Ευρωπαίοι πανεπιστημιακοί και συγγενείς δολοφονηθέντων ή φυλακισθέντων αγωνιστών
Στέλνουν μηνύματα αλληλεγγύης στον Ν. Ρωμανό
Δύο σημαντικά κείμενα στήριξης και αλληλεγγύης στον Νίκο Ρωμανό και το αίτημά του για πρόσβαση στην εκπαίδευση είδαν το φως της δημοσιότητας, αναδεικνύοντας το διεθνή αντίκτυπο του θέματος και το εύρος του κινήματος συμπαράστασης. Το πρώτο αφορά κείμενο που συνυπογράφουν γνψστοί διανοητές και πανεπιστημιακοί όπως ο Ranciere, o Ballibar και ο Agamben. To δεύτερο αφορά επιστολή αλληλεγγύης στο Ν. Ρωμανό υπογεγραμμένη από τις μητέρες ιταλών αγωνιστών που έχουν δολοφονηθεί ή φυλακιστεί από το ιταλικό κράτος ή φασιστικές συμμορίες έλαβε το atenecalling.org
Κάλεσμα αλληλεγγύης στον Νίκο Ρωμανό και τους άλλους απεργούς πείνας στην Ελλάδα
Ο Νίκος Ρωμανός, αναρχικός 21 χρονών, έγινε γνωστός όταν, τη νύχτα της 6ης Δεκέμβρη 2008, ο φίλος του Αλέξανδρος Γρηγοροπουλος πέθανε στα χέρια του από τις σφαίρες αστυνομικού. Φυλακίστηκε για τη συμμετοχή του στη διπλή ληστεία στο Βελβεντό Κοζάνης το 2013. Κατά την προσωρινή τους κράτηση, αυτός κι οι 3 συγκατηγορούμενοί του υπέστησαν ακραίας ωμότητας αστυνομική βία.
4 Δεκέμβρη 2014: Ο Νίκος Ρωμανός βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 10 Νοεμβρίου διεκδικώντας εκπαιδευτικές άδειες. Ευρισκόμενος στη φυλακή, πέτυχε στις εξετάσεις για την είσοδο στο Πανεπιστήμιο, όμως οι αρχές του αρνούνται επίμονα τις εκπαιδευτικές άδειες που προβλέπει το δίκαιο για τους κρατούμενους-σπουδαστες. Νοσηλευόμενος εδώ και πολλές μέρες, φαίνεται ότι έχει ήδη περάσει το κρίσιμο σημείο των ανεπανόρθοτων βλαβών στην υγεία του και ο κίνδυνος του θανάτου είναι μόνιμος.
6 Δεκέμβρη 2008: Ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος πέφτει νεκρός από τις σφαίρες ενός αστυνομικού. Αφήνει την τελευταία του πνοή στα χέρια του φίλου του Νίκου Ρωμανού. Εξεγερσιακές ταραχές ξεσπούν αρχικά στην Αθήνα, ασύλληπτου για μια δυτική μητρόπολη μέγεθους, και στη συνεχεία παντού στην υπόλοιπη Ελλάδα. Ο Δεκέμβρης του 2008 θα είναι ένας μήνας εξέγερσης (γνωστός ως Δεκεμβριανά, θυμίζει την πρώτη χρήση αυτού του ονόματος, τα Δεκεμβριανά του χειμώνα του 1944 και τη μάχη της Αθήνας).
Σήμερα, δυο ημέρες από την επέτειο του θανάτου του Αλέξανδρου Γρηγοροπουλου, οι ελληνικές αρχές είναι αποφασισμένες να «θυσιάσουν» κι άλλες ζωές για να διατηρήσουν την τάξη ενώ η Τρόικα αξιώνει μια ένατη στη σειρά επιμήκυνση του Μνημονίου σε συνδυασμό με επιπλέον μετρά. Το succes-story της κυβέρνησης καταρρέει . Η τακτική είναι γνωστή: πρέπει η προσοχή της «κοινής γνώμης» να στραφεί προς κάτι άλλο, και πιο συχνά προς την επίδειξη «ασφαλειας» ενός σκληρού καθεστώτος που επιδιώκει να διατηρήσει την τάξη με κάθε κόστος. Εκδηλώσεις αλληλεγγύης πολλαπλασιάζονται μέρα με τη μέρα στην Αθηνά και σε άλλες ελληνικές κι ευρωπαϊκές πόλεις.
Ο Νίκος Ρωμανός όμως δεν είναι μόνος. Σε αλληλεγγύη στο σύντροφό του, ο Γιάννης Μιχαηλίδης άρχισε επίσης απεργία πείνας και σήμερα είναι νοσηλευόμενος.
Από τις 19 Νοέμβρη άντρες και γυναίκες πρόσφυγες από τη Συρία κατέλαβαν την πλατεία Συντάγματος απέναντι από το ελληνικό κοινοβούλιο. Εδώ και κάποιες μέρες, μερικοί εξ αυτών ξεκίνησαν επίσης απεργία πείνας ζητώντας πολιτικό άσυλο και ταξιδιωτικά έγγραφα. Απευθυνόμενοι και σε άλλες χωρες-μελη της ΕΕ . Είναι η ίδια πλατεία Συντάγματος που το 2011 καταλήφθηκε όταν αναπτύχθηκε το Κίνημα των πλατειών.
Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντα ως φάρσα.
– Δηλώνουμε την απολυτή αλληλεγγύη μας στον Νίκο Ρωμανό και στους καταληψίες της πλατείας Συντάγματος
– Απαιτούμε μια άμεση λύση για τον Νίκο Ρωμανό και την ικανοποίηση των διεκδικήσεών του
– Απαιτούμε την άμεση νομιμοποίηση των οικογενειών από τη Συρία που αυτή τη στιγμή καταλαμβάνουν την πλατεία Συντάγματος όπως και την χορήγηση εγγράφων σε όλους τους « μην εχόντες χαρτιά ».
– Απαιτούμε την κατάργηση του Δουβλίνο 2 που θέτει σε κίνδυνο τη ζωή των μεταναστών μετατρέποντας ολόκληρα κράτη σε αποθήκες της «εθελούσιας μετανάστευσης» κι οπού κάθε είδους παραβιάσεις και βιαιοπραγίες γίνονται κοινή πρακτική
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ»
Οι υπογράφοντες/ουσες (ενδεικτικά):
Agamben Giorgio, Angelopoulos Panos, Agier Michel, Alessandrini Patricia, Alliez Eric, Alunni Charles, Andersson Nils, Balibar Étienne, Bertrand Ogilvie, Bihr Alain, Caloz-Tschopp Marie-Claire, Canut Cécile, Cuillerai Marie, Dalakoglou Dimitris, De Oliveira Marcos Barbosa, Didi-Huberman Georges, Douailler Stéphane, Douzinas Costas, Fontaine Joële, Gerotziafas Grigoris, Ingenito Domenico, Jacques-Lefevre Nicole, Kakogianni Maria, Kouvelakis Stathis, Louis Camille, McClelland Keith, Prado Plínio, Rabello Ivone Dare, Rago Luzia-Margareth, Renault Emmanuel, Rancière Jacques, Segarra Marta, Skoumbi Vicky, Tancelin Philippe, Varikas Eleni, Vauday Patrick, Vermeren Patrice, Zancarini Jean-Claude, Zancarini-Fournel Michelle, Zancarini Jean-Claude, Zancarini-Fournel Michelle
Όλες οι υπογραφές εδώ.
“Αντιστάσου Νίκο”
Στο Νικο Ρωμανό
Αγαπητέ Νίκο, είμαστε μαζί σου. Αντιστάσου.
Μην τους χαρίσεις τη ζωή σου. Είναι αυτό που θέλουν. Μπορούν να τη διαγράψουν την αμέσως επόμενη στιγμή. Δεν φοβούνται το θάνατό σου. Φοβούνται μήπως παραμείνεις ζωντανός και μαρτυρήσεις.
Αντιστάσου, Νίκο
Υπογραφές
Η μητέρα του Dax, δολοφονημένου απο φασίστες στο Μιλάνο στις 16 Μαρτίου 2003
Η μητέρα του Renato, δολοφονημένου απο φασίστες στη Ρώμη στις 27 Αυγούστου το 2006
Η μητέρα του Carlo, δολοφονημένου απο το ιταλικό κράτος στη Γένοβα στις 20 Ιουλίου 2001
Οι κόρες του Pino Pinelli, δολοφονημένου απο το ιταλικό κράτος στο Μιλάνο στις 26 Δεκεμβρίου 1969
Η αδερφή του Ιaio, δολοφονημένου μαζί με τον Fausto απο αγνώστους (φασίστες + παρακρατικούς) στο Μιλάνο στις 18 Μαρτίου 1978
Η Cristina, η μητέρα του Μattia, No Tav, φυλακισμένου για τρομοκρατία
Όπως αναφέρουν οι γυναίκες σε μήνυμά τους “την επιστολή την γράψαμε οι ίδιες με δική μας πρωτοβουλία και θα θέλαμε να διαβαστούν αυτές οι δυο γραμμές, τις οποίες έγραψαν κάποιες που γνωρίζουν πολύ καλά τι σημαίνει να χάνεις έναν γιο, έναν πατέρα, έναν αδερφό από το χέρι ενός φασίστα”…
Στα ιταλικά
Caro Nikos, siamo con te. Resisti. Non regalargli la tua vita. E’ quello che vogliono. Possono cancellarla un attimo dopo. Non temono la tua morte. Temono che tu resti in vita a testimoniare. Resisti, Nikos
La madre di Dax, ucciso da fascisti a Milano il 16 marzo 2003
La madre di Renato, ucciso da fascisti a Roma il 27 agosto 2006
La madre di Carlo, ucciso dallo Stato italiano a Genova il 20 luglio 2001
Le figlie di Pino Pinelli, ucciso dallo Stato italiano a Milano il 15 dicembre 1969
La sorella di Iaio, ucciso insieme a Fausto da ignoti (fascisti + servizi deviati) a Milano il 18 marzo 1978
Cristina, mamma di Mattia, No Tav, incarcerato per terrorismo