Συνέντευξη - Ξένια Ροδοθεάτου:

«Έρχεται ξανά» φως στην ελληνική δισκογραφία…

| 05/02/2015

Τον Αποστόλη Αρμάγο και την Ξένια Ροδοθεάτου είχα την χαρά να τους γνωρίσω το φθινόπωρο του 2013 με αφορμή το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο «Το η του ήλιου» (EP) που έριξε ένα όμορφο φως στα χωράφια της ελληνικής δισκογραφίας. Εδώ οι δυο νέοι τραγουδοποιοί επιστρέφουν με μια δυνατή κυκλοφορία με τίτλο «Απόσχιση» που αποτελεί και την πρώτη τους ολοκληρωμένη δισκογραφική εργασία. Ο Αποστόλης Αρμάγος αναλαμβάνει εδώ κυρίως το συνθετικό κομμάτι και η Ξένια με τη φωνή της μας ταξιδεύει από τραγούδι σε τραγούδι ερμηνεύοντας διαφορετικά είδη μουσικής μιας και ακούμε εδώ από παραδοσιακή μέχρι κλασική και ροκ. Τα 8 κομμάτια του δίσκου τα «χρωματίζουν» μουσικά σπουδαίοι δεξιοτέχνες μεταξύ άλλων οι Νίκος Ξύδης (κιθάρες, μπάσο), Νίκος Παραουλάκης (νέυ), Μιχάλης Καταχανάς (βιολί, βιόλα), Δημήτρης Μούσουρας (βιολί) ενώ ένα τραγούδι ερμηνεύει ο Αλέξανδρος Καψοκαβάδης. Απόλυτα εύστοχο και επίκαιρο το κρυφό (και ένατο) τραγούδι του δίσκου όπως απόλυτα εύστοχη η επιλογή τους να μη «ταυτιστούν» με ένα συγκεκριμένο είδος κρατώντας όμως ελληνικά ηχοχρώματα στα κύρια χαρακτηριστικά της δουλειάς τους. Κυκλοφορεί από το καινούργιο label «Re-Define productions», που πραγματικά ξεχωρίζει από το σωρό έχοντας βγάλει αξιόλογες παραγωγές εώς τώρα και μάλιστα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα δίνοντας βήμα σε νέους δημιουργούς. Εμείς βρεθήκαμε με τη Ξένια Ροδοθεάτου κάνοντας μια κουβέντα για τα παραπάνω αλλά και για την εμφάνιση τους στο Ροδάνι στο Χαλάνδρι την Παρασκευή 6 Φλεβάρη…

 

unnamed 2Πότε ξεκίνησε η δική σου ενασχόληση με τη μουσική και τι αποτέλεσε αφορμή για να συνεργαστείτε εσύ και ο Αποστόλης Αρμάγος;

Πάντα αγαπούσα τη μουσική και ήταν κάτι πολύ σημαντικό για μένα. Πιο συστηματικά άρχισα να ασχολούμαι όταν ήρθα στην Αθήνα για σπουδές. Με τον Αποστόλη γνωριστήκαμε αρκετά χρόνια πριν, παίζοντας λαϊκά σε μια ταβέρνα στο Γαλάτσι, μια Τσικνοπέμπτη που χιόνιζε. Από τότε βρισκόμασταν που και που και ηχογραφούσαμε τραγούδια στο σπίτι του, πρόχειρα. Το 2008 του πρότεινα να προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι πιο σοβαρό, μιας και τον εκτιμούσα πάντα σαν δημιουργό.

Επιστρέψατε στη δισκογραφία αρκετά …γρήγορα μετά την κυκλοφορία του προηγούμενου άλμπουμ («Το H του Ηλιου») με την «Απόσχιση». Πες μας για αυτή τη δουλειά.

Η “Απόσχιση” είναι η συνέχεια, ή μάλλον το “συμπλήρωμα” του πρώτου cd που κυκλοφόρησε το 2013. Κάποια κομμάτια που υπάρχουν σε αυτόν τον δίσκο προορίζονταν για τον πρώτο και είχαμε ξεκινήσει να τα ηχογραφούμε για εκείνον. Θα μπορούσαν τα 2 αυτά cd να είναι ένα.

Αυτή τη φορά επιλέξατε να βγάλετε ένα ολόκληρο άλμπουμ και όχι EP. Είχε να κάνει με το υλικό που μαζεύτηκε εδώ η το επιδιώξατε;

Θέλαμε μετά από το EP με τα 5 κομμάτια, το οποίο ήταν κάτι σαν “δείγμα γνωριμίας”, να γίνει ένας κανονικός δίσκος. Υλικό υπήρχε, και ο Αποστόλης έχει κι άλλα κομμάτια στο συρτάρι. Είμαστε ευχαριστημένοι και με τις δύο δουλειές, και αυτό είναι πολύ σημαντικό, γιατί και τα 2 αυτά cd έγιναν με απλά μέσα και με τη βοήθεια φίλων. Προσπαθήσαμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε χωρίς παραγωγούς, εταιρίες και μάνατζερ.

 

 Η Απόσχιση πώς προέκυψε για τίτλος του άλμπουμ;

Αποφασίσαμε να ονομάσουμε το δίσκο έτσι μετά από μια ανάγνωση της βιογραφίας του ζωγράφου Gustav Klimt. Ο Klimt υπήρξε ιδρυτικό μέλος του κινήματος της Απόσχισης της Βιέννης. Μας άρεσε η σκέψη που είχαν οι άνθρωποι που έφτιαξαν αυτή την ομάδα: «μάχη για την πρόοδο των σύγχρονων καλλιτεχνών ενάντια στα γεράκια που αυτοαποκαλούνται καλλιτέχνες αλλά έχουν εμπορικό συμφέρον να παρακωλύουν την άνθιση της τέχνης».

 

Όπως και στο πρώτο άλμπουμ έτσι και εδώ συμμετείχαν διάφοροι μουσικοί. Πες μας για τους ανθρώπους που έλαβαν μέρος και το πώς έγινε η επιλογή των συγκεκριμένων οργάνων.

Ναι, συμμετείχαν πολλά παιδιά και τους ευχαριστούμε πολύ γι’ αυτό. Τους περισσότερους μουσικούς που έπαιξαν στο δίσκο τους ξέραμε προσωπικά και τους ζητήσαμε να έρθουν να μας βοηθήσουν, εκτός από το Νίκο Παραουλάκη, το Θοδωρή Κουέλη και το Μιχάλη Καταχανά, που τους γνωρίσαμε μέσω της εταιρείας όταν ήδη είχαν ξεκινήσει οι ηχογραφήσεις. Οι επιλογές των οργάνων έγιναν σύμφωνα με το τι ταίριαζε σε κάθε κομμάτι, τους μουσικούς που μπορούσαμε να βρούμε, το χρόνο που είχαμε για το στούντιο, αν μπορούσαμε να πληρώσουμε το στούντιο… Εντάξει, θα θέλαμε και μια συμφωνική ορχήστρα σε κάποια κομμάτια αλλά καταλαβαίνεις ότι ήταν λίγο δύσκολο.

 

Η δουλειά αυτή περιέχει διάφορα μουσικά στοιχεία εντούτοις μπορούμε να πούμε ότι είναι πιο κοντά σε αυτό που αποκαλούμε έντεχνο (αν και είναι αρκετά ασαφής ο όρος αυτός κατά τη δική μου γνώμη και άτοπος). Εσείς νιώθετε ότι «ανήκετε» κάπου;

Η απάντηση είναι: μπα…

Υπάρχει αγαπημένο τραγούδι από αυτή τη δουλειά;

Για μένα δεν υπάρχει, γιατί όλα τα κομμάτια είναι ξεχωριστά και κάθε ένα μου αρέσει για διαφορετικούς λόγους. Όσοι έχουν ακούσει το cd, μας λένε ποιο ίσως έχουν ξεχωρίσει. Το καλό είναι ότι στον καθένα αρέσει και διαφορετικό κομμάτι. Έχει τύχει κάποιο που δεν αρέσει σε κάποιον καθόλου να είναι για κάποιον άλλο το αγαπημένο του από το δίσκο. Αυτό είναι πολύ ωραίο πιστεύω.

 

Τι μουσική ακούς; Αν σου έλεγα να μου βάλεις στην σειρά πέντε αγαπημένους δίσκους ποιοι θα ήταν αυτοί;

Ακούω πολλά και διαφορετικά είδη. Και προσπαθώ να ψάχνω και καινούρια πράγματα… Θα σου γράψω πέντε ελληνικούς δίσκους που μου έρχονται αυτή τη στιγμή στο μυαλό, αλλά με τυχαία σειρά. 1. Ζεστά ποτά (Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας) 2. Μέρες αδέσποτες (Συνήθεις Ύποπτοι) 3. Τα μυστικά του κήπου (Νίκος Κυπουργός) 4. Ντενεκεδούπολη (Γιάννης Μαρκόπουλος) 5. Σαμποτάζ (Λένα Πλάτωνος).

Από τη χρονιά που έφυγε ποιο άλμπουμ (ελληνικό η ξένο) σου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση;

Η τραγουδίστρια Άννα Λινάρδου συμμετέχει σε ένα σχήμα που λέγεται Vault of Blossomed Ropes και το 2014 κυκλοφόρησαν ένα δισκάκι με 6 κομμάτια με τη συνεργασία του Steve Jansen. Επειδή δεν είχα πάρει στα χέρια μου ξανά δίσκο από αυτό το είδος της μουσικής, (ambient experimental και τέτοια περίεργα πράματα), ομολογώ ότι είναι από τα πιο ιδιαίτερα cd που έχω αποκτήσει.

Από όσο γνωρίζω ασχολείστε ενεργά με το κομμάτι του διαδικτύου. Βοηθάει πράγματι τη δουλειά ενός μουσικού σε μια εποχή και σε μια τεχνολογία που «καλπάζουν» διαρκώς; Και αν και πως ξεχωρίζει κανείς την ήρα από το στάχυ;

Σίγουρα μας βοηθάει το διαδίκτυο, όπου η μουσική βιομηχανία στην Ελλάδα είναι σε παρακμή και ο καθένας από εμάς, τους νέους στο χώρο, παλεύει μόνος του. Εμένα και τον Αποστόλη μας έχει βοηθήσει πολύ. Εκεί δημοσιεύουμε τη δουλειά μας, τα νέα μας, επικοινωνούμε με άλλα παιδιά που κάνουν το ίδιο με εμάς…  Είναι πολύ σημαντικό. Τώρα… επειδή οι πληροφορίες στο internet είναι πολλές, εάν έχει κάποιος όρεξη για έρευνα τότε σίγουρα θα βρει αυτό που τον ενδιαφέρει.

 

Πλέον οι δισκογραφικές υπάρχουν κατ’ όνομα μόνο, δεν στηρίζουν έμπρακτα τους καλλιτέχνες (πληρωμένα στούντιο και βιντεοκλίπ όπως παλιά). Από την άλλη υπάρχει η «ευκαιρία» του home studio

Σήμερα οι περισσότεροι νέοι δημιουργοί τα κάνουν όλα μόνοι τους. Ενορχηστρώσεις, παραγωγή του δίσκου, εξώφυλλα, βίντεο κλιπ, προώθηση… Όσο αφορά τις εταιρείες, δεν ενδιαφέρονται για κάποιον που είναι άγνωστος και δεν θα ασχοληθούν μαζί του μιας και δεν έχουν κάτι να κερδίσουν, αφού τα cd δεν κάνουν πωλήσεις πια. Σε αυτό βέβαια, πρέπει να πούμε, ότι φταίνε και οι ίδιες οι εταιρείες μιας και άρχισαν να δίνουν τους δίσκους τους δώρο με τις εφημερίδες για κάποιες χιλιάδες ευρώ. Έτσι κατέστρεψαν το ίδιο τους το προϊόν, τον εαυτό τους, αλλά και τους καλλιτέχνες.

Από την άλλη, αφού τα αναλαμβάνεις όλα μόνος έχεις την ελευθερία να κάνεις ό,τι γουστάρεις χωρίς να πρέπει να δώσεις λόγο σε κάποιον. Το home studio σου δίνει λοιπόν την ευκαιρία να φτιάξεις κάτι όπως το θες, και με την ησυχία σου. Εντάξει, μπορεί το αποτέλεσμα να μην είναι τόσο καλό όσο θα ήταν σε ένα κανονικό στούντιο, αλλά αν το υλικό είναι αξιόλογο και αυτός που το φτιάχνει ξέρει δυο πράματα μια χαρά θα τα καταφέρει.

Την κρίση θα την ξεπεράσουμε εύκολα;

Η κρίση, κατά τη γνώμη μου, για να περάσει, (αν περάσει) θα χρειαστούν πολλά χρόνια, ώστε να αλλάξουμε νοοτροπία (αν αλλάξουμε). Αυτό πιστεύω. Αισθάνομαι ότι δυστυχώς, παρά την άσχημη κατάσταση που βρίσκεται η χώρα, ο τρόπος σκέψης παραμένει σχεδόν ο ίδιος. Δε γίνεται έτσι.

Τα επόμενα σχέδια για το μέλλον; Να περιμένουμε μια επίσημη παρουσίαση του δίσκου, κάποια λάιβ μέσα στο χειμώνα;

Θα εμφανιστούμε αυτή την Παρασκευή 6 Φλεβάρη στο Ροδάνι στο Χαλάνδρι.Έχουμε στο πρόγραμμα κάποια λάιβ, για τα οποία μπορείτε να ενημερώνεστε από τη σελίδα μας στο Facebook (www.facebook.com/apostolisxenia). Θα γίνει και κάποια παρουσίαση του δίσκου σίγουρα, αλλά ακόμα δεν έχουμε αποφασίσει που και πότε.