΑ Α’ βαθμού προς τρίτους, με σύναψη σύμβασης μίσθωσης, έναντι ανταλλάγματος».

Πρόκειται για παραχώρηση της παραλίας, η οποία αποτελεί δημόσιο και κοινόχρηστο αγαθό, σε εμπορευματικές χρήσεις («όπως εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, σετ ομπρελών με ξαπλώστρες ή καθίσματα με ή χωρίς τραπεζάκι, λειτουργία τροχήλατου −αυτοκινούμενου ή μη−αναψυκτηρίου»).

Οπως καταγγέλουν σε κοινή τους επιστολή προς τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος, περιβαλλοντικές οργανώσεις, η παράταση της ΚΥΑ έγινε «παρά την πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (3944/2015) σύμφωνα με την οποία η συλλήβδην παραχώρηση του αιγιαλού και της παραλίας στους ΟΤΑ, και η έγκριση εκ των προτέρων περαιτέρω παραχωρήσεων προς τρίτους έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον συνταγματικά κατοχυρωμένο κοινόχρηστο χαρακτήρα του παράκτιου οικοσυστήματος ως δημόσιου αγαθού και δημιουργεί σοβαρό κίνδυνο αλλοίωσης των παραλιών λόγω της υπερεκμετάλλευσης (…)».

Σα να μην έφταναν τα παραπάνω, στην επιστολή προς τον αν. Υπουργό, οι οργανώσεις σημειώνουν, ότι «κατ’ ακολουθία των ανωτέρω διατάξεων, εξεδόθη η εν λόγω με αριθμ. πρωτ. 23841/664/28-4-2016 σύμφωνη γνώμη σας, με την οποία εγκρίνεται εκ των προτέρων την παραχώρηση χρήσης αιγιαλού και παραλίας του συνόλου των περιοχών που έχουν ενταχθεί στο δίκτυο Natura 2000 και τελούν σε καθεστώς ειδικής προστασίας».

Προσθέτουν, ότι, «έως και το 2015, η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού στις προστατευόμενες περιοχές γινόταν μόνο κατόπιν ελέγχου από πλευράς του ΥΠΕΝ του ειδικού αιτήματος που υπέβαλλε κάθε Δήμος, το οποίο (αίτημα) περιείχε αναλυτικό κατάλογο των σχεδιαζόμενων παραχωρήσεων, το είδος αυτών (δηλ. αν επρόκειτο για καντίνα, έπιπλα θαλάσσης ή θαλάσσια σπορ) και την ακριβή τους θέση (αποτύπωση σε χάρτη με συντεταγμένες), ώστε να είναι δυνατή η προληπτική εποπτεία των τελούμενων δραστηριοτήτων εντός των παράκτιων προστατευόμενων περιοχών.

»Δυστυχώς, με αυτή την εκ προτέρων αθρόα έγκριση παραχωρήσεων χρήσης αιγιαλού και παραλίας που σχεδιάζουν οι Δήμοι για την τρέχουσα θερινή περίοδο στις προστατευόμενες περιοχές της χώρας μας, καταργείται η δυνατότητα αλλά και η υποχρέωση του Υπουργείου Περιβάλλοντος για άσκηση προληπτικής εποπτείας και ελέγχου των πράξεων των Ο.Τ.Α. Η άσκηση ελέγχου εκ μέρους του ΥΠΕΝ είναι ιδιαίτερα κρίσιμη στο συγκεκριμένο ζήτημα, προκειμένου να αποφεύγονται αφενός υπεράριθμες παραχωρήσεις από πλευράς των Δήμων, με κύριο σκοπό την αποκόμιση μεγαλύτερων εσόδων, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις αγγίζουν ακόμα και το σύνολο του  αιγιαλού, αναιρώντας έτσι στην πράξη  τον χαρακτήρα του ως δημόσιου αγαθού και αφετέρου δραστηριότητες, οι οποίες έχει εμπεριστατωμένα διαπιστωθεί ότι επιφέρουν αλλοίωση στα ευπαθή και προστατευόμενα οικοσυστήματα και σημαντική παρενόχληση στα προστατευόμενα είδη»…