Υεμένη: Η σφαγή των παιδιών...

Ο άνθρωπος που έχασε την οικογένειά του σε μια στιγμή...

| 07/11/2016

Τουλάχιστον 4.000 άμαχοι Υεμένιοι, ανάμεσά τους πολλά παιδιά, έχουν σκοτωθεί από τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς της Σαουδικής Αραβίας – μέρος του «Συνασπισμού» μαζί με τις ΗΠΑ και την Βρετανία – με αφορμή τον εμφύλιο πόλεμο στην χώρα, σύμφωνα με τον ΟΗΕ. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο πόλεμος στην Υεμένη, που μπήκε στον 20ό μήνα, έχει προκαλέσει τον θάνατο περισσότερων των 7.000 ανθρώπων και τον τραυματισμό σχεδόν 37.000, ενώ 21 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ανάγκη από ιατρική βοήθεια.

Στις 25 Οκτωβρίου, περισσότεροι από 7.070 άνθρωποι είχαν σκοτωθεί και 36.818 τραυματιστεί, σύμφωνα με νέο απολογισμό που καταρτίστηκε από τη βάση δεδομένων του ΠΟΥ.

Η περίπτωση του Abdullah al-Ibbi είναι χαρακτηριστική του δράματος που βιώνει ο λαός της Υεμένης από την ιμπεριαλιστική επέμβαση.

Ο πόλεμος είχε ξεκινήσει μόλις δύο μήνες όταν ο Abdullah κάθισε, αργά το βράδυ, για το δείπνο με τις δύο συζύγους του, τα παιδιά και τα εγγόνια του. Θα ήταν το τελευταίο. Λίγες ώρες αργότερα, ο κόσμος του θα γκρεμιζόταν…

Η αεροπορική επίθεση έπληξε το σπίτι του, σκοτώνοντας 27 μέλη της οικογένειάς του, ανάμεσά τους 17 παιδιά. Το μικρότερο ήταν η εγγονή του, η Inas, ένα βρέφος μόλις ενός μήνα.

Ο ίδιος επέζησε με βαριά τραύματα, αλλά για την τραγωδία θα μάθαινε έξι εβδομάδες αργότερα, όταν θα ξυπνούσε στο κρεβάτι του νοσοκομείου.

«Αν δεν είχα τον φόβο του θεού θα αυτοκτονούσα» λέει σήμερα. «Θα είχα πηδήξει από το κτίριο. Θυμάται ότι η επιδρομή χτύπησε το σπίτι του περίπου τα μεσάνυχτα. Οι διασώστες δούλεψαν μέχρι το πρωί για να ξεθάψουν τα πτώματα από τα ερείπια. Τότε θα διαπίστωναν ότι οι μόνοι που έμειναν ζωντανοί ήταν ο ίδιος και τρεις ενήλικες γιοι του.

Σήμερα ο Abdullah ζει σε ένα δωμάτιο ενός τζαμιού. Προσπαθεί να επανέλθει από τους τραυματισμούς στο κεφάλι, την σπονδυλική στήλη και το σαγόνι του, το οποίο χρειάζεται θεραπεία που δεν είναι διαθέσιμη στην Saada όπου ζει.

Δεν είναι όμως ο σωματικός πόνος που τον βασανίζει. Αλλά οι μνήμες των νεκρών παιδιών του. Το χαμόγελο ήρθε στα χείλη του πρόσφατα με την γέννηση του εγγονού του, ο οποίος πήρε το όνομα Ισμαήλ, στην μνήμη του αδερφού του πατέρα του που σκοτώθηκε εκείνο το βράδυ.

Λέει ότι η ελπίδα του είναι τώρα να μην δει και να μην ζήσει ο Ισμαήλ αυτά που έζησε ο ίδιος. «Ελπίζω να έχει ένα καλύτερο μέλλον»…

%cf%85%ce%b5%ce%bc%ce%b5%ce%bd%ce%b72

Πηγή: bbc.com