AUDITORIUM | Ήχοι από τη σύγχρονη underground σκηνή
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») και επανέρχεται στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των μουσικών έργων.
Οι Distant Animals αποτελούν το μουσικό όχημα του Daniel Alexander Hignell, ενός ερευνητή ήχων, βίντεο και περφόρμανς από τη Νότιο Δυτική Αγγλία. Έχει δημιουργήσει πλείστα όσα κοινωνικού περιεχομένου ηχητικά έργα που συνδυάζουν οπτικές τέχνες, χορογραφία, θεολόγους, νομικούς και πολιτικούς ακτιβιστές. Το τελευταίο του άλμπουμ, «Lines», είναι εμπνευσμένο από ένα πολυσέλιδο κείμενο εκτελεσμένο από modular συνθετητή που οδηγεί τους μουσικούς να επιχειρούν απότομες μαζί και εξελικτικές αλλαγές στο ηχόχρωμα και τον ρυθμό σε μεγάλες χρονικά περιόδους. Επηρεασμένος από συνθέτες όπως οι Morton Feldman, La Monte Young και Mauricio Kagel, χρησιμοποιεί εντατικά τους drone ρυθμούς, με κορυφώσεις και χαμηλές πτήσεις ούτως ώστε γεμίζει άνετα τους χώρους όπου ο ακροατής τελεί διάφορες χειρονακτικές και μη εργασίες.
https://hallowground.bandcamp.com/album/distant-animals-lines
Το έργο της Αμερικανής -κατοίκου Στοκχόλμης- συνθέτριας Kali Malone, “Cast of Mind”, εξερευνά την χρήση της αρμονίας ως δύναμης με ψυχολογικές επιπτώσεις, με την χρήση του συνθετητή Buchla 200 συν χάλκινα και ακουστικά ξύλινα πνευστά. Τέσσερις μεγάλες συνθέσεις κοσμούν τον δίσκο όπου στο ομότιτλο κομμάτι κυριαρχεί ένα επικό μπασούν ενώ στο δεύτερο το τρομπόνι και το μπάσο κλαρινέτο και στο τρίτο οι πριονωτές κυματομορφές και οι ρυθμικοί ταλαντωτές. Στο τέταρτο και τελευταίο, το μπασούν επιστρέφει για να πρωταγωνιστήσει σε ένα μινιμαλίστικο χαλαρό πεδίο, που όλο και ανεβάζει εντάσεις για να καταλήξει σε χαμηλής ενέργειας ισοκράτες.
https://hallowground.bandcamp.com/album/kali-malone-cast-of-mind
Οι Γάλλοι Pest Modern είναι το πρότζεκτ του visual artist Joël Hubaut και του γιού του, μουσικού, Emmanuel Hubaut. Ο τίτλος τού άλμπουμ παρμένος από το κομμάτι των εμβληματικών Jac Berrocal and Vince Taylor, “Rock’ N Roll Station“, από τα ‘70s. Ροκ εν ρολ κιθάρες, surf, ροκεμπίλι, ψυχεδέλεια, πολύ feedback, sound poetry, vintage ηχώ, θόρυβοι και ηλεκτρονικά και άκρατος αυτοσχεδιασμός πάνω σε στάνταρ ρυθμικά σχήματα – οι Cramps συναντούν τους Suicide που συναντούν τον Brion Gysin. Εξαιρετική και η απόδοση του ομότιτλου κομματιού, με τα γαλλόφωνα αγγλικά και την θεατράλε ένταση των ερμηνευτών. Ο δίσκος συμπληρώνεται με διάφορα ενδιαφέροντα ρεμίξ τον πρωτότυπων κομματιών.
https://emmanuelhubaut.bandcamp.com/album/pest-modern-rocknroll-station
Από τα πιο σεβαστά μέλη της ηλεκτρονικής σκηνής της Γαλλίας, o Laurent Perrier -ποιητής του αναλογικού ήχου- με έντονη προσωπική ταυτότητα στα έργα του, κυκλοφορεί, ως Zonk‘t, το «Banburismus» με βάση τους modular συνθετητές. Ο καλλιτέχνης καινοτομεί δουλεύοντας με τα αμπιεντικά όρια του dub καθώς τα μεταλλάσει σε drones μπροστά από τοίχους με ηχώ, glitches, βαθιά μπάσα, παραμορφωμένες φωνές, μεταλλικά χτυπήματα και μακρινά blips. Είναι ο πειραματισμός του Perrier με το ηλεκτρονικό dub που δημιουργεί τέσσερα απολαυστικά χαμηλότονα κομμάτια που ταξιδεύουν δημιουργικά τον ακροατή.
https://zonkt.bandcamp.com/releases
Η τρίτη κυκλοφορία της 24μελούς Splitter Orchester 
όπως και οι προηγούμενες είναι μια συνεργασία. Το βερολινέζικο σύνολο παίζει μαζί με το κουαρτέτο The Pitch που αποτελείται κατά τα ¾ του από μέλη της μεγάλης ορχήστρας. Το ηλεκτροακουστικό “Frozen Orchestra (Splitter)” αποτελείται από μια μεγάλη σύνθεση ένθα μονοχρωματικά ηχητικά πεδία αυξάνουν διαρκώς αν και ανεπαίσθητα την έντασή τους μέσα από το συνεχές τους ισοκράτημα τους ενώ η όποια μελωδική γραμμή εξελίσσεται τόσο αργά ώστε, σχεδόν, λανθάνει της προσοχής. Βασικό ρόλο στο κομμάτι παίζουν- μεταξύ άλλων- το πιάνο, τα πνευστά, τα κρουστά του Burkhard Beins- τα ηλεκτρονικά και οι ταλαντωτές.
http://mikroton.net/recordings/mikroton-cd-61
Ο μουσικός και παραγωγός Martin Steer κυκλοφόρησε στην ετικέτα του, Antime, ως Bad Stream, το ομώνυμο άλμπουμ. Δημιουργεί ένα δυναμικό έργο καθώς πειραματίζεται με την ηλεκτρική κιθάρα, τον αναλογικό συνθετητή κρουστών Tempest και την φωνή του. Κιθάρες, λοιπόν και μηχανές με επιρροές από Radiohead αλλά και Nine Inch Nails σε περισσότερο ακατέργαστη κατάσταση – κάτι μεταξύ άμπιεντ, drone και θορύβου. Είναι βέβαια η θητεία του στο εμπορικό κύκλωμα που τον βοηθάει στην μελωδική υπόσταστη των τραγουδιών -σαν να ακούς βρώμικες, υπονομευμένες εκτελέσεις ποπίστικων computer pop κομματιών. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τα στιχάκια χαρακτηριστικών τίτλων που μιλούν για αλλοτρίωση, μοναξιά, βία, μέσα στο χάος του digital σύμπαντος, τότε καταλαβαίνουμε και τις προθέσεις ενός καλλιτέχνη που είναι εμβαπτισμένος σε αυτό.
Το “More Fun Please” είναι η προσπάθεια του Νορβηγού ντράμερ και συνθέτη Paal Nilssen–Love να παίξει με ορχήστρα μεγαλύτερη από αυτή της Large Unit. Ούτως, η Extra Large Unit με 27 μέλη πλέον, επιδίδεται σε ένα εξαιρετικό αυτοσχεδιαστικό φεστιβάλ 33 λεπτών ηχογραφημένο ζωντανά στο Only Connect festival στο Όσλο, ενώ αποτελεί την 40η κυκλοφορία της φοβερά δημιουργικής ετικέτας του Nilssen-Love, PNL Records. Θα μπορούσε να είναι η συνέχεια της θρυλικής Globe Unity Orchestra ή ακόμη ένας καινούριος John Cage αν δεν την διέκρινε η μεγάλη αίσθηση του χιούμορ συνοδευόμενου από ασίγαστο πάθος για ακραίες καταστάσεις!
https://pnlrecords.bandcamp.com/album/more-fun-please
Για το ντεμπούτο του άλμπουμ ο ανερχόμενος Νορβηγός συνθέτης Julian Skar συνεργάζεται με το Ensemble Ernst και την πιανίστρια Ingrid Andsnes. Το “EXHAUST/RENEW” αποτελείται από τέσσερα κομμάτια για σόλο πιάνο, πιάνο τρίο, πιάνο σεπτέτο και σόλο πιάνο και συμφωνιέτα, με διευθυντή ορχήστρας τον Thomas Rimul. Εξοικειωμένος τόσο με τη ποπ όσο και με την σύγχρονη έκφραση, ο Skar συνθέτει με αλγόριθμους που λειτουργούν ως ηχητική γέφυρα ανάμεσα στις παρτιτούρες και τις ηλεκτρονικές μηχανές -μια μάχη ανάμεσα στο χάος και στην τάξη. Ο αυτοσχεδιασμός δίνει τον τόνο και οι οργανωμένες νότες ακολουθούν με αποκορύφωμα την τελευταία 16λεπτη σύνθεση που θυμίζει έντονα Morton Feldman και Pierre Boulez.
https://www.grappa.no/en/albums/aurora/julian-skar-exhaust-renew/
Για τον Ελβετό Laurent Peter ή, καλλιτεχνικώς, Tresque, τα ηχητικά συστήματα που παράγει στο «Vai e Vem» αποτελούνται από σειρά σάμπλς, που κόβονται και ράβονται ώστε να δημιουργούν έναν συνεχή στακάτο drum ‘n’ bass ρυθμό. Μusique concrète και μνήμες από παραμορφωμένες κυκλικές μεσαιωνικές μελωδίες της Νότιας Ευρώπης συνδυασμένες με μεγενθυμένους θορύβους υπνωτικά ταλαντευόμενους ανάμεσα στον χαλαρό μινιμαλισμό και στον συλλογικό χορό. Ο ρυθμός επεκτείνεται στον χώρο, ποτίζει τα πάντα με την σύγχρονη σαμανική του αίσθηση.
https://careof.bandcamp.com/album/vai-e-vem
Τους URUK αποτελούν δυο παράξενες και ιδιαίτερα δημιουργικές προσωπικότητες. Ο Thighpaulsandra χρημάτισε συνεργάτης των Βρετανών Coil σε πολλά έργα τους, ενώ ο Massimo Pupillo έπαιξε σε πολλά τζαζ και χάρντκορ σχήματα ανάμεσα στα οποία εκείνα του Eugene Robinson (Oxbow) και των Raphaël Séguinier and David Chalmin (The Third Eye Foundation), τους Triple Sun. Στον δεύτερό τους δίσκο, “Mysterium Coniunctionis”, το dark ambient καλά κρατεί με ευθείες αναφορές στην ομώνυμη εργασία-έρευνα του ψυχίατρου Καρλ Γιούνγκ και, μάλλον, στους Tangerine Dream με πλήθος ηλεκτρονικών παρεμβολών, με το ντουέτο να αρμόζει με άνεση υποτιθέμενα αντιθετικά στοιχεία – τους ηλεκτρονικούς και τους οργανικούς ήχους.
Ο κινηματογραφιστής και συνθέτης Anthony Tombling Jr ή αλλιώς CUTS, πρώην μέλος των Βρετανών Dragons που κυκλοφόρησαν μόλις έναν δίσκο το 2007, μεταφέρει εδώ δυο EPs “EXIST 1’ & ‘EXIST 2” σε αναμονή του ομώνυμου δίσκου του με τα οκτώ αυτά κομμάτια να λειτουργούν ως προπομπός, καθώς ο Tombling Jr δημιουργεί μουσικές εμπνεόμενος από την αίσθηση της υπνωτικής παράλυσης που έπαθε σε ένα τροχαίο το 2012. Πρόκειται για μια συλλογή ηχητικής επένδυσης των παραισθήσεων που είχε κατά την διάρκεια της ανάρρωσης απ’ τον βαρύ τραυματισμό του. Το άμπιεντ, βεβαίως, κυριαρχεί αλλά και οι επιρροές από Mogwai και My Bloody Valentine είναι αρκετά εμφανείς σε ένα έργο όπου η… space pop είναι παρούσα.
https://villagegreenrecordings.co.uk/releases/exist
Ύστερα από την πολύ ενδιαφέρουσα τριπλή συλλογή ηλεκτρονικής μουσικής από τα 70’s και 80’s του Αμερικάνου συνθέτη, Carl Stone, κυκλοφορεί τώρα μια διπλή για την ηλεκτρονική των 80’s και 90’s. Το “Electronic Music from the Eighties and Nineties” φέρνει στο φως την πραϋντική, παραισθησιακή μουσική πλευρά του καλλιτέχνη με τις αργά εξελισσόμενες μελωδικές γραμμές της. Η γκαμελάν μουσική της Ινδονησίας ανακατεύεται απολαυστικά με τον Μότσαρτ και το άμπιεντ αλλά και την ψυχεδέλεια και τους Pink Floyd! Λακωνική στην έκφρασή της δεν παύει να λειτουργεί ολοκληρωμένα παρ ‘όλη την αρχαϊκή υφή των συνθετητών εποχής. Πολύ χαρακτηριστική η τελευταία μεγάλη σύνθεση, «Mae Yao», με τα γκαμελάνικα κρουστά σε συνδυασμό με τα ηλεκτρονικά να στήνουν ένα εντελώς πρωτότυπο μουσικό σκηνικό.
https://unseenworlds.bandcamp.com/album/electronic-music-from-the-eighties-and-nineties
Shy Layers είναι το όνομα καλλιτεχνικής έκφρασης του μουσικού και visual artist JD Walsh από την Ατλάντα της Τζόρτζια. Στο “Midnight Marker” η γεμάτη γωνίες παραγωγή δανείζεται επιρροές από χορευτικά κομμάτια του Arthur Russell, το σοφτ-ροκ των 70’s, τις αφρικάνικες highlife κιθάρες και το ηλεκτρονικό στοιχείο του Krautrock (Kraftwerk). Παράξενα clusters οργανικών και digital ήχων, μπασογραμμές από συνθετητή και φτενά τενεκεδένια κρουστά συνοδευόμενα από αρκετά φωνητικά κομμάτια μέσω vocoder και γενικώς μια αίσθηση ελαφράδας και φαινομενικά ποπίζουσας διάθεσης.
https://shylayers.bandcamp.com/album/midnight-marker
O Αμερικάνος ακουστικός και οπτικός καλλιτέχνης Tom Hall -εκ Λος Άντζελες- εμπλέκεται σε μια συνεχή εξερεύνηση χώρου, τόπου και χρόνου. Θεωρεί το πρόσφατο έργο του “Spectra” ένα ηχητικό περιβαλλοντικό ταξίδι βασισμένο στην πολυρυθμία και στις μαθηματικές φόρμουλες. Ζεστά αναλογικά φρεσκό, μνήμες από musique concrete, ψεύδο–ποπ αρμονίες, υπνωτικά κρουστά, κυκλικότητα ρυθμών, ονειρικά ηχοπεδία. Περίπλοκες, τελικά, μουσικές κατασκευές, νύξεις ψυχεδέλειας, ηλεκτρονικού άμπιεντ και έντονη αίσθηση οικονομίας του χρόνου. Τα ηλεκτρονικά του Hall δημιουργούν ουράνια τόξα με ηχώ και θορυβώδεις digital εκρήξεις.
https://ellirecords.bandcamp.com/album/spectra
Ο Andrew Tuttle έρχεται από την αντεργκράουντ σκηνή της Αυστραλίας. Συνθέτης και αυτοσχεδιαστής, έχει συνεργαστεί με πλείστα όσα ονόματα ομότεχνων δημιουργών. Το τρίτο ομώνυμό του άλμπουμ αποτελεί έκφραση -καλλιτεχνική καταγραφή- μουσικής διάθεσης, ενώ καταγράφει την ζωή στην πόλη του, το Μπρισμπέιν. Από την κρεβατοκάμαρα του σπιτιού του, με μπάντζο, ακουστική κιθάρα και συνθετητή, κατόπιν στο Elektronmusikstudion της Στοκχόλμης, με την βοήθεια μερικών ακόμη μουσικών συνεργατών, η μουσική του Tuttle προσφέρεται για τον δρόμο, καθώς πλαισιώνει με ήχους το αγροτικό τοπίο μέσα στην κάλμα και την χαλαρότητά του. Θυμίζει έντονα τις δουλειές του εξαιρετικού John Fahey με τις φολκίζουσες και μπλούγκρας συντεταγμένες του, τις ragas και τα drones σε ένα, όμως, συνειδητό άμπιεντ περιβάλλον.
https://andrewtuttle.bandcamp.com/album/andrew-tuttle
