ΔΝΤ: Τα πάντα όλα...

Τσάκισμα όσων δικαιωμάτων απόμειναν απαιτούν οι δανειστές

| 12/07/2016

‘Οσοι προειδοποιούσαν ότι η επίθεση εναντίον των εργασιακών δικαιωμάτων και η ολοκληρωτική αποδόμηση των εργασιακών σχέσεων προς όφελος του κεφαλαίου δεν θα έχει τέλος, όσο δεν υπάρχει τουλάχιστον αντίστοιχη αντίσταση, δικαιώνονται με τους κάθε φορά χειρότερους τρόπους.

Τελευταία επιβεβαίωση έρχεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο με αφορμή την έκθεσή του για τις προοπτικές της Ευρωζώνης που είδε το φως της δημοσιότητας.

Το ΔΝΤ ανοίγει εκ νέου ζήτημα περαιτέρω μείωσης του κατώτατου μισθού, σε συνδυασμό με την επέκταση της «ευελιξίας» στις αμοιβές και τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Επίσης, απαιτεί αύξηση του ορίου των απολύσεων και κατάργηση των περιορισμών στις ομαδικές, ξήλωμα του συνδικαλιστικού νόμου με στόχο την εξαφάνιση της συνδικαλιστικής δράσης και επαναφορά του «λοκ άουτ», δηλαδή του εργοδοτικού εργαλείου της ανταπεργίας.

Το ΔΝΤ θεωρεί ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα παραμένει υψηλότερος σε σύγκριση με ανταγωνίστριες χώρες της Ελλάδας ως ποσοστό του ΑΕΠ και ότι η δομή του παραμένει «εξαιρετικά περίπλοκη», λόγω της πρόσθετης αποζημίωσης (τριετίες) για διαφορετικά επίπεδα εμπειρίας. Παρόμοια δομή κατώτατου μισθού δεν υπάρχει σε άλλες χώρες, σημειώνεται στο έγγραφο, θέτοντας ανοιχτά ζήτημα για κατώτερο μισθό απαλλαγμένο από τα επιδόματα που διασώθηκαν τα προηγούμενα χρόνια.

Επικαλούμενο την πρακτική άλλων ευρωπαϊκών κρατών, το ΔΝΤ θέλει τους μισθούς να καθορίζονται από το κράτος – όπως προβλέπει ο νόμος 4172/13 – αφού «συνεκτιμηθούν οι πραγματικές αντοχές της οικονομίας (επίπεδα ύφεσης ή ανάπτυξης), το ποσοστό ανεργίας, η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων και η ανάγκη αύξησης των θέσεων εργασίας». Μάλιστα, χτυπώντας ακόμη και την επίφαση «διαταξικής διαπραγμάτευσης» για τον καθορισμό του μισθού στο πλαίσιο του αστικού κράτους, το ΔΝΤ σημειώνει ότι ο ρόλος των «κοινωνικών εταίρων» δεν θα είναι δεσμευτικός για τον κατώτατο μισθό, παρά μόνο συμβουλευτικός.

Θέλει επίσης «ευελιξία αμοιβών» («wage flexibility») και Συλλογικές Συμβάσεις μόνο σε επίπεδο επιχείρησης: Το μέτρο θα δώσει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να καθορίζουν διαφορετικά και χαμηλότερα επίπεδα αμοιβών, για να αντέξουν στην κρίση. Ηδη, η νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στις επιχειρήσεις να υπογράφουν Συμβάσεις με τις ενώσεις προσώπων και να επιβάλουν μειώσεις και θεσμικά κατά το δοκούν.

Αύξηση του ορίου των απολύσεων έως 10%, όπως ορίζει η κοινοτική οδηγία, και κατάργηση των περιορισμών στις ομαδικές απολύσεις: Στο κείμενο αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «δύο περιοχές μπορεί να χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης: α) Το κατώφλι για τον ορισμό των συλλογικών απολύσεων και β) την απαίτηση για διοικητική έγκριση των ομαδικών απολύσεων».

Ξήλωμα του συνδικαλιστικού νόμου με κατάργηση συνδικαλιστικών αδειών και άρση της ασυλίας στις απολύσεις: Το ΔΝΤ ζητά τη ριζική αναμόρφωση του νόμου και ταυτόχρονα την αύξηση του αριθμού των εργαζομένων που απαιτούνται για την επικύρωση των αποφάσεων για απεργίες, αλλά και τη συμμόρφωση των οργανώσεων με δικαστικές αποφάσεις σχετικά με τη νομιμότητα των απεργιών. Σε επίπεδο επιχειρήσεων και σε αποφάσεις σωματείων, υποστηρίζουν την ανάγκη οι αποφάσεις να λαμβάνονται με πλειοψηφία των εργαζομένων και όχι με τα ποσοστά της απαρτίας που ορίζονται για τις συνελεύσεις. Πρόκειται για ρύθμιση – ταφόπλακα στο δικαίωμα της απεργίας, με δεδομένη την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στο κίνημα, την τρομοκρατία που ασκεί η εργοδοσία και τον υπονομευτικό ρόλο του εργοδοτικού – κυβερνητικού συνδικαλισμού.

Επαναφορά του δικαιώματος ανταπεργίας στους εργοδότες: Αυτό προτείνεται να γίνει με δύο μορφές: Το «αμυντικό λοκ άουτ», που θα δίνει το δικαίωμα σε μια επιχείρηση να προστατεύει χώρους και υλικοτεχνική υποδομή κλείνοντας συγκεκριμένα τμήματα, και το «επιθετικό λοκ άουτ» σε καταχρηστικές απεργίες με πλήρη αναστολή όλων των δραστηριοτήτων για μείωση ζημιών.

Το ΔΝΤ ζητεί ακόμη να προχωρήσει το άνοιγμα των «κλειστών επαγγελμάτων» με προτεραιότητα σε κρίσιμα επαγγέλματα όπως οι μηχανικοί, οι δικηγόροι και οι φορτοεκφορτωτές! Στην ίδια βάση ζητά να εφαρμοσθούν οι συστάσεις του ΟΟΣΑ για τη μείωση των εμποδίων για τον ανταγωνισμό στους τομείς του χονδρικού εμπορίου, των κατασκευών και του ηλεκτρονικού εμπορίου, ενώ τάσσεται υπέρ της αναμόρφωσης του συστήματος αδειοδότησης στους κλάδους τροφίμων και ποτών, καθώς και στον τουρισμό.

Το ΔΝΤ αναγνωρίζει ότι η Ελλάδα έχει ολοκληρώσει σε μεγάλο βαθμό τις συστάσεις του ΟΟΣΑ με στόχο την ενίσχυση του ανταγωνισμού σε βασικούς τομείς (π.χ., μεταφορές, τουριστικά ενοίκια, γάλα, αρτοποιεία, φαρμακεία, προϊόντα πετρελαίου κ.ά.) και προχωρεί στο άνοιγμα ορισμένων κλειστών επαγγελμάτων (συμβολαιογράφοι, δικαστικοί επιμελητές) και στην απελευθέρωση της αγοράς για τις τουριστικές ενοικιάσεις.

Το ΔΝΤ θεωρεί ότι οι δημογραφικές εξελίξεις και δη η γήρανση του πληθυσμού αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη επηρεάζοντας ταυτόχρονα αρνητικά το Δημόσιο Χρέος. Όπως αναφέρεται στην Έκθεση, οι χώρες που αναμένεται να πληγούν περισσότερο από τη γήρανση του εργατικού δυναμικού είναι η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, η Σλοβενία, η Σλοβακία και η Ιρλανδία, όπου η μέση αύξηση του μεριδίου των παλαιών εργαζομένων στο συνολικό εργατικό δυναμικό θα είναι περίπου 10% μεταξύ 2020 και 2035.

Οσο για τους «λεονταρισμούς» της κυβέρνησης δια του υπουργού Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλου περί «απομόνωσης» του «ακραίου παίκτη του νεοφιλελευθερισμού με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο αποκρούσαμε την άρνησή του στη διαπραγμάτευση για το ασφαλιστικό να αυξηθούν λίγο οι εισφορές για να σωθούν οι συντάξεις: με τη διαμόρφωση ενιαίου κοινωνικού μετώπου και την ενίσχυση των διεθνών στηριγμάτων της χώρας στην Ευρώπη», είναι ίσης αξίας με την υπογραφή της ίδιας κυβέρνησης στο τρίτο μνημόνιο…

Πηγές: «Ελεύθερος Τύπος», «Ριζοσπάστης», ΑΠΕ, real.gr