41 Χρόνια Από Το Θάνατο Του Σαλβαδόρ Αλιέντε

Ελάχιστα μέτρα φιλμ και κάποιες φωτογραφίες έχουν απομείνει από τα γεγονότα του πρωινού της 11ης Σεπτεμβρίου του 1973 στο Σαντιάγκο της Χιλής. Ήταν η πρώτη ημέρα μιας 17χρονης φασιστικής δικτατορίας, που φυλάκισε, βασάνισε και δολοφόνησε χιλιάδες Χιλιανούς (και όχι μόνο). Ήταν η τελευταία μέρα ενός ονείρου που συνήγειρε για 3 χρόνια τον λαό της Λατινοαμερικάνικης χώρας (λίγες μέρες μετά, ο Πάμπλο Νερούδα πέθανε κι ο Βίκτωρ Χάρα ξεψύχησε στα χέρια των βασανιστών). Ήταν η ημέρα του μαρτυρίου, του θανάτου και του περάσματος στον χώρο του μύθου του Προέδρου της Χιλιανής Δημοκρατίας, του γιατρού Σαλβαδόρ Αλιέντε.

Σε αυτότ το πλαίσιο όπως σημειώνουν οι διοργανωτές:

“Το κινηματογραφικό φεστιβάλ για τα 41 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ είναι μια μία ευκαιρία να παρακολουθήσουμε την ιστορία της Χιλής μέσα από πραγματικά ντοκουμέντα, μία ευκαιρία να κατανοήσουμε το μεγαλείο ενός ξεχωριστού ηγέτη. Μία ευκαιρία να δούμε την αλήθεια της δικής μας πραγματικότητας μέσα από τα βιώματα άλλων λαών, να ξαναρχίσουμε να κουβεντιάζουμε πολιτικά μέσα και έξω από τους κινηματογράφους. Μία ευκαιρία για πραγματική γνώση και ψυχαγωγία.”

Aς μάθουμε να ζούμε μ’ αυτούς που μας λείπουν επειδή αποτελούν κομμάτι μας, επειδή ξέρουμε γιατί μας λείπουν, κι επειδή την απουσία τους την αναπληρώνουμε με καμάρι.

 –    ΛOYIΣ ΣEΠOYΛBEΔA

Το φετινό  φεστιβάλ που τιμά τα 41 χρόνια από το θάνατο του Σαλβαδόρ Αλιέντε δεν είναι η περιγραφή μιας εποποιίας, δεν είναι ένας μίζερος επικήδειος. Είναι σπαράγματα μνήμης, από μια ευγενική παρουσία που έμελλε να μαρτυρήσει για να περάσει στον μύθο, μια μελαγχολική αλλά επ’ ουδενί θλιβερή επιστροφή στις μέρες του βιωμένου ονείρου.

 Ο Αλιέντε τέλειωσε τη ζωή του, συνδυάζοντας το πολιτικό “θέλω” με το ηθικό “πρέπει”.  Καθώς η έννοια “πολιτικός πολιτισμός” έχει γίνει πια του συρμού, μπορούμε ξανά  να γνωρίσουμε αυτόν τον μοναδικό άνθρωπο, που εκφράζει όσο κανείς, αυτές τις δυο, γι αυτόν, ταυτόσημες αρχές (“πολιτική” – “πολιτισμός”), που τις τήρησε “επί ποινή θανάτου”.

• Έχουμε τη δυνατότητα να (ξανα)γνωρίσουμε μια επί της ουσίας πολιτική οντότητα, που κατάφερε να διεγείρει τα βαθύτερα (όσο και βασικά)  ανθρώπινα αισθήματα, που κατόρθωσε να αγαπήσει και να αγαπηθεί.
• Έχουμε τη δυνατότητα να (ξανα)ζήσουμε έναν άνθρωπο.
• Έχουμε τη δυνατότητα να (ξανα)σκεφθούμε το πώς βιώνεται ένα όνειρο (όσο αυτό κρατήσει, να γίνουμε “Για μια στιγμή, Εμείς”).
• Έχουμε τη δυνατότητα να (ξανα)θυμηθούμε πως “Οι μύλοι της Ιστορίας αλέθουν αργά, μα αλέθουν σωστά”.

Aπευθύνομαι στους νέους της Xιλής, σ’αυτούς που μετέφεραν τη χαρά τους  και το αγωνιστικό πνεύμα. Mιλάω στους ανθρώπους, στους εργάτες, στους αγρότες, στους διανοούμενους. Σ’ αυτούς που πρόκειται να διωχθούν, γιατί ο φασισμός εδώ και λίγες ώρες είναι παρών. O λαός πρέπει να αμυνθεί, όχι να θυσιαστεί. Nα αρνηθεί την υποταγή, την ταπείνωση,την απώλεια των ηθικών αξιών.

 –     ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ

ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ

41 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΣΑΛΒΑΔΟΡ ΑΛΙΕΝΤΕ

11-17/9 2014

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΑΡΙΑ-ΕΛΕΝΑ ΟΝΑΡ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΠΡΟΒΟΛΩΝ