Στήλη: Auditorium

AUDITORIUM | Απολαυστικοί συνδυασμοί τζαζ αυτοσχεδιασμού, σύγχρονης μουσικής και φολκ ιδιώματος

| 12/10/2018

Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.

Έξι χρόνια πέρασαν από την τελευταία δουλειά του κουαρτέτου, πλέον, του Nik Bärtsch , του Ronin. Το “Awase” συνεχίζει την αισθητική πορεία του Ελβετού πιανίστα και συνθέτη με την παρουσία ενός πιο δυναμικού μπασίστα έτσι ώστε να αποτυπωθούν καθαρά πλέον τα χαρακτηριστικά του ήχου του: «χορευτικός» μινιμαλισμός, τζαζ αυτοσχεδιασμός, φανκ και σύγχρονο ύφος- μεγάλα κομμάτια με αργή αλλά έντονα ρυθμική ανέλιξη. Είναι στιγμές όπου η μουσική παίζεται σε χαμηλές εντάσεις και άλλες με ταχύτητες μεγάλες, γεμάτες συναισθηματική ένταση. Επηρεασμένος από την Ιαπωνική κουλτούρα- εξ’ ου και το Ronin– ο Bärtsch τιτλοφορεί τον δίσκο του «awase» που σημαίνει «προχωρώντας μαζί» χαρακτηριστικό δείγμα των καλλιτεχνικών του προθέσεων.

Με το τρίτο της άλμπουμ η Αλβανίδα Elina Duni ανοίγει τις ερμηνευτικές τις επιλογές πέρα από τα τραγούδια της περιοχής της. Στο «Partir» παίζει όλα τα όργανα μόνη της- πιάνο, κιθάρα, κρουστά- συνοδεύοντας την φωνή της σε κομμάτια όπως τα “Je ne sais pas” (Jacques Brel), “Amara Terra Mia” (Domenico Modugno) , “Meu Amor”, (Alain Oulman)- μαζί με παραδοσιακές συνθέσεις από Αρμενία, Ελβετία- την Αραβική Ανδαλουσία, Αλβανία, Κόσοβο και ΠΓΔΜ. Και είναι αλήθεια πως η σπουδαγμένη στην Ελβετία μουσικός δείχνει τις εκφραστικές της δυνατότητες μέσα από τελείως διαφορετικά στιλ, με τις λιτές ενορχηστρώσεις σε καταστάσεις που μιλάνε για την απώλεια και την αγάπη.

 

Στον τρίτο δίσκο του για την ECM, ο Δανός κιθαρίστας Jakob Bro συνεργάζεται με δυο βετεράνους μουσικούς της Ευρωπαϊκής τζαζ, τον Palle Mikkelbor, στην τρομπέτα και το φλούγκελχορν και τον Jon Christensen στα κρουστά. Στο «Returnings» συμμετέχει και ο στενός συνεργάτης του, Thomas Morgan στο ακουστικό μπάσο έτσι ώστε οι χαλαρά χρωματισμένοι ήχοι της κιθάρας να συνδυάζονται με το αλά Miles Davis παίξιμο του Mikkelbor καθώς το μπάσο συνομιλεί με τα ελεύθερα κυμαινόμενα κρουστά. Όλα τούτα τα στοιχεία συναινούν στην δημιουργία μιας λεπταίσθητης αυτοσχεδιαστικής μουσικής χαμηλών τόνων.

 

Τα λόγια περιττεύουν όταν πρόκειται για το τρίο των στάνταρ, ήτοι για τον Keith Jarrett, Gary Peacock και Jack DeJohnette Το πιάνο, το ακουστικό μπάσο και τα κρουστά σε συναυλία στο Νιούαρκ του Τζέρσεϊ- το 1998- ύστερα από δυο χρόνια αποχής από τα λάϊβ του KJ. Ένα εξαιρετικό κονσέρτο- το «After The Fall», σε δυο cd, που βρίσκει το τρίο στα καλύτερά του, με ορεξάτο τον Jarrett να παρασύρει και να απογειώνει τους άλλους δυο σε μια σειρά από σπουδαίες συνθέσεις του Αμερικάνικου Songbook – “Autumn Leaves”, “When I Fall In Love”- αλλά και κλασικών bebop κομματιών όπως το “Scrapple From The Apple” του Parker, το “Bouncin’ With Bud” του Powell και το “Doxy” του εμβληματικού Sonny Rollins. Μια χορταστική τζαζ εμπειρία!

Τέταρτη δουλειά του Άγγλου σαξοφωνίστα Andy Sheppard για την ECM, το «Romaria» συνοδεύεται από τον γνωστό μας Eivind Aarset στην κιθάρα και τα ηλεκτρονικά που βοηθούνται θαυμάσια από την φοβερή ακουστική του Auditorio Stelio Molo RSI του Λουγκάνο- συν τους Michel Benita στο ακουστικό μπάσο  και τον   Sebastian Rochford  στα κρουστά. Ο Sheppard αρέσκεται να κρατά τον ήχο της μουσικής στα μεσαία ή, ακόμη, και στα χαμηλά επίπεδα, αλλά αυτό καθόλου δεν την εμποδίζει να δημιουργεί μικρές εντάσεις. Ούτως γεννιούνται ατμοσφαιρικές, άμπιεντ καταστάσεις , με αυτοσχεδιασμούς που συνεχώς αλλάζουν το ηχοτοπίο αν και όλα μοιάζουν συνειδητά συγκρατημένα, εν είδη ιμπρεσιονιστικής ονειροπόλησης.

Ηχογραφημένο στο περίφημο στούντιο του Όσλο, Rainbow, το «Invisible Threads» του σαξοφωνίστα και κλαρινετίστα John Surman φέρει τον Βρετανό μουσικό να συνεργάζεται με τον Βραζιλιάνο πιανίστα Nelson Ayres- συνεργάτη παλιότερα των Airto Moreira, Milton Nascimento κ.α.- και τον Αμερικάνο βιμπραφωνίστα Rob Waring, μόνιμο πλέον κάτοικο Νορβηγίας. Με συνθέσεις του Surman- πλην μιας- και παραγωγή του Manfred Eicher, οι μουσικές του εικοστού του άλμπουμ για την ECM ακολουθούν τον δρόμο της post- cool με αναφορές του μουσικού σε φολκ μελωδικά θέματα ικανά να συνδυάσουν με αχνούς ήχους τους διάφορους αυτοσχεδιασμούς των οργάνων, στην αίσθηση των ανοικτών πεδίων. Θεσπέσιος συνδυασμός πνευστών, πιάνου και μεταλλόφωνων.

Με το  «Helsinki Songs» ο Νορβηγός σαξοφωνίστα και συνθέτης Trygve Seim μας εισαγάγει απ’ την αρχή στον απέριττο μουσικό κόσμο του: έντονος λυρισμός στην αίσθηση μιας αέναης μελωδικής γραμμής που βρίθει αυτοσχεδιασμών. Αφιερωμένος, βεβαίως, στην πόλη του Ελσίνκι, ο δίσκος αποτίει φόρος τιμής στους δασκάλους του, Bill Evans, Ornette Coleman- Jimmy Webb και Igor Stravinsky- χωρίς να παραλείπει και τους τρεις συμπαίκτες του, Kristjan Randalu ( πιάνο), Markku Ounaskari (κρουστά) και Mats Eilertsen (ακουστικό μπάσο), γνωστό και για τις λεπτοδομημένες δουλειές του στην ετικέτα της Hubro. Τούτων δοθέντων, καθώς η δημιουργική ενέργεια του κουαρτέτου εξελίσσεται σε χαμηλές πτήσεις αίσθηση κάνουν οι σόλο εκφράσεις τόσο του leader Seim όσο και του πιανίστα Randalu.

Το τρίτο έργο για την ECM του Danish String Quartet, με τίτλο «Prism Ι» ασχολείται με εκλεκτικές μουσικές συγγένειες ανάμεσα σε ένα από τα τελευταία κουαρτέτα εγχόρδων του Μπετόβεν σε σχέση με αντίστοιχες φούγκες του Μπάχ παράλληλα με έναν μεταγενέστερο συνθέτη. Εδώ έχουμε τον πρώτο από μια σειρά πέντε δίσκων που θα ακολουθήσουν. Στον πρώτο «τόμο» το Op. 127 σε Μι ύφεση μείζονα του Μπετόβεν, μαζί με την φούγκα του Μπαχ στην ίδια τονικότητα- ενορχηστρωμένη από τον Μότσαρτ- και το τελευταίο κουαρτέτο του Σοστακόβιτς, No. 15 σε Μι ύφεση ελάσσονα, σε μια αλληλουχία από έξη adagios. Ηχογραφημένα στο ιστορικό πολιτιστικό κέντρο Reitstadel του Neumarkt, της Γερμανίας με το Δανέζικο σύνολο να εκφράζει με λυρισμό και πλήρη αρμονική ομοφωνία το homage στον διασυνδεδεμένο πολυχρωματικό ηχητικό κόσμο των Μπαχ, Μπετόβεν και Σοστακόβιτς!

Για περισσότερες πληροφορίες εδώ:

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Παράλληλα, έπαιξε ως μουσικός παραγωγός σε πολλά ραδιόφωνα για πολλά χρόνια και έγραψε ως μουσικός κριτικός σε μια σειρά περιοδικά. Αυτό συνεχίζει μέχρι και σήμερα.