«Τι γίνεται... με την οικοδομική άδεια του Παρθενώνα ρε παιδιά; »

Η Σαγράδα Φαμίλια, το ημιτελές αρχιτεκτονικό αριστούργημα του Αντόνιο Γκαουντί, πολιτισμικό ορόσημο της Βαρκελώνης και μνημείο ενταγμένο στον κατάλογο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO… καλείται να πληρώσει πρόστιμο διότι χτίστηκε δίχως να έχει πολεοδομική άδεια, εδώ και 130 χρόνια…

Η δήμαρχος της Βαρκελώνης, Άντα Κολάου, δήλωσε, σύμφωνα με το Αθηναϊκό Πρακτορείο, ότι πρόκειται για μια «ιστορική συμφωνία». Η Σαγράδα Φαμίλια θα καταβάλει τα χρήματα σε διάρκεια δέκα ετών για την βελτίωση των δημοσίων μεταφορών, την πρόσβαση στο μνημείο και για να βοηθηθεί η συνοικία όπου βρίσκεται το κτίριο.

Τίποτα όμως από τα παραπάνω δεν μπορεί να κρύψει τον αγοραίο κυνισμό με τον οποίο αντιμετωπίζεται η πολιτιστική κληρονομιά. Κυνισμός, ο οποίος προκύπτει από την πολιτιστική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία, ήδη από την υιοθέτηση της Στρατηγική της Λισαβόνας για την «ανταγωνιστικότητα», δεν εξαιρεί πλέον τον πολιτισμό από την πολιτική επιβολής των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Αυτό που ξεκίνησε με το Μάαστριχτ ως «παράθυρο» προς την πλήρη εμπορευματοποίηση του πολιτισμού, πλέον έχει γίνει κοινός τόπος άσκησης πολιτικής από το αστικό κράτος.

Περίπου 4,5 εκατομμύρια άνθρωποι επισκέπτονται κάθε χρόνο την Σαγράδα Φαμίλια και άλλοι 20 εκατομμύρια την περιοχή για να δουν την εκκλησία απ’ έξω. Και μόνο αυτό αρκεί για να ανοίξει την αγοραία «όρεξη» και της τοπικής διοίκησης, η οποία – όπως και στην Ελλάδα – εκλαμβάνει τα μνημεία ως «κελεπούρι» για το μπάλωμα της έλλειψης επαρκούς κεντρικής κρατικής χρηματοδότησης.

Ακριβώς αυτή η οπτική κρύβεται και πίσω από την… «ολοκλήρωση» της Σαγράδα Φαμίλια έως το 2026, επέτειο των 100 χρόνων από τον θάνατο του Γκαουντί. Για να «βγάζει» ακόμη περισσότερο χρήμα για την πόλη.

Το μόνο που ίσως μπορούμε να ελπίζουμε, είναι να μην αρχίσει και ο δήμος Αθηναίων… να ψάχνει τις «οικοδομικές άδειες» της Ακρόπολης…

ΥΓ: Η περίπτωση της Σαγράδα Φαμίλια υπογραμμίζει ακόμη περισσότερο την δίκαιη κραυγή αγωνίας του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων για την ένταξη μνημείων στο «Υπερταμείο». Και τον επίσης κυνικό τρόπο που η ελληνική κυβέρνηση απαντά σε αυτήν την αγωνία: Αρχικά αρνούμενη καν ότι υπήρχε ζήτημα και τώρα, με το υπουργείο Πολιτισμού να ζητά από τις Εφορείες Αρχαιοτήτων «να ελεγχθούν ενδελεχώς και να εντοπιστούν οι κωδικοί που αντιστοιχούν σε ακίνητα τα οποία   εξυπηρετούν   τον   δημόσιο   σκοπό   της   προστασίας   και   ανάδειξης   της πολιτιστικής κληρονομιάς»…