Auditorium: Νέες σύγχρονες μουσικές
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.
Ύστερα από μια δεκαετία ο Λάμπρος Παπαλέξης και το συγκρότημά του, Οι Χτισμένες…Των Θεμελίων κυκλοφορούν ένα πολύ ενδιαφέρον άλμπουμ. Το “Δηλητήριο Ποτισμένο με Αγάπη” περιέχει όλα εκείνα τα μουσικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν την πορεία του ιδιαίτερου αυτού τραγουδοποιού που δεν συμβιβάζεται και δεν χωρά στα διάφορα στιλιστικά καλούπια . Ο Παπαλέξης ντύνει τα δυναμικά λεγόμενά του με ήχους αφομοιωμένος από την καλή αμερικάνικη μπαλάντα: ένας είναι ο Dylan, άλλος ο Springsteen, o Neil Young- πάντοτε όμως όλοι αυτοί προσαρμοσμένοι στην μενταλιτέ την δική του και των μουσικών του. Βέβαια, ο πρώτος εξ’ αυτών παραπάνω, έχει την τιμητική του στιχουργικά- ακούστε το “Με Τσακισμένα Όνειρα Πετάς” ή το “Άγονα Νερά / Κύθηρα”, αλλά είναι οι “Μπαλάντες Για Ψαγμένα Τσόκαρα κι Απεγνωσμένες Debutantes” που αναδεικνύουν σε όλο το εύρος τις δημιουργικές ικανότητες του μουσικού με τους κοινωνικούς σκωπτικούς στίχους, τα χορωδιακά ρεφρέν και την απολαυστική συνοδεία από κιθάρες, χάμοντ, πιάνα και κρουστά.
Οι γνωστοί μας Dans les arbres – τρεις Νορβηγοί- ο πιανίστας Christian Wallumrød,ο Ivar Grydeland , ηλεκτρική κιθάρα και λάιβ σάμπλιν και ο κρουστός Ingar Zac μαζί με τον γάλλο κλαρινετίστας Xavier Charles- κυκλοφορούν τον τρίτο κατά σειρά δίσκο τους “Phosphorescence” και, μάλλον, το πιο πειραματικό καθώς το κουαρτέτο δίνει έμφαση στις εντάσεις ανάμεσα στα ακουστικά και τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Σύγχρονη, αυτοσχεδιαζόμενη, μουσική δωματίου σε αμπιεντική ατμόσφαιρα- ενώ η μεγάλη ποικιλία των «προετοιμασμένων» θορύβων παραπέμπει στον John Cage και στην μοντέρνα ηχητική τεχνολογία.
Από την Αυστραλία ο Jim Denley ερμηνεύει, στο “Cut Air”, με το προετοιμασμένο μπάσο φλάουτο του – για πρώτη φορά σόλο- σειρά αυτοσχεδιασμών σε δυο συνθέσεις μεγάλης διάρκειας. Επηρεασμένος από διάφορα παραδοσιακά όργανα του «Τρίτου Κόσμου»- shakuhachi, gaita, kaval, neh, sukute- και αντίστοιχες μουσικές, ο Denley ερμηνεύει ως σύγχρονος σαμάνος, υπνωτικούς ήχους – σκοπούς ξεχασμένους, άγνωστους στο δυτικό αυτί. Δίνει υλικότητα στο φύσημα του οργάνου παίζοντας με συχνότητες και δυναμικές που ενώ, βεβαίως, δεν τις βλέπεις, τις αισθάνεσαι πολύ βαθιά.
Μουσικός, περφόρμερ και αρχιτέκτονας, ο ελβετός Christoph Hess – εδώ με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Strotter Inst– χρησιμοποιεί αποκλειστικά πικ απ στην παραγωγή ήχων. Στο “Miszellen“ σπάνια χρησιμοποιεί δίσκους η εφέ εκτός εάν είναι θρυμματισμένοι ή κομμένοι στην τύχη. Ούτως από το μπλέντερ του Hess, αναδιατάσσονται κομμάτια των Nurse With Wound, Foetus, Dälek, Asmus Tietchens κ.α.- όπου με το ριμίξ και τη συμπίεση που υπόκεινται μοιάζουν να πρωταγωνιστούν σε κάποια ιντάστριαλ μουσική σκηνή χωρίς αρχή μέση και τέλος. Μια αγχωμένη μελωδία εδώ, μια απόκοσμη φωνή εκεί υπό κράτος ογκώδους ρυθμού γεμάτου σασπένς.
Ο Reliq, alter ego του γιαπωνέζου μουσικού και παραγωγού Serph, εξέδωσε το τρίτο του κατά σειρά άλμπουμ, “Life Prismic”, συνθέτοντας θραύσματα μουσικών επιρροών από techno, breakbeats, τζαζ, σάουντρακ, αλλά και ντανσάδικα στοιχεία με ρυθμικά μοτίβα διαφόρων περιοχών του πλανήτη – Λατινική Αμερική, Αφρική, Μέση Ανατολή και Ευρώπη. Μελωδική ποπ ατμόσφαιρα, χαλαρή διάθεση, πολυστρωματικές συνθέσεις στα όρια του ελαφρού, του αφελούς, χωρίς ποτέ να εκπίπτουν στο τετριμμένο και το βαρετό καθώς ο Reliq φροντίζει γι’ αυτό με το συνεχώς ανανεούμενο αυτοσχεδιαστικό του ύφος.
To “Chopin” είναι το τέταρτο άλμπουμ της βρετανίδας πιανίστα Ivana Gavric καθώς ξεκινά τη συνεργασία της με την ετικέτα Edition Classics. Εστιάζοντας στις πρώιμες μαζούρκες του Σοπέν, η Gavric επιστρέφει στις ρίζες της δικής της κουλτούρας μιας και στο οικογενειακό της περιβάλλον οι πόλκες και οι μαζούρκες ήταν σε ημερήσια διάταξη. Εδώ ερμηνεύει με άνεση αυτές τις λεπταίσθητες μουσικές μινιατούρες του πολωνού συνθέτη που, ναι μεν, δεν έχουν το εύρος και την πυκνότητα των ώριμων χρόνων του, δεν παύουν όμως να προκαλούν πλούσια συναισθήματα με το απλό ρουστίκ ύφος τους.
Από την Σουηδία οι Valsaland έχουν στην κυκλοφορία εδώ και κάποιο καιρό το πρώτο τους, μάλλον, μουσικό έργο “Fängelset” όπου συνυπάρχουν πολλές και διαφορετικές μουσικές επιρροές: αμπιεντικά χορωδιακά συνδυασμένα με γοτθικού ύφους ατμόσφαιρες- «συμφωνικές» ενορχηστρώσεις μαζί με προοδευτικό ροκ- κλασικότροπες εναλλαγές και ηθελημένα χαμηλές εντάσεις. Υπάρχει πλήθος μουσικών οργάνων – έγχορδα, πνευστά- πλήθος φωνών, πολλά κρουστά, δεκάδες συμμετέχοντες σε ένα είδος ποστ-ροκ τελετουργίας όπου κυριαρχεί η προσωπικότητα του Goblin Mikkanen- φωνητικά, κιθάρες, μπάσο, πιάνο, κρουστά, όργανο, εφέ κ.α.
