Το Χελιδόνι στο θέατρο Μικρό Γκλόρια

«Χελιδόνι που για λίγο σ’έχει αφήσει, μες στον ύπνο του θα’ρθει να σε φιλήσει.»

Η Αμέλια είναι μία απαιτητική δασκάλα φωνητικής που δεν συγχωρεί παραφωνίες και αρνείται να ξοδέψει το χρόνο της σε όσους αδυνατούν να ανταπεξέλθουν στις προσδοκίες της. Ο Ραμόν, νεαρός υπάλληλος ξενοδοχείου, δυσκολεύεται να φτάσει τις υψηλές νότες και οι αναπνοές του δεν είναι σωστές. Επιμένει, όμως, να είναι η Αμέλια αυτή που θα τον αναλάβει· το μνημόσυνο της μητέρας του πλησιάζει, και ευελπιστεί να μπορέσει να την αποχαιρετήσει με το αγαπημένο της νανούρισμα, το Χελιδόνι.

Η φαινομενικά προσχηματική σύνδεση των δύο ηρώων σύντομα θα πάρει διαστάσεις λυτρωτικές, ακροβατώντας μεταξύ του αμφίρροπου πείσματος και της απόλυτης ανάγκης για κάθαρση. Η Αμέλια, αντιμέτωπη με την τρυφερή επιθυμία του Ραμόν, συγκινείται και αποφασίζει να τον βοηθήσει· δεν πάει πολύς καιρός που έχασε και εκείνη τον μονάκριβο γιο της, ο οποίος μία νύχτα δολοφονήθηκε εν ψυχρώ.

Με θεματική αφετηρία την τρομοκρατική επίθεση που έλαβε χώρα στο γκέι μπαρ Pulse του Ορλάντο και συντάραξε το δυτικό κόσμο με τη βαρβαρότητά του και τον τεράστιο αριθμό των θυμάτων, το Χελιδόνι εξερευνά δύο εκ διαμέτρου αντίθετες προσεγγίσεις ενός πένθους κοινού, και παράλληλα σκιαγραφεί την αμηχανία μίας κοινωνίας που αδυνατεί ακόμα να ονοματίσει ορθά τα εγκλήματα μίσους που πλήττουν τις — ήδη κατατρεγμένες — μειονότητες.

Η τυπική γνωριμία των δύο ηρώων σύντομα θα ανθίσει με μία ολοένα αυξανόμενη ρυθμικότητα ώσπου όλα όσα ελλοχεύουν ανείπωτα μεταξύ τους θα εκτιναχθούν στην επιφάνεια απαιτώντας να αντιμετωπιστούν κατά πρόσωπο. Πρόκειται για ένα έργο που πραγματεύεται μία διαχρονική τραγωδία βασισμένη σε μία επίκαιρη τρομοκρατία — το οποίο η θεατρική γραφή του Γκιγιέμ Κλούα συνθέτει με νευραλγική ακρίβεια και απλότητα. Η σκηνοθετική αντιληπτικότητα της Ελένης Γκασούκα προσφέρει ένα πολύ σταθερό υπόβαθρο που εκθειάζει με σαφήνεια την πρωταρχική αμφιταλαντευόμενη συστολή των ηρώων που θα οδηγήσει εν συνεχεία και στη σύνδεσή τους.

Είναι σημαντικό, σε εποχές που το μίσος για τη διαφορετικότητα καλπάζει προς αμέτρητες ανησυχητικές κατευθύνσεις και ο θρήνος επ’αυτού αντιμετωπίζεται άλλοτε εμπορικά και άλλοτε περιφρονητικά, ο χώρος της τέχνης να μπορεί να προσφέρει μερικές καταλυτικές στιγμές κατανόησης και διδακτικής ψυχαγωγίας που αφήνουν κάτι περισσότερο στο κοινό από όσα ακόμη και το ίδιο αναμένει. Όταν ένα έργο βασίζεται σε μία αληθινή τραγωδία, καρτερεί πάντα ο κίνδυνος να μην αντιμετωπιστεί με τη σοβαρότητα και το σεβασμό που της αναλογεί — να αποτελέσει, εν ολίγοις, είτε άψυχο εργαλείο για τη δημιουργία ενός έργου, είτε να επικεντρωθεί σε επιτηδευμένες αυτοαναφορικότητες. Το Χελιδόνι δεν υποφέρει από καμία τέτοια αδυναμία· αντιθέτως, αποτίει φόρο τιμής στα θύματα ομοφοβικών επιθέσεων με τον πιο αξιοπρεπή τρόπο.

Η Σοφία Σεϊρλή στο ρόλο της Αμέλια κατορθώνει να μεταδώσει με καθηλωτική παραστατικότητα την ισχυρογνωμοσύνη μίας γυναίκας που βιώνει την απώλεια μέσα από όλα τα στάδια της ενοχικότητας και της άρνησης. Εξίσου αξιομνημόνευτη ήταν και η ερμηνευτική ισχύς του Βασίλη Μαυρογεωργίου στο ρόλο του Ραμόν, που απέπνεε εγκάρδια θερμότητα και μία αδιαπραγμάτευτη προσωπική συνείδηση ως προς το ρόλο του. Οι απαιτητικές συνθήκες του έργου φέρονται εις πέρας με συγκινητική αμεσότητα και συναισθηματική απήχηση που οφείλει να ταρακουνήσει και τους πιο συντηρητικούς. Η συμπαγής χημεία ανάμεσα στους δύο ηθοποιούς συντελεί άμεσα σε αυτή τη δυναμική του έργου, ούσα βαθιά υποβλητική και πηγαία.

Τέλος, το τραγούδι του Χελιδονιού που συντροφεύει κάποιες από τις ωραιότερες στιγμές της παράστασης, είναι σε στίχους Γεράσιμου Ευαγγελάτου, ενώ η μετάφραση του έργου είναι της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ.

***

Συντελεστές παράστασης:

Σκηνοθεσία: Ελένη Γκασούκα

Μουσική: Θέμης Καραμουρατίδης

Σκηνικά/Κοστούμια: Μαίρη Τσαγκάρη

Στίχοι: Γεράσιμος Ευαγγελάτος

Ερμηνεύουν: Σοφία Σεϊρλή, Βασίλης Μαυρογεωργίου

Στο Θέατρο Γκλόρια (Μικρό) κάθε Δευτέρα &Τρίτη στις 21:00 (έως Τρίτη 27 Μαρτίου 2018)

Διάρκεια: 90 λεπτά