Το δόγμα της 15ης Νοέμβρη 2020: «Εμπεδώστε το! Υποταγή στην εξουσία!»
Νομοθετήματα και «απαγορεύσεις» μέσω δελτίων τύπου, συνεντεύξεων και διαγγελμάτων υπουργών, παραυπουργών, τεχνοκρατών και πρωθυπουργών…
Νόμοι μέσω διαταγμάτων, ο ένας μετά τον άλλο, ο ένας διαφορετικός από το άλλο, ο ένας αυτοκαταργούμενος από το ίδιο, νόμοι που εξαντλούν την όποια αναλογικότητα του (επιστημονικού-ιατρικού) στόχου, που θα έπρεπε να έχουν για να σωθούν ζωές, νόμοι δηλαδή ως αυτοσκοπός, σε μια εποχή που η κοινωνία «υπολειτουργεί», σε μόνιμο lockdown, και μη μπορώντας εκ των πραγμάτων, (της το απαγορεύει επιπλέον), να ασκήσει κανένα ελεγκτικό της δικαίωμα στην εξουσία και στους λόγους που βγαίνουν, μπαίνουν σε ισχύ και υλοποιούνται, όλοι αυτοί οι νόμοι…
Πρόστιμα, ξύλο, μαζική μιντιακή τρομοκρατία, προπηλακισμοί, συλλήψεις…
Νόμος, και πάλι, με απόφαση του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας σε ΦΕΚ και με υπογραφή «Ο Αρχηγός» που αναστέλει το άρθρο 11 του Συντάγματος για πρώτη φορά μετά το 1973…
Όλο και πιο συχνή χρήση του άρθρου 183 του Ποινικού Κώδικα ενάντια σε ανθρώπους που αγωνίζονται, άρθρο που στοιχειοθετεί την «διέγερση σε ανυπακοή», που συντηρήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση στο νέο ποινικό κώδικα, και που προφανώς δεν εννοεί κάποιους κανίβαλους που διεγείρουν σε ανθρωποφαγία, αλλά στοχοποιεί την πολιτική ανυπακοή και μόνο, δηλαδή το αναφαίρετο δικαίωμα του λαού, όπως και των οργανώσεων, των σωματείων, των συνδικάτων, των συλλογικοτήτων και των κομμάτων του να αντιπολιτεύεται την εξουσία…
Δεν είναι μονάχα νομικώς προβληματικά τα παραπάνω ζητήματα, γιατί προφανώς και είναι στην όλη νομική «υπερεργασία» της κυβέρνησης, ούτε μονάχα νομικά πρέπει να ξεδιαλυθούν και να παλευτούν: Αποτελεί κυρίως μια, ξεκάθαρη, κατοχυρωμένη νομικά και ακριβώς γι’ αυτό μια άνευ προηγουμένου, ολομέτωπη πολιτική επίθεση της κυβέρνησης σε θεμελιώδη δικαιώματα του λαού.
Μια πολιτική και ιδεολογική επίθεση για να εμπεδώσουμε τη νέα κανονικότητα. Να εμπεδωθεί πλήρως και βίαια πως το μονοπώλιο της εξουσίας ανήκει στον εκάστοτε φορέα εξουσίας. Αν θα ζήσεις ή αν θα πεθάνεις, αν θα μιλήσεις ή αν θα το βουλώσεις. Ότι η κοινωνία αποτελείται μονάχα από υποτελείς…
Ο ιός που σκοτώνει καθημερινά όλο και περισσότερους ανθρώπους είναι πράγμα αδιάφορο για αυτή.
Στόχος της είναι να συντηρηθούν επιχειρηματικά συμβόλαια (φαρμακευτικές τύπου Phizer, κλινικάρχες και τουρισμός), να βγούνε όλο και κάποια κέρδη (μεγαλοεμπόριο χριστουγέννων), να είμαστε αρεστοί στη ΕΕ και το ΝΑΤΟ (φρεγάτες), να περαστούν νόμοι (αντεργατικοί, πτωχευτικοί, 10ώρων) που σε άλλες περιπτώσεις θα είχαν αντιμέτωπο όλο τον κόσμο και επιπλέον να μάθουμε συνηθίζοντας σε όλο και περισσότερες απαγορεύσεις και στην απαρέγκλιτη ισχύ, ακόμη και ενός έκνομου ηθικά και ουσιαστικά, «νόμου». Στόχος ιδεολογικοπολιτικός. Ο ιός που απειλεί και σκοτώνει συνανθρώπους μας έχει μετατραπεί, με ευθύνη της κυβέρνησης, σε πρόσχημα μεγάλων και πολυεπίπεδων ανατροπών σε όλο το φάσμα της κοινωνικής πραγματικότητας.
Η κυβέρνηση δρα ταυτόχρονα με βραχύ και μακροπρόθεσμο σχέδιο, με ιδεολογική πρόθεση, με πρακτική εξάσκηση ηγεμονίας και προβάροντας αντιδράσεις. Είναι μια κυβέρνηση εγκληματίας ενάντια στην ανθρώπινη ζωή και ενάντια στην ελευθερία που αποτελεί συνέπεια και προϋπόθεσή της.
«Έχουμε Δημοκρατία; Όχι. Εμπεδώστε το. Υπακοή στη καπιταλιστική εξουσία»: Αυτό είναι το πολιτικό δόγμα της κυβέρνησης με ημερομηνία έκδοσης, 15 Νοέμβρη 2020.
