Φαινόμενο trafficking

Γυναίκες και παιδιά που υφίστανται την πλήρη απο – ανθρωποποίηση τους

| 06/05/2014

Στο trafficking συναντούμε γυναίκες και παιδιά που ίσως υφίστανται την πλήρη αποκτήνωση και απο – ανθρωποποίηση τους, σε βαθμό που χρησιμοποιούνται όπως τα ζώα των μονάδων παραγωγής κρέατος ή τις μηχανές των εργοστασίων. Ακόμη και οι μετανάστες (άντρες) που μεταφέρονται από τους δουλεμπόρους, οι φυλακισμένοι ή όσοι βασανίζονται για πολιτικούς λόγους δεν χάνουν τόσο πολύ τον έλεγχο της ζωής και της βούλησής τους, όσο τα θύματα του trafficking.

Το συγκεκριμένο φαινόμενο ανθεί, εξαιτίας μίας σωρείας συμπτώσεων: τη σταδιακή αύξηση της ψαλίδας μεταξύ πλούσιων και φτωχών, την οικονομική κατάρρευση των χωρών του λεγόμενου «ανατολικού μπλοκ» και την πλήρη κυριαρχία του καπιταλιστικού συστήματος, τη σταδιακή αποστροφή των ανθρώπων του πλανήτη για τις παραδοσιακές αξίες (σεβασμός του προσώπου, οικουμενικότητα, συμπόνια, αξιοπρέπεια), την προαγωγή και την παρουσίαση της χρήσης της πορνείας ως τρόπου ζωής και δικαιώματος από τα περισσότερα Μ.Μ.Ε. και το διαδίκτυο, την έλλειψη πολιτικής βούλησης και αστυνόμευσης για τον περιορισμό του φαινομένου, την ύπαρξη ταμπού κ.ά.

Τα θύματα του trafficking υποφέρουν από τη στέρηση όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων: ελλιπής διατροφή, η χειρότερη δυνατή στέγη, καμία ελευθερία βούλησης, μετακίνησης, έκφρασης (προσωπική, πολιτική), κατοχής περιουσίας κ.λπ. Το τραγικότερο, φυσικά, είναι η συνεχής σεξουαλική, φυσική και συναισθηματική κακοποίηση, σε σημείο που οι άνθρωποι αυτοί υποφέρουν σωματικά, ψυχικά και κοινωνικά. Πολλά πρόσωπα εξ αυτών ασθενούν και πεθαίνουν. Και οι μόνοι που νοιάζονται για την απώλεια τους είναι οι προαγωγοί που χάνουν «…ένα από τα χρυσά κοτόπουλα που τους έφερνε λεφτά».

Όσον αφορά στις πραγματικές συνθήκες εργασίας τους, η λέξη εφιάλτης θα ήταν πολύ λίγη για να τις αποδώσει. Οι γυναίκες του trafficking μπορεί να εξυπηρετούν και 20 ή 25 άτομα ανά 24ωρο, και μάλιστα τους πιο βιτσιόζους, αυτούς που δεν ικανοποιούν τις σαδιστικές τους ορέξεις στις νόμιμες πόρνες. Τα δε παιδιά, μπορεί να εργάζονται ως και 18 ώρες και να εκτίθενται στις ορέξεις των παιδόφιλων, στο κρύο, στα φανάρια των μεγάλων δρόμων ή σε εγχειρίσεις οργάνων, από τις οποίες μπορεί να μην βγουν ζωντανά.

child-trafficking

Το γιατί συμβαίνει ό,τι συμβαίνει δεν είναι καθόλου δύσκολο να ερμηνευτεί: trafficking σημαίνει κέρδος. Μία κοπέλα που εργάζεται στις συνθήκες που περιγράφηκαν αποφέρει ετησίως 300.000 ευρώ στον προαγωγό της. Παλαιότερες εκτιμήσεις του ΟΗΕ υπολογίζουν ότι τα ετήσια κέρδη από τη διακίνηση ανθρώπων είναι 32 δισεκατομμύρια δολάρια και περίπου 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι είναι ανά πάσα στιγμή θύματα υποχρεωτικής εργασίας, συμπεριλαμβανομένου και του εξαναγκασμού σε σεξ. Στοιχεία της Unesco δείχνουν περισσότερους από 12.000.000 ανθρώπους στον πλανήτη να ζουν υπό συνθήκες σκλαβιάς.

Η Ευρώπη δέχεται την εισροή γυναικών από τα ανατολικά κράτη της ηπείρου, οι οποίες μεταφέρονται και ζουν σε συνθήκες δουλείας. Στο Ισραήλ εισάγονται 3.000 γυναίκες ετησίως και εκπορνεύονται. Σύμφωνα με τα στοιχεία του δικτυακού τόπου «antislavery.org», το γεγονός ότι ένας σκλάβος του 1850 στον Αμερικάνικο Νότο κόστιζε 40.000 $ και σήμερα το κόστος του αντιστοιχεί σε 90$, ως στοιχείο, φανερώνει ότι απαιτείται επαγρύπνηση για το οικονομικό δέλεαρ που προσφέρει. Ο βίος και η εργασία των ανθρώπων που καλλιεργούν κακάο στην Ακτή Ελεφαντοστού, που εξάγουν από τη γη κάρβουνο στην Βραζιλία και την Κίνα, που υφαίνουν χαλιά στην Ινδία, απαιτεί γνώση, συνολική γνώση για τα όσα συμβαίνουν και το πώς συμβαίνουν στα σημεία του πλανήτη.

Οι λίγες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που εργάζονται κόντρα στο ανατριχιαστικό αυτό φαινόμενο, μόνο μικρή ανακούφιση, σε λίγες περιπτώσεις, μπορούν να δώσουν. Οι μόνοι που μπορούν να σταματήσουν αυτήν τη ντροπή στην αξιοπρέπεια της οντότητας Άνθρωπος είναι οι χρήστες των «υπηρεσιών». Όλοι αυτοί που αγοράζουν από τους προαγωγούς ηδονή, σωματικά όργανα, ή νομίζουν ότι βοηθούν με την ελεημοσύνη που δίνουν. Όσο αυτό το φαινόμενο αποφέρει κέρδη δεν υπάρχει καμία αστυνομία που θα μπορούσε να το σταματήσει.

*Ο Γιάννης Βελίκης είναι Κλινικός Ψυχολόγος, διδάκτωρ ιατρικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και επισκέπτης καθηγητής Ιατρικής Σχολής Παν/μίου Λάρισας.