Στήλη: Auditorium

AUDITORIUM | Ο  θαυμαστός ήχος  της ECM

| 30/04/2019

Δεν είναι καθόλου καινούρια τούτη η στήλη. Έκανε την πορεία της για αρκετό καιρό, στο παρελθόν («Δίφωνο», «Jazz& Τζαζ») πέρασε στην διαθεσιμότητα και έρχεται και πάλι στο προσκήνιο του φιλόξενου «Περιοδικού». Κυρίως νέες μουσικές θα παρουσιάζει αλλά δεν θα παραλείπει να μεταφέρει δημιουργικές προτάσεις από το κυρίως ρεύμα της δισκογραφίας. Το βασικό χαρακτηριστικό της είναι η συνοπτική αλλά ουσιαστική παρουσίαση των καλλιτεχνικών προϊόντων,

Δεύτερος δίσκος για την ετικέτα της ECM, το «Lucent Waters», του Γερμανού πιανίστα και συνθέτη Florian Weber περιλαμβάνει  τον γνωστό μας Ralph Alessi στην τρομπέτα, τον Nasheet Waits στα κρουστά και την Linda May Han Oh στο ακουστικό μπάσο. Σε παραγωγή του Manfred Eicher, ηχογραφημένο στο Studios La Buissonne στην Νότια Γαλλία, αναδεικνύει το πνευστό του Γάλλου μουσικού ομού με το ευέλικτο πιάνο του Weber σε μια ιμπρεσιονιστική αίσθηση με επιρροές απ’ τον σαξοφωνίστα Lee Konitz, όπου οι μελωδικές γραμμές εξελίσσονται σχεδόν γραμμικά όταν δεν διακόπτονται από εντάσεις έντονου αυτοσχεδιασμού. Ρέουσα μουσική με κλασικίζουσες αιχμές και εξαιρετικούς εκτελεστές.

 

Ηχογραφημένο το ‘06 στο περίφημο Gran Teatro La Fenice της Βενετίας, το τελευταίο άλμπουμ του Keith Jarrett τον βρίσκει σε θαυμάσια φόρμα ικανή να μας χαρίσει δύο δίσκους με πιανιστικούς αυτοσχεδιασμούς. Εννέα δικές του συνθέσεις μαζί και τρία στάνταρ δίνουν στο «La Fenice» την ευχαρίστηση σε κάθε ακροατή να καταδυθεί στην αισθητική φιλοσοφία του μουσικού απολαμβάνοντας  πλήρως τις στιγμιαίες επινοήσεις του. Με αυτά τα δεδομένα, ατονικά, περάσματα συνδυάζονται με μπλουζ ρυθμούς και κλασικές συναισθηματικές μπαλάντες έτσι ώστε το, πάνω από εκατό λεπτά, μουσικό αποτέλεσμα να ρέει αβίαστα.

Εξαιρετικό το καστ μουσικών στο καινούριο άλμπουμ του Αυστριακού κιθαρίστα  Wolfgang Muthspiel, «Where The River Goes»: Brad Mehldau (πιάνο), Ambrose Akinmusire (τρομπέτα), Larry Grenadier (ακουστικό μπάσο) και Eric Harland ( κρουστά). Με τέτοιες υψηλές προδιαγραφές, οι έξη συνθέσεις του πνευστού, η μία του πιανίστα και εκείνη που συμβάλλει όλο το γκρουπ,  εμφορούνται από το πνεύμα της απόλυτης συνέργειας των μουσικών με ισότιμη κατανομή ρόλων. Στοιχεία cool jazz, έντεχνης μπαλάντας, ροκ νοοτροπίας, λελογισμένα σόλο  κιθάρας, πιάνου και τρομπέτας, καθιστούν τον δίσκο, ως ένα αισθητικό όλον, μια πρόταση για την σύγχρονη τζαζ.

 Τα κερματισμένα κρουστά του Andrew Cyrille έχουν την τιμητική τους στο «Lebroba» καθώς συνοδεύονται από μεγέθη όπως ο Wadada Leo Smith στην τρομπέτα και ο Bill Frisell στην κιθάρα! Με τίτλο όπου αναγράφονται συναιρεμένοι οι γενέθλιοι τόποι των μουσικών και όπου οι συνθέσεις είναι σχεδόν μοιρασμένες, ήδη από την εισαγωγή του «Worried Woman» που πατά πάνω στις ατμοσφαιρικές μπαλάντες του Pharoah Sanders, στο 17λεπτο αφιέρωμα στην Alice Coltrane, «Turiya» όπου πρωταγωνιστεί το πνευστό του Leo Smith έως το φινάλε, «Pretty Beauty», ο Cyrille σπάνια εστιάζει στην κυριαρχία των κρουστών προτιμώντας να παίζει μελωδικά και διαδραστικά, στις αναφορές του σχήματος στην Δυτικοαφρικάνικη μουσική, ή, στα μπλουζ, με το ελλειπτικό και υπαινικτικό χτύπημά στα τύμπανα.

Ηχογραφημένο ζωντανά στο Jazz Standard της Νέας Υόρκης το καινούριο άλμπουμ του Δανού κιθαρίστα Jakob Bro δείχνει να ακολουθεί τα χνάρια του προηγούμενού του, για την ECM, «Streams» με την διαφορά πως το «Bay of Rainbows» περιέχει κομμάτια από παλιότερους δίσκους  όπως συμβαίνει σε ένα λάιβ. Είναι, ίσως, η συνθήκη αυτή  που δίνει μεγαλύτερες δυνατότητες στο τρίο- Thomas Morgan, ακουστικό μπάσο και Joey Baron ντραμς- να ερμηνεύσει τις μάλλον slow συνθέσεις του  Bro και να προσδώσει στον δημιουργικό αυτοσχεδιασμό των μελλών μεγαλύτερες δυνατότητες. Χαρακτηριστικό είναι το, ίδιο, κομμάτι που ανοίγει και κλείνει το άλμπουμ, το «Mild» με το τελευταίο να εκτελείται σε πιο αφηρημένο σχήμα.

Η συνάντηση στο στούντιο ηχογραφήσεων της Γερμανίδας τσελίστριας Anja Lechner και του Αργεντινού κιθαρίστα Pablo Márquez είχε ως γόνιμο αποτέλεσμα την ερμηνεία μερικών εκ των πιο δημοφιλών τραγουδιών του Φραντς Σούμπερτ. Το «Die Nacht» περιλαμβάνει κομμάτια όπως το ομότιτλο, το «Nacht und Träume», ή, το «Der Leiermann» μαζί και την μεγάλης διάρκειας σονάτα «Arpeggione», έργο ορόσημο του συνθέτη. Καθώς πολλά απ’ τα τραγούδια του Αυστριακού μουσικού είχαν δημιουργηθεί αρχικά για κιθάρα και κατόπιν για πιάνο προσφέρονται  στο ντούο  ευκαιρίες έκφρασης αυτών των εξαιρετικών μελωδιών. Διάσπαρτα μέσα στον δίσκο υπάρχουν και τέσσερα κομμάτια, για τσέλο και κιθάρα- του Γερμανού συνθέτη Friedrich Burgmüller- κατοπινού του Σούμπερτ, εντελώς όμως στο πνεύμα του τελευταίου.

Γνωστός στην στήλη μας, ο Νορβηγός μπασίστας Mats Eilertsen κυκλοφορεί για την ECM τον δεύτερο του  δίσκο ως band leader με τίτλο, «And Then Comes The Night», δανεισμένο, εν μέρει, από  ισλανδικό μυθιστόρημα. Ακριβώς νυχτερινές μουσικές ή, αν, θέλετε μουσικές για τις μικρές ώρες της νύχτας, όπου η συμμετοχή των υπόλοιπων δυο παικτών- Harmen Fraanje (πιάνο),Thomas Strønen (κρουστά)-  είναι περισσότερο από εμφανής. Μια σειρά ηχητικά σχεδιάσματα φερμένα στο στούντιο, στάθηκαν αφορμή για μια δεκάδα χαμηλότονων, ατμοσφαιρικών και με βάθος συνθέσεων, ικανών να τραβήξουν την προσοχή για την  δομημένη απλότητά και τους περίτεχνους αυτοσχεδιασμούς τους.

Ο Γάλλο- ισραηλινός πιανίστας Yonathan Avishai με το Modern Times Trio του- ο συμπατριώτης  του Yoni Zelnik στο ακουστικό μπάσο και ο Ελληνικής καταγωγής κρουστός Donald Kontomanou, στο «Joys and Solitudes», ανοίγουν με το κλασικό κομμάτι του Duke Ellington, «Mood Indigo» για να προχωρήσουν σε συνθέσεις του Avishai συνδυάζοντας μεγάλη γκάμα επιρροών: απ’ τους ρυθμούς της σύγχρονης Κονγκολέζικης σκηνής,  στα tangos (απ’ την εμπειρία του δίσκου «Ojos Negros», του Αργεντινού μπαντονεονίστα Dino Saluzzi και της, γνωστής μας, τσελίστριας  Anja Lechner), έως τις αναφορές στα παλιά μπλουζ και το σουίνγκ σαν feeling.

Αν και έχει παίξει σε αρκετά άλμπουμ της ECM, (Paul Motian, Steve Kuhn, John Abercrombie κ.α.), είναι η πρώτη φορά που ο μεγάλος  Αμερικάνος σαξοφωνίστας  Joe Lovano γράφει ένα προσωπικό έργο για την ετικέτα. Το «Trio Tapestry» συμπληρώνεται από την σπουδαία Αμερικανίδα πιανίστρια Marilyn Crispell και τον συμπατριώτη της Carmen Castaldi στα ντραμς. Ο γεμάτος λυρικότητα – αλά Ben Webster- ήχος του τενόρου κυλάει αβίαστα σε άψογη αλληλεπίδραση με τους υπόλοιπους αυτοσχεδιαστές- τον  μοντέρνο και λεπτεπίλεπτο ήχο του πιάνου και την ευαισθησία του χτυπήματος στα πιατίνια – ακούστε το θεσπέσιο «Spirit Lake».

Μουσική για το θεατρικό έργο του Καναδό- Λιβανέζου συγγραφέα Wajdi Mouawad, «Tous des oiseaux» και το φιλμ του Ιρανού σκηνοθέτη «Bomb, A Love Story» έγραψε η δική μας Ελένη Καραΐνδρου υπό τον γενικό τίτλο «Tous des oiseaux» συνεχίζοντας την παράδοση του «Music for Films» που ηχογράφησε το 1991 όταν ξεκινούσε την επιτυχημένη συνεργασία της με την ECM. Είναι, δε η πρώτη μουσική δουλειά της για φιλμ μετά την θανή του Θόδωρου Αγγελόπουλου. Εδώ το πλήρωμα των συντελεστών περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την Σαββίνα Γιαννάτου στα φωνητικά, την Στέλλα Γαδέδη στο φλάουτο και τον Σωκράτη Σινόπουλο στην Κωνσταντινοπολίτικη λύρα και το λαούτο- με την ίδια, φυσικά, στο πιάνο, ενώ υπάρχει και μια ορχήστρα εγχόρδων. Στο οικείο ύφος της συνθέτριας οι μουσικές έλκουν την καταγωγή τους από την μεσογειακή παράδοση αλλά είναι η έμπνευση της Καραΐνδρου που μεταστοιχειώνει  τις λαϊκότροπες  συναισθηματικές μελωδίες σε  μια έντεχνη και συνάμα απολαυστική έκδοση.

Για περισσότερες  πληροφορίες εδώ: https://www.facebook.com/AN-MUSIC-194639600602630

Γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Αθήνα. Σπούδασε Βιολογία στην Ιταλία και στην Ελλάδα. Παράλληλα, έπαιξε ως μουσικός παραγωγός σε πολλά ραδιόφωνα για πολλά χρόνια και έγραψε ως μουσικός κριτικός σε μια σειρά περιοδικά. Αυτό συνεχίζει μέχρι και σήμερα.