Σκαλίζοντας τα γεγονότα | 6 Μαϊου

6 Μαΐου 1682: Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας μεταφέρει την έδρα του στο Ανάκτορο των Βερσαλλιών. Ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ (Louis XIV, 5 Σεπτεμβρίου 1638 – 1 Σεπτεμβρίου 1715), γνωστός και ως «βασιλιάς Ήλιος», ήταν βασιλιάς της Γαλλίας και της Ναβάρρας από το 1643 έως τον θάνατό του το 1715. Η βασιλεία του επηρέασε σημαντικά τη Γαλλία και ολόκληρη την Ευρώπη.Η πρώτη περίοδος της βασιλείας του Λουδοβίκου σημαδεύτηκε από μεγάλες διοικητικές μεταρρυθμίσεις. Κατά τη διάρκεια τής βασιλείας τού Λουδοβίκου η Γαλλία έγινε η πιο ισχυρή από οικονομική άποψη χώρα της Ευρώπης. Η Γαλλία διέθετε έναν από τους ισχυρότερους στόλους τού κόσμου. Εκατοντάδες νέα πλοία κατασκευάστηκαν και νέα λιμάνια χτίστηκαν. Το γαλλικό ναυτικό μπορούσε να συγκριθεί ακόμη και με το Βασιλικό Βρετανικό Ναυτικό. Κατά τη βασιλεία του Λουδοβίκου, του Βασιλιά Ήλιου όπως τον αποκαλούσαν, σημειώθηκε πολύ μεγάλη ανάπτυξη στις τέχνες, τη ζωγραφική, την γλυπτική, την αρχιτεκτονική, τη μουσική και στις επιστήμες. Παράλληλα αξιοσημείωτη πρόοδο σημείωσαν τα γαλλικά γράμματα και το θέατρο, ενώ τα γαλλικά έγιναν η γλώσσα του υψηλού πνεύματος και της υψηλής μόρφωσης στην Ευρώπη. Μολιέρος, Ρακίνας, Καρτέσιος και Κορνήλιος είναι μερικές από τις εξέχουσες προσωπικότητες του “Χρυσού” 17ου αιώνα. Ο Λουδοβίκος ίδρυσε το 1663 την Βασιλική Ακαδημία των Γραμμάτων, το 1664 την Ακαδημία Γλυπτικής και Ζωγραφικής, το 1666 την Βασιλική Ακαδημία Επιστημών και τέλος το 1671 την Βασιλική Ακαδημία της Αρχιτεκτονικής. Οι Βερσαλλίες, το πολυτελές ανάκτορο του Λουδοβίκου ΙΔ’, αλλά και των επόμενων Γάλλων βασιλέων έγινε επισήμως το 1682 η έδρα του βασιλιά και της βασιλικής αυλής. Είναι το πιο μεγάλο και το πιο πολυτελές παλάτι στην Ευρώπη, ένα αριστούργημα της αρχιτεκτονικής που χτίστηκε αποκλειστικά για τον Λουδοβίκο ΙΔ’. Στις Βερσαλλίες τα πάντα είναι από χρυσό, μάρμαρο και κρύσταλλο ενώ δεσπόζουν εξαίσιες τοιχογραφίες και πίνακες ζωγραφικής. Ο πλούτος και η δύναμη προσωποποιούνται στις Βερσαλλίες, το κέντρο της βασιλείας και της απολυταρχίας. Εκτιμάται πως κόστισε μέχρι το τέλος της μοναρχίας περί τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο Λουδοβίκος είχε στη διάθεσή του 4.000 υπηρέτες, η συνολική επιφάνεια αυτού του ανακτόρου φτάνει τα 70.000 τετραγωνικά μέτρα, με 700 δωμάτια, 2.513 παράθυρα, 67 εσωτερικές σκάλες από πρώτης διαλογής μάρμαρο, και 483 καθρέφτες. Τεράστιοι κήποι απλώνονται έξω από τις Βερσαλλίες με έκταση 800 εκταρίων, σιντριβάνια, κανάλια, πάρκα, η Βασιλική Όπερα και η Βασιλική Εκκλησία. Η καθημερινή ζωή στην αυλή των Βερσαλλιών αποτελούνταν από φαντασμαγορικές δεξιώσεις, χορούς, γιορτές και πολυτελή γεύματα. 5.000 ευγενείς έμεναν γύρω από τις Βερσαλλίες. Το κέντρο των Βερσαλλιών ήταν η Αίθουσα των Κατόπτρων (Galerie des Glaces), ένας διάδρομος μήκους 75 μέτρων με χιλιάδες κρύσταλλα και εκατοντάδες χρυσά κεριά που φώτιζαν τις πανάκριβες δεξιώσεις, καθώς και τοιχογραφίες.

6 Μαΐου 1889: Ο Πύργος του Άιφελ ανοίγει επίσημα για το κοινό στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού. Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1887 και 1889 ως είσοδος για την διεθνή έκθεση Universell αλλά και επ`ευκαιρία της εκατονταετούς επετείου της Γαλλικής Επανάστασης. Συνολικά 300 εργάτες ένωσαν 18.038 κομμάτια σφυρήλατου σιδήρου. Ο πύργος επικρίθηκε πολύ από το κοινό όταν κατασκευάστηκε, καθώς πολλοί είχαν την άποψη πως ήταν αντιαισθητικός. Οι καθημερινές εφημερίδες γέμισαν με οργισμένες επιστολές από την καλλιτεχνική κοινότητα του Παρισιού. Ο μυθιστοριογράφος Γκυ ντε Μωπασσάν λέγεται ότι έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι, από όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον πύργο. Σήμερα, ο Πύργος ευρέως θεωρείται ότι είναι ένα εντυπωσιακό κομμάτι της διαρθρωτικής τέχνης.

6 Μαΐου 1937: Καταστροφή του Χίντενμπουργκ: Το γερμανικό αερόπλοιο Χίντενμπουργκ πιάνει φωτιά και καταστρέφεται μέσα σε ένα λεπτό ενώ προσπαθεί να δέσει στο Νιου Τζέρσεϊ. Σκοτώνονται 36 άτομα. Κάποιοι επιβαίνοντες, μην έχοντας χρόνο να αντιδράσουν διαφορετικά, πήδηξαν, όμως οι περισσότεροι που το έκαναν δεν επέζησαν. Άλλοι εγκλωβίστηκαν εντός του σκάφους από έπιπλα και λιπόθυμους από τον καπνό συνεπιβάτες τους, ενώ μια μικρή μερίδα επιβατών που περίμενε μέχρι το αερόπλοιο να φτάσει πολύ κοντά στο έδαφος για να πηδήξει, σώθηκε. Επιζώντες βρέθηκαν και στα συντρίμμια του Χίντενμπουργκ. H Καταστροφή του Χίντενμπουργκ έλαβε μεγάλη κάλυψη από τα Μέσα της εποχής και σηματοδότησε το τέλος της λεγόμενης «εποχής των αερόπλοιων». Μετά από έρευνα που έγινε στο Αεροναυπηγικό Ινστιτούτο του Σαν Αντόνιο, επιβεβαιώθηκε η θεωρία της διαρροής υδρογόνου που προκλήθηκε από στατικό ηλεκτρισμό, καταρρίπτοντας έτσι τις υπόλοιπες υποθέσεις, συμπεριλαμβανομένης της άποψης ότι, επρόκειτο για τρομοκρατική ενέργεια.

6 Μαΐου 1994: Εγκαινιάζεται το τούνελ της Μάγχης. H σήραγγα της Μάγχης είναι μία σήραγγα μήκους 50,5 χιλιομέτρων κάτω από τη Μάγχη, στο στενό του Ντόβερ. Αποτελεί την πρώτη εδαφική σύνδεση της Μεγάλης Βρετανίας με την ηπειρωτική Ευρώπη. Η κατασκευή της Σήραγγας της Μάγχης στη δεκαετία του ’80, ουσιαστικά αποτέλεσε ένα σημάδι της εξέλιξης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας προς την Ενωμένη Ευρώπη.