Το ένα τρίτο του κόσμου δεν έχει πρόσβαση σε καθαρό νερό

H κατάσταση επιδεινώνεται όσο περνάει ο καιρός

| 14/07/2017

Οι τεράστιες ανισότητες που επικρατούν σε ένα καπιταλιστικό σύστημα όχι μόνο δεν περιορίζονται, αλλά αντίθετα εντείνονται με τους βίαιους μηχανισμούς της κρίσης. Πλέον όμως η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο για περίπου το ένα τρίτο του πλανήτη.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η UNICEF καιο Παγκόσμιος Οργάνισμός Υγείας (ΠΟΥ),
περίπου 3 στους 10 ανθρώπους παγκοσμίως, ή 2,1 δισεκατομμύρια, δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές και άμεσα διαθέσιμο νερό στο σπίτι, ενώ πάνω από τους μισούς, σχεδόν 6 στους 10 ή 4,4 δισεκατομμύρια άνθρωποι, δεν διαθέτουν σωστά διαχειριζόμενη αποχέτευση.

Η κοινή έκθεση του 2017, στα πλαίσια του προγράμματος για την «Παρακολούθησης της Προόδου στο Πόσιμο Νερό και την Υγιεινή και τους Στόχους της Βιώσιμης Ανάπτυξης», παρουσιάζει την πρώτη παγκόσμια εκτίμηση της «ασφαλούς διαχείρισης» του πόσιμου νερού και των υπηρεσιών αποχέτευσης, η οποία είναι το λιγότερο απογοητευτική. Το συμπέρασμα είναι ότι πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να στερούνται πρόσβασης σε αυτά, ιδίως στις αγροτικές περιοχές.

«Το ασφαλές νερό, η υγιεινή και η υγιεινή στο σπίτι δεν θα πρέπει να αποτελούν προνόμιο μόνο εκείνων που είναι πλούσιοι ή ζουν σε αστικά κέντρα», λέει ο Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, Γενικός Διευθυντής της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. «Αυτές είναι μερικές από τις πιο βασικές απαιτήσεις για την ανθρώπινη υγεία και όλες οι χώρες έχουν την ευθύνη να εξασφαλίσουν ότι ο καθένας μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτές».

Το γεγονός ότι δισεκατομμύρια άνθρωποι έχουν αποκτήσει πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες πόσιμου νερού και αποχέτευσης από το 2000 δεν σημαίνει πως το νερό που φτάνει σε αυτούς είναι τελικά κατάλληλο για πόση, ή οτι διαθέτουν τις υποδομές που απαιτούνται για να το χρησιμοποιήσουν. Σε πολλά σπίτια, εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης και σχολεία δεν υπάρχει ούτε ίχνος καθαρού νερού, ενώ η συζήτηση για σαπούνι φέρνει θυμηδία.

Η κατάσταση αυτή επιδεινώνει την υγεία των κατοίκων, με ολέθρια πολλές φορές αποτελέσματα. Κάθε χρόνο, 361.000 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν λόγω διάρροιας. Η κακή αποχέτευση και το μολυσμένο νερό συνδέονται επίσης με τη μετάδοση ασθενειών όπως η χολέρα, η δυσεντερία, η ηπατίτιδα Α και ο τύφος.

Ανισότητες ακόμα και στην εξαθλίωση

Δεν είναι όλες οι καταστάσεις οι ίδιες. Από τα 2,1 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, 844 εκατομμύρια δεν έχουν ούτε καν μια βασική υπηρεσία πόσιμου νερού. Αυτό περιλαμβάνει 263 εκατομμύρια ανθρώπους που πρέπει να κάνουν πάνω από 30 λεπτά ανά διαδρομή, για να συλλέξουν νερό από πηγές εκτός του σπιτιού τους και 159 εκατομμύρια που εξακολουθούν να πίνουν νερό από πηγές επιφανειακών υδάτων, που δεν έχει υποστεί επεξεργασία, όπως ρέματα ή λίμνες.

Σε 90 χώρες, η πρόοδος προς τις βασικές υπηρεσίες υγιεινής είναι πολύ αργή, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα φθάσουν σε παγκόσμια κάλυψη έως το 2030.

Από τα 4,4 δισεκατομμύρια ανθρώπους που δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλής αποχέτευση, 2,3 δισεκατομμύρια εξακολουθούν να μην έχουν βασικές υπηρεσίες υγιεινής. Αυτό περιλαμβάνει 600 εκατομμύρια ανθρώπους που μοιράζονται μια τουαλέτα, ή μια τουαλέτα με άλλα νοικοκυριά και 892 εκατομμύρια ανθρώπους – κυρίως σε αγροτικές περιοχές – που αφοδεύουν στο ύπαιθρο. Λόγω της αύξησης του πληθυσμού, η ελεύθερη αφόδευση αυξάνεται στην υποσαχάρια Αφρική και την Ωκεανία.
Επιπλέον ευρήματα από την έκθεση περιλαμβάνουν:

• Πολλές χώρες δεν διαθέτουν στοιχεία σχετικά με την ποιότητα των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης. Η έκθεση περιλαμβάνει εκτιμήσεις για 96 χώρες σχετικά με την ασφαλή διαχείριση του πόσιμου νερού και για 84 χώρες σχετικά με την ασφαλή διαχείριση της αποχέτευσης.

• Σε χώρες που αντιμετωπίζουν συγκρούσεις ή αναταραχές, τα παιδιά είναι 4 φορές λιγότερο πιθανό να χρησιμοποιήσουν βασικές υπηρεσίες ύδρευσης και έχουν 2 φορές λιγότερες πιθανότητες να χρησιμοποιούν βασικές υπηρεσίες υγιεινής από τα παιδιά σε άλλες χώρες.

• Υπάρχουν μεγάλες ανισότητες στην υπηρεσία μεταξύ αστικών και αγροτικών περιοχών. Δύο στους τρεις ανθρώπους με ασφαλή διαχείριση του πόσιμου νερού και τρεις στους πέντε ανθρώπους με ασφαλείς υπηρεσίες υγιεινής ζουν σε αστικές περιοχές. Από τα 161 εκατομμύρια άτομα που χρησιμοποιούν μη επεξεργασμένες επιφανειακές πηγές νερού (από λίμνες, ποτάμια ή κανάλια άρδευσης), 150 εκατομμύρια ζουν σε αγροτικές περιοχές.

Με πληροφορίες από την Unicef