Όχι στην υποχρεωτική συνεπιμέλεια τέκνων μετά το διαζύγιο
Αναχρονιστική αλλαγή του Οικογενειακού Δικαίου προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ.
Τις τελευταίες εβδομάδες και εν μέσω πανδημίας η κυβέρνηση της ΝΔ δρομολογεί μια σαρωτική «μεταρρυθμιστική» αλλαγή στο Οικογενειακό Δίκαιο και συγκεκριμένα όσον αφορά το ζήτημα της συνεπιμέλειας στην περίπτωση διαζευγμένων γονιών.
Η παρούσα διάταξη που μετά από αντιδράσεις από φεμινιστικές οργανώσεις πηγαίνει προς ψήφιση το καλοκαίρι, επιβάλλει την υποχρεωτική συνεπιμέλεια όταν υπάρχει αντιδικία στα δικαστήρια μεταξύ των συζύγων, ακόμα και σε παιδιά εκτός γάμου. Επιβάλλεται επίσης διανομή των αρμοδιοτήτων μεταξύ των γονιών για τη «διοίκηση» του παιδιού, αυξάνοντας έτσι τις προστριβές στα δικαστήρια με το όποιο ψυχολογικό αντίκτυπο για το παιδί. Άλλο ζήτημα είναι η εναλλασσόμενη κατοικία για το παιδί, όπου προβλέπεται η ελάχιστη παραμονή 30-50% του χρόνου, που γίνεται πολλές φορές για να μην καταβληθεί η διατροφή ενώ στην πλειοψηφία, οι μητέρες καλύπτουν αποκλειστικά εξ’ ιδίων τα έξοδα.
Η κυβέρνηση προάγει την ρύθμιση με τον μανδύα του «εκσυγχρονισμού», ενώ καμία διεθνής σύμβαση δεν απαιτεί την υποχρεωτική συνεπιμέλεια και σε όσες χώρες έχει εφαρμοστεί (Σουηδία, Γερμανία) τα αποτελέσματα ήταν αποκαρδιωτικά. Στατιστική έρευνα από τον δείκτη ισότητας στην Ελλάδα αποδεικνύει ότι από το 2005 μέχρι τώρα η οικογενειακή φροντίδα από την πλευρά του πατέρα έχει μειωθεί. Επίσης την ίδια στιγμή που παρατηρείται αύξηση των περιστατικών έμφυλης βίας εν μέσω καραντίνας, οι γυναίκες που υφίστανται βία δε θα τολμούν να χωρίσουν, ειδικά εάν είναι οικονομικά ευάλωτες.
Προς το παρόν, τον δημόσιο λόγο μονοπωλούν άνδρες με ομάδες όπως «Ενεργοί Μπαμπάδες» που διοργανώνουν καμπάνια στα ΜΜΕ και τα επιχειρήματά τους εξαντλούνται σε συναισθηματικούς εκβιασμούς και ψευδοψυχολογικά τεκμήρια αναφορικά με την ψυχοσύνθεση του παιδιού.
Κομβικό ζήτημα είναι η καθιέρωση της συναινετικής επιμέλειας, που δεν θα αντιμετωπίζει το παιδί ως «εταιρεία» με «συνδικαιούχους», ούτε θα ανάγει κάθε διαφωνία σε γολγοθά δικαστηρίων. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ισχύων νόμος του 1983 είναι προϊόν των αγώνων του γυναικείου κινήματος την περίοδο της μεταπολίτευσης.
Πηγή: εφημερίδα ΠΡΙΝ