Το ασίγαστο πάθος της αέναης πειραματικής μουσικής έκφρασης
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz & Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και ήρθε πάλι στο προσκήνιο στο φιλόξενο «Περιοδικό». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων,
Ο σπουδαίος Άγγλος παραγωγός, συγγραφέας και μουσικός David Toop επανέρχεται ύστερα από πολύ καιρό με το άλμπουμ, “Apparition Paintings”. Τίτλος συμβολικός δανεισμένος από αρχαίες Κινέζικες ζωγραφικές ένθα η εικόνα, με δυσκολία ορατή, μοιάζει να ξεβάφει σιγά -σιγά. Την ίδια τεχνική μετέρχεται και ο Toop καθώς οι μουσικές του διαχέονται μεταξύ τους σε ένα περιρρέον ονειρικό και εξόχως εξωτικό σκηνικό με ονόματα κομματιών παρόμοια με στίχους χαϊκού. Κυριαρχούν τα field recordings, με τις κιθάρες, τα μπάσα, τα κρουστά, τα φλάουτα, τα πλήκτρα και τις σφυρίχτρες από τον δημιουργό, συν την βοήθεια τριών φωνών, άρπας και ηχητικών αντικειμένων από διάφορου μουσικούς .
https://room40.bandcamp.com/album/apparition-paintings
Ο Αυστραλός περκασιονίστας και συνθέτης, Eugene Ughetti, ηχογραφεί το “Agglomeration Of Measurement” όπου συμμετέχουν συνάδελφοί του με τους οποίους είχε κατά καιρούς συνεργαστεί. Τούτων δοθέντων μουσικοί όπως ο γνωστός συμπατριώτης του Anthony Pateras μαζί με άλλους -Liza Lim , Thomas Meadowcroft, Robin Fox, Alexander Garsden, James Rushford -αναλαμβάνουν την ηχητική τεχνική και το μιξάρισμα, έτσι ώστε τα πειραματικά κρουστά του Ughetti να λειτουργούν σε ένα ηλεκτρονικά επεξεργασμένο περιβάλλον, στο ύφος του μίνιμαλ, κατάλληλο για τους δομημένους αυτοσχεδιασμούς των ποικίλων ντραμς.
https://room40.bandcamp.com/album/agglomeration-of-measurement
”
Ο Αμερικάνος περκασιονίστας Sam Bennett δημιούργησε το άλμπουμ, “Oscillendulum” με βάση τον συνθεζάιζερ Roland JUNO 60 που το ανακάλυψε σε «παλαιοπωλείο» μουσικών οργάνων. Συμπλήρωμα στις κυματοειδείς ηχητικές αυξομειώσεις των συνθέσεων το WaveDrum, διάφορα εφέ και ποικίλα παιγνίδια συν μερικά γκατζετάκια. Συνεχής ροή της μουσικής δίκην εκκρεμούς, διαφοροποιημένες επαναλήψεις, μίνιμαλ εξέλιξη και ακουστικές κούρβες. Υπάρχουν κρουστικοί πολυρυθμικοί παλμοί, ηλεκτρονικά ποικίλματα για μια δουλειά που ηχογραφήθηκε πριν 15 χρόνια και κυκλοφόρησε πριν λίγες εβδομάδες.
https://room40.bandcamp.com/album/oscillendulum
Το Νορβηγικό κουαρτέτο των Lemur συνεργάζεται με τον Γερμανό πιανίστα και συνθέτη Reinhold Friedl, ηγέτη των γνωστών, στην στήλη, zeitkratzer. Στο συγκρότημα παίζει γαλλικό κόρνο η Hild Sofie Tafjord η οποία και συμμετέχει στους τελευταίους. Στο άλμπουμ με συμβολικό τίτλο “Alloy” για την καλή ετικέτα της Sofa Music, η ελευθερία της πειραματικής τζαζ και της ατονάλ, εκφράζεται σε σόλο, ντούο, τρίο και σε κουαρτέτο μουσικών ένθα επιτρέπουν στους παίκτες να συνδυάζουν διαφορετικές ιδέες έξω από κάθε συμβατική αισθητική φόρμα και τονική νόρμα.
https://www.sofamusic.no/album/alloy
“First Room” ονομάζεται το σόλο ντεμπούτο του Νορβηγού συνθέτη Martin Taxt που παίζει μικροτονική τούμπα. Το άλμπουμ είναι το πρώτο από μια σειρά από έργα που διερευνά πιθανές σχέσεις μεταξύ αρχιτεκτονικής και μουσικής. Ο Taxt εμπνέεται κυρίως από τις εικόνες των Γιαπωνέζικων τεϊοποτείων για αυτό και το σχέδιο δωματίου στο εξώφυλλο του δίσκου χρησίμευσέ ως παρτιτούρα που ερμηνεύει ο μουσικός μαζί με την συμπατριώτισά του, στην βιόλα ντα γκάμπα και στο ακουστικό μπάσο, Inga Margrete Aas. Ομού με την τούμπα ο ΜΤ χειρίζεται τα sine waves (ημιτονοειδή κύματα), χτίζοντας ένα ακουστικό περιβάλλον σκοτεινό, χαμηλών εντάσεων, σασπένς, αμφισημίας και εύθραυστου ήχου.
https://www.sofamusic.no/album/first-room
Ο δικός μας Πάνος Γκίκας που ζει και εργάζεται χρόνια τώρα στην Αγγλία, υπεύθυνος της σημαντικής ετικέτας Migro, ηχογράφησε το “Unrealtime” με τον ίδιον στο βιολί, τον Nick Roth στο σοπράνο και το τενόρο, τον συντοπίτη του, της διασποράς Παύλο Αντωνιάδη στο πιάνο και τον Luis Tabuenca στα κρουστά. Πάντοτε στην πρώτη γραμμή της ευρωπαϊκής πειραματικής σκηνής «μεταναστεύει από την πραγματικότητα στην μη- πραγματικότητα», όπως γράφει ο Max Richter, καθώς μιγνύει γραμμένα μέρη με ελεύθερο αυτοσχεδιασμό μέσα από ακουστικά και digital περάσματα έτσι ώστε τα συνεχώς διακοπτόμενα ακουστικά κολλάζ να υπερβαίνουν τις επιδιώξεις των συντελεστών!
https://shop.diatribe.ie/album/unrealtime
Η τελευταία δουλειά του βετεράνου Αμερικάνου μουσικού παραγωγού William Basinski τον θέλει συνεργαζόμενο με τον συμπατριώτη του Preston Wendel υπό το σχήμα των SPARKLE DIVISION. “To Feel Embraced” τέκνο της πρώτης δουλειάς τους όπου ο Basinski παίζει ξανά ύστερα από πολλά χρόνια, σαξόφωνο. Μαζί τους μερικές βοκαλίστριες όπως και ο προσφάτως εκλιπών ιστορικός μπασίστας της free τζαζ Henry Grimes. Επιρροές από μπλουζ, μποπ, σόουλ, φανκ «μαγειρεμένα» στην ηλεκτρονική χύτρα του WB έτσι ώστε να μην παραπέφτουν σε ρετρό μελό ή, ακόμη, σε ντανσάδικο μετρονόμο.
https://www.temporaryresidence.com/products/trr345
Το άλμπουμ “Umf” με τέσσερα βινύλια, αποτελεί φόρο τιμής στον ντανταϊστή ποιητή Hugo Ball και στο krautrock συγκρότημα των Γερμανών Cluster. Δημιουργός του ο Igor ή κατά κόσμο Mikael Strömberg, ένας sound artist που ηχογραφεί εννοιολογικά άλμπουμ. Η μουσική και οι διάφοροι θόρυβοι προέρχονται από sci-fi ταινίες των 50’s υπό την συνοδεία κρουστών απ’ την Ασία -Κορέα, Ιαπωνία, Ιάβα. Φυσικά, τα ηλεκτρονικά βρίσκονται σε ημερήσια διάταξη ένθα συνδυάζονται εξαιρετικά με τους παντοειδείς ρυθμούς, η παρέμβαση των οποίων ανατρέπει την όποια γραμμικότητα παράλληλα με την εισβολή του καρτουνίστικου σασπένς. Έκαστος εκ των τίτλων του δίσκου ενδεικτικός για το πώς ακούγεται η μουσική: umf, bloiko, olobo, huju, higo, blung, wulla, gorem!
https://www.lamour.se/igor-umf-4×7-release-august-28/
Τέταρτο άλμπουμ σε μικρό χρονικό διάστημα για τον εκ Περσίας ορμώμενο μουσικό και παραγωγό Siavash Amini, αδιάψευστο δείγμα της εκεί, μετά πολλών δυσκολιών, ακμάζουσας ηλεκτρονικής σκηνής. “A Mimesis of Nothingness”, ο τίτλος ένθα ο δημιουργός ντύνει ηχητικά τις μελαγχολικές φωτογραφίες της Τεχεράνης του συμπατριώτη του Nooshin Shafiee. Πλοήγηση ανάμεσα στο συμπαγές (concrete) και στο αφηρημένο (abstract), στην παρακμή και την βία, με την μίξη αστικών field recordings και την συμπληρωματική χρήση ηλεκτρονικών – με οξείες γωνίες όπου απαιτείται η προσοχή του ακροατή με την υποβολή υπόγειων συναισθημάτων πάρα άμεσων υποδείξεων.
https://hallowground.bandcamp.com/album/siavash-amini-a-mimesis-of-nothingness
Ντουέτο βγαλμένο από την τζαζ και την πειραματική σκηνή του Λονδίνου, οι Krononaut επανδρώνονται από τον κιθαρίστα και παραγωγό Leo Abrahams συνεργάτη του Brian Eno και τον ντράμερ Martin France (Nils Petter Molvær, Evan Parker κ.α.). Με αυτούς συμπαίζουν ονόματα όπως η εξαιρετική Αμερικανίδα έθνικ- τζαζ Matana Roberts στο σαξόφωνο και ο Νορβηγός τρομπετίστας Arve Henriksen. Το ομώνυμο LP τους λειτουργεί σε αμπιεντικό περιβάλλον με επιρροές από την μουσική του αποκλεισμένου οριζόντιου γεωγραφικά “Fourth World” -του τέταρτου κόσμου – όπως, και σαμανική μουσική απ’ το Τατζικιστάν. Σαφώς ο ήχος θυμίζει Eno και Jon Hassell χωρίς αυτό καθόλου να αφαιρεί την πρωτοτυπία του καθώς οι μελωδικές γραμμές υπονομεύονται από την παρέμβαση διαφόρων ειδών ελεκτρόνικς.
https://kr0n0naut.bandcamp.com/album/krononaut
Οι Αμερικανοί ηλεκτρονικοί- sound artists Marina Rosenfeld και Ben Vida κυκλοφορήσαν έναν δίσκο με τίτλο “Vertice” όπου περιλαμβάνονται ηχογραφήσεις από συναυλίες ελευθέρων αυτοσχεδιασμών στο κέντρο τεχνών της Νέας Υόρκης, Fridman Gallery, τον Γενάρη του ’16 και τον Μάη του ’19. Όπως και με το “Feel Anything”, τέσσερα χρόνια πριν, οι αυθόρμητες ηλεκτρονικές τους περφόρμανς αναδεικνύουν το ευμετάβλητο του concrete ήχου και τις φυσικές και ταυτόχρονα εννοιολογικές διαστάσεις του γραμμένου υλικού και του οργανωμένου ηλεκτρικού χάους που το περιβάλλει.
https://fridmangallery.bandcamp.com/album/vertice
Ηχογραφημένο σε σπιτικό στούντιο στην εξοχή της Ουαλίας το άλμπουμ του κιθαρίστα Ian Arkley, “One”, φιλοδοξεί να αποτελέσει γέφυρα ανάμεσα στο γκόθικ μέταλ και την νέο –φόλκ. Καθόλου απίθανο μιας και ο εν λόγω μουσικός χρημάτισε μέλος διαφόρων σκληροτράχηλων σχημάτων του είδους και αυτό φαίνεται καθαρά απ’ το τελετουργικό κροτάλισμα των κρουστών και τις ψεύτο – μεσαιωνικές ψαλμωδίες. Υπάρχει ψυχεδέλεια, άμπιεντ στην ατμόσφαιρα ένθα εκτός των ντραμς και της κιθάρας ακούγονται, αρμόνια, didgeridoo, μαντολίνο, δουλεμένα recordings, προφορικές απαγγελίες και φωνητικά που αυτοσχεδιάζουν.
https://olianarkley.bandcamp.com/releases
Η τελευταία έκδοση από γραφίστικες παρτιτούρες του Δανού μουσικού Mads Emil Nielsen ονόματι “Framework 3” έχει συνεργάτες την Βερολινέζα σχεδιάστρια Katja Gretzinger και τον Ιταλό αρχιτέκτονα Nicola Ratti. Με την βοήθεια των δυο τελευταίων ο Nielsen μετέτρεψε τις νότες σε οπτική σημειογραφία καθώς ανέπτυξε διάφορα σύμβολα, φόρμες και δομές στην 18σέλιδη γραφίστικη παρτιτούρα του και από εκεί ερμήνευσε τα σχήματα μέσω των συνθετητών ήχων και ηλεκτρονικών βάσεων (feedback, θόρυβος, ημιτονοειδή κύματα/ sine waves) μαζί με λούπες κρουστών· εκπληρώνοντας έτσι την ερώτηση που τον απασχολούσε χρόνια τώρα: πως μετατρέπεις σε ήχο μια εικόνα.
https://arbitrary.bandcamp.com/album/framework-3
Ύστερα από 15 χρόνια και αφού προηγήθηκαν δυο πολύ ενδιαφέρουσες δουλειές οι Βρετανοί Twinkle³ ήγουν οι Richard Scott (shakuhatchi, πνευστά), David Ross (tremoloa, Drosscillator) και Clive Bell( αναλογικό συνθεζάϊζερ και ηλεκτρονικά) ολοκληρώνουν, μάλλον, τον κύκλο της ηλεκτροακουστικής τριλογίας με το “Minor Planets”. Σε αυτό είναι εμφανείς οι τεχνικές της musique concrete αλλά και οι προτιμήσεις τους στον Lee Scracth Perry, τον King Sunny Ade αλλά και στον Kalrheinz Stockhausen και στο Ιαπωνικό θέατρο Νο. Αλεατορικές, αναλογικές, αλληλουχίες ήχων, ρέουσες μελωδίες και δυναμικοί dub ρυθμοί συνδιαλέγονται γόνιμα σε ένα ιδιαίτερο ηλεκτρονικό μετά- εθνικ.
https://twinkle3.bandcamp.com/album/minor-planets
Κολάζ ήχων το άλμπουμ, “Spring Story”, του Αυστραλού συνθέτη Schmo (ή Harry Hohnen) λειτουργεί δίκην σάουντρακ της ανοιξιάτικης έλευσης και το όλο πρότζεκτ μοιάζει να αποτυπώνει τα συναισθήματα της εν λόγω εποχής. Οι μινιμαλίστικοι ρυθμοί ρέουν από παντού, τα ακουστικά όργανα –πιάνο, κιθάρες –συνθεζάϊζερς, τα χαμηλών τόνων σάμπλς, δημιουργούν ένα είδος οικογενειακού μουσικού πορτρέτου που καθόλου μελό δεν ακούγεται. Αντίθετα, οι νέο -φολκ συνθέσεις διατρέχονται από αυτοσχεδιαστικά μέρη που δείχνουν να επιμένουν σε διάφορα μοτίβα.
http://flau.jp/releases/spring-story/
Ο Νορβηγός τρομπονίστας και συνθέτης Andreas Rotevatn στρατολόγησε 16 συντοπίτες μουσικούς για να ιδρύσει την OJKOS – στα ελληνικά «Οίκος» – από τα αρχικά της Orchestra of Jazz Composers in Oslo με πολλούς πνευστούς, κιθαρίστες, κρουστούς με Rhodes και moog και με επιρροές από Stravinsky, Holst, Steve Reich παράλληλα με τους Camel, τον Quincy Jones και τους Daft Punk για να μην μιλήσουμε και για την gamelan μουσική. Αν σε αυτά προσθέσουμε και την South African Pop,τότε καθόλου δεν μας παραξενεύει το πώς οι OJKOS κατορθώνουν και συνδυάζουν ντανσάδικους ρυθμούς με αντίρροπα μουσικά ύφη και ιδιώματα.
https://ojkos.bandcamp.com/album/alea-iacta-est
Σπουδαία βιολίστρια και βοκαλίστρια η Ιταλίδα Silvia Tarozzi -χρόνια συνεργάτης της μεγάλης Eliane Radigue κυκλοφόρησε το “Mi Specchio E Rifletto” αντλώντας έμπνευση από δημιουργούς σαν την ποιήτρια Alda Merini, τον τραγουδοποιό Franco Battiato, την free ταζίστρια Maria Monti, την ποπ αοιδό Caterina Caselli -συν τους Άγγλους μινιμαλίστες Penguin Cafe Orchestra. Αλλά είναι η συνέχιση στο σήμερα της παράδοσης των cantautori του ’70, των τραγουδοποιών που άνοιξαν ένα μεγάλο κεφάλαιο στην Ιταλική μουσική. Μόνο που εδώ η Tarozzi προχωρά παραπέρα την αισθητική τους καθώς ενσωματώνει τον αυτοσχεδιασμό και τις ατονάλ αποστροφές.
https://unseenworlds.com/products/silvia-tarozzi-mi-specchio-e-rifletto
Το Τούρκικο free τζαζ σύνολο των KONSTRUKT συνεχίζει τα σχήματα με τις συνεργασίες -τούτην την φορά με το Ιάπωνα πολυοργανίστα και πειραματικό συνθέτη Otomo Yoshihide (Ground Zero). Το “Eastern Saga: Live at Tusk” ηχογραφήθηκε ζωντανά στην Αγγλία με τον ΟΥ στην κιθάρα και τα turntables ενώ το κουϊντέτο αποτελείτο από δυο ντράμερ, σαξόφωνα και φλάουτα, συνθεζάϊζερς και τον Απόστολο Σιδέρη στο ακουστικό μπάσο. Ένα ζευγάρι μεγάλων συνθέσεων με άκρατο αυτοσχεδιασμό συνοδευόμενο από ψυχεδελικές ανατολίτικες μελωδίες, αυτοσχεδιαστικά κρεσέντα και ενίοτε σόλα πνευστών ή κιθάρας.
https://karlrecords.bandcamp.com/album/eastern-saga-live-at-tusk
Το “Sonic Healing” είναι το τρίτο άλμπουμ του Γερμανού κιθαρίστα Martin Steer υπό το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Bad Stream.Για τις ανάγκες της μουσικής του ο Steer έστειλε μέσω διαδικτύου μια και μοναδική κιθαριστική λούπα με την οποία διάφοροι μουσικοί αυτοσχεδίασαν με αποτέλεσμα το σαραντάλεπτο κομμάτι του άλμπουμ που διατρέχει στιλιστικά την free τζαζ, το βαθύ άμπιεντ, το μετρονομικό μίνιμαλ και την «αφηρημένη» ηλεκτρόνικα. Ο ήχος εξελίσσεται διαρκώς χωρίς να υπάρχει μέση και τέλος· εκτυλίσσεται αενάως. Έγχορδα, πνευστά, κρουστά, πιάνο, ακουστικό μπάσο «ντύνουν» μουσικά τα κινούμενα σχέδια του Ιρανού Arash Akbari που γεννιούνται ακριβώς την στιγμή της δημιουργίας.
https://antime.bandcamp.com/album/sonic-healing
Το τρίο των Takuma Watanabe (συνθέτης), Félicia Atkinson (visual artist, ποιήτρια) και Akira Rabelais (ποιητής, software artist), αποδομούν και συνθέτουν ξανά το σάουντρακ της Ιαπωνικής ταινίας μικρού μήκους “Mada Kokoni Iru: Original Soundtrack Recomposed”. Προϊόν, λοιπόν, αναδόμησης της μουσικής του φιλμ με την δημιουργία, από τον καθένα, μιας εντελώς καινούριας σύνθεσης, βασισμένης στις εντυπώσεις θέασης του με την χρήση πρωτότυπου υλικού από το σάουντρακ. Αποτέλεσμα: μουσική από ένα διαφορετικό ατμοσφαιρικής υφής μουσικό έργο μάλλον περισσότερο ενδιαφέρον από το πρωτότυπο!
http://www.inpartmaint.com/site/30346/
