Οργή και συγκρούσεις στα Πανεπιστήμια της Ν. Αφρικής
Είκοσι δύο χρόνια μετά το άπαρτχαϊντ, για την μαύρη πλειοψηφία το Πανεπιστήμιο παραμένει ... «σπορ» για λίγους
Στους δρόμους βρίσκονται εδώ και εβδομάδες, για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο, και για πολλοστή τα τελευταία, οι φοιτητές στην Νότια Αφρική, διαμαρτυρόμενοι ενάντια στην νέα αύξηση των διδάκτρων. Οι φοιτητές διαμαρτύρονται ενάντια στο αυξανόμενο κόστος της πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, το οποίο είναι απρόσιτο για την πλειοψηφία των νέων της μαύρης πλειοψηφίας του πληθυσμού της χώρας και ζητούν δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση. Οι διαδηλώσεις ξεκίνησαν μετά την ανακοίνωση της κυβέρνησης του Τζέικομπ Ζούμα, με την οποία ξεκαθάριζε ότι θα συνεχίσει να χρηματοδοτεί με βοηθήματα τη φοίτηση στα Πανεπιστήμια των φτωχότερων φοιτητών αλλά ότι δεν μπορεί να διασφαλίσει οικονομικά δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση για όλους.
Μετά από αρκετές ημέρες μη λειτουργίας, τα Πανεπιστήμια άνοιξαν εκ νέου τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου, όμως σε πολλές περιπτώσεις δεν έγιναν μαθήματα καθώς οι φοιτητές συνέχισαν τις διαμαρτυρίες τους. Τα Πανεπιστήμια είχαν κλείσει καθώς επεισόδια σημειώθηκαν εντός των εγκαταστάσεών τους με την αστυνομία να χρησιμοποιεί χειροβομβίδες κρότου, πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα κατά των διαδηλωτών αλλά και τους άνδρες των ιδιωτικών εταιρειών φύλαξης των Πανεπιστημίων να εμπλέκονται ενεργά.
Σύμφωνα με στοιχεία των κυβερνητικών υπηρεσιών της Νότιας Αφρικής, τα δίδακτρα έχουν αυξηθεί κατά 80% από το 2008. Μετά τις περυσινές διαδηλώσεις, ο Πρόεδρος Ζούμα είχε δεσμευτεί να μην προχωρήσει σε νέες αυξήσεις φέτος, κάτι όμως που δεν έγινε.
Οι διοικήσεις των Πανεπιστημίων υποστηρίζουν ότι τα δίδακτρα είναι η βασική πηγή εσόδων τους και ότι αν δεν καταβληθούν ή ακόμη και αν «παγώσουν» στο υπάρχον ύψος, τότε θα είναι αδύνατη η τήρηση του ακαδημαϊκού επιπέδου. Η κυβέρνηση από την πλευρά της , έχοντας να αντιμετωπίσει έλλειμμα 4% στο ΑΕΠ, αύξησε κατά 8% τα δίδακτρα φέτος αλλά υποστηρίζει ότι δεν μπορεί να καλύψει τα έξοδα της χορήγησης εκπαιδευτικών επιδομάτων σε όλους τους φοιτητές, «κόβοντας» δαπάνες από άλλους τομείς όπως είναι η υγεία και η στέγαση. Προς το παρόν, πάντως, θα μπορούσε να κόψει το outsourcing των Πανεπιστημίων, από την καθαριότητα και τη διατροφή μέχρι τη στέγαση των φοιτητών και την φύλαξη, και να προχωρήσει σε προσλήψεις μόνιμου προσωπικού με λιγότερο κόστος που θα μπορούσε να διατεθεί για τα επιδόματα στήριξης των φοιτητών, όπως εδώ και καιρό ζητούν εργατικές ενώσεις της χώρας.
Η αλήθεια όμως είναι ότι η οργή των φοιτητών, που έχει αρχίσει να ξεχειλίζει εδώ και δύο χρόνια, δεν μπορεί πρακτικά να «κατευναστεί» ούτε με «πάγωμα» των διδάκτρων, ούτε με εξαίρεση των πιο φτωχών φοιτητών από την κατάργηση των βοηθημάτων, ούτε με τέτοιου είδους «μπαλώματα». Η φοίτηση στα δημόσια Πανεπιστήμια παραμένει εξαιρετικά δύσκολος στόχος για έναν μέσο Νοτιοαφρικανό, αν σκεφτεί κανείς ότι το μέσο ετήσιο εισόδημα κυμαίνεται περίπου στα 3.838 ευρώ, είναι σαφές ότι δεν μπορεί να καλύψει και το κόστος ζωής και τα δίδακτρα. Ακόμη και για τα παιδιά της λεγόμενης ανερχόμενης μαύρης μεσαίας τάξης τα δημόσια Πανεπιστήμια είναι «κόκκινο πανί» και για το οικονομικό αλλά και λόγω του «στενού και απαρχαιωμένου», όπως λένε, προγράμματος σπουδών που δεν καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες, δεν συμβάλλει στην αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας έτσι ώστε να πάψει το 20% του πληθυσμού να διαχειρίζεται σχεδόν το σύνολο του πλούτου. .
Η γενιά που σήμερα είναι στο Πανεπιστήμιο είναι η γενιά που γεννήθηκε μετά το απαρτχάιντ. Τώρα πλέον δεν αρκεί η μνήμη του τι επιτεύχθηκε. Τώρα θα έπρεπε η χώρα να έχει «πάρει μπρος» για το λαό της και όχι ακόμη και οι στοιχειώδεις υποδομές, όπως υδροδότηση και αποχέτευση, να είναι ζητούμενο σε πολλές περιοχές. Είκοσι δύο χρόνια μετά την κατάργηση του απαρτχάιντ, οι, νεοφιλελεύθερης κατεύθυνσης, μεταρρυθμίσεις των κυβερνήσεων του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου (ANC) έχουν διαλύσει την οικονομία και κρατούν γονατισμένη ιδιαίτερα την μαύρη εργατική τάξη, της οποίας οι συνθήκες ζωής δεν έχουν βελτιωθεί. Και η οργή ξεχειλίζει..
Πηγές: telesurtv.net, theguardian.com
Συγκρούσεις φοιτητών και ανδρών ιδιωτικής ασφάλειας στο Πανεπιστήμιο Wits: