Σχόλιο για την ταινία Richelieu του Pier-Philippe Chevigny
29ες Νύχτες Πρεμιέρας

Το Richelieu του Pier-Philippe Chevigny από τον Καναδά είναι σημαντική και πρέπει να την δει όσο περισσότερος κόσμος γίνεται. Δυστυχώς, η ταινία ως σήμερα (από όσο γνωρίζω και με κάθε επιφύλαξη να αλλάξει κάτι τις επόμενες μέρες) δεν έχει διανομή στις αίθουσες στη χώρα μας.
Γιατί:
Το Richelieu είναι μια ταινία για την εργατική τάξη και με αγάπη για αυτή,
με συγκροτημένη σεναριακή και δραματουργική μορφή,
με σύγχρονη ρεαλιστική αναπαράσταση σε ένα είδος, τον κοινωνικό ρεαλισμό, ο οποίος δεν έχει την αναγκαία για την εποχή αντιπροσώπευση στη παγκόσμια παραγωγή για ευνόητους λόγους (με απλά λόγια δεν χρηματοδοτούνται εύκολα τέτοιες ταινίες),
μια ταινία που αποφεύγει το μελόδραμα αλλά προκρίνει τη σκηνοθετική σκληρότητα και αμεσότητα,
που θαρραλέα και χωρίς εκπτώσεις μελετάει την βαρβαρότητα της ακραίας εκμετάλλευσης των εργαζομένων, κυρίως μεταναστών, σε μια χώρα του δυτικού κόσμου (τον Καναδά) που είθισται να θεωρείται ότι όλα βαίνουν εντάξει,
που κυρίως μελετάει τη βαρβαρότητα που μεταφέρεται, διαπερνάει και ριζώνει μέσα στις τάξεις της ίδιας της εργατικής τάξης ελλείψη συλλογικότητας (στον Καναδά από ο,τι πληροφορούμαστε από την ταινία απαγορεύονται τα σωματεία ενώ σε υποχρεώνουν να δουλεύεις 60 ώρες την εβδομάδα), δηλαδή μια θεματική άκρως σύγχρονη και επίκαιρη, διότι δυστυχώς παρούσα κάθε μέρα στην καθημερινότητά μας.
Το Richelieu πιστεύω πως αφενός αναβαθμίζει την αισθητική καλλιέργεια του κοινού και αφετέρου συνδέει την αισθητική με τις ηθικές αξίες της αλληλεγγύης προς τους εργαζόμενους όλου του κόσμου, της αμφισβήτησης του κυρίαρχου οικονομικού συστήματος χωρών που θεωρούνται δημοκρατικές (η Eldorado στις Σκουριές καναδική εταιρεία ειναι…), και αναδεικνύει την αξία της ατομικής και συλλογικής αξιοπρέπειας γενικότερα των ανθρώπων, αξίες τόσο αναγκαίες στο σήμερα, με αυτά που βλέπουμε κάθε μέρα σε όλο τον κόσμο όπως και στη χώρα.
Τέλος με το Richelieu, και με τέτοιες απόψεις, ο σκηνοθέτης μπορεί να μην “μπορέσει” να ξανακάνει ταινία, οπότε χρειάζεται την στήριξη του κινηματογραφικού κοινού.
*Στη φωτογραφία από τη ταινία: αριστερά εργάτρια, στα δεξιά μάνατζερ του αφεντικού και στο βάθος οι εργάτες μετανάστες.