AUDITORIUM | Καινούριες μουσικές στην σκηνή της Ευρώπης
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.
To ενδιαφέρον με τον τελευταίο δίσκο της Ιρλανδής βοκαλίστριας και συνθέτιδας, Jennifer Walshe, είναι πως επιτυγχάνεται μια εξαιρετική αν και, ίσως, αυθαίρετη σύνθεση σπαραγμάτων από φιλμ, λογοτεχνία, σόσιαλ μίντια, φιλοσοφία, ποπ μουσική, βίντεο παιγνίδια, επιστημονική φαντασία, πίνακες ανακοινώσεων και μηχανές αναζήτησης εφήμερων γεγονότων έτσι ώστε το «All The Many Peopls» να λειτουργεί ως ένα είδος πνευματικής τράπεζας της σύγχρονης μαζικής κουλτούρας. Υψηλών δυνατοτήτων βοκαλίστρια, μίμος και με εξαιρετικές ικανότητες αυτοσχεδιασμού, η Walshe κατορθώνει σε δυο μακροσκελή κομμάτια να συνδυάσει, με πάθος και με ταχύτητα, τρίμματα ενός πολιτισμού σε βαθιά κρίση, συνδέοντάς τα με την απαράμιλλη φωνητική της.
Στο «Fog Horns» ο Γάλλος sound artist Felix Blume προχωρά κατά πολύ τα όρια των field recordings με το να ηχογραφεί τις σειρήνες πλοίων στο μεγάλο λιμάνι του Πειραιά. Όπως και με το προηγούμενο έργο του με μπάντες και ήχους κηδειών στο Πόρτ Ο Πρένς της Αϊτής έτσι και εδώ, ο Blume συνθέτει στο πρώτο μέρος ένα κονσέρτο 18’ από τον σκληρό και μονότονο μούγκρισμα των σειρήνων αλλά και των ήχων στο άμεσο περιβάλλον- το τιτίβισμα των πουλιών, τους θορύβους των αυτοκινήτων ως και τις καμπάνες και τις ψαλμωδίες της κοντινής εκκλησίας. Όλα μαζί μοιάζουν να μεταφέρουν τις απόψεις του μουσικού φουτουριστή Luigi Russolo στο σήμερα. Τα τρία remixes του δεύτερου μέρους ακούγονται σε υψηλές ταχύτητες δίκην σάουντρακ ταινίας τρόμου!
https://www.discrepant.net/product/felix-blume-fog-horns/
Το ντεμπούτο άλμπουμ της Ρουμάνας sound artist Alina Kalancea φέρει τίτλο, «The 5th Apple» ενώ συνδέει έγχορδα με field recordings και διάφορες πηγές ήχου με την βαθιά κατανυχτική φωνή της Kalancea που, σχεδόν, απαγγέλλει τους στίχους. Οι υπνωτικές λούπες, οι υπόκωφες δονήσεις, οι ρέουσες συχνότητες- τα παράξενα έγχορδα, τα βαριά μπάσα και οι ρυθμοί σαν χτύποι καρδιάς δημιουργούν σκοτεινές ατμοσφαιρικές εικόνες σαν σε όνειρο- για να μην πούμε εφιάλτη- με την γνωστή από παλιότερα, Julia Kent στο τσέλο.
https://storung.com/en/catalog/label/str013/
Γραμμένο στην Μπογκοτά της Κολομβίας, το νέο έργο των Γερμανών Klangwart -Timo Reuber (μουσικός, συγγραφέας) και Markus Detmer (DJ, Staubgold)- έχει ως συνεργάτες μουσικούς της τοπικής σκηνής όπως τους γνωστούς, Meridian Brothers, και το γυναικείο φωνητικό ντούο των Las Αñez. Το «Bogota» συνεχίζει στα μονοπάτια που χάραξαν στις προηγούμενες δουλειές τους, στο ύφος του Neo- Krautrock αλά ελεκτρόνικα- όπου εδώ απαλύνεται απ’ τα αιθέρια φωνητικά αλλά και απ’ την δημιουργία μινιμαλίστικης ατμόσφαιρας με αυξομειώσεις στους ρυθμούς και έμφαση ίσως στην μελωδική γραμμή, σε μια ηχογράφηση ουσιαστικής, συλλογικής προσφοράς εκ μέρους των συμμετεχόντων.
http://www.staubgold.com/en/album/171/bogota/?PHPSESSID=546edae2895c477deb6d9934958374e9
Το κουαρτέτο των Βρετανών Standing Waves συνδυάζει μουσική τόσο από το Δυτικό όσο και απ’ το Ανατολικό ημισφαίριο ερμηνεύοντας με βιολί, τάμπλας, πιάνο, σάμπλς και φωνή και φωνητικά overtoning- μπάσο, πλήκτρα ακόμη και με φυσικούς ήχους μέσω field recordings- σε μια αμιγώς ηλεκτροακουστική δουλειά. Το «The Wave» επηρεάζεται από διάφορα σάουντρακ ντοκιμαντέρ όσον αφορά μέρη του πλανήτη-υπάρχει αυτοσχεδιασμός πάνω σε διάφορα μελωδικά μοτίβα χωρίς αισθητικούς περιορισμούς ως ένα είδος απολαυστικού, ατμοσφαιρικού μάντρα άμπιεντ, με ατοναλ παρεμβολές και με ένα κομμάτι δανεισμένο από την περίφημη συνθέτρια Hildegard von Binden.
http://www.standingwavesconcert.com/
Ο Νορβηγός συνθέτης Øyvind Torvund παρουσιάζει το «The Exotica Album» ως μια ελάχιστη συνεισφορά στα διάφορα φιλμ του Χόλιγουντ της δεκαετίας του πενήντα- «Kon- Tiki», φιλμ του Ντίσνεϊ, αντίστοιχες τηλεοπτικές διαφημίσεις- ήγουν όλη αυτή η οπτικοακουστική κουλτούρα που ήταν στα φόρτε της μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μόνο που εδώ ο Torvund λειτουργεί πολύ συνειδητά και με την πολυμελή ορχήστρα Βit20- συν τον Ketil Møster στο σαξόφωνο και τα ηλεκτρονικά- παρουσιάζει ένα αβαν γκαρντ έργο όπου ο John Zorn συναντά τον… Karl Heinz Stockhausen! Είναι τέτοια η ενορχήστρωση του άλμπουμ, η πληθώρα μουσικών ιδεών και οι πειραματισμοί που ενίοτε θυμίζουν Sun Ra αλλά και Les Baxter.
https://hubromusic.com/oyvind-torvund-the-exotica-album-cd-lp/
To «Pylône» είναι ο τρίτος σόλο δίσκος του Γάλλου μουσικού Laurent Perrier, ένα πειραματικό ηλεκτρο- ακουστικό πρότζεκτ. Ολοκληρωτικά δημιουργημένο από modular συνθετητές αποτελείται από δυο μεγάλης διάρκειας κομμάτια («A jamais»,«Ping») με το πρώτο να περιέχει τα κείμενα και την σαμπλάρισμένη φωνή της συμπατριώτισσάς του, sound artist, Lyle Vermes και το δεύτερο να παράγεται, αποκλειστικά, με την ενεργοποίηση του twinpeak φίλτρου ενός Epoch Modular συνθετητή. Το αποτέλεσμα λειτουργεί σε μίνιμαλ και industrial καταστάσεις με οξείες γωνίες- εστιασμένο στις ηχητικές λεπτομέρειες ενώ η φωνή της Vermes, στο πρώτο μέρος, διαλύεται σε ρεύματα digital επεξεργασίας και μακρών κυμάτων.
https://pylne.bandcamp.com/releases
Οι Νορβηγοί Bulding Instrument, ένα τρίο από το Μπέργκεν, ανακατεύουν απολαυστικά ηλεκτρόνικα και μπαρόκ, κρουστά και συνθετητές- φωνητικά με zither και omnichord- καθώς και Βαλκανικοί ρυθμοί με space ήχους. Στο «Mangelen Min» σημαντικό ρόλο παίζει η φωνή της Mari Kvien Brunvoll στο ηχητικό περιβάλλον του έργου ένθα σε real time μιξάρονται, ταυτόχρονα, ακουστικά όργανα, σάμπλς και ελεκτρονικς γι’ αυτό και η ροή της μουσικής αλλάζει ολοένα ρυθμό και ύφος. Οι BI πειραματίζονται διαρκώς, αυτοσχεδιάζουν σε στέρεες βάσεις- γκρουβάρουν σε ενίοτε ψυχεδελικό φολκ περιβάλλον. Χαρακτηριστικά κομμάτια τα «Sagen Min» και «Rygge Rygge La La».
https://hubromusic.com/building-instrument-mangelen-min-cdlp/
Εμβληματική φιγούρα του πρώτου industrial κύματος της Βερολινέζικης σκηνής, η Gudrun Gut κυκλοφόρησε, πριν λίγους μήνες, το τελευταίο προσωπικό της δίσκο με τίτλο, «Moment». Στα 14 κομμάτια του περιλαμβάνεται όλο εκείνο το αισθητικό και κοινωνικό φορτίο που μεταφέρει χρόνια τώρα η μουσικός: συνθ- ποπ, ηλεκτρονικές μπαλάντες, spoken word, χορευτικός ρυθμός- δυναμικό και νηφάλιο μαζί, σκληροί και έξυπνοι στίχοι- μαχητικό και abstrait. Στα ατού του άλμπουμ η συμμετοχή της Barbara Morgernstern στα πλήκτρα και η motorik διασκευή του «Boys Keep Swing» των Bowie- Eno από το «Lodger» του πρώτου.
https://www.monika-enterprise.de/releases/moment/
Τρομπονίστας, πιανίστας και συνθέτης ο Αυστριακός Martin Ptak δημιουργεί, στο «River Tales», κομμάτια με πολλά πνευστά και έγχορδα, Fender Rhodes- λάιβ sampling και φυσικά ,με πιάνο έτσι ώστε αρκετά εξ’ αυτών να ακούγονται ως κινηματογραφικές μουσικές, ηχητικές ταπετσαρίες, με έντονες μελωδικές γραμμές και με αυτοσχεδιαστικά περάσματα. Στα χωράφια του μινιμαλισμού αλλά με έντεχνες διαθέσεις, με λυρισμό που θυμίζει αρκετά Ludovico Einaudi ή ακόμη Wim Mertens, τόσο στις αισθητικές επιλογές όσο και στην ενορχήστρωση. Οι τίτλοι έχουν να κάνουν με το νερό και την ροή του όπως το «Flood» και το φινάλε, «Panda Rhei».
https://www.col-legno.com/en/shop/20441-martin-ptak-river-tales
Με τίτλο δίσκου δανεισμένο, εν μέρει, από το κομμάτι των θρυλικών Αμερικάνων γκαράζ πάνκηδων Sonics, η Stephanie Pan, με έδρα την Χάγη της Ολλανδίας, ερμηνεύει και παίζει όλα τα όργανα, στο «Have Robot Dog, Will Travel». «Ένας κύκλος τραγουδιών για την εποχή της τεχνολογίας. Μια ωδή στο αφηρημένο, στην ασάφεια και στις λέξεις που δεν ειπώθηκαν»- σημειώνει στο εσώφυλλο η δημιουργός και το αποδεικνύει εξαιρετικά με τους αυτοσχεδιαστικούς στυλ νέο- skat αλλά κα με τις γεμάτες μελωδίες, με τα σκληρά beats- τον θόρυβο και τα drones. Lo-fi ηλεκτρονικά, συνθετητές και παιδικά μουσικά όργανα, τυχαία αντικείμενα, αρχαία πλήκτρα, αυτοάρπα και θεατράλε βοκαλισμοί που εμπεριέχουν μπελκάντο, ποπ και πειραματισμό.
http://www.artekfoundation.com/arteksounds_art004_stephaniePan.php
Με 11 συνολικά ηλεκτρονικές συνθέσεις, ο μουσικός και σκηνοθέτης, Anthony Tombling Jr. ή αλλιώς CUTS προσφέρει με το «A Gradual Decline» ένα άτυπο ντοκιμαντέρ για την πλανητική κοινωνική και περιβαλλοντική κρίση. Πυκνά κιθαριστικά ριφ, ήχοι σαν σειρήνες, απόμακρα φωνητικά, βαριά μπάσα και beats που κόβουν σαν γυαλί- κρυστάλλινες μελωδίες από συνθετητές και αρκετό σασπένς στην ατμόσφαιρα. Το όλο μουσικό πρότζεκτ δημιουργήθηκε απ’ την εμπειρία του συνθέτη όταν ύστερα από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα βρέθηκε σε κατάσταση υπνωτικής παράλυσης- εξ’ ου και η χαοτική αίσθηση που μεταδίδουν τα κομμάτια!
https://villagegreenrecordings.co.uk/shop/music/a-gradual-decline
Οι Silk Road Assassins, τρίο που συνίσταται από τους Tom E Vercetti, Chemist και LovedrOid, όλοι τους ηλεκτρονικοί παραγωγοί, κυκλοφορούν για την ετικέτα της Planet Mu το πρώτο τους άλμπουμ υπό τον τίτλο «State Of Ruin». Ανάλογο είναι και το ηχητικό περιεχόμενο με την μουσική να χτίζεται πάνω σε σκοτεινές ατμόσφαιρες. Ηχογραφημένος στην διάρκεια δυο χρόνων και μιξαρισμένος στα περίφημα Abbey Road Studios, ο δίσκος λειτουργεί ως μουσική σχεδιασμένη για φιλμ νουάρ και βίντεο παιγνίδια: ιδιότυπος μινιμαλισμός, traps και grime- πολυστρωματικός, με υπόκωφα μπάσα, έντονες μελωδικές γραμμές και απότομες εναλλαγές ρυθμών, με την συμμετοχή συναδέλφων τους όπως, ο Kuedo.
https://planet.mu/releases/state-of-ruin/
Ύστερα από τα «Elephants» και «Hippopotamus», ο Γερμανός παραγωγός Sebastian Schnitzenbaumer, ή πιο γνωστός ως Belp, προτείνει το «Crocodile» και αναρωτιόμαστε αν έχει σκοπό να ασχοληθεί με όλο το ζωικό βασίλειο. Εστιασμένο στην πειραματική ηλεκτρονική μουσική, επηρεασμένο από την κλασική αλλά και από μουσική κινηματογράφου και την τζαζ, το άλμπουμ διακρίνεται για τις ευέλικτες μπασογραμμές του και την σόουλ ρυθμολογία του. Με αυτά τα δεδομένα και αν προσθέσουμε τις συνεχείς εναλλαγές ρυθμολογικών αισθητικών επιλογών έχουμε ένα άλμπουμ ικανό να μας ταξιδέψει χωρίς ούτε μία βαρετή επανάληψη.
https://svsrecords.bandcamp.com/album/svs016-crocodile-lp
Τούτο δώ το LP περιέχει μουσική ηχογραφημένη από δυο γυναίκες- την Αμερικανίδα Ellen Fullman και την Κορεάτισσα Okkyung Lee. Το «The Air Around Her» ντοκουμεντάρει την θεσπέσια συνεργασία τους, με την πρώτη στο αυτοσχέδιο Long String Instrument-έγχορδο μήκους 26 μέτρων, με ξύλινα ηχεία και αντίστοιχες, διαφορετικής υφής, χορδές που εδράζονται σε γάζες, με μπρούτζινα κλειδιά- και την δεύτερη στο τσέλο. Με παρτιτούρες και ελεύθερη επιλογή αυτοσχεδιασμών, οι Fullman και Lee συντονίζονται με ακρίβεια μεταξύ τους καθώς δημιουργούν ένα σύγχρονο μουσικό έργο συνεχούς ροής και ατονάλ διαθέσεων έξω από κάθε στυλίστικο ορισμό!
http://www.edition-festival.com/ellen-fullman-okkyung-lee-air-around/
Κατόπιν της ευρείας αποδοχής του «Tikounen» που θεωρήθηκε σημαντικό για την σύγχρονη Tuareg- Ishumar σκηνή, οι Kel Assouf επιστρέφουν με το καινούριο τους, «Black Tenere». Σε παραγωγή του κιμπορντίστα του γκρουπ, Sofyann Ben Youssef- γνωστού από το φολκ- ηλεκτρονικό πρότζεκτ AMMAR 808- και με φρόντμαν τον Anana Ag Haroun στην φωνή και την κιθάρα (μια παλιά Gibson Flying V)- όπως vintage είναι και τα πλήκτρα, τα μπάσα, οι συνθετητές και τα ντραμς που χρησιμοποιεί το γκρουπ. Τούτων δοθέντων οι επιρροές πηγάζουν από ροκ σχήματα όπως Led Zeppelin, Black Sabbath ή Queens Of The Stone Age καθώς και από την μοντέρνα Ευρωπαϊκή ελεκτρόνικα. Οι στίχοι αφηγούνται τους αγώνες των Kel Tamashek- και όχι Tuareg όπως αποκαλούνται απ’ τους αποικιοκράτες- με ρυθμούς και μελωδικές γραμμές της παράδοσής τους.