Η «Μαύρη Παρασκευή» της Ράφα, του Κφαρ Ντούμα και της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής

Παλαιστίνη, Αύγουστος 2015

| 06/08/2015

Ήταν Παρασκευή 1η Αυγούστου 2014, όταν ο ισραηλινός στρατός προχωρούσε σε μία από τις μεγαλύτερες σφαγές κατά των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας. Τα ισραηλινά πυρά σκότωσαν 135 Παλαιστινίους αμάχους στη Ράφα, στην νότια Γάζα, εκ των οποίων τα 75 ήταν παιδιά.

Το πρωί εκείνης της μέρας ο 23χρονος Χαντάρ Γκόλντιν, στρατιώτης ισραηλινής μονάδας που έψαχνε για σήραγγες, εξαφανίστηκε. Ακολουθήθηκαν οι νέοι κανόνες εμπλοκής του ισραηλινού στρατού για τις περιπτώσεις αυτές: πυρ αδιακρίτως και ανηλεώς. Χαρακτηριστικά ο αρμόδιος για την Μέση Ανατολή της Διεθνούς Αμνηστίας Φίλιπ Λούθερ κάνει λόγο για αδιάλειπτο και μαζικό σφυροκόπημα κατά κατοικημένων περιοχών που αποτελεί «σοκαριστική περιφρόνηση για τις ανθρώπινες ζωές» μετά από επιτόπια έρευνα της οργάνωσης και στη βάση των στοιχείων που συγκεντρώθηκαν.

Η Παρασκευή 1η Αυγούστου του 2014 ήταν η πιο αιματοβαμμένη μέρα της 50ήμερης επιχείρησης του ισραηλινού στρατού κατά της Λωρίδας της Γάζας. Γι αυτό ονομάστηκε Μαύρη Παρασκευή – Black Friday. Για την ιστορία ο Γκόλντιν εντοπίστηκε νεκρός. Ήταν ο ένας από τους συνολικά 71 Ισραηλινούς που σκοτώθηκαν εκείνες τις 50 ημέρες, εκ των οποίων οι 64 ήταν στρατιώτες (και ένα παιδί).

Την ίδια περίοδο 2.139Παλαιστίνιοι έχασαν τη ζωή τους, οι 1.500 άμαχοι, 490 παιδιά. 11.000 Παλαιστίνιοι τραυματίστηκαν, πολλοί ακρωτηριάστηκαν. Στους τραυματίες συγκαταλέγονται 3.000 παιδιά.

Στη Γάζα δεν έμεινε σχεδόν τίποτε όρθιο. Καταστράφηκαν ολοσχερώς 100.000 κτίρια (μεταξύ αυτών και κτίρια του ΟΗΕ), τα 20.000 σπίτια, 500.000 οι άστεγοι. Για να κατανοηθεί το μέγεθος της καταστροφής, ο συνολικός πληθυσμός της Γάζας δεν ξεπερνά πολύ το 1,5 εκατομμύριο. Ο ΟΗΕ εκτίμησε ότι για ν’ αποκατασταθούν οι ζημιές, ακόμη και αν η ανοικοδόμηση προχωρούσε απρόσκοπτα (κάτι που δεν γίνεται λόγω του ισραηλινού εμπάργκο) πιθανότατα θα χρειάζονταν μέχρι και 10 χρόνια.

PALESTINIAN-ISRAELI-CONFLICT-GAZA-STADIUM

Παρασκευή 31 Ιουλίου 2015 – Ένα χρόνο μετά

 Ο Αλί Νταουάμπσεχ, μόλις 18 μηνών, καίγεται ζωντανός μέσα στο σπίτι του στο χωριό Κφάρ Ντούμα της Δ. Όχθης. Ακροδεξιοί έποικοι πέταξαν βόμβες μολότωφ στο φτωχικό σπίτι από τα ανοιχτά -λόγω ζέστης- παράθυρα, τα ξημερώματα. Στους μαυρισμένους από τη φωτιά τοίχους φαίνονται ακόμη τα συνθήματα που έγραψαν στα εβραϊκά: «Ζήτω ο Μεσσίας», «Εκδίκηση» και «Το τίμημα που πρέπει να καταβληθεί» (Price Tag).

Δύο ημέρες πριν, οι ισραηλινές Αρχές είχαν καταστρέψει δύο σπίτια υπό ανέγερση σε έναν ισραηλινό οικισμό νοτιότερα. Ακόμη και για την ισραηλινή νομοθεσία, την τόσο ενθαρρυντική με τον εποικισμό, είχαν κριθεί παράνομα.  Ακραία εποικιστικά στοιχεία, συχνά, «απαντούν» σε τέτοιες αποφάσεις των ισραηλινών αρχών, με επιθέσεις κατά Παλαιστίνιων! Το «τίμημα», αυτή τη φορά, το πλήρωσε ο μικρός Αλί και η οικογένειά του. Τα παλαιστινιακά εδάφη, για μια ακόμη φορά, «βράζουν» από οργή. Το θρήνο εντείνουν  οι επόμενοι Παλαιστίνιοι νεκροί  από ισραηλινά πυρά στις διαδηλώσεις που ακολουθούν τα αμέσως επόμενα 24ωρα.

Οργή επικρατεί και εντός Ισραήλ. Οι φιλειρηνικές οργανώσεις μιλούν για «επιδημία» επιθέσεων από ακροδεξιούς εποίκους κατά Παλαιστινίων. Καταγγέλλουν ότι ευθύνεται “η επιείκεια που επιδεικνύει η κυβέρνηση απέναντι στις βιαιοπραγίες εις βάρος Παλαιστινίων και η ρητορική του μίσους”. Χιλιάδες Ισραηλινοί διαδηλώνουν στο Τελ Αβίβ, το Σάββατο 2 Αυγούστου, με κεντρικό σύνθημα «Σταματήστε το Μίσος» τονίζοντας ότι η «υποκίνηση σε μίσος της άκρας δεξιάς σκοτώνει».

Την επίθεση σπεύδει να καταδικάσει ως «τρομοκρατική ενέργεια» ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου, ο οποίος σε μια προσπάθεια να αμβλύνει τις εντυπώσεις, εντός και εκτός, σπεύδει να επισκεφτεί τους γονείς και τον αδελφό του Αλί που χαροπαλεύουν στο νοσοκομείο. Η μητέρα, την 26χρονη Ρίχαμ Νταουάμπσεχ φέρει εγκαύματα τρίτου βαθμού στο 90% του σώματός της, ο Άχμεντ, ο τετράχρονος αδελφός του Άλι φέρει εγκαύματα τρίτου βαθμού στο 60% του σώματός του και πατέρας της οικογένειας, ο Σάαντ, φέρει εγκαύματα τρίτου βαθμού στο 80% του σώματός του. Το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ισραήλ δίνει εντολή να εντοπιστούν και να συλληφθούν, χωρίς να προηγηθεί δίκη, οι δράστες της επίθεσης. Πρόκειται όντως για μια «σκληρή» σε σχέση με τα συνήθη κίνηση από πλευράς ισραηλινής ηγεσίας.

Ο Παλαιστίνιος Πρόεδρος Μαχμούντ Αμπάς κάνει λόγο για «εγκλήματα πολέμου» και προαναγγέλει προσφυγή της Π. Αρχής στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης. Απόδοση δικαιοσύνης για την «τρομοκρατική επίθεση» και σειρά μέτρων για την μη επανάληψή τους ζήτησαν ΗΠΑ και ΕΕ προχωρώντας στις γνωστές λεκτικές καταδίκες.

Στο ίδιο μήκος κύματος και η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Καταδίκασε την «εγκληματική ενέργεια που αποδεικνύει την τραγικά αδιέξοδη δράση του φανατισμού και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας». Ακολουθώντας, δε, σχεδόν κατά γράμμα την αντίστοιχη ανακοίνωση του Στέητ Ντιπάρτμεντ σημειώνει ότι οι «ισραηλινές αρχές έσπευσαν να καταδικάσουν την επίθεση». Και κλείνει με το γνωστό ευχολόγιο περί ανάγκης «οικοδόμησης εμπιστοσύνης που θα οδηγήσει στην επανεκκίνηση της διαπραγματευτικής διαδικασίας για την επίλυση της Ισραηλο-Παλαιστινιακής διένεξης».

Θλίψη και οργή για τον θάνατο του Αλί Νταουάμπσεχ

Θλίψη και οργή για τον θάνατο του Αλί Νταουάμπσεχ

Δεν υπάρχει «ακραία βία» και «διένεξη»: υπάρχει κατοχή

Όπως και εκείνες τις εφιαλτικές 50 ημέρες του καλοκαιριού του 2014, που ισοπεδωνόταν ανηλεώς η Γάζα,  έτσι και στην «Μαύρη Παρασκευή» του 2015,  που ένα μωρό γινόταν παρανάλωμα του πυρός και η οικογένειά του επίσης, η υποκρισία ξεχείλισε και τα κροκοδείλια δάκρυα περίσσεψαν. «Δάκρυα» για τη «βία» γενικώς, για το «φαύλο κύκλο» της, για τη «διένεξη» που δεν επιλύεται.

«Δάκρυα» που προσπαθούν να θολώσουν την μία και μοναδική αλήθεια: αυτήν της κατοχής. Ο ουρανός έβρεχε θάνατο στη Γάζα επί 50 ημέρες επειδή υπάρχει η ισραηλινή κατοχή. Ο Αλί κάηκε όχι γιατί κάποιοι τρελοί ξαφνικά τρελάθηκαν περισσότερο και εκδήλωσαν με τον τρόπο αυτό τα δολοφονικά τους ένστικτα αλλά επειδή υπάρχει η κατοχή. Και ίσως το πιο απάνθρωπο πρόσωπο της κατοχής είναι ο εποικισμός.

Ο εποικισμός είναι επίσημη κεντρική πολιτική των ισραηλινών ηγεσιών εδώ και χρόνια. Την τελευταία 20ετία, κατά την οποία υποτίθεται ότι με μεγάλα και μικρά διαλείμματα, βρίσκεται σε εξέλιξη η δήθεν «ειρηνευτική διαδικασία», η παλαιστινιακή πλευρά καλείται να διαπραγματευτεί τα αυτονόητα και το Ισραήλ επεκτείνει τους εποικισμούς στη Δ. Όχθη (οι έποικοι κοντεύουν να ξεπεράσουν όπως προσφάτως είπε στο ToPeriodiko.GR ο Παλαιστίνιος Πρέσβης στην Αθήνα Μαρουάν Τουμπάσι τις 800.000) ενώ σφίγγει τον κλοιό του αποκλεισμού στη Λωρίδα της Γάζας.

Στην Μέση Ανατολή, δεν υπάρχει «διένεξη». Δεν γίνεται «πόλεμος» γιατί ο πόλεμος χρειάζεται δύο ισοδύναμα κυρίαρχα μέρη. Η βία, ο θάνατος, το αίμα έχει ονοματεπώνυμο: λέγεται ισραηλινή κατοχή. Με αυτήν και τις εκφάνσεις της ασχολούνται όλες οι σχετικές αποφάσεις του ΟΗΕ και του διεθνούς δικαίου, τις οποίες ουδέποτε φυσικά εφάρμοσαν οι ισραηλινές ηγεσίες και ουδείς τις πίεσε να τις εφαρμόσουν.

netanyahu-terrorists-gaza

Οι «ίσες συνένοχες αποστάσεις» και του ελληνικού ΥΠΕΞ

Οποιοσδήποτε επικεντρώνεται σε επιμέρους πτυχές της κατοχής και καταδικάζει γεγονότα παρουσιάζοντάς τα μεθοδικά ως αποσπασματικές ενέργειες μικρών περιθωριακών ακραίων ομάδων συμβάλλει απλώς στην κυρίαρχη αφήγηση των ισραηλινών ηγεσιών με στόχο τη διαστρέβλωση της πραγματικότητας και τη δημιουργία μιας «μαγικής εικόνας» που βασίζεται, ενώ ταυτόχρονα εκτρέφει, τη θρησκευτική μισαλλοδοξία και τις ακραίες φωνές, που υπάρχουν αλλά δεν είναι η αιτία, είναι το αποτέλεσμα. Όποιος, όπως η ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών, «θολώνει» τα νερά χωρίς να αποκαλύπτει την πηγή όλων των δεινών, που είναι η κατοχή, και χωρίς να ζητά τον άμεσο και άνευ όρων τερματισμό της, ούτε για την ειρήνη στην περιοχή ενδιαφέρεται πραγματικά, πολύ περισσότερο δε για την ίδρυση ανεξάρτητου κυρίαρχου βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο Ισραήλ, στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ.

Όπως φαίνεται για το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, που προφανώς εκφράζει και την κυβέρνηση και δεν λειτουργεί αυτόνομα,  η ισραηλινή επιχείρηση στη Γάζα, οι χιλιάδες νεκροί, οι τραυματίες, τα ορφανά και ακρωτηριασμένα παιδιά, το καθημερινό μαρτύριο του παλαιστινιακού λαού, οι δεκαετίες αγώνα και αίματος, το καμένο κορμάκι του Αλί, είναι το αποτέλεσμα «ορισμένων ακραίων»  σε μια «διένεξη» και όχι κεντρική πολιτική επιλογή του Τελ Αβίβ. Άλλωστε, όπως ανέφερε σε προηγούμενη ανακοίνωσή του τον Μάη το υπουργείο Εξωτερικών (όπως γράφαμε και στο ToPeriodiko.GR) με αφορμή την επέτειο ίδρυσης του Ισραήλ, Ελλάδα και Ισραήλ «μοιράζονται κοινές αξίες». Ποιες άραγε είναι αυτές;  Είναι η κατοχή; Που οδηγεί σε σφαγές σαν αυτήν στη Ράφα την 1η Αυγούστου του 2014;  Είναι ο εποικισμός; Που οδηγεί στο να καις ζωντανές ολόκληρες οικογένειες;  Ποιες είναι οι αυτές οι κοινές αξίες επί των οποίων βασίζεται και η συμφωνία που «έφερε» ο κ. Καμμένος μετά την τελευταία του επίσκεψη στο Τελ Αβίβ, και επιτρέπει σε Ισραηλινούς στρατιώτες ν’ αναπτύσσονται σε ελληνικό έδαφος; (Πρόκειται για την πρώτη τέτοια «άδεια» μετά από το σχετικό «ελευθέρας» που έχουν οι Αμερικανοί).

Όταν συγκαλύπτεις ένα διαρκές έγκλημα σε βάρος ενός ολόκληρου λαού, μην καταδικάζοντας την πραγματική του αιτία, τότε συγκαλύπτεις τους πραγματικούς ενόχους και την πολιτική τους. Και αυτό λέγεται, στην καλύτερη περίπτωση, συνενοχή.

kotziasnato

Ο έλληνας υπουργός εξωτερικών Ν. Κοτζιάς μαζί με υπουργούς του ΝΑΤΟ τραγουδούν το “We are the world”

Διαβάστε την ανακοίνωση του ελληνικού ΥΠΕΞ : 

Ανακοίνωση του Υπουργείου Εξωτερικών

Καταδικάζουμε απερίφραστα τον χθεσινοβραδινό εμπρησμό οικίας Παλαιστινίων στο χωριό Duma στην Δυτική Όχθη που οδήγησε στην τραγική απώλεια της ζωής ενός βρέφους. Πρόκειται για μια εγκληματική ενέργεια που αποδεικνύει την τραγικά αδιέξοδη δράση του φανατισμού και της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.

Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του θύματος της αποκρουστικής αυτής επίθεσης, οι υπαίτιοι της οποίας πρέπει να συλληφθούν και να οδηγηθούν ενώπιων της δικαιοσύνης από τις Ισραηλινές Αρχές που έσπευσαν να καταδικάσουν την επίθεση.

Η ανθρώπινη αυτή τραγωδία καταδεικνύει ότι, σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, χρειάζεται να ενταθούν οι προσπάθειες για τη δημιουργία του απαραίτητου κλίματος εμπιστοσύνης που θα οδηγήσει στην επανεκκίνηση της διαπραγματευτικής διαδικασίας για την επίλυση της Ισραηλο-Παλαιστινιακής διένεξης.

Ανάμεσα στις δύο μεγάλες αγάπες, την ψυχολογία και τη δημοσιογραφία, την μία την σπούδασε και την άλλη την έκανε επάγγελμα. Καμβάς το διεθνές ρεπορτάζ. Eκεί που δυστυχώς οι ζωές γίνονται ακόμη αριθμοί. Αγαπημένη ερώτηση: γιατί. Αγαπημένο μέσο: οι λέξεις, γραπτές ή ραδιοφωνικές. Μετά κόπων και βασάνων, κατάφερε να ολοκληρώσει διδακτορική διατριβή, όπου αποπειράθηκε να συνδυάσει πολιτική φιλοσοφία και σύγχρονες εξελίξεις.