«Περίπτωση Συνείδησης»
Έχουν καμία λογική οι πράξεις σου όταν παλεύεις με τη συνείδησή σου;
Ένας ιατροδικαστής προκαλεί άθελά του τροχαίο ατύχημα, στο οποίο τραυματίζεται ελαφρά ένας οχτάχρονος επιβάτης στη μοτοσυκλέτα του πατέρα του. Έχοντας ληγμένη ασφάλεια και για να αποφύγει την ταλαιπωρία, και αφού τα τραύματα του μικρού δεν είναι σοβαρά, προσφέρεται να αποζημιώσει τον πατέρα για τη ζημιά και να τους μεταφέρει στην κοντινή κλινική για εξετάσεις. Ο πατέρας αρνείται να πάει το παιδί στην κλινική και δέχεται απρόθυμα την αποζημίωση, αποφασίζοντας να μη δώσει συνέχεια στο περιστατικό. Την επομένη το πτώμα του 8χρονου αγοριού εμφανίζεται στο νεκροτομείο και η διάγνωση κάνει λόγο για θάνατο από δηλητηρίαση.
Η «Περίπτωση Συνείδησης» είναι μια πραγματική περίπτωση αριστοτεχνικά δομημένης ταινίας, όπου η κάθε λεπτομέρεια είναι προσεγμένη και τοποθετημένη στο σύμπαν της ταινίας με φροντίδα και μεγάλη σκέψη, με τελικό αποτέλεσμα ένα σφιχτό και απόλυτα ρεαλιστικό κοινωνικό, πολιτικό και βαθιά ουμανιστικό θρίλερ, που επιβεβαιώνει την εξαιρετική φήμη του σύγχρονου κοινωνικού Ιρανικού σινεμά.
Ο σκηνοθέτης Βαχίντ Ζαλιλβάντ χτίζει φοβερούς χαρακτήρες, πιστά και απόλυτα ενταγμένους στην αλήθεια της ταινίας, χαρακτήρες ανθρώπινους που εμπεριέχουν όλα τα διλήμματα, τις ανασφάλειες και τις εσωτερικές μάχες που αντιμετωπίζει κάθε άνθρωπος ανά στιγμές και που οι επιλογές μας και οι λεπτομέρειες καθορίζουν την πορεία των πραγμάτων και μέσα σε αυτά, της δικής μας πορείας προς μια ίσως επώδυνη συμφιλίωση ή προς μια πιο μόνιμη σύγκρουση με τους δαίμονες μέσα μας.
Η αλήθεια της ταινίας βρίσκεται σε αυτές τις λεπτομέρειες, στις απλές αποφάσεις και πράξεις των ανθρώπων που αλυσιδωτά μεγεθύνονται και αποκτούν τεράστια βαρύτητα στις ζωές των ίδιων και των γύρω τους, στις τυφλές και στο γυμνό μάτι ανεξήγητες πολλές φορές πράξεις που δεν δίνουν καμία δεύτερη ευκαιρία και που συνήθως αδυνατούμε να σκεφτούμε τις συνέπειες σε όλη τους την έκταση, γιατί ο άνθρωπος δεν είναι σκακιστής να μετράει την κάθε του κίνηση. Και η ζωή όμως δεν είναι μια παρτίδα σκάκι που την έχασες και ξαναρχίζεις, είναι μία, τώρα και για πάντα. Κι αν σήμερα είναι η πρώτη ευτυχισμένη μέρα μετά από καιρό, η μέρα που κατάφερες επιτέλους να βγάλεις όλη σου την οικογένεια για φαγητό, όπως ο πατέρας της ταινίας, κανείς δεν σου εγγυάται ότι αύριο θα έχεις ακόμα την οικογένειά σου, ότι δεν θα είσαι εσύ ο ίδιος υπεύθυνος για το θάνατο του παιδιού σου, για το θάνατο κάποιου τρίτου και τελικά την καταστροφή όλων αυτών που συγκροτούν την ίδια τη ζωή σου.
Δεν είναι από άλλο γενετικό υλικό οι εγκληματίες, οι φτωχοί που σου πουλάνε επικίνδυνα φούμαρα, οι γιατροί που οι παραλήψεις τους οδηγούν στο θάνατο, οι δικαστές που ακολουθούν τυφλά το γράμμα του νόμου, δεν γεννιούνται διαφορετικοί όλοι αυτοί, είναι οι πράξεις όλων μας που μπορεί στην πορεία να στραβώσουν, με ανυπολόγιστες συνέπειες. Εξηγούνται λογικά όλα αυτά, κι ας μην βγάζουν το ίδιο νόημα σε όλα τα μυαλά, κάτω από διαφορετικές περιστάσεις και με τις διαφορετικές παραστάσεις του καθενός.
Υπάρχουν λοιπόν οι παρορμήσεις, υπάρχει όμως και η ανθρώπινη συνείδηση που συνήθως ακολουθεί χρονικά και υπό προϋποθέσεις θεριεύει και μπορεί επίσης να σου καταστρέψει τη ζωή, μέχρι να καταλήξεις σε κάποιο μονόστηλο στο αστυνομικό δελτίο της ημέρας, όπου κουνώντας το κεφάλι ο αναγνώστης θα αναφωνήσει πόσο χαμηλά έχει πέσει ο άνθρωπος και η ανθρώπινη ηθική. Δεν το ξέρει, είναι όμως υποψήφιος κι ο ίδιος για το επόμενο μονόστηλο. Γιατί η ζωή είναι απρόβλεπτη κι ο άνθρωπος δεν είναι καλός ή κακός κι η τέχνη της ταινίας είναι αυτή που με απλή και στρωτή αφήγηση εξερευνά αυτά τα ζητήματα, περιβάλλοντας με απεριόριστη αγάπη και κατανόηση τους ήρωές της και τελικά τον κάθε άνθρωπο. Κι αυτό από μόνο του είναι το πιο αισιόδοξο και λυτρωτικό σε μια καλή ταινία, ανεξάρτητα από το πόσο χαρούμενη ή στενάχωρη είναι η ιστορία (ή οι ιστορίες πιο σωστά) που αφηγείται.
Η «Περίπτωση Συνείδησης» προβάλλεται για 2η εβδομάδα στους κινηματογράφους Άστυ (17:50, 20:00, 22:10) και Πτι-Παλαί (18:10, 20:10, 22:10) από την AMA Films.