Ο κινηματογράφος συμπληρώνει της μνήμες. Και έτσι το σινεμά του Αγγελόπουλου μέσω της δυναμικής που προσέδωσε στην μνήμη, αποκατέστησε τον λαό –που είναι ο μοναδικός που την κατέχει δικαιωματικά- ως μοναδικό φορέα ελληνικότητας. Ανέδειξε την ουσία: Μια συλλογική ταυτότητα σε ένα συλλογικό τόπο. Ενοποιώντας άριστα το βαθύτερο λαϊκό πόνο αλλά και τη βαθύτερη ελπίδα του 20ου αιώνα, η αξία είναι τεράστια γιατί επιδρά άμεσα στην πολιτισμικότητα μας, στην κουλτούρα μας ως ελληνικού λαού.