Σάμος: Θέλετε δουλειά; Δεν θα συνδικαλιστείτε!

Στιγμές και πρακτικές των αρχών της βιομηχανικής επανάστασης, τότε που οι εργάτες δούλευαν για ένα πιάτο φαγητό, επτά μέρες την εβδομάδα επί ατελείωτες ώρες, χωρίς κανένα απολύτως δικαίωμα, ζούμε πλέον.  Με τα αφεντικά ν’ αποθρασύνονται απαιτώντας δικαίωμα «ζωής και θανάτου»,  με συνθήκες απόλυτης αναξιοπρέπειας και εξευτελισμού και με το «αστικό κράτος δικαίου» να αποκαλύπτει για ποιανού το «δίκαιο» πραγματικά ανησυχεί.

Γι αυτό, μάλλον, δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη το ότι επιχείρηση στη Σάμο απαιτεί από τους εργαζόμενούς της να υπογράψουν υπεύθυνη δήλωση, και μάλιστα θεωρημένη από την αστυνομία, ότι ΔΕΝ θα είναι ποτέ υποψήφιοι στο κλαδικό τους σωματείο. Πρακτικώς, δηλαδή, τους ζητά να αποποιηθούν του στοιχειώδους δικαιώματός τους στο συνδικαλίζεσθαι και μάλιστα τους καλεί να δεσμευτούν ότι αν τελικά αποφασίσουν να το κάνουν «θα παραιτηθούν οικειοθελώς»!!

Την απίστευτη, ακόμη και με τα σημερινά δεδομένα, ιστορία καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Σάμου, με ανακοίνωσή του που δημοσιοποιήθηκε στον 902.gr. Με βάση αυτήν, η επιχείρηση ΕΜΜ. ΖΑΡΜΠΑΝΗΣ ΑΒΕΕ, με αφορμή τις αρχαιρεσίες στο Σύλλογο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Νομού Σάμου, απαίτησε «από τον κάθε εργαζόμενο στην επιχείρησή του ότι θα πρέπει να συμπληρώσει και να του καταθέσει υπογεγραμμένη, υπεύθυνη δήλωση του Ν. 1599/1986 άρθρο 8, θεωρημένη μάλιστα από το Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής του, στην οποία αναφέρει: “Δεν συμμετέχω σήμερα και ούτε προτίθεμαι να συμμετάσχω καθ’ όλη την διάρκεια της εργασιακής μου σχέσεως με την επιχείρηση -ΕΜΜ. ΖΑΡΜΠΑΝΗΣ ΑΒΕΕ- ως υποψήφιος ή εκλεγείς σε συνδικαλιστικό σωματείο της εργασιακής μου ιδιότητας και ούτε πρόκειται να κάνω χρήση των ευεργετημάτων του νόμου για τα συνδικαλιστικά όργανα. Σε περίπτωση που επιθυμώ να συμμετάσχω ως υποψήφιος συνδικαλιστικού οργάνου δηλώνω ότι θα παραιτηθώ οικειοθελώς από την εργασιακή μου σχέση”».

Και καλά αυτός το απαίτησε. Κανείς δεν αντέδρασε; Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις; Οι ηγεσίες των συνδικαλιστικών ομοσπονδιών; Η ΓΣΕΕ; Δεν το έμαθε; Και η «ευνομούμενη πολιτεία»; Στο όνομα της οποίας και της «δημοκρατίας» τους μας δίνονται μαθήματα; Δεν έχει λόγο ν’ αντιδράσει; Δεν μπορεί; Ή μήπως αυτό ακριβώς είναι η «ευνομούμενη»  πολιτεία τους; Μήπως είναι μόνο για τους λίγους, για τους προνομοιούχους, τους «ιθύνοντες», τα αφεντικά; Το δικό μας δίκιο είναι έξω από αυτά και δεν μπορεί παρά να είναι σε απόλυτη σύγκρουση με το …δικό τους.