Συνέντευξη με μαθητές: "Να μην αφήσουμε τον φασισμό να σπείρει το δηλητήριό του στα σχολεία μας!"
H Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2018 είναι μια μεγάλη μέρα για τους περισσότερους ίσως μαθητές της χώρας. Είναι η μέρα που εδώ και λίγο καιρό προπαγανδίζεται από φασιστικές ομάδες ότι θα κορυφωθεί το παραλήρημα του μίσους που έχει ξεκινήσει στα σχολεία τις τελευταίες εβδομάδες. Είναι, όμως, και η μέρα που τα σχολεία που συγκροτήθηκαν σε πρωτοβουλίες και συντονιστικά θα δείξουν ότι τελικά οι μαθητές δεν τρώνε κουτόχορτο και ότι ο φασισμός δεν έχει ακόμα διεισδύσει στις σχολικές αυλές και αίθουσες όπως θέλουν να παρουσιάζουν.
Είναι γεγονός ότι όλο αυτό το κλίμα των τελευταίων ημερών δεν ξέσπασε τυχαία. Γεννιέται και μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, όταν ο κόσμος φτάνει στα όριά του με τις μνημονιακές πολιτικές που μόνο θλίψη και μίσος γεννούν. Μεγαλώνει την κάθε μέρα που εκατοντάδες άνθρωποι παραμένουν ακόμα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Φουντώνει την κάθε φορά που ένας αναπληρωτής δεν ξέρει ακόμα αν θα διοριστεί αρχές της σχολικής χρονιάς και οι μαθητές δεν ξέρουν αν θα έχουν καθηγητή στο συγκεκριμένο μάθημα. Θεριεύει κάθε στιγμή που ένας άνθρωπος χάνει τη δουλειά του, πράγμα τόσο σύνηθες τα τελευταία χρόνια. Τα χρόνια που οι σημερινοί μαθητές έχουν γεννηθεί και μεγαλώνουν. Σε αυτά τα χρόνια, σε αυτούς τους καιρούς οι φασίστες βρίσκουν ευκαιρία. Οι μαθητές, όμως, δεν τους τη δίνουν.
Μιλήσαμε με μαθητές/μαθήτριες από την Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σχολείων και Μαθητών Αθήνας και μας είπαν τι συμβαίνει και τι πρόκειται να συμβεί αυτές τις μέρες. Τους ευχαριστούμε πολύ και τους ευχόμαστε καλή δύναμη. Και εννοείται είμαστε δίπλα τους για ό,τι χρειαστεί.
Από πού και πώς ξεκίνησαν οι εθνικιστικές καταλήψεις; έχετε εικόνα ως Πρωτοβουλία πόσες περίπου είναι και πώς έχουν παρθεί αυτές οι αποφάσεις; Έχετε στοιχεία για το ότι είναι υποκινούμενες από φασιστικές οργανώσεις, όπως η Χρυσή Αυγή;
Οι εθνικιστικές αυτές καταλήψεις ξεκίνησαν με έναν αρκετά διάχυτο τρόπο ως προς την αναγνώριση της κινητήριας δύναμης τους. Με κάποιες συγκεκριμένες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης κάποιες μειοψηφικές ομάδες ατόμων έκαναν λόγο για πανελλαδική ημέρα δράσης για το ζήτημα της Μακεδονίας και του Κωνσταντίνου Κατσίφα, φυσικά ανώνυμα. Ακριβής αριθμός πανελλαδικά δεν μας είναι γνωστός ωστόσο δεν έχει τόσο μαζικά χαρακτηριστικά όσο θελουν ορισμένοι να λένε. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα που ορισμένα από τα σχολεία τα οποία αναγράφονταν στον κατάλογο με τις εθνικιστικες καταλήψεις ανά περιοχές, δεν είχαν ιδεα περί αυτού, το κατείγγηλαν και ζήτησαν αμέσως να διαγραφούν από αυτόν. Επιπλέον βέβαιο και γνωστό σε όλους είναι πλέον το γεγονός ότι η συγκεκριμένη «ημέρα δράσης» υποκινείται από φασιστικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της Χρυσής Αυγής, αφού με δηλώσεις τους οι βουλευτές αλλά και ο αρχηγός της Ν. Μιχαλολιάκος καλεί σε αυτές τις καταλήψεις και δηλώνει πως έχουν την αμέριστη συμπαράσταση τους.
Περιμένατε να γίνει κάτι τέτοιο; Το προηγούμενο διάστημα υπήρχε στα σχολεία αντιπαράθεση γύρω από τα εθνικά θέματα;
Τα συγκεκριμένα ζητήματα αν και ήταν ευρέως διαδεδομένα μέσα στα σχολεία και γίνονταν συζητήσεις, δεν μας είχαν προετοιμάσει σε καμία περίπτωση για αυτόν τον σκοταδισμό που επακολούθησε.
Υπάρχει πολύς κόσμος στα social media που ρωτάει: «Δηλαδή είναι φασίστες οι μαθητές που ενδιαφέρονται για τη Μακεδονία;» Τι απαντάτε εσείς σε αυτό;
Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Δεν είναι όλοι οι μαθητές που συμμετέχουν σε αυτές τις καταλήψεις φασίστες. Το πρόβλημα όμως είναι ότι και λόγω του εκπαιδευτικού συστήματος που οξύνει την άγνοια των μαθητών για αυτά τα ζητήματα αλλά και λόγω του κοινωνικού τους περίγυρου ορισμένα παιδιά τείνουν να διαμορφώσουν άποψη χωρίς να έχουν γνώση και σαν να μην έφτανε αυτό, να κάνουν πλάτες στους δολοφόνους του Παύλου Φύσσα, στους ναζιστές της ΧΑ.
Πώς τροφοδοτήθηκε αυτό το ρεύμα; τι είναι αυτό που πιστεύεις ότι έχει κάνει παιδιά στην ηλικία του γυμνασίου και του λυκείου να υιοθετούν μια τέτοια στάση;
Η εθνικιστική/φασιστική ρητορεία μέσα στα σχολεία καλλιεργείται κυρίως από το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα με τις αναδιαρθρώσεις που έχουν επιβληθεί και πρόκειται να επιβληθούν τόσο από τις προηγούμενες κυβερνήσεις όσο και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αναδιαρθρώσεις οι οποίες πέρα από το ότι τσακίζουν το δικαίωμα των μαθητών για ολόπλευρη μόρφωση, δηλώνουν ρητά ότι θα πετσοκόψουν ακόμη παραπάνω το μάθημα της Ιστορίας. Ως αποτέλεσμα αυτού τα παιδιά είναι πολύ εύκολο να βυθιστούν στην άγνοια για την σύγχρονη ελληνική ιστορία, να μην μπορέσουν να αναπτύξουν κριτική σκέψη και τελικά να «καταπιούν αμάσητη» την προπαγάνδα τόσο των συστημικών ΜΜΕ όσο και των ίδιων των φασιστικών ομάδων και να οδηγηθούν στην υιοθέτηση του εθνικισμού. Έτσι, θα υπάρχουν μαθητές που θα πιστεύουν ότι εχθρός μας είναι οι γειτονικοί λαοί, δεν θα έχει ιδέα τι πραγματικά είναι η Μακεδονία και θα αναπτύσσει λόγο μίσους.
Τι χρειάζεται πραγματικά να διεκδικήσει το μαθητικό κίνημα; Ποια είναι τα ζητήματα που σας αφορούν ως μαθητές ή που μας αφορούν όλους ως κοινωνία;
Καταρχάς το μαθητικό κίνημα δεν πρέπει να ξεχνάει ότι αυτοί που τώρα καλούν σε εθνικιστικές καταλήψεις, «έβγαζαν αλλεργίες» για τις καταλήψεις των αγωνιστών μαθητών ενάντια στο Νέο Λύκειο. Κι έπειτα, δεν είναι δυνατό να κλείνουν σχολεία, να μην έχουμε ακόμα καθηγητές στις τάξεις, να διδασκόμαστε Ιστορία έτσι όπως τη διδασκόμαστε, να υπάρχουν παιδιά που οι γονείς τους δυσκολεύονται ακόμα και να τα στείλουν σχολείο και ο κόσμος να μη συνειδητοποιεί ότι οι μαθητές πρέπει μαζί με όλη την κοινωνία να διεκδικήσουν όλα τα παραπάνω αυτονόητα! Το μαθητικό κίνημα κίνημα πρέπει να συγκροτηθεί και να παλέψει για ζωή με δικαιώματα και για την παιδεία και το μέλλον που μας αξίζει!
Τι έχετε αποφασίσει για την Πέμπτη; Τι είδους δράσεις θα γίνουν και πώς θα δείξουν οι μαθητές ότι ο φασισμός δεν περνάει στα σχολεία;
Εμείς λοιπόν, ως Πρωτοβουλία για τον Συντονισμό Σχολείων και Μαθητών Αθήνας θα προχωρήσουμε σε πολύμορφες αντιφασιστικές δράσεις στα σχολεία την Πέμπτη 29/11 και σε πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την ίδια μέρα στις 12μμ στα Προπύλαια για να μην αφήσουμε τον φασισμό να σπείρει το δηλητήριό του στα σχολεία μας!
Για τέλος της συνέντευξης αυτής, παραθέτουμε το παρακάτω κείμενο από το Our Balkans
Τί έχουν να χωρίσουν οι μαθητές και οι νέοι των Βαλκανίων;
[Οι μαθητές…]
Στα μισά σχολεία της πόλης Μπίτολα οι μαθητές ξεκίνησαν τη σχολική τους χρονιά χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα αφού τα σχολεία δεν είχαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς. Στην πόλη Γκόστιβαρ η σχολική χρονιά ξεκίνησε με ελλείψεις σε προσωπικό και μη-λειτουργία των οχημάτων που μεταφέρουν μαθητές από απομακρυσμένα χωριά. Σε δεκάδες σχολεία των ίδιων περιοχών δεν υπάρχουν εκτυπωτές, προτζέκτορες, βιβλιοθήκες και εγκαταστάσεις υγιεινής.
Στην πόλη Κίτσεβο πριν λίγα χρόνια οι μαθητές έχασαν μαθήματα ενός μήνα γιατί μες στο καταχείμωνο, ο Δήμος δήλωσε ότι δεν έχει χρήματα για πετρέλαιο.
Στην Ελλάδα, μόνο το φετινό φθινόπωρο δεκάδες ήταν οι μαθητικές καταλήψεις πανελλαδικά (Λαμία, Πτολεμαϊδα, Αθήνα, Θεσσαλονίκη) για ελλείψεις εκπαιδευτικών ακόμα και σε μαθήματα κατεύθυνσης αλλά και κτιριακά ζητήματα, το εξεταστικό σύστημα. Οι καταλήψεις αυτές δεν έτυχαν φυσικά μεγάλης προβολής αλλά ένα απλό google search φτάνει…
[Και οι φοιτητές…]
Στα Σκόπια στη φοιτητική εστία “Στιβ Ναούμοφ” τα πρώτα κρύα του Οκτώβρη βρήκαν τους φοιτητές χωρίς θέρμανση και ζεστό νερό για μπάνιο.
Ζεστό νερό δεν υπάρχει, Νοέμβρη μήνα, ούτε στη φοιτητική εστία “Γκότσε Ντέλτσεφ” των Σκοπίων.
Προβλήματα υγιεινής αλλά και έλλειψης βασικών υποδομών όπως εύκολη πρόσβαση στο διαδίκτυο αντιμετωπίζουν και οι φοιτητές που μένουν στις φοιτητικές εστίες της Σόφιας.
Ταυτόχρονα, στη Βουλγαρία, τα χρέη των φοιτητών από τα φοιτητικά δάνεια που θεσπίστηκαν το 2010 για να καλύπτουν οι φοιτητές τα δίδακτρα των σπουδών τους και το κόστος της στέγασης έχουν ήδη ανέλθει σε 1,5 εκατομμύριο ευρώ.
Στην Ελλάδα οι φοιτητές σε διάφορες πόλεις (Χανιά, Κέρκυρα) κινητοποιήθηκαν καθώς η έλλειψη φοιτητικών εστιών και τα υψηλά ενοίκια λόγω τουρισμού καθιστούν τη φοίτησή τους σχεδόν απαγορευτική.
Αλλά και όπου υπάρχουν φοιτητικές εστίες τα προβλήματα δεν είναι μικρά. Στην Β’ Φοιτητική Εστία Πανεπιστημίου Αθηνών οι φοιτητές καταγγέλλουν διακοπή της θέρμανσης λόγω απλήρωτων λογαριασμών, πτώση σοβάδων και έλλειψη συντήρησης. Από το 1976 έχει να συντηρηθεί και η παλιά φοιτητική εστία του ΕΜΠ ενώ αντίστοιχη είναι κι η κατάσταση στην φοιτητική εστία του ΑΠΘ.
Στην Αλβανία, την προηγούμενη εβδομάδα, στις 22 Νοέμβρη οι φοιτητές ξεσηκώθηκαν απαιτώντας μείωση των διδάκτρων, αύξηση των κρατικών δαπανών και δωρεάν συγγράμματα για τις σπουδές τους.
Συνολικά σε όλες τις βαλκανικές χώρες οι φοιτητές σπρώχνονται στον δανεισμό από τις τράπεζες για να ανταπεξέλθουν στα βάρη των σπουδών τους.
[Η ανεργία των νέων είναι μία και είναι βαλκανική]
Σε 42,87% υπολογιζόταν η επίσημη ανεργία των νέων στην Ελλάδα για το 2017. Μια θέση κάτω από τους ακατανόμαστους γείτονές μας όπου η ανεργία των νέων για το ίδιο έτος ανήλθε στο 46,87%. Από κοντά κι η Αλβανία κι η Σερβία με 30,2% και 33,7% αντίστοιχα. Στην κορυφή των Βαλκανίων βρίσκεται το Κόσοβο με την ανεργία των νέων να αγγίζει το 60%. Δεύτερη σε ποσοστό άνεργων νέων η Βοσνία-Ερζεγοβίνη με 55%.
Αλλά πώς εργάζονται όσοι και όσες εργάζονται στις ίδιες χώρες;
Η κατάσταση είναι παρόμοια. 10ωρα και 12ωρα, χωρίς πληρωμή υπερωριών, απλήρωτα δώρα χριστουγέννων και πάσχα, ανασφάλιστη εργασία χωρίς ένσημα, άλλοι μισθοί στα χαρτιά – άλλοι στην πραγματικότητα, πίεση και προσβολές από τα αφεντικά, εκμετάλλευση για μήνες και χρόνια από άλλους με την υπόσχεση της μελλοντικής πρόσληψης. Αυτά καταγγέλλουν οι νέοι/ες εργαζόμενοι/ες από όλες τις παραπάνω χώρες όποτε τους δίνεται ο χώρος να μιλήσουν.
Αν κοιτάξει κάποιος στα μαγειρία, τις αποθήκες και το πίσω μέρος της τουριστικής γκλαμουριάς στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες τουριστικές ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Μάλτα θα δει κακοπληρωμένους και κακοπληρωμένες Βαλκάνιους και Βαλκάνιες να δουλεύουν δίπλα-δίπλα, ατελείωτες ώρες για ένα μεροκάματο.
[Και η μετανάστευση…]
Η ανεργία των νέων φυσικά θα ήταν πολύ μεγαλύτερη αν δεν είχαν αναγκαστεί να μεταναστεύσουν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι και νέες των Βαλκανίων.
Η βαλκανική νεολαία δε γειτονεύει μόνο γεωγραφικά επειδή έτυχε να γεννηθεί σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου, γειτονεύει πλέον και στα μεγάλα αστικά κέντρα της Γερμανίας, της Αγγλίας και της Γαλλίας. Στις ίδιες πολυκατοικίες πάνω-κάτω, στα ίδια διαμερίσματα δίπλα-δίπλα, στις ίδιες γειτονιές με τα ίδια προβλήματα.
Σε περίπου 250.000 υπολογίζονται οι κάτω των 35 ετών Έλληνες και Ελληνίδες που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό την τελευταία 8ετία ενώ 6 στους 10 δηλώνουν έτοιμοι/ες να αλλάξουν πόλη η χώρα για να βρουν δουλειά.
Κάπου 30.000 Βούλγαροι/ες εγκαταλείπουν τη χώρα τους ετησίως. Συνολικά από το 1990 πάνω από 1 εκατομμύριο έχουν μεταναστεύσει σε διάφορα σημεία του πλανήτη, το μεγαλύτερο ποσοστό των οποίων είναι νέοι και νέες.
Πάνω από τους μισούς νέους και νέες του Μαυροβουνίου δήλωσαν σε πρόσφατη έρευνα κοινωνικού ινστιτούτου ότι επιθυμούν να εγκαταλείψουν τη χώρα τους ενώ μόνο πέρυσι 58.000 Σέρβοι και Σέρβες μετανάστευσαν στο εξωτερικό (και πάλι στην πλειονότητά τους νέοι και νέες).
Στη γειτονική Δημοκρατία της Μακεδονίας, πρόσφατη κοινωνική έρευνα αποκάλυψε ότι το 85% των τελειόφοιτων των πανεπιστημίων της χώρας δηλώνει ότι βλέπει το μέλλον του εκτός της χώρας του.
Το ίδιο ισχύει και για 7 στους 10 Αλβανούς/ες νέους/ες που μες στο 2018 δήλωσαν ότι θα ήθελαν να μεταναστεύσουν για κάποια χώρα της Ε.Ε.
Είναι καθαρό. Σ’ αυτή τη γωνιά της γης τα κράτη κι οι κυβερνήσεις μας μας θέλουν διαιρεμένους και φτωχούς, τα αφεντικά μας μας θέλουν φθηνούς κι υπάκουους, το ΝΑΤΟ μας θέλει έτοιμους να πολεμήσουμε για τις μεγάλες ιδέες του. Για πόσο ακόμα θα τους κάνουμε τη χάρη;
