Αόρατες Πόλεις
Ομαδική εικαστική έκθεση εμπνευσμένη από τον Ίταλο Καλβίνο
Την ομαδική εικαστική έκθεση με αναφορά στο έργο «Αόρατες Πόλεις» του Ίταλο Καλβίνο, παρουσιάζει η IANOS Αίθουσα Τέχνης, συνεχίζοντας τα εικαστικά αφιερώματα στους συγγραφείς και στον κόσμο του βιβλίου.
Ο Καλβίνο, ένας από τους σημαντικότερους λογοτέχνες του 20ου αιώνα, στο βιβλίο του «Αόρατες Πόλεις, το οποίο για πολλούς θεωρείται και το κορυφαίο του, γράφει «κάτι σαν τελευταίο ποίημα αγάπης για τις πόλεις, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο δύσκολο να τις ζήσουμε». Όπως μας εξηγεί ο ίδιος στο οπισθόφυλλο του βιβλίου του «Αυτό που ο δικός μου Μάρκο Πόλο θέλει να ανακαλύψει είναι οι κρυφές αιτίες που μπορούν να ισχύουν πέρα και πάνω από οποιαδήποτε κρίση. Οι πόλεις είναι ένα σύνολο πραγμάτων: απομνημονεύσεων, επιθυμιών, σημείων μιας γλώσσας· οι πόλεις είναι τόποι ανταλλαγών, όπως εξηγούν όλα τα βιβλία της οικονομίας, αλλά οι ανταλλαγές αυτές δεν είναι μονάχα ανταλλαγές εμπορευμάτων, είναι και ανταλλαγές λέξεων, πόθων, αναμνήσεων. Το βιβλίο μου ανοίγει και κλείνει με εικόνες ευτυχισμένων πόλεων που συνεχώς αλλάζουν σχήμα και χάνονται, κρυμμένες μέσα σε δυστυχισμένες πόλεις…».
Οι 55 πόλεις που περιγράφονται από τον Καλβίνο, ταξινομούνται σε 11 χαρακτηριστικές, για την επιδίωξη του συγγραφέα, κατηγορίες:
1. Οι πόλεις και η μνήμη 2. Οι πόλεις και η επιθυμία 3. Οι πόλεις και τα σημάδια 4. Οι λεπτές πόλεις 5. Οι πόλεις και οι ανταλλαγές 6. Οι πόλεις και τα μάτια 7. Οι πόλεις και το όνομα 8. Οι πόλεις και οι νεκροί 9. Οι πόλεις και ο ουρανός 10. Οι συνεχόμενες πόλεις 11. Οι κρυφές πόλεις.
«Οι αόρατες πόλεις είναι ένα όνειρο που δημιουργείται στο κέντρο εκείνων των πόλεων, όπου η ζωή είναι πρακτικά αδύνατη»
Με αυτές τις πόλεις «συσχετίζεται» η έκθεση και από αυτές εμπνέονται οι συμμετέχοντες εικαστικοί καλλιτέχνες, καταθέτοντας ταυτόχρονα τη δική τους προσωπική οπτική και δημιουργώντας τις δικές τους «αόρατες πόλεις».
Στην έκθεση συμμετέχουν με έργα τους οι:
Ηώ Αγγελή, Δάφνη Αγγελίδου, Ανδρέας Γεωργιάδης, Γρηγόρης Λαγός, Κωνσταντίνος Έσσλιν, Μηνάς Καμπιτάκης, Μαρίνα Κροντηρά, Ανδρέας Μαράτος, Ελεάννα Μαρτίνου, Κωνσταντίνος Μάσσος, Στέλλα Μελετοπούλου, Χαρίτων Μπεκιάρης Παναγιώτης Μπελντέκος, Γεύσω Παπαδάκη Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος,Γιώργος Σαμψωνίδης, Πηγή Σπυράτου, Αντώνης Στάβερης και Νικόλας Χριστοφοράκης.
Παράλληλα – και σε θεματική συνομιλία με την ομαδική εικαστική έκθεση «Αόρατες Πόλεις» – στον ίδιο χώρο, για το ίδιο χρονικό διάστημα, λειτουργεί η ατομική, φωτογραφική έκθεση του Σωτήρη Παπαδήμα, «Αθήνα – Α-όρατη πόλη».
Ο Σωτήρης Παπαδήμας παρουσιάζει εικόνες της πόλης της Αθήνας. Ο φακός του περιπλανιέται και καταγράφει αυτό που βλέπει το μάτι, αλλά και εκείνο που ερμηνεύει με διαφορετικό τρόπο ο καθένας, μέσα από τη δική του καθημερινότητα. Εικόνες, από μια ορατή αλλά και αόρατη πόλη.
Διάρκεια: 30 Απριλίου – 31 Μαΐου 2014
Παραθέτουμε, δοθείσας ωραίας αφορμής, ένα απόσπασμα του Ίταλο Καλβίνο από τις «Αόρατες Πόλεις».
Αν θέλετε πιστέψτε με. Θα σας πω τώρα πώς είναι φτιαγμένη η Οκτάβια, η αραχνοΰφαντη πόλη. Υπάρχει ένα βάραθρο ανάμεσα σε δύο απόμακρα βουνά: η πόλη είναι επάνω στο κενό, δεμένη απ’ τις δυο κορυφές με σκοινιά, αλυσίδες και γεφυράκια. Περπατάς πάνω στα ξύλινα δοκάρια, προσέχοντας να μη βάλεις το πόδι στα διάκενα ή πιάνεσαι απ’ τους κόμπους του κανναβόσκοινου. Κάτω, για εκατοντάδες κι εκατοντάδες μέτρα, δεν υπάρχει τίποτα: κάποιο σύννεφο περνάει, πιο κάτω διακρίνεται το βάθος της χαράδρας.
Αυτά είναι τα θεμέλια της πόλης: ένα δίχτυ που χρησιμεύει για πέρασμα και για στήριγμα. Τα υπόλοιπα, αντί να υψώνονται πάνω, κρέμονται κάτω: σκάλες από σκοινί, αιώρες, σπίτια φτιαγμένα σα σακιά, κρεμάστρες, βεράντες σαν πλοιαράκια, ασκιά νερού, μπεκ γκαζιού, σούβλες, καλάθια κρεμασμένα με σπάγκους, αναβατόρια, καταιωνιστήρες, μονόζυγα και κρίκοι για παιχνίδια, εναέρια βαγόνια, πολύφωτα, γλάστρες με αναρριχώμενα φυτά.
Κρεμασμένη στην άβυσσο, η ζωή των κατοίκων της Οκτάβιας είναι λιγότερο αβέβαιη απ’ ό,τι στις άλλες πόλεις. Ξέρουν πως το δίχτυ θα κρατήσει όσο αντέξει.
