Το νερό ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ
Συγκέντρωση στο Σύνταγμα, Τρίτη 27/9, 18.00
Σήμερα το απόγευμα, Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016, καλείται συγκέντρωση στο Σύνταγμα για να σταματήσουμε το ξεπούλημα του νερού. Το νερό ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ.
Το νερό, αυτό που πίνουμε, αυτό που πάντα θεωρούσαμε κοινωνικό αγαθό, αυτό που τίποτε δεν μπορεί να υπάρξει όταν εκλείπει, μετατρέπεται σε είδος προς πώληση για τη διασφάλιση κέρδους με την ένταξη των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ και άλλων τεσσάρων ΔΕΚΟ στο Υπερταμείο στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων προκειμένου να υλοποιηθούν τα προαπαιτούμενα για την εκταμίευση της άλλης μίας νέας δόσης των 2,8 δισεκατομμυρίων ευρώ. Και εννοείται ότι το όλο νομοσχέδιο φθάνει στην Ολομέλεια με τη διαδικασία του «κατεπείγοντος», αυτή τη διαδικασία που οι νυν κυβερνώντες διατείνονταν ότι δεν πρόκειται ποτέ να ακολουθηθεί επί των ημερών τους.
Στο ίδιο «κατεπείγον» νομοσχέδιο προβλέπεται η μεταφορά στο Υπερταμείο και των εταιρειών Κτιριακές Υποδομές, ΔΕΗ, Αττικό Μετρό και ΕΛΒΟ. Βέβαια ούτε για τη ΔΕΗ, ούτε για την ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ πρόκειται για κάτι καινούργιο, αλλά μάλλον για την κορύφωση μιας διαδικασίας που είχε ξεκινήσει πολύ πριν από τα …προαπαιτούμενα των μνημονίων.
Επειδή ήδη οι αντιδράσεις είναι μεγάλες, μια σειρά από κυβερνητικά στελέχη έχουν επιδοθεί σε μια ύστατη προσπάθεια να αποδείξουν ότι ο ήλιος δεν βγαίνει από την ανατολή. Είναι όμως γεγονός, ασχέτως των ισχυρισμών τους, ότι:
-Με την ένταξη ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στο Υπερταμείο, ακόμη και αν δεν πουληθεί ούτε μία μετοχή, οι εταιρίες ιδιωτικοποιούνται και περνάνε στον έλεγχο ενός οργανισμού που δεν ανήκει στον δημόσιο τομέα.
-Η κυβέρνηση αυτή (αλλά και οι επόμενες) χάνουν τον έλεγχο της διοίκησης αφού το Δ.Σ. του Υπερταμείου διορίζεται με την σύμφωνη γνώμη των δανειστών και τελεί επί της ουσίας υπό τον έλεγχό τους αφού αυτοί είναι το ισχυρό μέρος που επιβάλλει τους όρους του.
-Στην ΕΥΔΑΠ ήδη περιμένουν έναν άγνωστο κύριο από την Ουγγαρία που θα αναλάβει την διοίκηση στη θέση του κ. Μπενίση, απόδειξη, ότι η κυβέρνηση ήδη έχει χάσει τον έλεγχο της εταιρίας.
-Όχι μόνο τα λόμπι των πολυεθνικών θα αλωνίζουν στις εταιρίες ύδρευσης, δεν θα έχουν πληρώσει ούτε ένα ευρώ μέσω της φιλικής προς αυτές διοίκησης! Ή θα δώσουν πενταροδεκάρες για να αγοράσουν το 11%, θα έχουν έτσι θέση στο Δ.Σ. και με μοχλό τον όποιο ελεγχόμενο από τους δανειστές διοικητή θα εξυπηρετούν πλήρως τα συμφέροντά τους εις βάρος μας.
–Παραβιάζεται η απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ (1906/2014) που απαγορεύει την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ύδρευσης. Τότε διετάχθη η επιστροφή του 34% των μετοχών από το ΤΑΙΠΕΔ προκειμένου να παραμείνει το 51% στο δημόσιο. Το Υπερταμείο ασχέτως του σκοπού του, ως νομική οντότητα δεν διαφέρει σε τίποτα από το ΤΑΙΠΕΔ. Μάλιστα το ΤΑΙΠΕΔ αποτελεί θυγατρική του.
-Προφανέστατα η Κομισιόν φέρει τεράστια ευθύνη για αυτή την εξέλιξη όχι μόνο ως προς το προφανές του κοινωνικού χαρακτήρα του νερού. Φέρει και τυπικώς νομική ευθύνη καθώς δεσμεύεται από την συνθήκη της Λισαβόνας να παραμείνει ουδέτερη σε σχέση με την δημόσια ή ιδιωτική διαχείριση του νερού. Αυτό όμως δεν φαίνεται μέχρι στιγμής να την εμποδίζει να συμμετέχει στην άσκηση αφόρητης πίεσης από πλευράς δανειστών για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίησή του.
-Με την εξέλιξη αυτή εργαλειοποιούνται με απαράδεκτο τρόπο οι υπηρεσίες ύδρευσης κι από κοινής ωφελείας υπηρεσίες γίνονται απλές αξίες με σκοπό την αποπληρωμή του χρέους.
Θα έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον να δημοσιοποιηθεί όλη η σχετική αλληλογραφία και τα πρακτικά συναντήσεων μεταξύ δανειστών και κυβέρνησης για αυτό το θεμελιώδες ζήτημα και αυτό είναι απαίτηση. Οι πολίτες είναι ενάντια στην ιδιωτικοποίηση στο σύνολό τους, όπως φάνηκε και με το δημοψήφισμα της Θεσσαλονίκης τον Μάιο του 2014 όπου 98% ψήφισε κατά της ιδιωτικοποίησης.
Όπου στον κόσμο το νερό ιδιωτικοποιήθηκε το μοντέλο απέτυχε. Τα τιμολόγια εκτοξεύθηκαν στα ύψη, υπήρξαν ακόμη και προβλήματα με την ποιότητα του νερού καθώς και με την επεξεργασία των αποβλήτων. Επίσης είναι σύνηθες να αθετούνται και οι υποσχέσεις περί επενδύσεων. Υπάρχει εκτεταμένη φοροαποφυγή ενώ έχουμε και περιπτώσεις όπου στελέχη ιδιωτικών επιχειρήσεων καταδικάστηκαν για διαφθορά και απάτες.
Σε όλο τον κόσμο οι υπηρεσίες ύδρευσης επανέρχονται τα τελευταία χρόνια η μία μετά την άλλη υπό δημόσιο έλεγχο ακριβώς επειδή απέτυχε το μοντέλο της ιδιωτικοποίησης ακόμη και με όρους αγοράς. Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν υπάρξει τουλάχιστον 180 περιπτώσεις επαναδημοτικοποίησης υπηρεσιών ύδρευσης σε 35 χώρες.
ΌΧΙ στην ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ – ΕΥΑΘ, όχι στο ξεπούλημα της περιουσίας του ελληνικού λαού στο όνομα των …προαπαιτούμενων.
