Μαρία Πρωτόπαππα

Το θέατρο είναι δοκιμασία για τον ηθοποιό. Απαιτεί σεβασμό, μόχθο, αποδείξεις ήθους, συνέπειας, ταλέντου. Όλα αυτά έχουν ένα σκοπό: Την απελευθέρωση του προσώπου. Όταν τα προαπαιτούμενα εκπληρωθούν, τότε ο ηθοποιός μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της σκηνής και να συνταξιδέψει μαζί με τους θεατές. Να τους οδηγήσει στη λύτρωση και την αναγέννηση που προσφέρει η τέχνη. Η Μαρία Πρωτόπαππα είναι τέτοια περίπτωση ηθοποιού. Σε κάθε παράσταση παρουσιάζει τι σημαίνει ηθοποιός. Σωματικός-ψυχικός πόνος από την ένταση της πρόβας. Της ανόθευτης προσπάθειας να μεταφέρει το μήνυμα του εκάστοτε δημιουργού. Κοπιάζει, δεν αμφιβάλλει και το ταλέντο της την κάνει οδηγό στο γλυκόπικρο παραμύθι του θεάτρου. Κινείται αθόρυβα εκτός σκηνής ενώ είναι εκκωφαντική η παρουσία της πάνω σε αυτήν. Πάντα εισέρχεται με ταπεινότητα και σεμνότητα στη μεγάλη δοκιμασία. Η διαδικασία δεν σταματά. Επαναλαμβάνεται. «Ο κύκλος με την κιμωλία» είναι η νέα πρόκληση. Μπρεχτ. Στο θέατρο «Παλλάς» από τις 11 Μαρτίου. Υποδύεται τη Γρούσα.

Η μετάφραση του έργου είναι του Οδυσσέα Ελύτη και η μουσική του Μάνου Χατζιδάκι. Μάλιστα, η μουσική που θα πλαισιώνει την παράσταση προέρχεται από την αυθεντική μπομπίνα του 1957 και δεν έχει ακουστεί στο παρελθόν.

Τι είναι αυτό που απαιτεί από τον ηθοποιό κάθε κλασικό έργο;

Ακρίβεια, εμβάθυνση και προσωπική ματιά.

Τι αποκομίζετε μελετώντας και παίζοντας Μπρεχτ;

Ωραία το θέτετε, γιατί περισσότερο διδάσκομαι παρά προτείνω. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον. Έχω την αίσθηση μιας ιδιότροπης κατάδυσης στα ανθρώπινα, τη μια στιγμή μιας ιδιωτικής, προσωπικής και συναισθηματικής ματιάς και την αμέσως επόμενη ενός zoom out  που επιτρέπει να δει κανείς την κίνηση, τον μηχανισμό του συνόλου, της κοινωνικοπολιτικής συνθήκης που επηρεάζει το άτομο ως ένας θερμός και ψυχρός ταυτόχρονα καταλύτης.

Ο γερμανός δραματουργός έλεγε ότι «Ο κύκλος με την κιμωλία» είναι μια αλληγορία για τον «πειρασμό της καλοσύνης». Υποκύπτουμε σήμερα σε αυτόν τον πειρασμό;

Θα αποφύγω να απαντήσω σε πρώτο πληθυντικό. Ο πειρασμός είναι προσωπική υπόθεση. Βέβαια, οι μονάδες που εκπέμπουν καλοσύνη με τη δράση τους επηρεάζουν ό,τι τις περιβάλλει. Πιστεύω πως η “καλοσύνη” διδάσκεται, ή, έστω, μπορεί και να διδαχθεί από κάποιους που είναι εκ φύσεως δοτικοί και αλτρουιστές.

 Πείτε μας λίγα λόγια για τον ρόλο σας

Η Γρούσα είναι μια γυναίκα από τη φύση της πρόθυμη. Ο Μπρεχτ διαλέγει να φωτίσει ένα πρόσωπο απλοϊκό, με χαμηλό κοινωνικό status, καθόλου αξιοπρόσεχτο στην πρώτη ματιά. Μέσα του κρύβει τόση αντοχή, τόση ζωτική ενέργεια και αρκετά μεγάλη γενναιοδωρία ψυχής, που επιτρέπει την αυτοθυσία για ένα άλλο πλάσμα. Ένα αβοήθητο βρέφος, το οποίο αναλαμβάνει σαν μητέρα, δένεται σιγά-σιγά μαζί του και τέλος το διεκδικεί με τρομερό πάθος σα να ήταν δικό της. Σαν να ήταν η σωτηρία του, προσωπική της υπόθεση. Είναι ένα πρόσωπο που του… συμβαίνει να υποπέσει στον πειρασμό της καλοσύνης από φυσική ροπή, ίσως κι από εγωισμό.

Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης;

Βρισκόμαστε ακόμα στο στάδιο της κατασκευής της παράστασης και δεν έχω ακόμα «δει» τι αντανακλά στο σύνολό της. Στο επίκεντρο της πάντως βρίσκεται η δύναμη της ανιδιοτελούς αγάπης.

Πόσο δύσκολη είναι η θέση του ηθοποιού σήμερα;

Όσο δύσκολη είναι όλων των Ελλήνων εργαζομένων. Η αβεβαιότητα -παλιό μας χόμπι- είναι ακόμη μεγαλύτερη. Ο κλάδος μαστίζεται από ανεργία.

Μπορεί να κάνει απερίσπαστος τη δουλειά του;

Πώς θα μπορούσαμε να μείνουμε ανεπηρέαστοι μέσα σ’ αυτήν την ταραχή; Το θέατρο το κάνουν οι άνθρωποί του όχι για τα χρήματα, αλλά για τη φυγή, για να αντέχουν να υπάρχουν.

Πιστεύετε ότι πρέπει να παίρνει θέση για τα πράγματα;

 Όσο πρέπει και οφείλει ο καθένας ως πολίτης. Δικαιωματικά, αλλά και ως καθήκον.

Η κρίση άλλαξε το θέατρο;

Αλλάζει τις συνθήκες εργασίας, αλλάζει χέρια η παραγωγή, το εμπορικό κομμάτι νομίζω.

ΜΠΕΡΤΟΛΤ ΜΠΡΕΧΤ

«Ο κύκλος με την κιμωλία»

Πρεμιέρα 11 Μαρτίου

Θέατρο Παλλάς

 Οι συντελεστές

Μετάφραση: Οδυσσέας Ελύτης

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Σκηνικά-κοστούμια: Λίλη Πεζανού

Χορογράφος: Αμαλία Μπένετ

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Δραματουργική επεξεργασία: Μανώλης Δούνιας

Βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Σκουλά

Πρωταγωνιστούν: Αιμίλιος Χειλάκης, Μαρία Πρωτόπαππα, Αποστόλης Τότσικας, Ελισάβετ Μουτάφη. Αφηγητής ο Δημήτρης Λιγνάδης

Παίζουν αλφαβητικά: Δέσποινα Γιαννοπούλου, Παναγιώτης Εξαρχέας, Κώστας Κορωναίος, Ελένη Κούστα, Χριστιάνα Μαντζουράνη, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Άγγελος Μπούρας, Γιώργος Παπανδρέου, Γρηγόρης Ποιμενίδης, Σπύρος Τσεκούρας, Βαγγέλης Ψωμάς.

Τιμές εισιτηρίων: Τετάρτη ως Παρασκευή, Πλατεία: 11€, 13€, 17€, 21€, 25€, 31€, V.I.P 50€, Εξώστης: 11€, 13€, 15€, 19€, 23€, Θεωρεία εξώστη: 11€, 13€, 17€, 21€, V.I.P 41€, Φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65: 13€. Παιδικό: 9€ – 40€

Σάββατο και Κυριακή, Πλατεία: 14€, 18€, 22€, 26€, 32€, 38€, V.I.P. 60€, Εξώστης: 12€, 14€, 18€, 22€, 26€, Θεωρεία εξώστη: 14€, 18€, 22€, 26€, V.I.P 48€, Φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65: 14€. Παιδικό: 10€ – 48€