Πατριάρχης Ουκρανίας Φιλάρετος: Ο παπάς των ναζί

Πριν το ομοφοβικό κρεσέντο, ο Ουκρανός πατριάρχης ευλογούσε τα όπλα των φασιστοταγμάτων

| 13/09/2020

Ο πατριάρχης της Ουκρανίας Φιλάρετος – κατά κόσμον, Μιχαήλ Ντενισένκο – έγινε γνωστός πρόσφατα στην Ελλάδα μέσα από την είδηση ότι νόσησε από κορονοϊό, αφού προηγουμένως είχε χαρακτηρίσει την πανδημία ως «τιμωρία του Θεού για τις αμαρτίες των ανθρώπων», με πρώτη, κατά τον ίδιο, τον γάμο μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου.

Ευλόγως και δικαίως οι δηλώσεις του ξεσήκωσαν θύελλα αντιδράσεων, τόσο από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, όσο και από οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα και από κάθε άνθρωπο που παλεύει ενάντια στον σκοταδισμό.

Για τα κυρίαρχα ΜΜΕ, η είδηση τέλειωνε ακριβώς σε αυτό το σημείο, αφού η ειρωνεία της ασθένειας του πατριάρχη από μία νόσο για την οποία εγκαλεί ως αιτία άλλους ανθρώπους μόνο και μόνο για τις σεξουαλικές επιλογές τους, ήταν εξόχως «πιασάρικη». Άλλωστε, για τα συστημικά Μέσα, ακριβώς αυτό έχει σημασία, τα «κλικ» στο πληκτρολόγιο, και με την ίδια άνεση μπορούν στο ακριβώς επόμενο κομμάτι να ενοχοποιήσουν, με τον ίδιο ακριβώς σκοταδισμό του Ουκρανού πατριάρχη, την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, με αφορμή κάποιο άλλο «πιασάρικο» θέμα.

Ωστόσο, ο σκοταδισμός και η απανθρωπιά του 91χρονου Φιλάρετου έχει και άλλες ενδιαφέρουσες πτυχές. Οι οποίες υπογραμμίζουν το γεγονός, ότι ένας φασίστας, είναι φασίστας σε κάθε επίπεδο: Από τις ανθρώπινες σχέσεις, μέχρι την υπεράσπιση του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, με τους πιο νοσηρούς τρόπους που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα.

 

Ευλογώντας τα φασιστικά όπλα

 

Στην περίπτωση του Ουκρανού πατριάρχη αυτό εκφράζεται με την προθυμότατη, απόλυτη και με κάθε τρόπο στήριξη του καθεστώτος του Κιέβου που προέκυψε μετά το πραξικόπημα του Μαϊντάν το 2014. Στήριξη, η οποία φτάνει στο σημείο να ευλογεί τα όπλα των φασιστοταγμάτων που ματοκυλούν τον λαό της Ανατολικής Ουκρανία και να δικαιολογεί τις σφαγές αμάχων.

Αυτός ο «καλός Χριστιανός» λοιπόν, ήδη από την αρχή του εμφυλίου πολέμου στην Ουκρανία την Άνοιξη του 2014, πήρε σαφή θέση υπέρ των θυτών.

Έτσι, τον Μάϊο του 2014, ευλόγησε και παρέδωσε υγειονομκό εξοπλισμό στα τάγματα του ουκρανικής Εθνοφρουράς που έφευγαν για το μέτωπο. Να σημειωθεί, ότι ειδικά μετά το Μαϊντάν, έσπευσαν να καταταγούν εθελοντές από όλο το φάσμα της ουκρανικής ακροδεξιάς, μέχρι φυσικά και ακραιφνείς ναζί.

Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου, ο Φιλάρετος επισκέφθηκε την βάση του φασιστοτάγματος «Ντονμπάς» για να το ευλογήσει και να μοιράσει στους ένοπλους εγκληματίες του, φαρμακευτικό υλικό ειδικά συσκευασμένο για μάχη, μπότες, χειμερινές στολές και γάντια, επίσης ειδικά για μάχες.

Επίσης, όπως ανακοίνωσε το ίδιο το τάγμα, ο Φιλάρετος τους περέδωσε και τα κλειδιά ασθενοφόρου, ειδικά κατασκευασμένου για στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Επιπλέον, ο Φιλάρετος υποσχέθηκε, ότι το Πατριαρχείο του Κιέβου θα έστελνε σε κάθε τακτική στρατιωτική μονάδα του καθεστώτος του Κιέβου στο μέτωπο, καθώς και σε κάθε «εθελοντικό τάγμα» – όπως επισήμως βαφτίζει το Κίεβο τα ένοπλα φασιστοτάγματα – από έναν παπά για την «υποστήριξη του ηθικού πνεύματος των μαχητών».

 

Ο εγκληματικός βίος και πολιτεία των «μαχητών της ελευθερίας»

 

Φαίνεται ότι οι παπάδες του Φιλάρετου υποστήριξαν με επιτυχία τον αμοραλισμό των ποινικών που συγκροτούν τα φασιστοτάγματα του Κιέβου. Έτσι, σε ειδική έκθεση του Γραφείου της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τις Παραβιάσεις του Διεθνούς Ανθρωπιστικού Δικαίου, το φασιστοτάγμα «Ντονμπάς», το οποίο ευλόγησε ο Ουκρανός πατριάρχης, ενοχοποιείται για λεηλασίες, δολοφονίες αμάχων με συνοπτικές διαδικασίες, και βιασμούς, συμπεριλαμβανομένων ανηλίκων.

Όμως, την εποχή που ο Φιλάρετος ευλογούσε το φασιστοτάγμα τον Οκτώβριο του 2014, αυτό είχε ήδη βουτηχτεί στο άμαχο αίμα, από τον Αύγουστο της ίδια χρονιάς.

Η έκθεση του ΟΗΕ επικεντρώνεται, μεταξύ άλλων, και στις αναφορές από την μάχη στην περιοχή του Ιλοβάισκ, η οποία ξεκίνησε στις 7 Αυγούστου και έληξε στις 3 Σεπτεμβρίου του 2014, με την άτακτη υποχώρηση των δυνάμεων του Κιέβου και των φασιστοταγμάτων, που υπέστησαν βαριές απώλειες από τις πολιτοφυλακές της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονιέτσκ. Μάλιστα, Ουκρανός βουλευτή τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, χαρακτήρισε την μάχη του Ιλοβάισκ, ως «ηθική κατάρρευση» του καθεστωτικού στρατού.

Κατά τη διάρκεια εκείνων των σκληρών μέλη του φασιστοτάγματος «Ντονμπάς» βασάνισαν απάνθρωπα πολίτες, τους οποίους είχαν φυλακισμένους σε Δημοτικό Σχολείο, από τις 18 έως τις 28 Αυγούστου. Αφού οι καθεστωτικές δυνάμεις εκδιώχθηκαν από το Ιλοβάισκ και το φασιστοτάγμα εγκατέλειψε την βάση του, στην αυλή του σχολείου αριθ. 14, ανακαλύφθηκε ομαδική ταφή με τρία πτώματα αμάχων.

Σύμφωνα με μαρτυρίες που συλλέχθηκαν από αξιωματούχους του ΟΗΕ, τους αμάχους δολοφόνησαν οι φασίστες των ταγμάτων «Ντονμπάς» και «Ντνιεπρ-1».

Επιπλέον, έγινε γνωστό ότι πολλοί άμαχοι κρατήθηκαν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα μεγάλη μεταλλικό ντουλάπι, από όπου μεταφέρθηκαν για ανάκριση και βασανιστήρια.

Αυτό το μεταλλικό ντουλάπι είχε διαστάσεις 200x80x200 cm, ήταν ασφυκτικό, κλειδωμένο και σκοτεινό. Ο αριθμός των φυλακισμένων σε αυτό έφτασε ακόμη και τα 20 άτομα. Ένα από τα θύματα δήλωσε ότι εκτός από τους ξυλοδαρμούς, τον απείλησαν ότι θα τον ακρωτηριάσουν, ενώ τον ανάγκασαν να είναι γυμνός.

Επίσης, οι φασίστες του τάγματος «Ντονμπάς» ανάγκασαν τους αμάχους να σκάψουν χαρακώματα χωρίς να τους δώσουν νερό ή φαγητό. Ένας 66χρονος άνδρας αρνήθηκε να κάνει αυτή τη δουλειά, με αποτέλεσμα να ξυλοκοπηθεί αγρίως.

Η 16η έκθεση του Γραφείου του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών τεκμηρίωσε τη συμμετοχή των μελών του φασιστοτάγματος και σε απαγωγές. Για παράδειγμα, μεταξύ Αυγούστου και Νοεμβρίου 2014, υπήρξαν τρεις χωριστές περιπτώσεις ομήρων αμάχων. Οι απαχθέντες μεταφέρθηκαν στη βάση τάγματος στο Ποκρόβσκ και υποβλήθηκαν σε κακομεταχείριση και βασανιστήρια για λύτρα.

Ένα από τα θύματα δήλωσε ότι «ο πόνος ήταν τόσο ανυπόφορος που ήθελα να πεθάνω».

Η 14η έκθεση του Γραφείου του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών περιγράφει μια περίπτωση ομαδικού βιασμού από φασίστες των ταγμάτων «Ντονμπάς» και «Αζόφ» ενός ψυχικά άρρωστου ατόμου, η οποία οδήγησε σε σημαντική επιδείνωση της υγείας του και νοσηλείας σε ψυχιατρική κλινική.

Σύμφωνα με την έκθεση, ο αριθμός των βιαστών κυμαινόταν από 8 έως 10 άτομα.

 

Ευλογώντας την σφαγή αμάχων

 

Τα παραπάνω είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου των θηριωδιών. Να σημειωθεί, ότι ακόμη και στην περίπτωση που κάποιος εισαγγελέας τόλμησε να ασκήσει δίωξη για τα εγκλήματα αυτά, απειλήθηκε από βουλευτές και οι φάκελοι έκλεισαν αμέσως.

Αντίθετα, το Κίεβο αναβάθμισε το φασιστοτάγμα και το έθεσε υπό την εποπτεία του ουκρανικού υπουργείου Άμυνας, τον Ιανουάριο του 2015.

Είχε προηγηθεί βέβαια, όπως είδαμε, η ευλογία του Φιλάρετου. Ο οποίος, επίσης τον Ιανουάριο του 2015, συναντήθηκε με τους «στρατιώτες του τάγματος “Ντονμπάς”», οι οποίοι ήταν σε αιχμαλωσία και ανταλλάχθηκαν, οι οποίοι, σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση της ουκρανικής ορθόδοξης εκκλησίας, «υπερασπίστηκαν με θάρρος το κράτος μας από την εισβολή των ξένων» (σσ: Υπενθυμίζουμε ότι ο λαός της Ανατολικής Ουκρανίας που αμύνθηκε παίρνοντας τα όπλα κατά των πραξικοπηματιών του Κιέβου χαρακτηρίζεται από το καθεστώς ως «Ρώσοι εισβολείς»).

Ο Φιλάρετος απένειμε στους «στρατιώτες του τάγματος» εκκλησιαστικά μετάλλια «Για θυσία και αγάπη για την Ουκρανία» και εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του για τον «ηρωισμό και τη θυσία τους στην υπεράσπιση της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Πατρίδας».

Ο πατριάρχης ευχήθηκε υγεία για τους «ήρωες» και την «ευλογία του Θεού για τη νίκη».

Όμως ο Φιλάρετος δεν περιορίζεται στον εξοπλισμό και την ανύψωση του ηθικού των φασιστών εγκληματιών. Διερύνει την προσφορά του στο καθεστώς, με κηρύγματα μίσους από τον άμβωνα.

Έτσι, τον Μάρτιο του 2015, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Βλαδίμηρου στο Κίεβο, αναφέρθηκε στον πόλεμο και «δίδαξε» το πώς πρέπει το ποίμνιό του να τον αντιμετωπίζει.

«Η ρίζα του κακού βρίοσκεται σε εκείνους τους ανθρώπους που ζουν στο Ντονμπάς και σε αυτούς που βρίσκονται στη Μόσχα», είπε. «Το Ντονμπάς είναι η ουκρανική γη εδώ και αιώνες. Και οι Ουκρανοί ζούσαν και ζούν εκεί. Και ποιοι είναι οι αυτονομιστές; Αυτοί είναι άνθρωποι που ήρθαν από τη Ρωσία και άλλες δημοκρατίες της Σοβιετικής Ένωσης ή της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και εγκαταστάθηκαν στα εδάφη της Ουκρανίας. Και η χώρα της Ουκρανίας τους καλωσόρισε», συνέχισε ο πατριάρχης και μπαίνει στο «ψητό»: «Μας λένε: Ως Χριστιανοί παραβιάζετε την εντολή του Θεού, “ου φονεύσεις”. Και σκοτώνεις. Και εδώ μπερδεύεται ένα αδύναμο, πνευματικά αδύναμο, άτομο. Πώς, αφού είπε ο Κύριος “μην σκοτώνεις”, πρέπει να σκοτώσω, υπερασπιζόμενος τη γη μου; “. Είναι δυνατόν να σκοτώσεις, να πάρεις ζωή, ενώ υπερασπίζεσαι τη γη σου; Αυτό είναι ένα δίλημμα που δεν μπορούν όλοι να το καταλάβουν. Πώς μπορεί ένας Χριστιανός, ο οποίος πρέπει να εκπληρώνει όλες τις εντολές, συμπεριλαμβανομένης της εντολής “μην φονεύσεις”, υπερασπίζόμενος τη γη του, να πρέπει να σκοτώσει; Είναι αυτό φόνος; Όχι, αδελφοί και αδελφές, αυτό δεν είναι δολοφονία. Και αυτό δεν αποτελεί παραβίαση της εντολής του Θεού» συμπέρανε ο πατριάρχης. Και, δεδομένου ότι στο παραπάνω κήρυγμα δεν υπονόησε καν διαχωρισμό σε ένοπλους και αμάχους, προκύπτει το συμπέρασμα ότι ο Φιλάρετος ευλόγησε τη σφαγή αμάχων.

 

Οι «Γεωργιανοί αδελφοί»

 

Τον Φεβρουάριο του 2015, ο Ουκρανός πατριάρχης ευλόγησε και τίμησε με μετάλλια και τους Γεωργιανούς φασίστες που πολεμούν στις τάξεις των ουκρανικών φασιστοταγμάτων, εν προκειμένω στο «Αζόφ».

Σε εκείνη τη «σεμνή» τελετή, στην οποία παραβρέθηκε και ο πρώην πρόεδρος της Γεωργίας, Μ. Σαακασβίλι, ο Φιλάρετος προχώρησε σε μια ακόμη απόδειξη του τρόπου με τον οποίο διαχρονικά η εκκλησία τίθεται στις υπηρεσίες του συστήματος: «Μπροστά μας στέκεται το ερώτημα: Η υπεράσπιση της γης μας, της Πατρίδας μας, είναι κακό ή καλό; Είναι καλό, αφού ο Χριστός είπε: “Κανείς δεν έχει μεγαλύτερη αγάπη, όπως εκείνος που προσφέρει την ψυχή του, στους φίλους του”. Γι’ αυτό η Εκκλησία ευλογεί την υπεράσπιση της πατρίδας. Γι’ αυτό και είναι μεγάλη αγάπη στον λαό του, όταν ο άνθρωπος δεν λυπάται να προσφέρει και τη ζωή του. Κι εμείς ειδικά ευγνωμονούμε τους Γεωργιανούς αδελφούς μας που έρχονται να μας βοηθήσουν.».

Υπενθυμίζεται, ότι λίγα χρόνια νωρίτερα από τον παραπάνω λόγο, το 2008, οι «Γεωργιανοί αδελφοί», υπό την προεδρία του εκλεκτού των ΗΠΑ, Μιχαήλ Σαακασβίλι, είχαν επιτεθεί αιφνιδιαστικά στον πληθυσμό της Νότιας Οσετίας, προκαλώντας έναν συντομότατο πόλεμο με τη Ρωσία, οι δυνάμεις της οποία έφτασαν μέχρι και τα περίχωρα της Τιφλίδας.

Για την ιστορία να θυμίσουμε ότι ο Σαακασβίλι, κυνηγημένος από την αποκάλυψη σκανδάλων, βρήκε καταφύγιο στην Ουκρανία, όπου, το 2015, έλαβε την ουκρανική υπηκοότητα από τον τότε πρόεδρο Ποροσένκο και μάλιστα έγινε και κυβερνήτης της Οδησσού. Το 2017 συνελήφθη και δωροδοκία και το 2018 απελάθηκε από την Ουκρανία.

Ο Φιλάρετος αποτελεί την πιο χαρακτηριστική περίπτωση, στη σύγχρονη εποχή, της ανίερης συμμαχίας της επίσημης Εκκλησίας με το απάνθρωπο καπιταλιστικό σύστημα. Ακόμη και όταν εκείνο επιλέγει να βουτηχτεί στο αθώο αίμα.

Γεννήθηκε – και αυτή είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες που έχει – το 1970. Πουλούσε την εργατική του δύναμη επί χρόνια στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Μέχρι που του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι ήταν το μόνο πράγμα που φοβόταν. Τώρα «αναρρώνει» στο Περιοδικό. Ελπίζει, για πάντα.