Συνέντευξη MEMBRANES – Οι punk χορωδίες διαχέονται στη Φύση και στο Σύμπαν

Μετα-πανκ χορωδιακές ελεγείες για την απεραντοσύνη του Σύμπαντος και την βίαιη ομορφιά της Φύσης 

| 21/05/2019

Για ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε τέλη του ’70 στο Μπλάκπουλ απ’ τον εμβληματικό  John Robb -με το χαρακτηριστικό μπάσο του- ακολουθώντας την γραμμή του DIY πανκ ροκ αλλά με γενναίες δόσεις θορύβου και καταιγιστικής διάθεσης όσον αφορά το κατεστημένο ροκ, για ένα τέτοιο συγκρότημα, το αγαπημένο του μεγάλου παραγωγού John Peel αλλά και δικό μας καθώς κυκλοφορήσαμε στην Ελλάδα 1-2 δίσκους του, το φέραμε για συναυλίες και ηχογραφήσαμε μια σέσιον στο Τρίτο Πρόγραμμα που δουλεύαμε τότε, και, τέλος, για ένα συγκρότημα που έπαψε να υπάρχει λίγο πριν τα 90’s, μας χαροποιεί πολύ το γεγονός πως μετρά ήδη δυο δίσκους από την ανασύστασή του, το 2010. Ήταν οι My Bloody Valentine, παλιοί φαν του συγκροτήματος όταν ζήτησαν από τον Robb να φέρει τους Membranes στο φεστιβάλ All Tomorrows Parties (ATP) καθώς ήταν οι επιμελητές του. Όπερ και εγένετο, με αποτέλεσμα η μπάντα να πάρει ξανά μπροστά και να κυκλοφορήσει δυο εξαιρετικά άλμπουμ, με πολύ πρόσφατο το What Nature GivesNature Takes Away. Με αφορμή αυτό μιλήσαμε με τον ηγέτη του γκρουπ John Robb, ο οποίος παρεμπιπτόντως εκδίδει και το πολύ καλό μουσικό περιοδικό Louder Than War.

 Κεντρική φωτογραφία: John Middleham


Πέντε χρόνια μετά το εξαιρετικό “Dark Matter / Dark Energy” κυκλοφορεί το “What Nature Gives … Nature Takes Away” – ένα εξίσου πολύ δυνατό άλμπουμ. Μπορείτε να μας πείτε τις διαφορές μεταξύ αυτών των δύο έργων;

-Ευχαριστώ για τα καλά λόγια για τα άλμπουμ. Η βασική διαφορά εδώ είναι η χρήση της χορωδίας. Είμαι ανήσυχο άτομο και σημαντικό είναι να μην μένουμε στάσιμοι. Όταν βαρεθώ, έχω πρόβλημα. Η επική και σκοτεινή φύση της μουσικής μας υπογραμμίστηκε πραγματικά από τη χορωδία. Έχουμε επεκτείνει αυτό που κάνουμε μουσικά αλλά χωρίς να χάσουμε τον πυρήνα του μπάσου που οδηγείται με έναν μετά- πανκ ήχο. Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι τραγουδάω τα περισσότερα τραγούδια αντί για την «απαγγελία» παλαιότερων δίσκων. Ίσως το πιο σπουδαίο πράγμα για μένα είναι το ύφος του δίσκου – είναι ό,τι πιο κοντινό έχω στο μυαλό μου – λόγω του σπουδαίου μηχανικού που συνεργαστήκαμε, του Ding, που έπαιξε μπάσο  με τους Pixies και παρήγαγε τα τελευταία δέκα άλμπουμ των Fall. Ήμασταν εντελώς συγχρονισμένοι στην ηχογράφηση του άλμπουμ. Ήταν πραγματική ευχαρίστηση καθώς υπήρχε μια πλήρης κατανόηση στο τι ήχο και ατμόσφαιρα επιθυμούσα.

Κάποιος έγραψε ότι το LP σας έχει πολλές και διαφορετικές επιρροές συγκρίνοντάς το με τα στοιχεία του Περιοδικού Πίνακα.

-Είναι όλα εκεί μαζί με τη φύση, την επιστήμη, την αγάπη, το φύλο, τον θάνατο, τις εποχές, την άμπωτη και την παλίρροια της ζωής, την ομορφιά και τη βία της φύσης -υπάρχει επίσης αλχημεία, αρώματα, κλασική ζωγραφική, έντομα, κοράκια, αρχαία ινδική φιλοσοφία και πολλά στοιχεία πανκ–ροκ…

Τι παραμένει, άραγε, από τους Membranes των πρώτων χρόνων;

-Η αίσθηση της περιπέτειας. Η ιδέα να συνεχίσουμε να προχωρούμε. Η προβολή ιδεών. Η ενδυνάμωση που προήλθε από το punk ότι θα μπορούσαμε να προσπαθήσουμε οτιδήποτε και να μην φοβάστε να αποτύχουμε. Πάντα προχωρούσαμε πέρα ​​από τις δυνατότητές μας και το κάνουμε ακόμα. Υπάρχει επίσης αγάπη για ενέργεια και τον βαθύ σκοτεινό ρυθμό -αγαπάμε τις ιδέες αλλά τις ιδέες που μπορείς να χορέψεις.

Μια “τυπική” ερώτηση για την διαδικασία κατασκευής του “
What Nature Gives…”.

-Αυτή τη φορά υπήρχαν κάποιες ασυνήθιστες στιγμές -μερικά από τα κομμάτια ξεκίνησαν ως μέρη χορωδιών και το τραγούδι αλλά και η ατμόσφαιρα χτίστηκαν γύρω από αυτές. Άλλα γράφτηκαν σε ένα iPhone ενώ περπατούσα στο δρόμο και στη συνέχεια έγιναν τραγούδια για την μπάντα. Ορισμένα ηχογραφήθηκαν τζαμάροντας στο στούντιο και δουλεύτηκαν επί μήνες. Κάποια άλλα χτίστηκαν γύρω από το αγαπημένο μας μουσικό ύφος, το οποίο βασίζεται σε ποστ- πανκ μπάσα, αλλά όλοι έπρεπε να  λειτουργούν με μια διάθεση που εντάσσεται στην αφήγησή του με την  κάθε πλευρά του άλμπουμ να είναι και διαφορετική εποχή.

Πείτε μας για τις διάφορες εμφανίσεις των φιλοξενούμενων και την εικοσαμελή χορωδία  που μου θυμίζει ελληνικό χορό τραγωδίας.

-Μου αρέσει αυτή η ιδέα ότι η χορωδία είναι σαν έναν ελληνικό χορό τραγωδίας – μια εκπληκτική εικόνα. Οι ελληνικές τραγωδίες είναι πολύ δυνατές και αιώνιες – ο ελληνικός πολιτισμός είναι ουσιαστικά η βάση του σύγχρονου ηλεκτρικού μας πολιτισμού. Αγαπώ και τον μύθο του Διονύσου – τον θεό της ποίησης, του τραγουδιού και του χορού – αυτή είναι η δουλειά μας! Λατρεύω επίσης τα ρεμπέτικα αν και αυτά είναι μια διαφορετική υπόθεση, μια διαφορετική ιστορία – είναι όμως μια  απίστευτα συναισθηματική και δυναμική μουσική. Η ιδέα να χρησιμοποιήσω τη χορωδία μου ήρθε από την Εβδομάδα Μουσικής του Ταλίν στην Εσθονία, όπου είδα μια από τις πολλές σπουδαίες τοπικές χορωδίες της. Κατενθουσιάστηκα και τους ζήτησα να συνεργαστούν μαζί μας και έτσι, κάναμε δύο πολύ καλές συναυλίες στην Εσθονία με τη χορωδία. Λόγω του προϋπολογισμού μου έπρεπε να δημιουργήσω τη δική μου χορωδία στο Ηνωμένο Βασίλειο και να γράψω πολλά μέρη σε τραγούδια για το άλμπουμ. Η ιδέα ήταν να γιορτάσουμε τις ανθρώπινες φωνές – από τους πιο εξαιρετικούς ήχους είναι η ανθρώπινη φωνή σε αρμονία – με εμπνέει και μου αρέσει η αντιπαράθεση της φωνής και της μουσικής μας – είναι κάτι το ξεχωριστό. Λειτουργεί επίσης επειδή η επική και σκοτεινή φύση της μουσικής μας ταιριάζει φοβερά στη χορωδία. Μου άρεσε επίσης η ιδέα να συνεργαστούμε με γυναίκα και να σπάσει το στερεότυπο της ανδρικής μπάντας. Πάντοτε προσπαθούμε να λειτουργούμε πέρα από τα κλισέ. Εξ’ άλλου δεν πρόκειται για κανονική μπάντα και η συνεργασία είναι καθοριστικός παράγοντας. Συχνά παίζουμε συναυλίες και προσκαλούμε άλλα συγκροτήματα να παίξουν μαζί μας στη σκηνή – να αλλάξουμε τον ρυθμό, τη διάθεση και την ατμόσφαιρα της μουσικής. Το ίδιο με τους φιλοξενούμενούς μας στο άλμπουμ όπως ο διάσημος παρουσιαστής στην τηλεόραση για την Φύση, Chris Packham, που μεγάλωσε με το πανκ, διαβάζει ένα κείμενο που κατανοεί πλήρως τι είναι το άλμπουμ – υπάρχει επίσης η punk icon Jordan και επίσης ο θρύλος των 84 χρόνων, η φολκ τραγουδίστρια Shirley Collins, κάνει μια προφορική διάλεξη για το πώς η λαϊκή παράδοση της Αγγλίας έρχεται από το έδαφός της και τα ατέλειωτα στρώματα της φύσης -πολύ ενδιαφέρουσα υπόθεση.

Οι τίτλοι και οι στίχοι των τραγουδιών σας και στα δύο άλμπουμ δείχνουν ότι είστε γνώστης θεμάτων της Φύσης και του Διαστήματος.

-Ναι, με συναρπάζουν αυτά. Η μουσική είναι ο συνδετικός κρίκος, αλλά όλα όσα είναι μπροστά μου με γοητεύουν. Πώς θα μπορούσε κανείς να μην περιπλανηθεί  στο σύμπαν – η ιδέα ότι είναι απεριόριστο και δεν έχει σύνορα, η  σκοτεινή ύλη και η σκοτεινή ενέργειά του, η ιδέα ότι θα μπορούσε να υπάρχει ζωή προς συνεργασία κάπου στο απέραντό του τόξο ή πάλι, ίσως να είμαστε εντελώς μόνοι – όλα αυτά είναι πράγματα που με αναστατώνουν! Ακόμη, σκεφτόμαστε την απεραντοσύνη του σύμπαντος ως μια ψυχεδελική εμπειρία – προκαλεί πραγματικά το μυαλό να σερφάρει στο χάος του. Είμαι ενθουσιασμένος από την ομορφιά και τη βία της φύσης – σε συναρπάζει και σε  αιχμαλωτίζει αλλά αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι είναι απλή διακόσμηση – η φύση είναι πάντα σε αγώνα για την επιβίωσή της είτε πρόκειται για τροφή ή ανατροφή, είτε πρόκειται για την κυριαρχία, είτε για να διατηρηθεί η γενετική γραμμή. Και αυτή η αιώνια μάχη δημιουργεί μια ομορφιά αλλά και μια έντονη βία – η αέναη μάχη με συναρπάζει.

Τα μελλοντικά σας σχέδια. Ίσως το τελευταίο μέρος  της “τριλογίας”;

-Υπάρχει ένα σχέδιο για μια τριλογία – έχω το τέλειο τελικό μέρος και είμαι ενθουσιασμένος με την ιδέα!

http://www.themembranes.co.uk/

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Παράλληλα, έπαιξε ως μουσικός παραγωγός σε πολλά ραδιόφωνα για πολλά χρόνια και έγραψε ως μουσικός κριτικός σε μια σειρά περιοδικά. Αυτό συνεχίζει μέχρι και σήμερα.