Διαπραγματεύσεις με πΓΔΜ; Ψιτ, Υπάρχει και η Ιερά Σύνοδος

Εξωτερική πολιτική και Άγιο Πνεύμα

| 10/01/2018

«Εξ αφορμής της έντονης διπλωματικής κινητικότητας που υπάρχει για το θέμα των Σκοπίων, και εν συνεχεία της από 15.12.2017 Ανακοίνωσής Της περί της σχισματικής Εκκλησίας των Σκοπίων η Δ.Ι.Σ. συμμεριζομένη την αγωνία των Ιεραρχών που διαποιμαίνουν τις Ιερές Μητροπόλεις στην περιοχή της Μακεδονίας, αλλά και του λαού, με Απόφασή Της υπενθυμίζει ότι η Εκκλησία έχει μαρτυρήσει με το λόγο και το αίμα κλήρου και λαού την ελληνικότητα της Μακεδονίας από αρχαιοτάτων χρόνων, γι’ αυτό και δεν μπορεί να αποδεχθεί την απονομή του όρου «Μακεδονία» ή παραγώγου του ως συστατικού ονόματος άλλου Κράτους, το οποίο θα έχει επιπτώσεις και στην ονομασία της σχισματικής αυτοαποκαλούμενης εκκλησίας της «Μακεδονίας». Αναμένει δε από την υπεύθυνη Ελληνική Κυβέρνηση, η οποία διαχειρίζεται το θέμα, να κατανοήσει την ανησυχία Της, που είναι και ανησυχία του οικουμενικού ελληνισμού.»

Αυτή είναι η ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου. Επικαλείται και εκκλησιαστικό ενδιαφέρον αλλά ουσιαστικα΄δεν πρόκειται για κάποιο θέμα της Εκκλησίας. Είναι για ένα από τα σημαντικότερα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής της χώρας. Είναι για την επανέναρξη της διαδικασίας διαπραγμάτευσης για το θέμα της πΓΔΜ, της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, δλδ της βόρειας γείτονος. Μιας διαδικασίας που έχει μείνει να εκκρεμεί, με την μάλλον ιδιάζουσα, αν όχι κάπως αστεία, κατάσταση όπου εντός των ελληνικών συνόρων η χώρα αυτή αναφέρεται ως πΓΔΜ ή FYROM και εκτός σε διάφορους διεθνείς οργανισμούς και φόρα ως  Μακεδονία.  Όπως όλα δείχνουν ορισμένοι εκ Δύσης (προφανώς ΗΠΑ) «επείγονται», στην παρούσα φάση, να αναθερμανθεί και (γιατί όχι;) να λήξει κιόλας το θέμα προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος κυρίως για την είσοδο των γειτόνων στο ΝΑΤΟ (γιατί ως προτεκτοράτο των ΗΠΑ έχουν κατοχυρωθεί φιλοξενώντας μία από τις μεγαλύτερες, αν όχι την μεγαλύτερη, αμερικανική στρατιωτική βάση στον κόσμο.  ,

Γι αυτό το κατεξοχήν πολιτικό, οικονομικό, γεωπολιτικό θέμα, λοιπόν, αποφάσισε και η Ιερά Σύνοδος. Και όχι μόνο αποφάσισε, αλλά εξέφρασε και την άποψη αυτή καλώντας εμμέσως πλην σαφώς την εκτελεστική εξουσία της χώρας «να πράξει τα δέοντα». Βέβαια μας χωρίζει μια 25ετία από τις «λαοσυνάξεις» που είχαν οργανωθεί με την έμπρακτη χείρα βοηθείας της Εκκλησίας στις οποίες παθιασμένο πλήθος βροντοφώναζε για την «ελληνικότητα της Μακεδονίας», και έβγαζε «αφρούς» κατά των «προδοτών Λακεδαιμονίων» οι οποίοι είχαν τότε το σθένος να αντιτάσσονται στην υστερική μαζική εκδήλωση εθνικοφροσύνης επισημαίνοντας ότι το βασικό είναι να διασφαλίζεται η ειρήνη μεταξύ των δύο χωρών και να εκλείψουν οι αλυτρωτικές βλέψεις και τα όποια εκείνα χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να καλλιεργήσουν τέτοιο κλίμα και όχι όλα τα άλλα.  Και ο νυν Αρχιεπίσκοπος δεν κάλεσε σε «οργισμένα συλλαλητήρια». Δεν τα καταδίκασε κιόλας, ούτε τα απέκλεισε βέβαια.

Μας χωρίζει λοιπόν μια 25ετία και βάλε, από το 1991, και στη χώρα όπου ολοένα και συχνότερα ακούγονται διάφορα για το θρησκευτικό φανατισμό του Ισλάμ, η Εκκλησία έχει λόγο για ένα θέμα που άπτεται της εξωτερικής πολιτικής και εμπεριέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα μπορούσαν να οδηγήσουν ακόμη και σε περιπέτειες τεράστιων συνεπειών. Αυτά συμβαίνουν σήμερα, το 2018. Στην κοσμική αστική μας δημοκρατία. Και το πιο σοβαρό: δεν φαίνεται καν η πλειοψηφία να θεωρεί παράταιρο το να έχει η Εκκλησία άποψη για ένα τέτοιο θέμα. ..

Ευλόγησον..

ΥΓ. Όσον αφορά την ίδια την ουσία και το περιεχόμενο του ζητήματος με την πΓΔΜ προφανώς έχει ενδιαφέρον αλλά είναι θέμα μιας άλλης ανάρτησης.