Ουγγαρία: Αντικομμουνισμός με .... Heineken

Διαχρονική και σταθερή πλευρά του αντικομμουνισμού αποτελεί η γελοιότητά του. Ακόμη και στις πιο σκοτεινές στιγμές της ιστορίας του 20ού αιώνα, οι φορείς του είχαν έντονο το στοιχείο του γκροτέσκου. Όχι του κωμικού. Αλλά της ματοβαμμένης φάρσας. Εκείνο το στοιχείο της υστερικής άγνοιας και της ημιμάθειας, το μέγεθος των οποίων ήταν πάντα ευθέως ανάλογο του τραγέλαφου που προκαλούσε.

Εκεί, λοιπόν, που νομίζεις ότι τα έχεις δει όλα, έρχεται η κυβέρνηση του απερίγραπτου πρωθυπουργού της Ουγγαρίας, Όρμπαν, να χρησιμοποιήσει την ενίσχυση του υπάρχοντος αντικομμουνιστικού θεσμικού πλαισίου της χώρας, όχι μόνο για τον βασικό του λόγο ύπαρξης, δηλαδή την υποταγή της εργατικής τάξης μέσω της καταστολής της πολιτικής και ιδεολογικής πρωτοπορίας της, αλλά ακόμη και στον αγοραίο ανταγωνισμό.

Έτσι, με βάση ακόμη ένα νομοθέτημα το οποίο απαγορεύει τα «ολοκληρωτικά σύμβολα», βασικά τα κομμουνιστικά και για «ξεκάρφωμα», υποτίθεται, τα ναζιστικά (σσ. βλέπε παρακάτω) η ουγγρική κυβέρνηση τα «έβαλε»… με την γνωστή ολλανδική μπύρα Heineken, εκλαμβάνοντας το γνωστό κόκκινο αστέρι ως «κομμουνιστικό σύμβολο», άρα, ως απαγορευμένο! Να σημειωθεί, ότι σε περίπτωση που το εν λόγω νομοσχέδιο γίνει νόμος του κράτους, οι παραβάτες θα αντιμετωπίζουν χρηματικό πρόστιμο που μπορεί να φτάσει ακόμη και τα 6,5 εκατομμύρια ευρώ και ποινή φυλάκισης δύο χρόνων.

Εμπορικός πόλεμος με ιδεολογική προκάλυψη

Η Heineken υποστηρίζει ότι το λογότυπο της «δεν έχει απολύτως κανένα πολιτικό περιεχόμενο» και ότι παραπέμπει στις μεσαιωνικές ευρωπαϊκές ζυθοποιίες. Ωστόσο, η βρετανική εφημερίδα The Guardian, σημειώνει, ότι είναι πολύ πιθανόν, η επίθεση του Όρμπαν στην ολλανδική μπύρα να μην έχει μόνο ιδεολογικά κίνητρα. Ουσιαστικά, δεν έχει καθόλου από αυτά. Συγκεκριμένα αναφέρει, ότι πιθανότατα να πρόκειται για αντίποινα λόγω της απόφασης ρουμανικού δικαστήριου, με την οποία, μια ουγγρική μπύρα που είναι ιδιαίτερα δημοφιλής μεταξύ της ουγγρικής μειονότητας της Ρουμανίας, «προσομοιάζει», στην γλωσσική ρουμανική εκδοχή της Heineken, άρα υπήρχε ζήτημα εμπορικής προσβολής εναντίον του «σήματος κατατεθέν» της ολλανδικής μπύρας.

Η Βουδαπέστη αντέδρασε χαρακτηρίζοντας την απόφαση ως «αναξιοπρεπή», «άδικη» και «αντι-ουγγρική» καλώντας σε μποϊκοτάζ της Heineken. Δηλαδή, ανομολόγητα, προστάτευσε τον Ούγγρο μεγαλοζυθοποιό, πολύ περισσότερο που στο «φόντο» της αντιπαράθεσης βρίσκεται η ουγγρική μειονότητα στην Ρουμανία, με ό,τι αυτό σημαίνει για τον, εν δυνάμει, ρόλο των μειονοτήτων στο πλαίσιο των αστικών, διακρατικών αντιπαραθέσεων.

Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που το αστέρι της ολλανδικής μπύρας προκαλεί προβλήματα στην εταιρεία και δεν είναι μόνο ο Όρμπαν που φτάνει σε αυτόν τον πάτο. Μάλιστα αυτός έχει και το «άλλοθι» της προστασίας των δικών του καπιταλιστών. Αλλά μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν ξεκίνησε ο «Ψυχρός Πόλεμος», με την αντικομμουνιστική – αντισοβιετική υστερία στις ΗΠΑ να έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο που μπροστά της ο Όρμπαν μοιάζει με «διανοούμενο», το κόκκινο αστέρι της Heineken κατηγορήθηκε επίσης ως «κομμουνιστικό σύμβολο», αναγκάζοντας την εταιρεία… να το ασπρίσει. Μάλιστα, έγινε πάλι κόκκινο μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ το 1991!

Τα «δύο άκρα» και η καταστολή μόνο των κομμουνιστών

Βέβαια, ό,τι συμβαίνει στην Ουγγαρία αλλά και σε άλλες πρώην σοσιαλιστικές ευρωπαϊκές χώρες δεν έχει καθόλου πλάκα. Το κομμουνιστικό κίνημα τελεί υπό μερική ή απόλυτη καταστολή, είτε άμεσα, είτε έμμεσα, μέσω νομοθετημάτων που «εμπνέονται» από το απόλυτα συστημικό, αντιδραστικό ιδεολόγημα των «δύο άκρων». Βέβαια, ακόμη και σε αυτές τις περιπτώσεις, τίποτε δεν εμποδίζει αυτές τις κυβερνήσεις να καταστέλλουν αποκλειστικά και μόνο… το «ένα άκρο», δηλαδή το κομμουνιστικό και προοδευτικό κίνημα, χρησιμοποιώντας γι’ αυτόν τον σκοπό το άλλο «άκρο», δηλαδή τους ναζί.

 Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Ουκρανία, όπου το νομοθετικό «πογκρόμ» της Άνοιξης του 2015, με το οποίο απαγορεύτηκαν τα σοβιετικά και κομμουνιστικά σύμβολα μαζί, υποτίθεται, με τα ναζιστικά, δεν εμπόδισε την κυβέρνηση Ποροσένκο, να αναγνωρίσει, με ταυτόχρονο νόμο, τους Ουκρανούς ναζί που αιματοκύλησαν παρέα με τους Γερμανούς ναζί κατακτητές τους λαούς της Σοβιετικής Ουκρανίας και της γειτονικής Πολωνίας. Όπως δεν την εμπόδισε να χρησιμοποιεί τα ένοπλα φασιστικά, παραστρατιωτικά τάγματα για να αιματοκυλά τον λαό του Ντονμπάς.

Ουγγρική …παράδοση

Η Ουγγαρία, μάλιστα, ήταν «πρωτοπόρα» στην υιοθέτηση αντικομμουνιστικού νομικού οπλοστασίου, ήδη, από το 1993. Ένώ το 2007 προχώρησε σε στημένες δίκες εναντίον κομμουνιστών και αριστερών και το 2013 νομοθέτησε την απαγόρευση του όρου «κομμουνιστικό» και ο,τιδήποτε μπορεί να θυμίζει τον σοσιαλισμό.

Μάλιστα, τα πράγματα είχαν αγριέψει τόσο, που το ουγγρικό Κομμουνιστικό Κόμμα αναγκάστηκε, σε μια κίνηση τακτικής, να μετονομαστεί σε Ουγγρικό Εργατικό Κόμμα για λόγους ύπαρξης. Απευθυνόμενοι, μάλιστα, στην ουγγρική εργατική τάξη εξηγούσαν ότι «η αλλαγή του ονόματος του κόμματος δεν σημαίνει πολιτική ή ιδεολογική αλλαγή. Μπορεί να αλλάζει το όνομα αλλά όχι και οι αρχές μας. Εξακολουθούμε να είμαστε μαρξιστικό – λενινιστικό κόμμα που παλεύει ενάντια στον καπιταλισμό».

Τα κομμουνιστικά σύμβολα αφαιρέθηκαν από τα πάντα στην Ουγγαρία

Όπως εξηγούσε τότε σε σχετικό άρθρο ο «Ρ», «σύμφωνα με το ουγγρικό Σύνταγμα και τη σημερινή κυβερνητική πολιτική ο όρος “αυταρχικά καθεστώτα” εννοεί τη φασιστική δικτατορία υπό τον Ferenc Szalasi, η οποία υπήρχε από τον Οκτώβρη του 1944 μέχρι τον Απρίλη του 1945, και όλες τις κυβερνήσεις της σοσιαλιστικής οικοδόμησης από το 1948 έως το 1990. Αφήνει απέξω τη δικτατορία του Miklos Horthy την περίοδο 1919 – 1944.

»Με βάση το νόμο αυτό κανένα πολιτικό κόμμα ή μέσο ενημέρωσης, καμιά οδός, πλατεία ή δημόσιος χώρος δεν μπορεί να περιλαμβάνει το “όνομα ατόμων που έπαιξαν ηγετικό ρόλο στην ίδρυση, στην ανάπτυξη ή τη διατήρηση των απολυταρχικών πολιτικών καθεστώτων του 20ού αιώνα, ή λέξεις και εκφράσεις ή ονόματα οργανώσεων που μπορεί να έχουν άμεση σχέση με τα αυταρχικά πολιτικά καθεστώτα του 20ού αιώνα”.

»Αυτό σημαίνει ότι μετονομάστηκαν οι 43 οδοί Λένιν, οι 36 Καρλ Μαρξ και οι 6 οδοί Κόκκινου Αστεριού. Το ίδιο και οι 44 οδοί Απελευθέρωσης που αρχικά ονομάστηκαν έτσι για να τιμηθεί η απελευθέρωση της Ουγγαρίας από το φασισμό του Χίτλερ και οι 53 οδοί Endre Sagvari που ονομάστηκαν έτσι προς τιμήν του πιο γνωστού αντιφασίστα αγωνιστή που δολοφονήθηκε το 1944 από τη φασιστική αστυνομία. Το όνομά του δεν θα αναφερθεί ξανά. Πρέπει επίσης να αλλάξουν όνομα και όλες οι οδοί που φέρουν το όνομα του Λαϊκού Στρατού, του Λαϊκού Μετώπου και της Λαϊκής Δημοκρατίας. Πρόσφατα μετονομάστηκε και η γνωστή πλατεία Μόσχας στη Βουδαπέστη.

Οι ανοιχτά νεοναζί, πάντως, του ουγγρικού Jobbik δεν ενοχλούν κανέναν

»Στην πράξη κρίθηκε παράνομη η δημόσια χρήση λέξεων και κατηγοριών όπως “κομμουνιστικό”, “σοσιαλιστικό”, “απελευθερωτικό” καθώς και πολλών άλλων».

»Όπως τονίζουν στην ανακοίνωσή τους οι Ούγγροι κομμουνιστές, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αφυπνίζονται και συνειδητοποιούν ότι δεν πρέπει να κατηγορούν μόνο τις καπιταλιστικές κυβερνήσεις για την άσχημη κατάστασή τους αλλά ότι γενικά το καπιταλιστικό σύστημα δεν λειτουργεί – τουλάχιστον δεν λειτουργεί γι’ αυτούς. Επίσης εκτιμούν το γεγονός ότι οι κομμουνιστές της Ουγγαρίας είναι στο πλευρό των εργαζομένων».

Και για να μην ξεχνιόμαστε: Η Ουγγαρία, οι Βαλτικές, η Πολωνία, η Τσεχία, όπου το κομμουνιστικό κίνημα διώκεται, είναι κράτη – μέλη της ΕΕ των «αξιών». Οσο για την Ουκρανία, αποτελεί το «χαϊδεμένο παιδί», τόσο της ΕΕ, όσο και του ΝΑΤΟ. Μιας ΕΕ, η οποία έχει κάνει επίσημη ιδεολογία της την χυδαία ταύτιση του κομμουνισμού με τον φασισμό. Καθιστώντας ακόμη πιο σαφές, ότι η ύπαρξη του κομμουνιστικού κινήματος είναι ζήτημα συσχετισμού δύναμης και όχι ανύπαρκτο «αξιακό παρελκόμενο» του συστήματος της ταξικής εκμετάλλευσης.