ΤΗΕ ΒΟΥ | ΕΤΟΙΜΟΙ ΔΥΟ
Μελωδίες τρυφερού σαρκασμού από μια «Παράξενη» διάσταση

«Το “Έτοιμοι Δύο” είναι μια γυναίκα.
Προσπαθεί να ξεχάσει τι άφησε πίσω της.
Ότι και αν ήταν ευθυνόταν για τον κόμπο στο λαιμό της.
Τώρα λέει στον ταξιτζή να κάνει γρήγορα γιατί θα χάσει το τρένο.
Συνειδητοποιεί όμως ότι δεν την κυνηγάει κανείς.
Μπορεί αν θέλει να κλείσει και τα μάτια της για λίγο και να αφήσει την Τσανακλίδου στο ραδιόφωνο να τη νανουρίσει.
Άλλωστε ότι χρειάζεται το έχει στο μικρό της τσαντάκι.
Την ταυτότητά της για να μην ξεχνάει ποια είναι και το κόκκινο κραγιόν της για να σημαδεύει πρόσωπα».
Περιμέναμε το δεύτερο «χτύπημα» του Αλέξανδρου, (θα μας επιτρέψει να τον εκφωνούμε με το μικρό του λόγω της οικειότητας που μας κάνει να νιώθουμε με τα τραγούδια του) με ανυπομονησία από τη μια και σιγουριά από την άλλη για μια μουσική κατάθεση αντίστοιχη στο ομολογουμένως θετικότατο «Έτοιμοι Ένα».
Δεν πέσαμε έξω, καθώς το «Έτοιμοι Δύο» συνεχίζει σαν ένα ταξίδι σε όνειρα, παιδικές, εφηβικές παραστάσεις και βίαιες ενηλικιώσεις, που σε αγκιστρώνει, καθώς χωρίς πολύ ψάξιμο στο θυμικό σου βρίσκεις αντίστοιχα αισθήματα, φόβους και επιθυμίες από κάποιες προσωπικές σου εμπειρίες….. Ο Αλέξανδρος έχει την ικανότητα να γράφει στίχους-ιστορίες που ενώ φαντάζουν ιστορίες τρυφερότητας και σαρκασμού που έρχονται από μια ονειρική και «παράξενη» διάσταση, την ίδια στιγμή έχουν την ικανότητα να αγγίζουν το ψυχισμό μας. Όντως ολοκληρώνοντας το άκουσμα του δίσκου σκέφτεσαι την Αθήνα «που ξέρει να λιώνει», τον «Brian Λήθη», το «τι θα πει δικό μας», για «τα ζόμπι που θα έρθουν για μας και φέρουν δώρα από συνήθεια», αν «είμαστε έτοιμοι να γίνουμε και εμείς πληγές, θέλουμε να αδικήσουμε τις επόμενες γενιές» ή «μήπως είμαι και εγώ από αυτούς τους γεννημένους ήδη νεκρούς»…
Και βέβαια δεν είναι τυχαίο ότι η ηχητική αισθητική που ντύνει αυτές τις ιστορίες είναι ανάλογα ονειρική και «παράξενη». Δεν θα σταθούμε αυτή τη φορά σε κάποια κομμάτια, όχι γιατί δεν υπάρχουν tracks που ξεχωρίζουν στο «Έτοιμοι Δύο», αλλά γιατί το άλμπουμ ακούγεται πραγματικά σαν σύνολο, θα το έλεγαν concept σε μια άλλη εποχή της δισκογραφίας. Ο The Boy συνεχίζει στην ηχητική πρόταση που διαμόρφωσε στο «Έτοιμοι Ένα». Στην ουσία αυτές οι δύο κυκλοφορίες μπορούν να ακουστούν σαν μία. Είναι αυτό το γοητευτικό «αμάγαλμα» των πιανίστικων παρεκτροπών που τέμνονται από σκληρές ηλεκτρικές κιθάρες και ηλεκτρονικά. Αλλά αυτό που σου κάνει εντύπωση είναι ότι αυτή η σύνθεση, οι παρεκτροπές, ακόμα και η ηχητική «βία», που χαρακτηρίζει το «Έτοιμοι Δύο» σε κάποιες στιγμές του, βασίζονται πάνω σε μια βαθιά συναισθηματική και τρυφερή βάση και είναι μάλλον αυτό το επίτευγμα που μας κερδίζει στο άκουσμα του.
Οπωσδήποτε στην όλη ακουστική του «Έτοιμοι Δύο», έχει παίξει ρόλο η παραγωγή του Κτίρια τη νύχτα και οι φωνές της Δεσποινίς Τρίχρωμη και της Κίκα, αλλά πάνω από όλα έχει παίξει το γεγονός ότι είναι μια δουλειά που εντός της «τα αύριο παίζουν θάρρος ή αλήθεια».
Το «Έτοιμοι Δύο» κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο, και εμείς το παρουσιάζουμε τώρα. Ποιος ξέρει μπορεί υποσυνείδητα να θέλουμε με αυτό να τη σπάσουμε λίγο στη «χαζοχαρουμενιά» που κυκλοφορεί αυτές τις ημέρες μπροστά στο εορταστικό κλίμα…..
Μουσική-Στίχοι-Πιάνο-Αντρική Φωνή: The Boy
Παραγωγή, Όργανα: Κτίρια τη νύχτα
Γυναικείες φωνές: Δεσποινίς Τρίχρωμη, Κίκα
Μάστερινγκ: Γιάννης Χριστοδουλάτος
Artwork: Roleplay
Το “Έτοιμοι Δύο” κυκλοφορεί σε βινύλιο+cd και digital album από την Inner Ear.