Ο Ν. Μιχαλολιάκος και οι βομβιστικές επιθέσεις του 1978
Αθώοι πολίτες και έντυπα της αριστεράς ο στόχος (και τότε) της ακροδεξιάς τρομοκρατίας
Την νύχτα 23 προς 24 Ιουλίου 1978, 13 αλυσιδωτές εκρήξεις σημειώθηκαν μεταξύ 22.45 και 00.45 σε Αθήνα και Πειραιά. Ανάμεσα στους δέκα ακροδεξιούς που συνελλήφθησαν ως ύποπτοι, ήταν και ένας φοιτητής της φυσικομαθηματικής.. Το PeriodikoGR αναδημοσιεύει από το Lefteria και από το Δίκτυο Σπάρτακος και από το http://theodosiou.wordpress.com.
Ο Ν. Μιχαλολιάκος ήταν, όπως λέει το γνωστό δημοσιογραφικό κλισέ, «γνωστός στις αρχές» καθώς είχε συλληφθεί για συμμετοχή στην κακοποίηση δημοσιογράφων κατά την κηδεία του βασανιστή της χούντας Μάλλιου.
Το Σάββατο, 11 Μαρτίου 1978, μια ωρολογιακή βόμβα εκρήγνυται στην αίθουσα του κινηματογράφου Έλλη, στην οδό Ακαδημίας, στις 9.30 το βράδυ. Η έκρηξη γίνεται κατά τη διάρκεια προβολής της σοβιετικής ταινίας «Ουράνιο τόξο». Η βόμβα έχει τοποθετηθεί κάτω από τα καθίσματα του κοινού κι η έκρηξη έχει ως αποτέλεσμα τον πολύ βαρύ τραυματισμό ενός άτυχου θεατή, με αποτέλεσμα να χάσει τα δύο του πόδια, δηλαδή να μείνει ανάπηρος. Μαζί του τραυματίζονται και άλλοι 18 άνθρωποι που αποτέλεσαν θύματα της τυφλής τρομοκρατικής βίας.
Άλλη μια τρομοκρατική επίθεση γίνεται τρεις μήνες αργότερα, στις 20 Ιουνίου 1978, στις 9 το βράδυ στην αίθουσα του κινηματογράφου Ρεξ, στην οδό Πανεπιστημίου. Η έκρηξη σημειώνεται και πάλι κατά τη διάρκεια προβολής μιας σοβιετικής ταινίας με τίτλο «Ο πόλεμος σε όλα τα μέτωπα». Η ωρολογιακή βόμβα είχε τοποθετηθεί στα μεσαία καθίσματα της αίθουσας προβολής και η έκρηξή της είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό 15 ανθρώπων.
Οι βομβιστικές επιθέσεις στους δύο κινηματογράφους δεν αποτελούσαν μεμονωμένα παραδείγματα. Ήταν μέρος μιας σειράς αντίστοιχων ακροδεξιών τρομοκρατικών ενεργειών που είχαν πραγματοποιηθεί τη μεταπολιτευτική περίοδο στην Αθήνα, με στόχο χώρους με αριστερό πρόσημο.
Από τα γραφεία του περιοδικού Αντί και τα γραφεία της ΚΝΕ μέχρι τον εμπρησμό των γραφείων της Αυγής και τις εκρήξεις στα γραφεία του ΕΚΚΕ και του ΚΚΕ Εσωτερικού, τα θύματα της ακροδεξιάς τρομοκρατίας ήταν πολλά. (πλήρης κατάλογος των βομβιστικών επιθέσεων εδώ).
Για τις δολοφονικές αυτές ενέργειες συλλαμβάνεται μια ομάδα 10 ακροδεξιών, ανάμεσά τους και ο σημερινός επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, Νίκος Μιχαλολιάκος. Ενώ οι αρχικές κατηγορίες με τις οποίες παραπέμπονται οι κατηγορούμενοι στον ανακριτή εντάσσονται στον νόμο «περί καταστολής της τρομοκρατίας» και είναι σε βαθμό κακουργήματος, ο Μιχαλολιάκος και άλλοι δύο από την ομάδα καταλήγουν να παραπεμφθούν στο πενταμελές εφετείο και να τιμωρηθούν για παράβαση του νόμου «περί όπλων και εκρηκτικών υλών», δηλαδή για μια κατηγορία πλημμεληματικού χαρακτήρα.
Ο Μιχαλολιάκος συνελήφθη τον Ιούλιο του 1978, ως μέλος ακροδεξιάς τρομοκρατικής ομάδας βομβιστών, ενώ υπηρετούσε ως έφεδρος ανθυπολοχαγός στην Μυτιλήνη. Λίγες μέρες αργότερα προστίθεται κι ένας δέκατος κατηγορούμενος ο Α. Καλέτζης ήδη φυλακισμένος από το 1977 για προηγούμενες βομβιστικές επιθέσεις. Θεωρείται μάλιστα αρχηγός της ομάδας.
Ο Αριστοτέλη Καλέντζη, που θεωρεί τον εαυτό του πολιτικό κρατούμενο του καραμανλικού καθεστώτος, συγγράφει και κυκλοφορεί δυο βιβλία : “Δημοκρατία ’80, Κάτεργο”, 1980 και “Η μαύρη βίβλος του Κώστα Πλεύρη” στα οποία αποκαλύπτει ένα πολύ ενδιαφέρον παρασκήνιο για τα “συγκοινωνούντα δοχεία” νεοφασιστικών οργανώσεων και ΚΥΠ.
Τον Ιανουάριο του 1979 ο Ν. Μιχαλολιάκος καταδικάστηκε για κατοχή όπλων και εκρηκτικών σε φυλάκιση 13 μηνών. Όμως, αποφυλακίστηκε τον Αύγουστο του 1979, έχοντας εκτίσει μόνο ένα μέρος της ποινής του.
Ο Χάρης Κουσουμβρής, πρώην στέλεχος της Χρυσής Αυγής, στο βιβλίο του «Γκρεμίζοντας το μύθο της Χρυσής Αυγής» αναφέρεται στην ίδια περίοδο και στην περίεργη συμπεριφορά του κράτους απέναντι στο Μιχαλολιάκο γράφοντας τα εξής:
«Στην ανάκριση του απαγγέλλονται κατηγορίες για 11 κακουργήματα, από τα οποία τα μισά σχεδόν όπως ισχυρίζεται, προέβλεπαν την ποινή των ισόβιων δεσμών. Στην δίκη που ακολουθεί του επιβάλλεται ποινή 13 μηνών (στο Εφετείο 11)! Που αποδίδονται αυτές οι ποινές; Είναι άξιο απορίας. Βοά ο κόσμος για έλεγχο της κρατικής στον εθνικιστικό χώρο. Αδίκως;»
Ο Χάρης Κουσουμβρής παραθέτει φωτοτυπίες μαρτυρικών καταθέσεων του Μιχαλολιάκου όπου φαίνεται ότι και αυτός όπως ο Πλεύρης πρωτύτερα, δίνει ονόματα «συντρόφων» του στην Ασφάλεια.
Αναδημοσίευση από:
http://theodosiou.wordpress.com
