“Εξυπερύ σημαίνει χάνομαι”, του Γιάννη Στίγκα

Το οπτικό ερέθισμα πριν χαθεί

| 17/08/2017

20799055_10156594406888345_3830852961209269300_n“Η έκτη ποιητική συλλογή του Γιάννη Στίγκα…” και πώς να προχωρήσεις σε χαρακτηρισμούς, κατηγορίες, αναλύσεις και βαθυστόχαστες ερμηνείες όταν το τοπίο αιωρείται ανάμεσα σε μια νοσταλγική ευτοπία και μια τρομακτικά γοητευτική δυστοπία; Τι να γράψεις για ένα ποιητικό λόγο που αποκαλύπτεται και μετά διαβάζεται; Τι να σκεφτείς για τα λόγια τα ποιητικά όταν το σύννεφο της σκέψης (του) σε αφοπλίζει; Αν θες μπορείς να εστιάσεις στον κόσμο που χάνεται και σε αυτόν που δημιουργείται μέσα από τον εναγκαλισμό και την αποδόμηση του πρώτου. Τι μένει τελικά; Η απεραντοσύνη του μαύρου, η γενναιοδωρία του γαλάζιου και οι εκρήξεις του κόκκινου. Απότομοι ήχοι, πέλαγο οι φωνές του παρελθόντος και του μέλλοντος, σίγουρο το χάσιμο και η Ποίηση ευτυχισμένη.

Προς τι η αμηχανία και ο ενθουσιασμός; Μα, γιατί η συλλογή “Εξυπερύ σημαίνει χάνομαι” αποπνέει την αγωνία και τον μόχθο του δημιουργού, τα οποία εκφράζονται με τη λιγότερη δυνατή επιτήδευση. Κάθε ποίημα είναι ό,τι απέμεινε όρθιο από την προσπάθεια του ποιητή να σώσει το οπτικό αποτύπωμα πριν χαθεί. Μετείκασμα το λένε και πριν φύγει θα αντισταθεί για να κρατήσει την άγρια ομορφιά του. Πάντα κερδίζει, όμως ο Στίγκας με λόγο στιβαρό και πνεύμα τολμηρό το αρπάζει από την άκρη και το σέρνει –για λίγο- στο πάτωμα. Στον κουρνιαχτό που σηκώνεται η σκόνη που κάθεται γίνεται μελάνι ανεξίτηλο για να γεμίσει ο ασύνορος κόσμος της λευκής σελίδας.

20819452_10156594406943345_5008038507996528538_o

Πολλές οι ποιητικές αρετές του Στίγκα. Δίνει θέση στον αναγνώστη και χωρίς φειδώ του δείχνει ό,τι καλύτερο διαθέτει. Ητοι, το αυθεντικό προσωπικό ύφος, την ιδιαίτερη διάρθρωση των ποιημάτων που “δένονται” γερά με μια λέξη, την πρόζα που πάλλεται, τον αυθορμητισμό του που “αγγίζει” τους “Μπητ”, την αγάπη του για τον υπερρεαλισμό και την αντανάκλαση του Ελιοτ. Το χιούμορ του είναι λυτρωτικό, με άνεση μιλά για την αλήθεια, τη φθαρτότητα της ζωής και στήνει εικόνες από το σύμπαν του Νίκου Καρούζου. Ξέρει να σαρκάζει και να χρησιμοποιεί την λαϊκή δοξασία, ενώ στο ποίημα “Αχ…” ο Καρυωτάκης χαμογέλα με ικανοποίηση για τη σάτιρα που μας προσφέρει. Η ειρωνεία είναι σοφή στον λόγο του και “Τα σύννεφα” αναμετρώνται με τον Ελύτη. Ο εξπρεσιονισμός του είναι ανεπιτήδευτος ενώ την ίδια στιγμή είναι ρομαντικός και κυνικός. Στα “Τα ακριβά μου μεσάνυχτα” γίνεται υποβλητικός έχοντας κάτι από τη γοητεία του Λόρκα.

20785829_10156594407403345_8045007659415162468_o

Η ποιητική σκέψη του Στίγκα δεν είναι κοντόθωρη και εκεί ακριβώς βρίσκεται το μυστικό της ποίησης του. Ο ποιητής είναι θλιμμένος γελωτοποιός και αυτά που τον πονούν, τον προβληματίζουν, τον αναστατώνουν οφείλει να τα μοιράζεται. Ο Στίγκας δεν προσπαθεί να γίνει “βασιλιάς” ποιητής, αλλά ένας ταπεινός καλλιτέχνης που ψυχαγωγεί δίχως φειδώ και δεν περιμένει κανένα αντάλλαγμα. “Η έκτη ποιητική συλλογή του Γιάννη Στίγκα είναι εξαιρετική”.

20799540_10156594407463345_8987168186016248459_n

Info: Γιάννης Στίγκας, “Εξυπερύ σημαίνει χάνομαι”, Εκδ. Μικρή Αρκτος

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Σπούδασε αθλητική δημοσιογραφία και παρά την αγάπη και την ενασχόλησή του με τη λογοτεχνία, συνεχίζει να ασχολείται με το αθλητικό ρεπορτάζ. Έχει εργαστεί σε εφημερίδες, περιοδικά, ραδιοφωνικούς σταθμούς, κάνοντας βιβλιοπαρουσιάσεις