Τα Βιβλία του 2015 που δεν παίζει να (ξε)χάσουμε

[ Book Gift Guide ToPeriodiko Δεκ 2015 – Γεν 2016 ]

Ο δικός μας αναστοχασμός για τη χρονιά που έφυγε περιλαμβάνει πρώτα από όλα τα «καλά» βιβλία του 2015 που δεν θα (ξε)χάσουμε. Κάποια από αυτά σας παρουσιάζουμε παρακάτω, σαν μια ένδειξη του τι κυκλοφόρησε, αλλά και σαν πρόταση για δώρα σε αγαπημένους μας ανθρώπους 

Στο Book Gift Guide των τελευταίων ημερών του 2015 και των πρώτων του 2016 θα βρούμε τον τρόπο να ξεκινήσει η καινούργια χρονιά με όμορφες αναγνώσεις. Κι επειδή η ομορφιά της ανάγνωσης δεν τελειώνει ποτέ, ο κατάλογος αυτός θα ανανεώνεται μέσα στον μήνα που μας έρχεται. Stay tuned λοιπόν, ίσως πετύχετε και κανένα δωράκι….

[br]

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΓΡΑ

[hr]

1.  ΖΩΡΖ ΣΙΜΕΝΟΝ, Ο Μαιγκρέ φοβάται

[hr]

Ο Μαιγκρέ φτάνει νύχτα υπό βροχή με μια παλιά αμαξοστοιχία στην κωμόπολη Φοντεναί, για να ξαναδεί έναν παλιό του φίλο, τον ανακριτή Σαμπό. Όμως στον μικρό αυτό τόπο έχουν μόλις γίνει δύο φόνοι, κι αμέσως μετά ένας τρίτος. Ο τρόμος εξαπλώνεται στην πόλη. Ο κόσμος και η κοινή γνώμη στρέφουν τις υποψίες τους σε μια οικογένεια ξεπεσμένων πλουσίων της μικρής επαρχιακής αριστοκρατίας…

Ναι, ο «ενάντια στην κοινή ηθική» Μαιγκρέ βρίσκεται και αυτή τη φορά εν μέσω μιας συντηρητικής κοινωνίας, την οποία συνήθως καθιστά υπεύθυνη για ό,τι ένα μέλος της πράττει. Και ο πραγματικός ένοχος είναι όλοι όσοι έχουν οδηγήσει κάποιον να διαπράξει το έγκλημα.

[hr]

2.  ΙΒΑΝ ΤΟΥΡΓΚΕΝΙΕΦ, Πατέρες και γιοι

[hr]

Η Ρωσία την επομένη της κατάργησης της δουλείας. Οι πατέρες: σπλαχνι­κοί, λίγο κουρασμένοι, σκεφτικοί, αλλά και πεπεισμένοι ότι μια γερή δόση αγγλικού φιλελευθερισμού θα λύσει τα προβλήματα μιας χώρας που είναι ακόμη φεου­δαρχική. Οι γιοί: μελαγχολικοί, πικραμένοι, πρόωρα απογοητευμένοι, που μισούν κάθε ιδέα μεταρρύθμισης, που πιστεύουν μόνο στην άρνηση, στο «ξεκαθάρισμα», στην καταστροφή οποιασδήποτε τάξης.

Ο Μπαζάροφ, ο μηδενιστής ήρωας του μυθιστορήματος, ο οποίος θέλει να καταστρέψει τα πάντα γύρω του, δεν έγινε αποδεκτός στην εποχή του. Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια, να «μετεωριστεί» ανάμεσα στους δαίμονες του Ντοστογιέφσκι και στους μπολσεβίκους του 1917. Επίμετρο από την Βιρτζίνια Γουλφ και τον Προσπέρ Μεριμέ.

[hr]

3. ΣΩΜΕΡΣΕΤ ΜΩΜ, Χονολουλού

[hr]

“Από τις απαρχές της ιστορίας, οι άνθρωποι συγκεντρώνονταν γύρω από υπαίθριες φωτιές ή στην αγορά για να ακούσουν ιστορίες. Αυτή η επιθυμία μοιάζει βαθιά ριζωμένη στην ανθρώ­πινη ύπαρξη. Ουδέποτε αποκρίθηκα ότι ήμουν κάτι άλλο πέρα από παραμυθάς. Χαίρομαι να αφηγούμαι ιστορίες και έχω πει πολλές. Δυστυχώς για μένα, η αφήγηση μιας ιστορίας χάριν της ιστορίας και μόνο αποδοκιμάζεται από τη διανόηση. Προσπαθώ να υπομείνω σθεναρά την κακοτυχία μου” Σ. Μ.

Αν επέμεινα στις αντιφάσεις της Χονολουλού, το έκανα επειδή αποτελούν, κατά τη γνώμη μου, το επίκεντρο της ιστορίας που θέλω να διηγηθώ. Είναι μια ιστορία σχετικά με τις πρωτόγονες προλήψεις, και με εκ­πλήσσει το γεγονός ότι κάτι τέτοιο κατόρθωσε να επιβιώσει σ’ έναν πολιτισμό ο οποίος, αν και όχι τόσο διακεκριμένος, είναι αναντίρρητα εξαιρετικά σύνθετος

[hr]

4 + 5.  ΖΑΝ ΖΕΝΕ, Ό,τι απέμεινε από έναν Ρέμπραντ…/Η παράξενη λέξη + Το Παιδί εγκληματίας

[hr]

Οι Εκδόσεις Άγρα δημοσιεύουν ταυτόχρονα δύο βιβλία με σπουδαία κείμενα του Ζαν Ζενέ, άγνωστα στην Ελλάδα. Και αν ο Ζενέ δεν είναι γνωστός σε κάποιους, σας προτρέπουμε να διαβάσετε εδώ το σύντομο βιογραφικό του. Αρκετό να μας κάνει να καταλάβουμε γιατί ένα «παιδί-εγκληματίας-ομοφυλόφιλος-φυγάς» και τα σκισμένα χαρτιά ενός κειμένου για τον Ρέμπραντ αποτελούν στοιχεία υψηλής λογοτεχνικής αισθητικής. Το Ό,τι απέμεινε από έναν Ρέμπραντ που σχίστηκε σε μικρά πολύ κανονικά τετραγωνάκια και πετάχτηκε στο αποχωρητήριο (ο πλήρης τίτλος του έργου), αφορά σε μια πραγματικότητα σχισμένου γραπτού, που αντιπαρατίθεται με την ύστερη αναφορά σε αυτό.

[br]

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ

[hr]

1.  ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΣ, Τα ποιήματα

[hr]

…Μα όσο κοντά στο τέλος μου κι αν πλησιάζω, δε μ’ επιστρέφει η χάρη σου στον εαυτό μου· καμία καταδίκη δεν μπορεί του ελέους σου τα δεσμά να λύσει, γιατί η συνήθεια πολλών ετών μέσα σε μία στιγμή δε γίνεται να σβήσει.

Όπως διατυπώνει ο Anthony Mortimer: «Αυτό που τώρα αρχίζουμε να κατανοούμε είναι ότι η δύναμη αυτών των ποιημάτων βρίσκεται όχι τόσο σε αυτές καθεαυτές τις ιδέες (οι οποίες σε παράφραση είναι συνήθως κοινότοπες αναγεννησιακές σκέψεις), όσο στην βαθειά καινοτόμο χρήση της γλώσσας, που αναπαράγει τις ιδέες αυτές ως εμπειρία». Τετρακόσια πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του, ο μεγάλος καλλιτέχνης της Αναγέννησης εξακολουθεί να προκαλεί και να διχάζει την κριτική με το έργο του, και ίσως αυτό να είναι τελικά το πιο απελευθερωτικό στοιχείο για τον αναγνώστη.

[hr]

2.  ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ ΚΗΛΑΗΔΟΝΗΣ, Υδράργυροι Media Luz

[hr]

ΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ Το πρωί κατέβηκα στο Μοναστηράκι. Είχε συννεφιά. Συννεφιασμένη Κυριακή. Αγόρασα ένα πράγμα που έμοιαζε με μπιστόλι. Μου είπαν πως παλιά πέταγε φωτοβολίδες. Ήταν από αλουμίνιο. Αργότερα κατεβήκαμε στην παραλία, στο κεντράκι που είχε τα υπόστεγα με τα καλάμια. Το αεροπλάνο της PANAMERICAN το άκουγα που ερχόταν. Την ώρα που έβγαινε μέσα από τα καλάμια, το είδα και το σημάδεψα. Για μια στιγμή μου φάνηκε σα να σταμάτησε, μα δεν το πίστεψα. Μες στη συννεφιά φαινόνταν τώρα πολύ καθαρά τα παραθυράκια κόκκινα. Σε κοιτούσα στα μάτια να μην καταλάβει κανείς τίποτα. Σε λίγο, στο άσπρο τραπεζομάντηλο, έπεφτε αργά ένας σταυρός από κληματόβεργες.

[hr]

3.  ΡΟΒΗΡΟΣ ΜΑΝΘΟΥΛΗΣ, Μοντάζ

[hr]

«Σ’ ένα έργο δεν πρέπει να φαίνονται οι «ραφές». Γιατί όλες οι τέχνες βασίζονται στο μοντάζ. Όχι μόνο ο κινηματογράφος. Μια κολόνα του Παρθενώνα είναι κομμάτια μάρμαρο το ένα πάνω στο άλλο. Αλλά δεν βλέπουμε κομμάτια. Βλέπουμε κολόνα. Ακόμα καλύτερα, βλέπουμε ναό!»

Το βιβλίο αυτό απευθύνεται σε όσους συνθέτουν, ανασυνθέτουν και καταβροχθίζουν τον δημιουργικό κινηματογράφο. Δεν απευθύνει υποθήκες, αλλά ¬εμπειρίες που να αφήνουν ποιητικά κατάλοιπα…Όσο για τους μοντέρ, θα τους βοηθήσει ίσως να τετραγωνίζουν ενίοτε τους κύκλους των σκηνοθετών!

Περιεχόμενα: Πώς η Wall Street βαφτίστηκε κομμουνιστική /Τράπουλα και μυαλό, τα φοβερά εργαλεία του μοντάζ / Εν αρχή η αρχή, το μέσον και η τελευτή / Η ταυτότητα του Δημήτρη, τα κυπαρίσσια και το πολυβόλο / Το κέντρο της Αθήνας ξαναχτίζεται εν ριπή οφθαλμού / Τηλεπάθεια: Ξενάγηση στη Γιάφα από ένα μπαλκόνι του Μόντε Κάρλο / Το κλειδί που πέφτει στο Αιγαίο από το αεροπλάνο της Ελ Αλ / Robbie Mathews: «Το σινεμά δεν είναι φωτοκόπια, είναι θρησκεία» / Κατάσχω τις ταινίες της Λένι Ρίφενσταλ ως λεία πολέμου / Στον κινηματογράφο έχουμε γυμνό και γυμνό / Ιδού οι μυστικοί κώδικες των εικόνων / Ιδού ένα ποίημα που χορεύεται / Ταϊτή: η χορωδία της ενορίας μπροστά στην πυρηνική βόμβα που σκάει / Τι βλέπει ο ασθενής όταν η μικροκάμερα διέρχεται το σώμα του; Βλέπει όλες τις αχώνευτες ταινίες που έχει ακόμα στο στομάχι του / Διαλέξτε: τη Μελίνα της «Στέλλας» ή τη Μελίνα του «Ποτέ την Κυριακή» / Σαμπλόν εδώ Σαμπλόν εκεί, ο Σαμπλόν γλίτωσε την επιστράτευση / 1939: Πώς μ’ ένα «cut» η Γραμμή Μαζινό πλησιάζει τη Γραμμή Ζίγκφριντ / Η Μανιάτισσα που «ντύνει» την ελιά με πέτρες για να μην κρυώσει / Ο Άμλετ παρακολουθεί το βραδινό δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ!

[br]

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΨΜ

[hr]

1.   ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΛΟΥΔΑΚΗ/ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ, Άσπρα μαντήλια στην Plaza de Mayo

[hr]

Λαϊκή ιστορία, πολιτικό δοκίμιο και αφήγημα, σε ένα αποκαλυπτικό και πολύ διαφωτιστικό κείμενο. Μια συναρπαστική έρευνα για τις «ελεύθερες αγορές» που ξεκινά από τον Πάντσο Βίλα, διατρέχει  σχεδόν όλη την Λατινική Αμερική και την Μαύρη Αφρική και -με ενδιάμεσους σταθμούς- καταλήγει στην Ευρώπη της κρίσης και ιδιαίτερα την Ελλάδα της εξαθλίωσης.

Από τις σελίδες του βιβλίου παρελαύνουν ο Εμιλιάνο Ζαπάτα, ο Nτιέγκο Ριβέρα και η Φρίντα Κάλο, ο Σαντίνο και ο Τσε, ο Τσάβες και ο Αλιέντε, ο Λουμούμπα με τον Μαντέλα. Αλλά και ο Ροκφέλερ  με τον Αλ Καπόνε, η Standard Oil και η United Fruit Company, το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η CIA, ο Πινοσέτ,  η Θάτσερ και ο Ρίγκαν.

Τον πρόλογο του βιβλίου γράφει ο τραγουδοποιός Μίλτος Πασχαλίδης, ενώ το επίμετρο του Δημήτρη Παϊταρίδη, Οικονομολόγου – διδάκτορα του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, αποτελεί μια επιστημονική θεώρηση και τεκμηριωμένη συμπύκνωση της επιχειρηματολογίας του βιβλίου.

[hr]

 2.  ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ, 32 Βήματα (ή ανταποκρίσεις από το σπίτι των πεθαμένων)

[hr]

«Σκληραίνουν τα μάτια μου να αντικρίζω την πραγματικότητα της φυλακής. Άνθρωποι που βρέθηκαν εδώ από μια αμείλικτη εξουσία, από μια ασύδοτη δύναμη, να σέβονται μόνο τη δύναμη. Εδώ μέσα αναπαράγεται όλη η αθλιότητα του καπιταλισμού με τους πιο χοντροκομμένους και κτηνώδεις όρους. Από την άλλην, οι κρατούμενοι σε έναν τόσο μικρό χώρο να παριστάνουν ότι ζούνε. Και πράγματι, κάποιοι να τα καταφέρνουν. Τελικά να ζούνε. Και ανάμεσα στους νεκρικούς τοίχους να αναπτύσσεται ζωή και να βγαίνουν αγριόχορτα ποτισμένα με τον καημό και την ένταση και την αδικία και την αναμονή»

Ο Τάσος Θεοφίλου καταδικάστηκε χωρίς επαρκή στοιχεία για ανθρωποκτονία. Ο λόγος της καταδίκης του, η πολιτική του ταυτότητα. Βιώνοντας, όχι μονάχα τη βαρβαρότητα του εγκλεισμού, αλλά και την αυθαιρεσία ενός ολόκληρου δημοσιογραφικού-αστυνομικού-δικαστικού συμπλέγματος, γράφει για αυτό, και για τον κόσμο της φυλακής, ανατέμνοντας παράλληα τη σύγχρονη δυστοπία του κράτους έκτακτης ανάγκης και της σύγχρονης βαρβαρότητας

[hr]

3.  ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΗΣ, Η Πάπισσα Ιωάννα

[hr]

Η εικονογραφημένη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας, βασισμένη στο γνωστό έργο του μεγάλου Εμμανουήλ Ροΐδη. Ο δημιουργός Λευτέρης Παπαθανάσης σε άλλη μια καταπληκτική δουλειά, αποδίδει την ιστορία ως “μεσαιωνικό εικονογραφημένον”.

Σχεδόν 150 χρόνια μετά τη συγγραφή της «Πάπισσας Ιωάννας», το εμβληματικό λογοτεχνικό έργο του Εμμανουήλ Ροΐδη μεταφέρεται πρώτη φορά σε κόμικς από έναν Έλληνα δημιουργό. Ο Λευτέρης Παπαθανάσης, με άφθονο χιούμορ και ευφυείς αναχρονισμούς παρουσιάζει την (φανταστική;) περιπέτεια της Ιωάννας που έγινε… Πάπισσα.

[hr]

4.  ΝΙΚΟΣ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ, Την άλλη φορά…αριστερά

[hr]

Άρθρα και κείμενα του δημοσιογράφου Νίκου Μπογιόπουλου που δημοσιεύθηκαν στην ιστοσελίδα «enikos.gr» στο διάστημα 2013-2015. Η σύνθεσή τους αποτελεί απάντηση στην προπαγάνδα ότι «δεν υπάρχει εναλλακτική» απέναντι στην πολιτική που ακολουθείται στον τόπο μας από τις καθεστωτικές, οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις στην Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στο βιβλίο αναδεικνύονται τα αίτια που γέννησαν και αναπαράγουν την κρίση. Μια κρίση που είναι ορατά πια τα σημάδια του κινδύνου να προκαλέσει παρατεταμένο κοινωνικό σάπισμα. Υπαρκτές, όμως, είναι και οι δυνατότητες η Ιστορία να τραβήξει τον άλλο δρόμο.

Η αρθρογραφία είναι χωρισμένη σε πέντε θεματικές ενότητες που αφορούν το δημόσιο χρέος και τα ελλείμματα, τον νεοφασισμό, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη θέση της Ελλάδας, τη φορολογία-φορολεηλασία και τέλος, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική της.

[hr]

5.  ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΡΓΙΟΛΗΣ, Η αδύνατη ταξική ανακωχή

[hr]

Η πολιτική του ΕΑΜ στα υπουργεία Οικονομικών, Εργασίας και στα συνδικάτα μέχρι τα Δεκεμβριανά.

Λίγο πριν την απελευθέρωση, το 1944, το ΕΑΜ αναλαμβάνει πέντε θέσεις υπουργών και μία υφυπουργού στην κυβέρνηση «εθνικής ενότητας». Έτσι, από την Απελευθέρωση, τον Οκτώβρη του 1944 ως το Δεκέμβρη του 1944, το ΕΑΜ έχει την ευθύνη της οικονομικής και εργατικής κυβερνητικής πολιτικής και παράλληλα, της καθοδήγησης του εργατικού κινήματος.

Η μελέτη του Δ. Μαργιόλη επιχειρεί να διερευνήσει πως αντιμετώπισε το ΕΑΜ τα πιεστικά διλήμματα, ποιες ήταν οι βασικές συντεταγμένες της πολιτικής των εαμικών υπουργών καθώς και οι επιλογές που ακολούθησαν τα συνδικάτα.

 

[br]

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΨΥΧΟΓΙΟΣ

[hr]

1. ΧΑΡΟΥΚΙ ΜΟΥΡΑΚΑΜΙ, Ο Κάφκα στην ακτή [ΔΩΡΟ 1!!!!]

[hr]

Ένα νεαρό αγόρι, ο Κάφκα Ταμούρα, το σκάει από το σπίτι του και για να ξεφύγει από την εκπλήρωση μιας τραγικής οιδιπόδειας προφητείας και για να αναζητήσει τη μητέρα του και την αδελφή του που έχουν εξαφανιστεί από χρόνια.

Ένας αφελής και όχι ιδιαίτερα έξυπνος γέρος, ο Νακάτα, που δεν κατάφερε ποτέ να ξεπεράσει το σοκ που υπέστη στα παιδικά του χρόνια, αναζητά τον χαμένο εαυτό του. Η αναζήτησή του εν μέρει συμπληρώνει και εν μέρει εξηγεί τη φυγή του Κάφκα.

Καθώς οι δρόμοι τους έρχονται ολοένα και πιο κοντά, και γίνεται σταδιακά ξεκάθαρο το γιατί, ο Χαρούκι Μουρακάμι βυθίζει τους αναγνώστες του σ’ έναν κόσμο όπου οι γάτες μιλούν, τα ψάρια πέφτουν απ’ τον ουρανό και τα πνεύματα γλιστρούν έξω από τα σώματα για να κάνουν έρωτα ή να διαπράξουν φόνο.

Ένας από τους μεγαλύτερους παραμυθάδες παγκοσμίως στην καλύτερη στιγμή του.

[hr]

2. ΜΟΧΑΜΕΝΤΟΥ ΟΥΛΝΤ ΣΛΑΧΙ, Γκουαντάναμο-Το ημερολόγιο ενός κρατούμενου [ΔΩΡΟ 2!!!]

[hr]

Το πρώτο και μοναδικό ημερολόγιο κρατούμενου που συνεχίζει να βρίσκεται στο Γκουαντάναμο.

Ο Μοχάμεντου Σλάχι κρατείται στο στρατόπεδο του Γκουαντάναμο Μπέι στην Κούβα από το 2002. Όλα αυτά τα χρόνια, οι ΗΠΑ δεν του έχουν απαγγείλει καμία επίσημη κατηγορία. Ένα ομοσπονδιακό δικαστήριο διέταξε την αποφυλάκισή του τον Μάρτιο του 2010, όμως η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών εναντιώθηκε σε αυτή την απόφαση, και η χώρα δε φαίνεται να δείχνει διάθεση να τον αφήσει ελεύθερο.

Τρία χρόνια μετά τη στέρηση της ελευθερίας του, ο Σλάχι ξεκίνησε να γράφει ημερολόγιο, αφηγούμενος τη ζωή του πριν από την εξαφάνισή του από τις αμερικανικές αρχές, «την ατέλειωτη παγκόσμια περιοδεία» φυλακίσεων και ανακρίσεων που βίωσε, και την καθημερινότητά του ως κρατούμενου του Γκουαντάναμο. Το ημερολόγιό του δεν αποτελεί απλώς γλαφυρή καταγραφή μιας εξωφρενικής περίπτωσης καταπάτησης κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, αλλά και τα συγκλονιστικά απομνημονεύματα ενός ανθρώπου, γραμμένα με τρόμο, σκοτεινό χιούμορ αλλά και απαράμιλλη αξιοπρέπεια. Πρόκειται για έγγραφο μείζονος ιστορικής σημασίας αλλά και για ένα συναρπαστικό και άκρως αποκαλυπτικό ανάγνωσμα.

    [br]

Για λίγο πριν από το τέλος αυτού του αφιερώματος κρατήσαμε δύο «εποχιακά», αλλά όχι μόνο, τελικά, μικρά και πολύτιμα βιβλία…

ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΛΑΝΙ.

[hr]

1.  ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ, Χριστουγεννιάτικη Ιστορία

[hr]

Η «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» είναι ένα ποίημα για τη σχέση ενός παιδιού, που δεν είναι πια παιδί, με τον πατέρα του. Μια σχέση δύσκολη «που χτίστηκε σιγά σιγά με όλα τα υλικά και δίχως λόγια».

Το ποίημα πρωτοδημοσιεύτηκε στη συλλογή Γυάλινα Γιάννενα,1989.

Το Νοέμβριο του 2014 κυκλοφόρησε πρώτη φορά αυτοτελώς., με ένα εξαιρετικό σχόλιο του ποιητή πάνω στην ποίηση και τη βαθύτερη απεύθυνση του κάθε δημιουργού.

[hr]

2.  DAVID SEDARIS, Ημερολόγια από τη χώρα των Χριστουγέννων

[hr]

Ο Ντέιβιντ Σεντάρις περνάει τα Χριστούγεννα μεταμφιεσμένος σε Ξωτικό. Στη Χώρα των Χριστουγέννων του πολυκαταστήματος Macy’s στη Νέα Υόρκη, συναντάει τον Άγιο Βασίλη, ενοχλητικούς γονείς, παλιμπαιδίζουσες σαραντάρες, κλαψιάρικα παιδάκια και μηχανικούς πιγκουίνους.

Στο «Ημερολόγιο» αυτό, που τον καταξίωσε ως συγγραφέα, παρουσιάζει τα παρασκήνια των Χριστουγέννων με τη γνωστή, πλέον, λοξή ματιά του, και μας χαρίζει ένα ξεκαρδιστικό αφήγημα.

[br]

Για το τέλος κρατήσαμε κάτι, επίσης, πολύτιμο, επίκαιρο πάντα, και τροφή για στοχασμό και αναστοχασμό όλη τη διάρκεια του χρόνου.

ΕΚΔΟΣΕΙΣ OPPORTUNA

Οι ΕΚΔΟΣΕΙΣ OPPORTUNA κυκλοφόρησαν μέσα στο 2015 μια συλλογή κειμένων του Περικλή Κοροβέση στην Εφημερίδα των συντακτών, από το πρώτο τεύχος της κυκλοφορίας της, την 17^η Νοέμβρη του 2012, έως τον Νοέμβρη του 2014. Ο τίτλος της Στήλης στην Εφημερίδα των Συντακτών, Στο Κέντρο του Περιθωρίου, έγινε ο τίτλος του βιβλίου, σηματοδοτώντας έτσι τη θέση μέσα από την οποία φαίνεται ο ίδιος ο συγγραφέας να αντιμετωπίζει την εκφορά του δημόσιου λόγου του σε σχέση με τον κυρίαρχο λόγο. Του δικού του λόγου, που κατά καιρούς γίνεται αιχμηρό κατηγορώ απέναντι στην εξουσία, αλλά και την κάθε κυρίαρχη πολιτική/πολιτισμική/αισθητική προσβολή στις ελευθερίες και τις ανάγκες μας.

Στα κείμενα καταγράφεται ολόκληρο το πολιτικό και κοινωνικό γίγνεσθαι της διετίας 2012-2014, αλλά και πολύ περισσότερα από μία απλή αναφορά στα γεγονότα.