AUDITORIUM: ελεκτρόνικα, θόρυβο, μίνιμαλ, φολκ, τζαζ
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.
Η απίστευτα δημιουργική πορεία των Ολλανδών The Ex μοιάζει να κορυφώνεται- μέχρι τον επόμενο τους δίσκο!- με το «27 Passports», ένα άλμπουμ όπου ο αυτοσχεδιασμός καλά κρατεί. Οι τρεις κιθάρες- Andy Moor, Terrie Hessels και Arnold de Boer– μαζί και η απαγγελτική φωνή του τελευταίου, εδράζονται στους δίκην μάντρα επαναλαμβανόμενους υπνωτικούς ρυθμούς κρουστών της Kat Bornefeld – σε ένα πανκ- τζαζ- world υβρίδιο, πάνω στο οποίο οι Ex οικοδομούν την μουσική τους εξέλιξη σε συνδυασμό με τον εναλλακτικό τρόπο ζωής τους. Οι δυνατές φωτογραφίες του Andy Moor πλαισιώνουν την μουσική με αναφορές στην Ευρώπη των 27, με κονταίνερς και «μεταναστευτικά» περιστέρια στο εξώφυλλο.
Info: http://exmailorder.nl/shop/27-passports-lp
Άλλη μια συνεργασία του κιθαρίστα των The Ex, Andy Moor με τον Γάλλο βοκαλίστα, ποιητή, Anne–James Chaton, στο καινούριο τους πρότζεκτ, «Heretics». Το «Tout Ce Que Je Sais», ηχογραφημένο ζωντανά στο Παρίσι αναφορά κάνει μέσω του ιδιόμορφου ραπαρίσματος του Chaton, στους «αιρετικούς», ήτοι σε ριζοσπάστες της σκέψης και της τέχνης όπως ο Καραβάτζιο, ο Μαρκίσιος Ντε Σάντ, ο Ουίλιαμ Μπάροους αλλά και ο πρώην Τουπαμάρος Χοσέ Μουχίκα, που χρημάτισε πρόσφατα πρόεδρος της Ουρουγουάης και εντυπωσίασε με τον λιτό τρόπο ζωής του. Στα όρια της λογοτεχνίας και της μουσικής, η βαρύτονη ηλεκτρική κιθάρα του Moor, παρεμβαίνει δυναμικά και αυτοσχεδιαστικά στον χείμαρρο λέξεων του ποιητή καθώς αξιοποιούνται ξεχασμένα κείμενα που δοξάζουν το διαφορετικό σε μια κοινωνία που θα μπορούσε να εμπλουτίζεται θετικά από τις όποιες ακρότητές της.
Info: http://unsounds.com/shop/catalogue/tout-ce-que-je-sais-cd
O John Tilbury και ο Keith Rowe έχουν δουλέψει μαζί στους θρυλικούς Άγγλους πειραματιστές AMM και κατόπιν σε άλλα σχήματα. Σαν ντουέτο έχουν ήδη δυο άλμπουμ στο ενεργητικό τους, ενώ στο τελευταίο τους, το «Sissel», φέρνουν και τον Νορβηγό βίντεο καλλιτέχνη Kjell Bjørgeengen στο πλήρωμα ο οποίος είναι και ο παραγωγός του δίσκου. Αφιερωμένο στην προσφάτως θανούσα γυναίκα του Bjørgeengen- απ’ το όνομά της, ο τίτλος- αλλά και στον πίνακα του Γάλλου ζωγράφου Νικολά Πουσέν, «Το μάζεμα της στάχτης του Ποσιόν από την χήρα του» (1648). Ο τρόπος που κρατάει την στάχτη ενώ ο κόσμος γύρω της τριγυρνά αμίλητος, αυτή η βουβαμάρα, είναι που εμπνέει το τρίο με βάση το πιάνο και με την παρέμβαση ηλεκτρονικών, θορύβων και field recordings ώστε να δημιουργηθεί μια σκοτεινή ατμόσφαιρα, θλιμμένη- με abstrait αυτοσχεδιασμούς.
Info: https://www.sofamusic.no/album/sissel
Το Lubes Diem είναι το εκφραστικό όχημα του Γερμανού μουσικού και visual artist, Lukas Rehm. Το «Syncleft Chronem» βασίζεται σε digital πηγές, δουλεμένες ρυθμικές δομές- στην χρήση ηχητικών «λαθών» σε ένα σχεδόν abstrait πεδίο όπου ο τίτλος παραπέμπει στην ποικιλομορφία των ηχητικών πηγών, στις συνάψεις των νευρώνων και στο μέτρημα του χρόνου, σε ήχους με αρθρώσεις- όντας έντονα συναισθηματικό και επικό. Πολυστρωματικός θόρυβος, οπτικοποιήση γραφιστικών κομπιούτερ data σε αληθινό χρόνο, σασπένς, παράλληλα με κινούμενες εικόνες- το ολιστικό μουσικό σύμπαν του Rehm κατάλληλο για ένα δυστοπικό αφήγημα ή φιλμ.
Info: https://svsrecords.bandcamp.com/album/svs012-syncleft–chronem–lp
Ο Αμερικανός αβαν- γκαρ συνθέτης Mick Sussman κυκλοφόρησε το «The Rosenberg Algorithmic Music Generator: Selected Works, Vol. 1.» και όπως εννοεί ο τίτλος του δίσκου μάλλον είναι η γεννήτρια του μουσικού αλγόριθμου Rosenberg που κάνει όλη την δουλειά! Με το πάτημα ενός κουμπιού το σόφτγουέαρ πρόγραμμα που δημιούργησε ο Sussman συνθέτει ένα πρωτότυπο κομμάτι μουσικής ενώ δημιουργεί χιλιάδες επιλογές βασισμένες σε μια συχνότητα τυχαιοποιημένων ηχητικών διεργασιών. Οι προκύπτουσες έτσι συνθέσεις- πολύπλοκες ρυθμικά, υπνωτικές, μικροτονικές, και πολλαπλώς διαφορετικές- δείχνουν τις ικανότητες μιας μερικώς αυτοματοποιημένης δημιουργίας- σαφώς ευχάριστης καθώς ο ακροατής ακούει ψήγματα «επιρροών» από κλασική, σύγχρονη, τζαζ, ηλεκτρόνικα, ντίξιλαντ, ψυχεδελικό ροκ, άφροποπ, έως Harry Partch και Ornette Coleman. Η αρχική εντύπωση δημιουργεί, ίσως, αμηχανία αλλά γρήγορα τα μουσικά θέματα γίνονται εξαιρετικά προσιτά.
Info: http://www.sublunarsociety.net/artist/mick-sussman/
Ο μουσικός παραγωγός από το Τόκιο υπό το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Serph έχει ένα καινούριο πόνημα, το «Aerialist» όπου συνδυάζονται οι ρυθμοί jungle/drum-n-bass, με ρομαντικές μελωδικές γραμμές με βάση το πιάνο και τους διάσπαρτους ηλεκτρονικούς ήχους. Η χρήση delay και δυναμικών ακουστικών αντηχήσεων προσδίδουν στη μουσική τα κατάλληλα υλικά ώστε και προσβάσιμη να είναι και να εξυπηρετεί τους αισθητικούς πειραματισμούς του Γιαπωνέζου δημιουργού. Στην παράδοση των δίκην σάουντρακ συνθέσεων του Ryuichi Sakamoto, αλλά με «χορευτικό» υπόστρωμα- κατάλληλη μουσική για μια κυριολεκτικά αέρινη ταινία δρόμου.
Info: http://www.noble-label.net/catalog/?en&code=NBL-224
Σε συνέχεια του πολύ ενδιαφέροντος άλμπουμ, «Albion»- του συνθέτη και παραγωγού Yair Etziony– που κυκλοφόρησε πριν τρία χρόνια έρχονται τα «Albion Remixes» ήτοι, τέσσερα κομμάτια του εν λόγω άλμπουμ στα οποία ο Ισραηλινός συνθέτης καλεί αντίστοιχους παραγωγούς να εμποτίσουν την δική τους αισθητική. Και αν ο Etziony έχει επηρεαστεί σφόδρα από την παράδοση του Γερμανικού Krautrock του ’70 και την ελεκτρόνικα των αρχών του ’90 εδώ οι μουσικές του μεταμορφώνονται εντελώς: από το sci-fi και το Detroit techno στο new age άμπιεντ και στο chill out και από εκεί στο dub step και το drum & bass έως και την μελωδική γραμμή με έγχορδα που πολύ θυμίζουν 4AD και This Mortal Coil.
Info: http://false-ind.com/AlbionRmx.html
Ιδιόμορφη ομολογουμένως συνεργασία, αυτή των Καναδών Aaron Funk– ήγουν Venetian Snares– και Daniel Lanois, μια αλλόκοτη μίξη γκόσπελ και ελεκτρόνικς όπου πάνω στα μελωδικά, χαλαρά, πλήκτρα και την pedal steel κιθάρα του βετεράνου μουσικού παρεμβαίνουν απρόοπτα και βίαια μερικές φορές οι θορυβώδεις Bassdrum επιθέσεις του νεωτεριστή παραγωγού. Το «Venetian Snares x Daniel Lanois» βρίθει ανορθολογικών συνθέσεων αλλά είναι πολλές οι στιγμές που ο συντονισμός φέρνει εξαιρετικά αποτέλεσμα- άκου τα «United P92» και «Mothors Pressroll P131». Ένα «σώμα δουλειάς», γράφει ο Lanois- παραγωγός, μεταξύ άλλων, των Dylan, Neil Young, Peter Gabriel και U2- που «οδηγείται από την εξερεύνηση, όπως τότε, στα 50’s πειραματιζότανε η τζαζ.»
Info: http://planet.mu/releases/venetian-snares-x-daniel-lanois-2/
Σύγχρονο τραγούδι από το Μάλι με την κυκλοφορία του «Wande» από τον συνθέτη, κιθαρίστα και ερμηνευτή Samba Touré. Ο τρίτος δίσκος του για την ετικέτα της Glitterbeat βρίσκει τον καλλιτέχνη σε ξεχωριστή φόρμα, με τα ηλεκτρικά όργανα και τα παραδοσιακά- το έγχορδο ngoni και τα talking drums tama- να συνδυάζονται αποτελεσματικά και απολαυστικά έτσι ώστε σε κομμάτια όπως το «Yerfara» τα κιθαριστικά ριφς της εισαγωγής να βάζουν τα γυαλιά στον Keith Richards! Ηχογραφημένο με την πρώτη και χωρίς overdubs, το ηχητικό υλικό ακούγεται φρέσκο ,επηρεασμένο από τα μπλουζ, το ροκ εν ρολ, την ντόπια χορευτική mande καθώς προτρέπει σε συμμετοχή. Αλλά και σε σκέψη με τα λεγόμενα του Touré για την κατάσταση της χώρας του.
Info: https://samba-toure.bandcamp.com/album/wande
Ο τίτλος «Avant Folk» του νέου άλμπουμ του Νορβηγού ακορντεονίστα και συνθέτη Frode Haltli ερμηνεύεται από ένα δεκαμελές σύνολο εξοπλισμένο με πνευστά, κιθάρες, ακουστικό μπάσο, συνθετητές, βιολιά και ντραμς. Αρκετά απ’ τα κομμάτια είναι δικά του αλλά υπάρχουν παραδοσιακά καθώς και παλαιοί θρησκευτικοί ύμνοι, πλήρως μεταλλαγμένοι θα λέγαμε. Φολκ μελωδίες, αφρικάνικα beats- Ed Blackwell- desert blues, ανατολικοευρωπαϊκό τσιγγάνικο σουίνγκ, αρμένικα, δάνεια από free- Ornette Coleman- όλα ανακατεμένα δημιουργικά στην αισθητική χύτρα του Haltli και του τεντέτου του. Τούτων δοθέντων ο όρος avant folk δείχνει να ταιριάζει απόλυτα για ένα μουσικό σχήμα έμπειρων αυτοσχεδιαστών που εδώ λειτουργεί και ως παραδοσιακή μπάντα με την λαϊκότροπή αισθητική του.
Info: http://hubromusic.com/frode-haltli-avant-folk-cdlp/
Η δουλειά του Βέλγου κλαρινετίστα και συνθέτη Ben Bertrand συνίσταται στο να δημιουργεί με τα ηλεκτρονικά του ονειρικά, επαναλαμβανόμενα υποστρώματα, ήπιου θορύβου έτσι ώστε να αυτοσχεδιάζει πάνω σε αυτά με το πνευστό του. Το «NGC 1999» λειτουργεί με αυτή την τεχνική ακολουθώντας κατά κάποιο τρόπο τους ήχους του Jon Hassell και του Gavin Bryars αλλά και του πιο παλιού Terry Riley. Χρησιμοποιεί τα εφέ του κλαρινέτου και τις λούπες για την δόμηση πρωτότυπων πατρόν ήχων ενώσχηματίζει μόνταλ υπνωτικούς ρυθμούς πάνω στους οποίους παίζει, επηρεασμένες από την μικροτονική, φράσεις στο όργανό του- πχ, «v389 orionis». Στο φινάλε ακούγεται και η φωνή της πρώτης γυναίκας αστροναύτη, της σοβιετικής/ρωσίδας Βαλεντίνας Τερέσκοβα.
Info: https://lesalbumsclaus.bandcamp.com/
