Auditorium
Ο ήχος της ECM
Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz & Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων.
Θήτευσαν και οι δυο κοντά στον μεγάλο ιταλό τρομπετίστα Enrico Rava – ο λόγος για τον πιανίστα Giovanni Guidi και τον τρομπονίστα Gianluca Petrella οι οποίοι ομού με τον αμερικάνο κρουστό, Gerald Cleaver και τον γνωστό γάλλο κλαρινετίστα Louis Sclavis συνθέτουν το γκρουπ που ηχογράφησε το άλμπουμ “Ida Lupino” υπό την καθοδήγηση του Manfred Eicher. Ο τίτλος – φόρος τιμής στην Carla Bley για τα 80 της χρόνια αλλά και στον Paul Bley – σύνθεση που έχει γράψει η ίδια. Πέρα των υπολοίπων κομματιών- κύρια απ’ τους Guidi και Petrella- υπάρχει και το πολιτικό τραγούδι του Fausto Amodei, “Per I Morti Di Reggio Calabria”, [για τα γεγονότα στην ομώνυμη πόλη – το 1960 – με τις δολοφονίες της αστυνομίας κατά την διάρκεια μιας διαδήλωσης]. Ο ήχος του σχήματος επιμερίζεται και στους τέσσερις μουσικούς με πρωταγωνιστικό ρόλο των πνευστών, με παιγνιώδη διάθεση, με λαϊκότροπες μελωδικές γραμμές αλλά και μέρη όπου ο πανταχού παρών αυτοσχεδιασμός συνδυάζει ποικίλα ύφη, με τις χαμηλότονες λυρικές μπαλάντες να έχουν τον πρώτο λόγο.
“The Magical Forest”, αποκαλείται το τελευταίο πόνημα της νορβηγίδας Sinikka Langeland το οποίο συγκεντρώνει μια πλειάδα σημαντικών σκανδιναβών μουσικών και αηδών. Με το παραδοσιακό νυκτό της (kantele) μεταφέρει ατόφιες αναμνήσεις παλαιάς μουσικής της πατρίδας της ποικίλλοντάς τες από στοιχεία σύγχρονης τζαζ. Έτσι, συνεργάζεται με δημιουργικούς μουσικούς- Arve Henriksen (τρομπέτα), Trygve Seim ( σοπράνο/ τενόρο σαξόφωνο), Anders Jormin (ακουστικό μπάσο) και Markku Ounaskari ( κρουστά) και το γυναικείο φωνητικό Trio Mediӕval για να «σκηνοθετήσει» ένα ατμοσφαιρικό ηχητικό κόσμο όπου ο κύκλος των τραγουδιών εξελίσσεται χαλαρά και όπου πρωταγωνιστεί η φωνή της Langeland ανάμεσα στους απολαυστικούς αυτοσχεδιασμούς των συνεργατών της.
Εκ των ιδρυτών των θρυλικών Weather Report, ο Τσέχος μπασίστας Miroslav Vitus, επιστρέφει ξανά στην μουσική που τον ανέδειξε με τον δίσκο “Music of Weather Report”, έχοντας μαζί του πέντε μουσικούς που τιμούν πραγματικά ένα απ’ τα βασικά σχήματα της fusion τζαζ. Με δυο πνευστούς- Gary Campbell, Roberto Bonisolo– δυο ντράμερ- Gerald Cleaver, Nasheet Waits– και τον Aydin Esen στα πλήκτρα, ο Vitus προσφέρει καινούρια δομική ερμηνεία σε κλασικές συνθέσεις (“Birdland”, “Seventh Arrow” κ.α.- μαζί με τρία νέα κομμάτια του Τσέχου), έχοντας ως αρχή αυτό που πάντοτε ακολουθούσαν οι WR: “όλοι σολάρουν και κανένας δεν σολάρει”. Ούτως η εκ νέου διερεύνηση της μουσικής των Zawinul- Shorter- Vitus απαιτεί εγρήγορση από μεριάς ακροατή καθώς ο πολυστρωματικός ήχος της διεθνιστικής μπάντας ποτέ δεν ήταν εύκολος, μακριά από κάθε προσπάθεια των επιγόνων τους να τους μιμηθούν με, ενίοτε, απλοϊκό τρόπο.
Θαυμαστή σύμπραξη ανάμεσα στον Wadada Leo Smith και στον Viay Iyer, είναι το “A Cosmic Rhythm with Each Stroke”. Εκεί που η τρομπέτα του μαύρου αμερικανού συνδιαλέγεται με το πιάνο, το fender Rhodes, και τα ηλεκτρονικά του, ινδικής καταγωγής, μουσικού. Κεντρική σύνθεση στο άλμπουμ η ομότιτλη, αφιερωμένη στον καινοτόμο ινδό δημιουργό Nasreen Mohamedi του οποίου ο οι αυτοσχεδιασμοί των εικόνων του μοιάζουν με εκείνους της τζαζ. Είναι δε, εξαιρετικός ο συνδυασμός των δυο, η παράλληλη έκφραση, τα μπλουζ στοιχεία, η πλοκή των ήχων, τα διαστήματα μεταξύ τους και ο τρόπος εισδοχής των ατονάλ γραμμών. Η αλληλεπιδράσεις τους και οι τονικές ευαισθησίες τους.
Επιμελής μαθητής του Miles Davis ο ισραηλινός τρομπετίστας Avishai Cohen κυκλοφορεί το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ για την ECM, “Into The Silence”, με συνεργάτες τους Eric Revis , ακουστικό μπάσο, Yonathan Avishai, πιάνο, Nasheet Waits, κρουστά και Bill McHenry, τενόρο σαξόφωνο. Γράφει συνθέσεις με ισχυρές δόσεις εξπρεσιονισμού, χαμηλών εντάσεων και υπαινιγμών, εντόνων μελωδιών. Είναι τα κλασικίζοντα θέματα, οι κρυμμένες blue κλίμακες και η επιμονή στις ηχητικές λεπτομέρειες που αποκαλύπτουν τον πολυπολιτισμικό αισθητικό κόσμο του Cohen. Και είναι αλήθεια πως η τρομπέτα του μουσικού – συνθέτη των κομματιών – έχει κάτι το κλασικό χωρίς, βεβαίως, να υπολείπεται των σύγχρονων προταγμάτων.
Πληροφορίες για τους δίσκους: https://www.mikri-arktos.gr/