27η Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ: «Σφιχταγκαλιάσματα» και «γκρίνιες»

Ακόμη περισσότερο θα «σφιχταγκαλιαστούν» το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, παρά το γεγονός της διαφορετικής προσέγγισής τους στον κοινό τους ανταγωνισμό με την Ρωσία, όπως προκύπτει από την 27η Σύνοδο Κορυφής της Βορειοατλαντικής λυκοσυμμαχίας που ολοκληρώθηκε προχθές στην Βαρσοβία. Ενισχύοντας «παραδοσιακά» μέτωπα και ανοίγοντας καινούργια, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ αποφάσισαν αναβάθμιση των μεταξύ τους σχέσεων, καθώς και το συντονισμό τους.

Οπως αναμεταδίδει το ΑΠΕ, ο πρόεδρος της Κομισιόν, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και ο γγ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ τόνισαν ότι οι δύο οργανισμοί, των οποίων η «ασφάλεια είναι συνδεδεμένη», είναι «αποφασισμένοι να υπερασπιστούν την πολιτική προστασία, τις στρατηγικές επικοινωνίες, την κυβερνοάμυνα, την ανταλλαγή πληροφοριών, την αντιμετώπιση ζητημάτων παράνομης μετανάστευσης και προσφυγικών ροών και να αναπτύξουν την συνεργασία τους στην Κεντρική Μεσόγειο, αλλά και να προχωρήσουν σε περισσότερες κοινές ασκήσεις».

Επίσης, ο Γιούνκερ είπε ότι τα επόμενα χρόνια θα διατεθούν κονδύλια προς επένδυση στην «αμυντική» βιομηχανία, ενώ όσον αφορά τη Ρωσία, ο γγ του ΝΑΤΟ είπε ότι και οι δύο οργανισμοί έχουν κοινή στάση απέναντι στη Μόσχα, με τη μεν ΕΕ να έχει επιβάλει οικονομικές κυρώσεις, το δε ΝΑΤΟ να έχει επιδοθεί στην μεγαλύτερη από ιδρύσεώς του συγκέντρωση στρατευμάτων στα ανατολικά. Επίσης ο Στόλτενμπεργκ είπε ότι το τελευταίο εξάμηνο το ΝΑΤΟ αντιμετώπισε επιτυχώς δύο σοβαρά ζητήματα, το προσφυγικό στο Αιγαίο και τις επιθέσεις στον κυβερνοχώρο. Σημείωσε ότι το τελευταίο διάστημα πραγματοποιήθηκαν «βήματα» στην συνεργασία ΕΕ – ΝΑΤΟ τα οποία δεν είχαν πραγματοποιηθεί τις προηγούμενες δεκαετίες και προσέθεσε ότι τώρα πρέπει να σημειωθεί μεγαλύτερη πρόοδος στη «συνεργασία» ΕΕ – ΝΑΤΟ σε υψηλότερο επίπεδο.

Η βάση στην Σούδα

Στην Κοινή Δήλωση που συνυπέγραψαν ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ντόναλντ Τουσκ και ο γγ του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ τονίζεται ότι για την περαιτέρω αναβάθμιση της συνεργασίας και του συντονισμού μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι επιτακτικά αναγκαία η εκπλήρωση των εξής στόχων:

«- Αναβάθμιση της ικανότητας αντιμετώπισης των υβριδικών κινδύνων, μέσω ενίσχυσης της ευελιξίας σε ό,τι αφορά στη συνεργασία στην ανάλυση, πρόβλεψη και έγκαιρη ανίχνευση (των κινδύνων αυτών). Ταυτόχρονα θεωρείται αναγκαία η όσο το δυνατόν ευρύτερη ανταλλαγή πληροφοριών και η συνεργασία σε στρατηγικές επικοινωνίες.

– Επιχειρησιακή συνεργασία, συμπεριλαμβανομένης της θαλάσσιας, και ζητημάτων μετανάστευσης, μέσω αυξανόμενης ναυτικής ετοιμότητας, καλύτερου συντονισμού και αμοιβαίας αναβάθμισης των ενεργειών στη Μεσόγειο και αλλού.

– Διεύρυνση του συντονισμού σε ό,τι αφορά την ασφάλεια και την άμυνα στον κυβερνοχώρο.

– Ανάπτυξη των αμυντικών ικανοτήτων των κρατών – μελών της ΕΕ και των συμμάχων του ΝΑΤΟ, καθώς και ανάληψη πολυμερών πρωτοβουλιών.

– Ανάπτυξη ισχυρότερης αμυντικής βιομηχανίας και ενίσχυση της αμυντικής έρευνας και της βιομηχανικής συνεργασίας στην ευρωατλαντική συμμαχία.

– Αναβάθμιση του συντονισμού των ασκήσεων με πρώτο βήμα παράλληλες και συντονισμένες ασκήσεις το 2017 και το 2018.

– Οικοδόμηση αμυντικής ικανότητας και ικανότητας ασφάλειας και υιοθέτησης της ευελιξίας των συμμάχων στην Ανατολή και τον Νότο μέσω εξειδικευμένων πρωτοβουλιών σε σειρά τομέων, σε κάθε χώρα ξεχωριστά, περιλαμβανομένης και της ενίσχυσης της ναυτικής συνεργασίας.».

Ολα αυτά σημαίνουν, εκτός των άλλων, ασφυκτικότερη και ακόμη πιο επικίνδυνη πρόσδεση της Ελλάδας στους επιθετικούς σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ εναντίον των λαών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, αλλά και στην προσπάθειά του να δημιουργήσει συνθήκες αποκλεισμού της Ρωσίας, από τον ευρωπαϊκό βορρά μέχρι και την Μαύρη Θάλασσα. Πρόσδεση στην οποία η ελληνική κυβέρνηση και η εγχώρια αστική τάξη οδεύουν με αξιοσημείωτη προθυμία, παρά τις εσωτερικές αντιθέσεις που προκύπτουν αντικειμενικά, λόγω των γεγονότος ότι τα συμφέροντα μέρους του εγχώριου κεφαλαίου θα εξυπηρετούνταν από μια στενότερη σχέση με την Ρωσία.

Το ΝΑΤΟ προσβλέπει στην, έτσι κι αλλιώς δεδομένη, συνεργασία του καθεστώτος του Κιέβου για την εδραίωση της παρουσίας του στην Μαύρη Θάλασσα

Η παραπάνω «προθυμία» έγινε ολοφάνερη μόλις τον περασμένο Ιούνιο, στην Σύνοδο των υπουργών Αμυνας του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες. Εκεί ο Στόλτενμπεργκ είπε πως «ψάχνουμε για το πώς μπορούμε να αυξήσουμε την παρουσία μας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας» και ότι «θα ήθελα να δω, επίσης, μεγαλύτερη πρόοδο στη Μεσόγειο». «Και αυτό είναι ακριβώς ό,τι ζητήσαμε από τους στρατιωτικούς επιτελείς μας, να καταλήξουν με μια σύσταση, με μια εκτίμηση τι περισσότερο μπορούμε να κάνουμε με βάση την πείρα από το Αιγαίο Πέλαγος και στη συνέχεια να κινηθούμε ενδεχομένως προς την Κεντρική Μεσόγειο».

Το διάστημα που προηγήθηκε της παραπάνω Συνόδου, ο Ελληνας υπουργός Αμυνας και συγκυβερνών, Π. Καμμένος, δήλωνε, με διάφορες αφορμές: «Αναδείξαμε το πόσο σημαντικός είναι ο θαλάσσιος χώρος που βρίσκεται νότια της Κρήτης, βόρεια της Αιγύπτου και της Λιβύης, δυτικά της Κύπρου, του Ισραήλ και της Ιορδανίας και ανατολικά της Μάλτας και της Ιταλίας». «Η κύρια βάση του ΝΑΤΟ στην περιοχή είναι η Σούδα, που τους επόμενους μήνες θα ενισχυθεί και παραπέρα, κι αυτό που ζητάμε από τους συμμάχους είναι η Σούδα να είναι το επίκεντρο του πλέγματος ασφαλείας στην περιοχή από τη Σικελία έως την Ανατολική Μεσόγειο». «Η Ελλάδα, ως κομβική χώρα, έχει αυτή τη στιγμή έναν πολύ σημαντικό ρόλο στο χτίσιμο μιας νέας πολιτικής ασφάλειας».

Πάντως, οι The New York Times διαπίστωσαν «ρωγμές» μεταξύ ΕΕ και ΝΑΤΟ στο θέμα της Ρωσίας κατά την διάρκεια της 27ης Συνόδου Κορυφής της συμμαχίας. Συγκεκριμένα η εφημερίδα αναφέρει ότι η Σύνοδος Κορυφής στην Βαρσοβία επιδεικνύει «ρωγμές», όταν η συζήτηση έρχεται στην ετοιμότητα να ακολουθηθεί η, επιβαλλόμενη από την Ουάσιγκτον, σκληρή, αντι-ρωσική πορεία. Παρά το γεγονός ότι ο Αμερικανός πρόεδρος και οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπάθησαν να παρουσιάσουν μια κοινή θέση στη σύνοδο κορυφής, έγινε σαφές ότι «κάτω από το τραπέζι» ωριμάζουν όλο και περισσότερο μεγάλες διαφωνίες, πολλές από τις οποίες αφορούν στις σχέσεις με τη Μόσχα, σημειώνει η εφημερίδα.

Ειδικότερα, στο άρθρο αναφέρεται, ότι η Γερμανία, η Γαλλία και η Ιταλία δεν κρύβουν τις προθέσεις τους να υποχωρήσουν από την σκληρή στάση απέναντι στη Ρωσία, τόσο σε θέματα οικονομικών κυρώσεων, όσο και στην στρατιωτική τακτική της συμμαχίας, με στόχο ακόμη και την αποτροπή της!

Ο αρθρογράφος επιχειρεί να τεκμηριώσει την διαπίστωσή του, αναφέροντας την συμμετοχή του Ιταλού πρωθυπουργού, Ματτέο Ρέντσι, στο πρόσφατο Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ της Πετρούπολης, τις δηλώσεις του Γάλλου προέδρου, Φρανσουά Ολάντ για την ανάγκη συνεργασίας με την Ρωσία και την κριτική στάση του Γερμανού υπουργού Εξωτερικών, Φρανκ Βάλτερ Στάινμάιερ, έναντι των ΝΑΤΟϊκών ασκήσεων στην Πολωνία.

Ολα αυτά πάντως δεν εμπόδισαν τις κοινές αποφάσεις της Συνόδου για ανάπτυξη τεσσάρων ενισχυμένων, πολυεθνικών ταγμάτων του ΝΑΤΟ σε Πολωνία, Εσθονία, Λιθουανία και Λετονία, την ενίσχυση της «αντιπυραυλικής ασπίδας» και την παρουσία στην Μαύρη Θάλασσα, με την Ρωσία να προειδοποιεί, ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ προς τα σύνορά της θα προκαλέσει «απαντητικά μέτρα» της Μόσχας…

Πηγές: ΑΠΕ, RIA-NOVOSTI, «Ριζοσπάστης»