Φοιτητές Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης: Η πρώτη νίκη, ενός όμορφου αγώνα

Λίγες πρώτες σκέψεις από μια, έτσι κι αλλιώς κερδισμένη, μάχη

| 22/01/2020

Στις 13 Ιανουαρίου, οι φοιτητές της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης, μετά από έναν πολύμηνο και πολύμορφο αγώνα, έλυσαν την κατάληψη στην οποία είχαν προχωρήσει, σε μια κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους μπροστά στον κυνισμό και την αναλγησία του υπουργείου Πολιτισμού και της διοίκησης της Σχολής, η οποία παρέμενε κλειστή, χωρίς να έχουν προκηρυχθεί οι θέσεις του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Στην ανακοίνωση του Συλλόγου Σπουδαστών της ΚΣΟΤ αναφέρεται σχετικά:

«Ο Σύλλογος Σπουδαστών της Κρατικής Σχολής Χορού ανακοινώνει τη λύση της κατάληψης των εγκαταστάσεων της σχολής στην οδό Ομήρου 55-57. Σήμερα Δευτέρα 13/01, δόθηκε στη διεύθυνση και τους διοικητικούς υπαλλήλους ο χώρος των γραφείων στην οδό Ομήρου 57 και από αύριο παραχωρείται το κτήριο της Ομήρου 55 όπου στεγάζονται οι αίθουσες διδασκαλίας και η γραμματεία της σχολής .

Υπό την πίεση που άσκησε ο Σύλλογος Σπουδαστών, οι αρμόδιοι φορείς υποχρεώθηκαν στην άμεση προκήρυξη προσλήψεων ωρομίσθιου προσωπικού (καθηγητές & μουσικοί), ικανοποιώντας έτσι ένα από τα βασικά αιτήματα του Συλλόγου. Με βασικό γνώμονα την ομαλή λειτουργία της σχολής και μόνο, οι σπουδαστές παραχωρούν τις εγκαταστάσεις ώστε να διεκπεραιωθούν ταχύτερα οι απαραίτητες ενέργειες για την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους.

Από σήμερα και στο εξής, δεν αμφισβητείται, ότι η ευθύνη για οποιαδήποτε περαιτέρω κωλυσιεργία βαραίνει αποκλειστικά τόσο τη διεύθυνση και τη διοίκηση όσο και το Υπουργείο Πολιτισμού.

Η συλλογική δράση των τελευταίων 4 μηνών με κορύφωση την κατάληψη της 8ης Ιανουαρίου και η κινητοποίηση μέσα από οριζόντιες διαδικασίες, αφήνει τον Σύλλογο Σπουδαστών της Κρατικής Σχολής Χορού πιο συμπαγή και ισχυρό.

Η βελτίωση της ποιότητας των σπουδών μας, αποτελεί κύριο μέλημα του Συλλόγου και βασική επιδίωξη της δράσης μας. Αρνούμαστε την υποβάθμιση των  καλλιτεχνικών σπουδών.

Κλείνοντας, ο Σύλλογος επιθυμεί να αποσαφηνίσει τη διατύπωση στην απάντηση του προς το Διοικητικό Συμβούλιο και τη Διεύθυνση (11/01/2020):

Ο αγώνας μας και η κατάληψη αυτή είναι πολιτικές πράξεις. Δεν έχουν κομματικό πρόσημο.

Η δράση του Σπουδαστικού Συλλόγου αποτελεί πολιτική και καλλιτεχνική κίνηση. Οργανώνεται από το Σύλλογο Σπουδαστών και μόνο.

Σύλλογος Σπουδαστών ΚΣΟΤ».

Βίντεο από τη δράση διαμαρτυρίας ενάντια στην απαξίωση και υποβάθμιση των σπουδών τους που πραγματοποίησαν οι φοιτητές της Κρατικής Σχολής Ορχηστρικής Τέχνης, την Κυριακή 12 Ιανουαρίου, στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, με τη συμπαράσταση συναδέλφων τους από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου.

 

Η ανακοίνωση των παιδιών τα λέει όλα.

Και μόνο το γεγονός ότι:

  1. Κινητοποιήθηκαν με το απλό και στοιχειώδες αίτημα να λειτουργεί η Σχολή τους, η οποία δεν άνοιξε με την έναρξη του ακαδημαϊκού έτους με ευθύνη της κυβέρνησης, αρκεί για να αποκαλύψει σε όλη της τη νοσηρότητα την διαχρονική κρατική αδιαφορία για ό,τι σοβαρό θα έπρεπε να σημαίνει ο όρος «καλλιτεχνικές σπουδές».

 

  1. Ξεπέρασαν προσωπικές αναστολές και προχώρησαν και σε δημιουργικές, πρωτότυπες μορφές αγώνα, όπως αυτή στο Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος Νιάρχου, συνιστά μια ατομική επιτυχία τους και ένα συλλογικό παράδειγμα.

 

  1. Αυτός ο αγώνας τρόμαξε το υπουργείο και τη διοίκηση, αποδεικνύει πως η μόνο μάχη που χάνεται, είναι αυτή που δεν δόθηκε ποτέ.

 

  1. Από τον τρόμο αυτό η διοίκηση εξέδωσε μια άθλια, υβριστική ανακοίνωση και πίεσε τις εξελίξεις προς το άνοιγμα της Σχολής, καταδεικνύει τι πανικοβάλει την μικρή ή την μεγάλη εξουσία: Η δύναμη της συλλογικής, οργανωμένης πάλης.

 

Είναι υπόθεση των παιδιών να επεξεργαστούν τα διδάγματα αυτής της πάλης. Το βέβαιο είναι πως βγαίνουν δυνατότερα, πιο έμπειρα, με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στη δύναμή τους.

Και αυτό δεν το διδάσκει καμία σχολή.

Αυτό το διδάσκει ο δρόμος του αγώνα.

Γεννήθηκε – και αυτή είναι μία από τις ελάχιστες βεβαιότητες που έχει – το 1970. Πουλούσε την εργατική του δύναμη επί χρόνια στον έντυπο και τον ηλεκτρονικό Τύπο. Μέχρι που του έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι ήταν το μόνο πράγμα που φοβόταν. Τώρα «αναρρώνει» στο Περιοδικό. Ελπίζει, για πάντα.