Σπύρος Γραμμένος: «16»

Για τον Γραμμένο έχουν ακουστεί πολλά. Κάποια στιγμή «χρίστηκε», από κάποιους, διάδοχος του Πανούση. Οπωσδήποτε, η έφεση του στην επί σκηνής «ποιητική πρόζα» και το stand up comedy, έχουν συμβάλλει σε μια τέτοια αντιμετώπιση. Αλλά ο Γραμμένος καταρχήν είναι μουσικός. Μουσικός με ποικιλία επιρροών και αναφορών, όπως αποδεικνύει και το τρίτο του άλμπουμ, με τον τίτλο «16» (Feelgood Records).

Από το ροκ, τη τζαζ και τη μπαλάντα έως τις παραδοσιακές λαϊκές φόρμες, ενσωματώνει διαφορετικές ηχητικές αισθητικές χωρίς να οδηγείται στη κακοφωνία. Ίσα – ίσα το «16» είναι μια συλλογή δέκα τραγουδιών που ακούγεται και ξανακούγεται πολύ άνετα. Όλα τα κομμάτια είναι πρωτότυπες συνθέσεις εκτός από το «Ο κόκορας (είπα στο κόκορα μου)» των Λοϊζου και Τσιπουρλιάνου.

Ξεχωρίζει το τραγικά επίκαιρο και στιχουργικά εύστοχο «Τί με κοιτάς», ένα τραγούδι – ερώτημα από τη πλευρά του πρόσφυγα και ο «Νηστικός Δείπνος». Ο Γραμμένος είναι σαρκαστικός χωρίς να γίνεται γελοίος. Αντίθετα αναδεικνύει μια αυτογνωσία σε κομμάτια όπως «Τύπος Αθλητικός», «Για download είμαι free», στο οποίο συμμετέχει και η Ρίτα Αντωνοπούλου και στο «Λιπαρά». Γίνεται καίριος στο «Οι φίλοι», αποδίδοντας τα συναισθήματα και το κλίμα που διαμορφώνει το κύμα μαζικής μετανάστευσης ενός σημαντικού κομματιού της νεολαίας, όπως κάνει και στο «16», δείχνοντας για μια ακόμη φορά ότι μπορείς να τραγουδάς για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας εκφράζοντας τη βαθιά καθημερινή και ανθρώπινη τους διάσταση.